Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Ο "Δάσκαλος"

Συζήτηση στο φόρουμ 'Master / slave' που ξεκίνησε από το μέλος Discerning, στις 23 Ιουνίου 2020.

  1. margarita_nikolayevna

    margarita_nikolayevna owned Contributor

    Αυτό που θα αντιπρότεινα είναι ότι αλλάζει όχι το συλλογικό αλλά το ατομικό.
    Όσο μεγαλώνουμε - συνήθως ή έστω κάποιοι- θεωρούμε ότι οι άλλοι, η κοινωνία, μεγαλώνει και ωριμάζει και αυτή μαζί μας.
    Αλλά δεν είναι έτσι. Ποτέ δεν ήταν.
    Κάθε εποχή έφτιαχνε τα ταμπού της, τους θρύλους, τις δεισιδαιμονίες και τις υστερίες της. Αυτό που δέχομαι ότι ισχύει στην εποχή μας είναι η απεριόριστη πρόσβαση στην πληροφορία, οπότε καθένας μαγειρεύει τις υστερίες του με περισσότερα συστατικά.
    Οι αιτίες και η διαδικασία, ωστόσο, πιστεύω ότι δεν αλλάζουν.

    Διαφωνώ  
    Αν έχεις την τάση, προτιμάς και επιδιώκεις να ενοποιείς, το κάνεις παντού.
    Αν προτιμάς, για όποιους λόγους να βλέπεις σκόρπια κλαδιά, επίσης το κάνεις παντού.

    Κι εδώ διαφωνώ  
    Βιώνω μια κατάσταση/εμπειρία, δεν σημαίνει αναγκαστικά αποκωδικοποιώ, αξιολογώ (έστω εκ των υστέρων), κατανοώ, ιεραρχώ, ενοποιώ (όπως είπαμε ακριβώς παραπάνω) άρα προσθέτει στην ωριμότητα μου και την συνολική εμπειρία μου για τον κόσμο και τη ζωή. Μπορεί κάλλιστα απλώς να πάσχω εντός της και βγαίνοντας να νιώθω απλά το πάθος και όφελος μηδέν.
     
  2. Lady in Corslet

    Lady in Corslet Mind the gap...

    Ναι ήσουν σαφής αγαπητέ, απλά εγώ ξέχασα να βάλω τα εισαγωγικά.
    Η τοποθέτησή μου είναι αυτή που παρέθεσα.
     
  3. Arioch

    Arioch Μαϊμουτζαχεντίν Premium Member Contributor

    Το επιθυμητό είναι να μαθαίνεις από τα λάθη των άλλων αλλά αν δεν το κάνεις τουλάχιστον μάθε από τα δικά σου. Αν δεν το κάνεις ούτε κι αυτό, ας πρόσεχες.
     
  4. tithon

    tithon Contributor

    ... έτσι τη βρίσκεις, και δεν πέφτει λόγος σε κανέναν.
     
  5. Arioch

    Arioch Μαϊμουτζαχεντίν Premium Member Contributor

    As long as δεν κλαίγεσαι στους υπόλοιπους.
     
  6. tithon

    tithon Contributor

    αφού την βρίσκει να κλαίγεται. δεν υπάρχει λόγος να το παίρνουν προσωπικά οι "υπόλοιποι". έχει την πλάκα του.

    το κλαψομούνιασμα είναι εκτονωτικό. χρησιμοποιείται επαλαμβανόμενα. ο "υπόλοιπος" που το ακούει δεύτερη φορά έχει κι αυτός διαλέξει να το ακούει, δεν πρόκειται περί λάθους.
     
  7. espimain

    espimain Contributor

    Να πάει να κλάψει μόνος του.


     
  8. tithon

    tithon Contributor

    ναι, αλλά με το φορουμ γνωρίζεις και κόσμο.
     
  9. Alpha Wolf

    Alpha Wolf Ενας, αλλα Λυκος.

    Είναι πάντοτε πιο εύκολο να κριτικαρεις τι κάνουν οι άλλοι.Χωρίς ποτέ να ρίχνεις μια κλέφτη ματιά στον καθρέφτη.

    Ειδικά όταν δεν κάνεις τίποτα.
    Οι άλλοι αναλαμβάνουν τα ρίσκα.
    Οι άλλοι μπορούν και να βρεθούν απέναντι στην αποτυχία. Το τζάμπα. Το τίποτα.
    Οι άλλοι είναι αυτοί που θα δώσουν. Χωρίς να πάρουν. Είναι οι άλλοι. Είναι εκεί. Όχι εδώ.

    Είναι πολύ εύκολο, για κάποιον που δεν προσφέρει τίποτα, να κριτικαρει μέσα από την ασφάλεια της τρύπας του, και της οπτικής της, τι έχει περάσει από μπροστά του. Από την τρύπα του.

    Ας κρατήσει τουλάχιστο τα μαθήματα. Όλα τα ευχάριστα, έτσι κι αλλιως, τα πήρε ο άνεμος και τα σκόρπισε.

    Δημιουργούμε, από μια εσωτερική ανάγκη να εξωτερικευσουμε. Δάσκαλοι, γκουρού (με γκουρουνάκια) ήταν πάντοτε αυτοί που θέλουν να πάρουν δόξα και(αυτό)προβολή μέσα από την κουστωδια, που ω μαγικά, τους περιτριγυριζει.
     
  10. cadpmpc

    cadpmpc Contributor

    Παίζει πάντα και το "ανεπίδεκτος"...
     
  11. sapfw

    sapfw out of order Contributor

    Όλα αυτά και άλλα τόσα... Εξαρτάται τον άνθρωπο και τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται τα στάδια της κρίσης (aka συμφοράς)... Για μένα είναι αναπόφευκτος (όπως κάθε συμφορά στη ζωή μας) και ευεργετικός καθώς μετουσιώνεται σε μάθημα...

    Ποιος άνθρωπος είναι αλάνθαστος; Σε ποιον δε συμβαίνουν συμφορές; Εντάξει, η εμπειρία μπορεί να σε υποψιάσει περισσότερο αλλά αυτό δε σημαίνει κάτι... Το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται... Εξάλλου τι σόι ζωή θα ήταν αν κάναμε πάντα τις σωστές επιλογές; Εννιά φορές να πέσεις και δέκα να σηκωθείς... Αυτό είναι ζωή