Καλά, ΤΙ ΣΚΕΦΤΟΣΟΥΝ?

Τι να σου πω δεν ασχολήθηκα και ιδιαίτερα. Πάντως ζζζζζζζζ δεν ξανακούστηκε.

 

Προσπαθω να μην το λεω ποτε αυτο γιατι φαινομενικα μπορει να μετανοιωσεις για κατι αλλα εν τελει αυτο που καταριεσαι μπορει να σε οδηγησει σε κατι που δεν φανταστικες ποτε
Η φραση "το φαινομενο τησ πεταλουδας" δεν ειναι καθολου τιχαια

 

Ενας φίλος έλεγε "it sounded like a good idea at the time"..
Και φυσικά πρέπει να είσαι άντρας για να απαντάς στα "γιατί" (σου/της) με μία σύντομη πρόταση. Απλά πλάσματα, ξεκάθαρα, με συγκεκριμένη φυσιολογία από απόψεως αιμάτωσης. Δεν είναι άξιο απορίας. Για να λειτουργήσει αποτελεσματικά το ένα όργανο πρέπει να κάνει shut down το άλλο.  

 

Έχω τσακώσει τον εαυτό μου να τον ωθούν οι σκέψεις σε τέτοιου είδους συμπεράσματα την αμέσως επόμενη στιγμή όμως αρνούμαι να μετανιώσω.
Αν ήτανε καλό τότε είναι υπέροχη ανάμνηση αλλιώς ήτανε μία ακόμα εμπειρία.
Καλύτερα να μετανιώνεις για κάτι που έκανες και δοκίμασες πάρα για κάτι που δεν έκανες και να σε τρώει μια ζωή το "αν".

 

Από τα λάθη μας μαθαίνουμε.
Αν θεωρήσουμε σωστό να ξορκίσουμε τα λάθη θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να πετάξουμε και τη γνώση που μας προσέφεραν.

 

Το καλύτερο είναι να μαθαίνεις από τα λάθη των άλλων. Μην ξαναανακαλυπτουμε τον τροχό.  

 

Το ιδανικό και η πραγματικότητα είναι δύο διαφορετικά πράγματα.

 

 

  Καθόλου ιδανικό...

«Όταν οι άνθρωποι μιλούν άκουγε εντελώς. Μην σκέφτεσαι τι πρόκειται να πεις. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ακούνε ποτέ. Ούτε παρατηρούν. Θα πρέπει να είσαι σε θέση να πας σε ένα δωμάτιο και όταν βγαίνεις να ξέρεις όλα όσα είδες εκεί και όχι μόνο. Αν αυτό το δωμάτιο σου έδινε αίσθηση, θα πρέπει να ξέρεις ακριβώς τι ήταν αυτό που σου έδινε αυτό το συναίσθημα.»

Ερνεστ Χέμινγουεϊ, Μέσα απ’το ποτάμι και στα δέντρα.

Edit: Για να απαντήσω και στο θέμα. Δεν νιώθω ντροπή για κάποια σχέση μου.   όλες, στις τότε συνθήκες και με τα τότε μυαλά, καλώς καμωμένες.

Νιώθω ντροπη για μια ξεπέτα μου στα 25, γιατί ήταν πολύ όμορφος (ΠΟΛΥ) αλλά εντελώς βλάκας. Δηλαδή για να πηδηχτούμε, άκουσα ένα ολόκληρο βράδυ από φλατερθ μέχρι Ελοχίμ και Νεφελίμ. Και έκανε έναν ήχο που δεν έχω ξανακούσει, ένα αχφσσς αχφσσσς όταν έχυνε. Έβαλα τα γέλια αλλά οκ, δεν το κατάλαβε (πιο μπετοστοκος πεθαίνεις). Oh well, είναι πάντα μια καλή ιστορία και κάπου εκεί ασυναίσθητα έγινα sapiosexual  

 

Είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι; Μας επηρεάζουν το ίδιο τα λάθη ή οι προβληματισμοί τυχαίων ανθρώπων σε ένα δωμάτιο, απ' ότι οι δικοί μας; Κλαίμε κάθε μέρα που τα παιδιά στην Αφρική πεινάνε;

Άλλο να είσαι παρατηρητικός και να μπορείς να μπαίνεις στη θέση του άλλου, αυτό λέγεται οξυδέρκεια. Κι άλλο να μαθαίνεις περισσότερο από τα λάθη των άλλων κι όχι τα δικά σου, αυτό είναι λίγο ψευδαίσθηση. My opinion ofcourse.

 

Ναι φυσικά   ίδιοι δεν είμαστε, αλλά παρόμοιοι είμαστε. Όσο πιο πολύ ακούω, και παρατηρώ, τόσα πιο πολλά μαθαίνω για την ανθρώπινη συμπεριφορά. Γι’ αυτό και με την εμπειρία μαθαίνουμε ένα πατερν (πρότυπο) συμπεριφοράς να το αναγνωρίζουμε νωρίς...γενικά είμαι πολύ υπέρ να μαθαίνω από τα λάθη των άλλων. Ρωτώ (με ευγενική αδιακρισία, επιμονή κι υπομονή), ακούω και σιωπώ. Δουλεύει περίπου για 7-8/10. Οι άλλοι είναι συντονισμένοι σε ίδιες συχνότητες με εμένα   Όποτε ακολουθεί άλλη επικοινωνία.

τωρα να πω κάτι άσχετο; Αυτό που λέμε «γνώμη μου εμένα, σύμφωνα με εμένα, αυτό πιστεύω εγώ» γιατί φοβόμαστε ότι θα μας την πουν ότι δεν είναι καθολική αλήθεια. Τι να πω, με τα δικά μας ψευδώνυμα γράφουμε, τύπου φυσικά και απηχούν τα γραπτά μας δικές μας απόψεις. Τίνος να είναι; Του γείτονα; Ουφ πια  

 

Το δύσκολο με το να μαθαίνουμε από τα λάθη των άλλων είναι ότι δεν βιώνουμε τις συνέπειες.

Η θλίψη, ο θυμός, ο πόνος δεν είναι απλά αντανακλαστικά συναισθήματα, λειτουργούν είτε ως προειδοποιητικά είτε ως διδακτικά. Αν δεν τα νιώθαμε μετά από κάθε "λάθος" τι θα μας εμπόδιζε να το επαναλάβουμε;

Μαθαίνουμε από τα δυσάρεστα συναισθήματα και για αυτό είναι εξαιρετικα χρήσιμα και για αυτο πρέπει να αφήνουμε να τα νιώθουμε και εμεις οι ίδιοι αλλα και οι άλλοι. Αυτό το "μη στεναχωριέσαι" είναι πολύ χαζή συμβουλή.

 

Παράδειγμα ανθρώπινης συμπεριφοράς είναι κι ο ίδιος μας ο εαυτός, εκτός κι αν είμαστε R2D2.

Νομίζω αυτό το είπα, άλλο να έχει κάποιος τις αντένες του ανοιχτές κι άλλο να λέμε ότι είναι προτιμότερο να μαθαίνεις από τα λάθη των άλλων... νο;

Εάν δουλεύει για εσένα 7-8 στις 10, do your thing. Η γνώμη μου περιττεύει.

Είσαι ακόμη νέα στο φόρουμ.... I think.
Οπότε δεν θα σου spoilάρω! Δεν χρειάζεται να μάθεις από τα δικά μου λάθη!