Κρείττον το σιγάν λοιπόν...

Το βασικό εμπόδιο στην ευτυχία, είναι η ανησυχία, λέει ο Επίκουρος. Πως όμως να μην ανησυχεί το νεοεισερχόμενο (ιδίως) μέλος, με όλα αυτά που διαβάζει εδώ, αλλά και που συμβαίνουν γύρω του/της;

Κι αφού ανησυχεί, είναι αδύνατον να είναι ευτυχισμένος/η;

Χάνεται μέσα στην αναζήτηση και ο χρόνος περνάει, δεν περιμένει κανέναν. Και να την βρεις την απάντηση όταν γεράσεις, τι να την κάνεις, όπως είπε ο Ευδαμίδας για τον Ξενοκράτη που στα ογδόντα του έψαχνε ακόμα για την αρετή;

Αναζήτηση, λόγια... Πολλά λόγια... Από αυτά, οι δύο μικρότερες και παλαιότερες λέξεις, είναι το ναι (μάλιστα) και το όχι, και χρειάζονται την περισσότερη σκέψη απ΄ όλες πριν ειπωθούν. Καλύτερα να μην λέγονται τόσο εύκολα, λέει ο Πυθαγόρας...

Κρείττον το σιγάν λοιπόν από τον πάντα επίκαιρο Μύστη. Σιωπή λέει.. Και τότε, μέσ' την σιωπή, ο ύπνος του σώματος γίνεται ξύπνημα ψυχής, το κλείσιμο των ματιών όραση αληθινή, και η ίδια η σιωπή δημιουργία. Και η νύχτα που την σέβεται την δημιουργία, γνέφει στην “βροχή” να μη κάνει θόρυβο πάνω στις σκέψεις μα γλυκά να πέφτει, απαλά, στα πλήκτρα του μυαλού, παίζοντας μουσική. Κάπου εκεί, ανάμεσα σε συχνότητες, αρμονίες και μέτρα βρίσκεται αυτό που ψάχνουμε.

 

Κανείς δεν βρήκε αυτό που έψαχνε στην σιωπή .

 

Αφοριστική θεώρηση το κανείς, το όλοι, το πάντα, το ποτέ... Θα συμφωνήσουμε πιστεύω, πως βοήθησε αρκετούς/ες η σιωπή. Ιδίως η σιωπή που (σου) μιλάει... Σε αυτή αναφέρομαι. Σημαντικός καπετάνιος, για όσους/ες έχουν ανοιχτά τα ώτα, την κατάλληλη στιγμή

 

"Oἴμ᾽ ὡς χρῇ τῷ κυριάρχῳ περιττὸν σίαλον τε και μέλαν ἐπιτηδεῦσαι ἵνα πέσοι σοῦμπα τίς, ἀλλὰ ἔπειτα ἰδέ, ἀφθόνως!"

Ελπίδης ο Φροῦδος, Περὶ ἑαυτοῦ περιωπῆς, 2ος αι. μ.Χ. (μετάφραση από τις εκδόσεις Λιβανιστήρι, 1965).

 

 

Προσωπικές πινελιές από τα αναγεννησιακά αγγλικά στα αρχαία ελληνικά... Kudos! Ένα like ωχριά.

 

"ως ουδέν η μάθησις, αν μη νους παρή"

Φυσικά, έτεροι μπορούν να το εντάξουν, στο πεδίο της χαριτωμενιάς. Ολα τα χει ο μπαξές



ωστόσο,



Είναι θέμα ανάγνωσης