Στέρηση επικοινωνίας

Σχετικα με την πέριοδο τιμωρίας με στέρηση της επικοινωνίας, εαν συμβεί κάτι που υπο κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να το ξέρει και χρειάζεται η άδεια του για αυτό άλλα ξέρεις πως δεν μπορείς να το αναφέρεις γιατί θα ακολουθήσει χειρότερη τιμωρία. Γνωρίζοντας και ο ίδιος ότι στο διάστημα της τιμωρίας υπαρχεί θέμα που πρέπει να συζητηθεί και να αποφασίσει άμεσα για αυτό, παρακούς και προκαλείς τις συνέπειες της επόμενης τιμωρίας ή βάζεις πάνω από όλα το να ολοκληρώσεις την τιμωρία και αφήνεις ότι εκκρεμότητα της ''φυσιολογικής'' ζωής πίσω;

 

Έχω τιμωρηθεί μια φορά με στέρηση επικοινωνίας,για ένα ολόκληρο σ/κ.
Δε θυμάμαι να είχε προκύψει κάτι,που να εχρηζε άμεσης επικοινωνίας,ωστόσο, επειδή η σχέση είχε ως βασικό κανόνα,να δίνω αναφορά για κάθε μου κίνηση,εκείνο το σ/κ δεν είχα κουνηθεί από το σπίτι.
Κι όχι γιατί δε μου επιτρεπόταν,αλλά επειδή δεν ήθελα να κινηθώ χωρίς να δώσω αναφορά.
Θαρρώ πως αν είχε προκύψει το οτιδήποτε,θα περίμενα ως τη λήξη της τιμωρίας για να το αναφέρω.

 

Ηταν λιγο ενα σ/κ και ευτυχως δεν σου έτυχε κατι, αν συζητήσατε μετά σου είπε αν έκανες καλά που περιορίστηκες σπίτι γιατί ήθελες να δώσεις αναφορά ή αν περίμενε αν συνεβαινε κάτι να το πεις και να έσπαζες την τιμωρία;

 

Σε γενικές γραμμές, αυτά είναι πράγματα που προβλέπει ένα
καλά οριοθετημένο συμβόλαιο. Αυτό, βέβαια είναι ευθύνη του
Κ και προκύπτει από την εμπειρία του.

Αντίστοιχα, ένα υ, οφείλει να ζητάει κατά την συγγραφή του
συμβολαίου οδηγίες και πρωτόκολλα. Είτε κατά την επιβολή
της τιμωρίας.

Στην προκειμένη περίπτωση βέβαια, εφόσον η τιμωρία είναι
σκληρότερη από την άρση της σιγής ασυρμάτου, δέχεται το
ρίσκο.

Όπως και να έχει όμως, αυτές οι λεπτές γραμμές, οι γκρίζες
ζώνες, αποτελούν άριστο τρόπο ώστε να διασαφηνιστεί ο
χαρακτήρας, το ήθος και η ποιότητα τόσο του Κ όσο και του
υ.

 

Για μένα το μην κάνεις πράγματα για τα οποία χρειάζεσαι την αδειά του είναι μέρος της τιμωρίας.

Από την άλλη αν σου συμβεί κάτι πολύ απρόοπτο και χρειάζεται να το αναφέρεις, όπως το βλέπω εγώ, it's better to be safe than sorry.

Ακόμα καλύτερα πριν την επιβολή της τιμωρίας ρωτάς τον ίδιο τι θα γίνει σε τέτοια περίπτωση ώστε να μη χρειαστεί αργότερα να κάνεις υποθέσεις.

 

Η στέρηση επικοινωνίας όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ είναι όντως μια περίπλοκη τιμωρία. Είχα κι εγώ κάποτε αυτή την απορία. Η απάντηση που είχα πάρει ήταν "αν προκύψει κάτι έχεις 2 επιλογές, η αποφασίζεις με βάση την μέχρι τώρα εκπαίδευση σου, η αποφασίζεις κατά το δοκούν.
Αναφορά θα υπάρξει μετά τη λήξη της τιμωρία σου".
Φυσικά εγώ αποδείχθηκα ανεπίδεκτη μαθήσεως διότι πάντα επέλεγα το " Κατά το δοκούν " και με τα χρόνια αυτό έγινε συνήθεια.
Οπότε με λες και παράδειγμα προς αποφυγή.
  

 

Ναι καταλαμβαίνω τι θες να πεις όμως η άρση θα έχει σίγουρα τις συνέπειες γιατί το έχει πει και όταν πει κάτι δεν υπάρχει περίπτωση να μην το τηρήσει δεν θέλω με τίποτα η διακοπή να είναι από εμένα,ευχαριστώ για την απάντηση σου.

 

Αμα δεν είναι θέμα ασφάλειας τίποτα άλλο δεν είναι λόγος μονο αυτό γνωρίζω όσο σημαντικό και να είναι... ευχαριστώ για την απάντηση

 

'Ετσι είναι όπως το λες για αυτό και είναι δύσκολο, πραγματικά περίπλοκη, είναι που είναι όλο αυτό... Κατα το δοκούν το δικό σου ηταν να μην την ολοκληρώσεις φανταζομαι και το μετάνιωσες ναι;

 

Εμένα τώρα μου ήρθε μια ωραία ιδέα...Δε θα μπορούσε εξ αρχής να μπει σαν όριο η στέρηση επικοινωνίας για τιμωρία;  χάνονται και οι προβληματισμοί έτσι.Μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια.

 

Δηλαδή πως θα γινοταν να μπει αφου είναι η ιδια η τιμωρία

 

Προσωπικα για μενα η στερηση επικοινωνιας ειναι η χειροτερη τιμωρια που μπορει να επιβληθει. Για να επιβληθει θα πρεπει να εχει γινει χοντρηηη μαλακια. Η στερηση επικοινωνιας για λιγες ωρες, μια μερα, ενα σκ ειναι παιχνιδισματα. Αν θελουμε να τιμωρησουμε πραγματικα ξεκιναμε απο εβδομαδα και πανω για να εχει και νοημα. Μπονους να μην ξερει ποτε ληγει η τιμωρια, απλα μια μερα θα της ερθει ενα μνμα που θα λεει οτι η τιμωρια εληξε... εκει να ξεροσταλιαζει πανω απο το κινητο  

Την περίοδο της τιμωριας ειναι αδιαφορο το τι θα πραξει και πως θα το πραξει, ας τα βγαλει περα μονη της, αλλωστε αυτον τον στοχο εχει η τιμωρια, να νιωσει την αδιαφορια