Τι θα κάνατε άν..

Αν δεν είναι προϊόν συνειδητής επιλογής αλλά απώθησης, ναι, συμφωνώ απόλυτα!

 

Αν κάποιοι άνθρωποι δεν βιώνουν την υποτακτικότητα ή κυριαρχικότητα αντίστοιχα ως ζωτική ανάγκη, παρά μόνον επιλέγουν να εκφράζουν τις τάσεις αυτές επειδή απολαμβάνουν κάποιες εκδηλώσεις και χαρακτηριστικά, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ζουν κάτι ψεύτικο ή ρηχό ή μη ικανοποιητικό.
Θεωρώ ότι μια χαρά σχέσεις μπορούν να έχουν και πλήρεις και ικανοποιημένοι να νιώθουν. Οποιο βαθμό εμπλοκής/μέθεξης κι αν επιλέξουν να έχουν.
Με την προϋπόθεση που ανέφερα παραπάνω: να μην μπλέκουν οι "χομπίστες" με αυτούς που το βιώνουν ως ανάγκη.

 

Δηλαδή αν είναι προϊόν συνειδητής επιλογής, το ξανακοιμίζεις ή παύει να είναι "δράκος";

 

Οι συνειδητές επιλογές συνδέονται άρρηκτα με την ωριμότητα και η ωριμότητα - unlike dragons- δεν έχει σχέση με τα παραμύθια.

 

Δηλαδή vanilla time διαρκείας.
Μην το λες «δράκο» αφού δεν σου αρέσει η λέξη που έβαλα σε εισαγωγικά.
Τελικά άμα ξυπνήσει αυτό το «εν υπνώσει» τι το κάνεις όταν το έχεις να συνδέεται άρρηκτα με την ωριμότητα;
Το γυροφέρνεις αλλά δεν απαντάς.

 

Δε συμφωνώ. Το ότι είναι συνειδητή επιλογή δε σημαίνει ότι δε σου λείπει. Αν νιώθεις ότι σου τρώει τα σωθικά τότε, όπως το βλέπω εγώ, είτε έχεις κάνει λάθος επιλογή είτε το έχεις εν γνώσει σου καταπιέσει αποσκοπώντας σε κάτι που θεωρείς ακόμα πολυτιμότερο ωστόσο ασύμβατο με αυτό που έχεις καταπιέσει και οφείλεις να το διαχειριστείς.

 

Αγαπητή @margarita_nikolayevna νομίζω ότι είναι άδικο για εσάς να απαντάτε για τον "δράκο" και όχι στο καθ΄αυτό ερώτημα.

 

Το "μου λείπει" από το "μου τρώει τα σωθικά" απέχει...  

 

Άμα ξυπνήσει αυτό το "εν υπνώσει", σημαίνει ότι ξύπνησε για κάποιο λόγο.
Επομένως, μπαίνεις στη διαδικασία να σκεφτείς γιατί, να σκεφτείς τι τελικά θέλεις και κάνεις εκ νέου επιλογές αν χρειαστεί.
Ο εαυτός, όπως και οι σχέσεις είναι πράγματα δυναμικά, όχι στατιστικά. Αλλάζουν διαρκώς.
Και αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα κάτι για την πρότερη επιλογή. Με τα δεδομένα που έχεις ανά πάσα στιγμή, προσπαθείς να κάνεις την καλύτερη δυνατή επιλογή.

Η απάντηση μου στο ερώτημα ήταν οι "συνειδητές επιλογές" αλλά νομίζω και ελπίζω ότι στην αμέσως παραπάνω παράγραφο έγινα ακόμη πιο σαφής  

 

Ούτε εγώ, ούτε η @Θρυαλλίς είπαμε κάτι διαφορετικό.