Η φήμη ως κριτήριο επιλογής

Κι εδώ τίθεται ένα άλλο ερώτημα...
Κι αν η γνώμη των ανθρώπων που εκτιμούμε είναι υποκειμενική?

 

Δηλαδή σε προσωπικό επίπεδο ακόμη κι αν έχετε μάθει κάτι δεν σας έχει επηρεάσει ούτε κατ ελάχιστο?
Τουλάχιστον μέχρι να αναπτύξετε ίδια άποψη?

 

Η θετική φήμη πολλές φορές προσδίδει κι ένα "βάρος" στο οποίο καλείται ο άλλος να ανταποκριθεί η αλήθεια είναι.

 

οχι απλα αυτα που εχεις ακουσει τα κρατας δεν γινετε να τα σβησεις αλλα για εμενα οχι δεν ειναι κριτηριο ....

βεβαιαοσο πιο κακα ειναι τα κοριτσια τοσο καλυτερα  

 

Σε περίπτωση που ενδιαφερόμουν να γνωρίσω κάποιο infamous άτομο, θα κρατούσα την επικοινωνία για κάποιο διάστημα, ώστε να επιβεβαιωθούν ή όχι οι φήμες.
Σπάνιο φαινόμενο να είναι τελείως αβάσιμα τα όσα λέγονται, αλλά θα προτιμούσα να σχηματίσω προσωπική γνώμη.
Το ίδιο θα συνέβαινε και για άτομο με αρκετά ελκυστική διαδικτυακή παρουσία, δικτυωμένο και λοιπά, μέχρι να σχηματίσω "εικόνα" για τον άνθρωπο πίσω από το προφίλ.

Εάν κάθε τι που άκουγα καθόριζε την απόφασή μου, θα ένιωθα λες και ακολουθώ κοπάδι είτε σαν groupie κάποιας φαινομενικά αξιόλογης περσόνας, both απωθητικά για μένα.

 

Λίγο πολύ ακούστηκαν όλες οι απόψεις.
Θα παραθέσω την προσωπική μου εμπειρία αναφορικά με το θέμα.
Κάποτε είχα συναναστροφή με ένα πρόσωπο θέλοντας και μη (λόγω συνθηκών) που τρεφόταν στην κυριολεξία από το κουτσομπολιό.
Δεν ήθελα ποτέ να ακούσω. Η πρώτη μου σκέψη ήταν τώρα εμένα σε τι θα μου φανεί χρήσιμο αυτό?
Συνήθως αποχωρούσα αλλά υπήρχαν και φορές που αυτό δεν ήταν εφικτό γιατί υπήρχαν άλλοι που ενδιαφέρονταν γι αυτό.
Έστεκα παρατηρητής να θρέφονται από την ανταλλαγή των "ξέρω" τους, της γνώμης τους και της κάθε φήμης που είχε ακουστεί.
Γυάλιζε το μάτι τους από χαρά κάθε φορά που υπήρχε κάτι νέο να μοιραστούν.
Οφείλω να ομολογήσω ότι κανα δυο φορές με τράβηξαν στην ενέργεια τους.
Πως λέμε όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες? Αυτό.
Σιγά σιγά αυτό άρχισε να με αρρωσταίνει.
Έψαχνα τρόπους να μην είμαι καν παρούσα όταν ξεκίναγε αυτό το γαϊτανάκι.
Κι επειδή ο ευγενικός τρόπος να το αποτρέψω δεν έπιανε απλά ή έφευγα ή κώφευα.
Ποτέ δεν κράτησα τίποτα από όλα αυτά και δεν σχημάτισα καμία άποψη για κανέναν από όσους αναφέρθηκαν μέχρι να γνωρίσω προσωπικά κάποιον και να σχηματίσω ίδια άποψη.
Στο πίσω μέρος του μυαλού μου όπως αν είχα ακούσει κάτι υπήρχε αρχείο και σίγουρα πέρναγε το άτομο κι από δεύτερο φίλτρο.
Δεν ήθελα, ούτε θέλω να αδικήσω ποτέ κάποιον για κάτι που απλά ακούστηκε (στάση ζωής γενικότερα)
Το αποκορύφωμα ήταν όταν άρχισα να ακούω για πρόσωπα που γνωρίζω τα εξ αμάξης λόγω προσωπικής εμπάθειας κι έκοψα κάθε δεσμό
Σαφώς και άκουσα και για μένα μετά διάφορα που μου σηκώθηκε η τρίχα αλλά ήταν αναμενόμενο.
Η φήμη και το κουτσομπολιό πάει πάντα μπροστά αλλά πιστεύω ότι αν γνωρίζεις το ποιος είσαι δεν σε αφορά ούτε κατ ελάχιστον.
Άλλωστε δεν μπορούν να ταιριάζουν όλοι με όλους απλά με αυτούς που δεν ταιριάζεις απλά δεν κωλοτρίβεσαι κι όλα καλά.
Κι αν κάποιος σε κρίνει από τις φήμες θετικές ή αρνητικές για ξανασκέψου το λίγο αν θέλεις συναναστροφή τελικά.

Είναι λεπτή η γραμμή που χωρίζει το προειδοποιώ με το κουτσομπολεύω και εμφανής η διαφορά από τον τρόπο που θα ειπωθεί.

 

Πωλείται γνώμη αντικειμενική σε τιμή ευκαιρίας, τηλ: +964 φτου-και-βγαίνω, Κυρία Μυθολογία, Πύργος Ζιγκουράτ, Βαβυλώνα, εργάσιμες ώρες, +3UTC.
...
Χαρίζεται γνώμη υποκειμενική, σε χιλιάδες σχέδια και χρώματα, τηλ: +39.., Δάντης Αλιγκιέρης, Ραβένα, Μέγαρο Καθαρ(ισ)τήριο, +1UTC.
...
Συνοψίζοντας:
Είμαστε αυτό που θέλουμε, μπορούμε και καταφέρνουμε να πιστέψουμε. Άμα είναι και βολεψιάρικο κιόλας, μιλάμε για μεγάλη πετυχεσ(ι)ά...
...
Το Συμπέρασμα, ως καταντίπ αρρωστοχαρντκορίλα πορνό του κερατά, ευλόγως παραλείπεται.
...
Παρατήρηση:
Τώρα, που κόβονται ΑΟΖ στα μέρη μας, και όσο νάναι είναι της μοδός από τους επιτελικούς της πολυθρόνας, στα ΜΚΔ, επιτέλους βρήκε η λέξη αντικειμενικότητα και τα παράγωγά της, την χρήση/έννοια που της αναλογεί/νοηματοδοτεί κλπ, π.χ αντικείμενες ζώνες/ακτές/χώρες, αντικειμενικός προσδιορισμός σημείου, αντικειμενικότητα χάραξης (μεσογραμμής κλπ), τέτχοια...
...
Τσαχπινιά:
Η σχετικότητα μάς μάρανε...
(Αχ, ναι, και η Επικοινωνία και κάτι άλλα που επειδή προσβέλνουνται τα παιδγιά σαν τα δγιαβάζουν, τα λέω συλλήβδην "μαλακίες", έτσι για την ατμόσφαιρα)...

 

Άσχετο.

 

Εδώ που βρισκομαστε, σε αυτό το χωριό γιατί περί χωριού πρόκειται, το κουτσομπολιό είναι αναπόσπαστο κομμάτι της επικοινωνίας και η αφορμή μπορεί να είναι από το βαριέμαι ας σχολιάσουμε τα άλλα παιδάκια ή ας γελάσουμε και σήμερα(το γέλιο κάνει πάντα καλό) μέχρι η κακεντρέχεια και ο κομπλεξισμος του καθενός καθώς και η διάδοση ψευδών ή μη επιβεβαιωμενων ειδήσεων και γεγονότων με στόχο το προσωπικο συμφέρον όποιο κι αν είναι αυτό.
Προσωπικά δεν αρνούμαι ότι έχω συζητήσει άλλους και είμαι σίγουρη ότι έχω συζητηθεί.
Και το θεωρώ φυσιολογικό από τη στιγμή που εκτιθομαστε με τα γραπτά μας αλλά και λόγω του μικρου αριθμού ατόμων που απαρτίζουν τη κοινότητα όλοι έχουν ως ένα βαθμό νταραβεριστει φιλικά η ερωτικά με όλους ή έχουν έναν γνωστό/φίλο που έχει νταραβεριστει.
Από εκεί και πέρα το αν θα στηριχτώ σε αυτές τις κουβέντες για να γνωρισω κάποιον;
Φυσικά και όχι.
Παίζουν όμως ρόλο στη διαμόρφωση μιας πρώτης εικονας;
Φυσικά και ναι. Ιδίως όταν προέρχονται από ανθρώπους που έχουν τεσταριστει στο παρελθόν και εμπιστεύεσαι την άποψη τους. Και όχι μόνο παίζει ρόλο αλλά θα επιδιώξω να μαθω τι παίζει και αν ξέρουμε ή έχει ακουστεί κάτι. Κάτι ως κίνηση αυτοπροστασίας και προετοιμασίας.
Εύκολα όταν έρθεις με τον άλλο face to face, και βέβαια δεν είσαι κολλημένο άτομο που καταπίνεις ότι σου λένε αμασητο, αυτές οι φήμες καταρρίπτονται ή επιβεβαιώνονται, με αποτέλεσμα να αξιολογηθούν εκ νεου οι φορείς τους και τα κίνητρα τους.

 

Πάντα μια προσωπική γνώμη είναι υποκειμενική. Με τον ίδιο τρόπο που δεν θα ζητήσω ταξιδιωτικές συμβουλές από άτομο που διαφέρουν κάθετα οι προτιμήσεις μας, έτσι δεν θα ακούσω και άλλους σχετικά με τα πιο εξειδικευμένα γούστα που όλοι έχουμε εδώ μέσα. Επιπλέον όλα είναι και θέμα χημείας.

 

Αν θεωρήσω βασική συνθήκη το "εντάξει, μεταξύ όσων ξέρετε" τότε δεν πρέπει να απαντήσω.
Θα το γενικεύσω, λέγοντας ότι μιλάμε για μια κατάσταση γνώριμη κατ' εξακολούθηση στο παρελθόν ή οποία σαφώς και ισχύει παντού και πάντα, κατ' επέκταση και εδώ.

ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΟΧΙ.

Για κάποιο περίεργο λόγο, συνηθίζω να ρωτάω αλλά να μη δίνω ποτέ σημασία στην απάντηση. Έχει αποδειχτεί ότι τις περισσότερες φορές μου λένε μαλακίες, ακόμα και όταν δεν το κάνουν επιτηδευμένα.

Για να θελω να γνωρίσω έναν άνθρωπο που έχω για αυτόν μόνο ιντερνετική εικόνα θα δημιουργήσω άποψη από αυτή την ίδια ιντερνετική εικόνα.
Για να κάνω κίνηση θα βασιστω και πάλι σε αυτήν. Θεωρώ ότι εχω αρκετές άσπρες τρίχες στο κεφάλι μου έτσι ώστε να μπορέσω να κρίνω μόνος μου.

Μοναδική εξαίρεση σε ότι γράφω ίσως είναι ο επαγγελματικός τομέας αλλά ούτε ρωτάτε, ούτε σας ενδιαφέρει αυτό. Σε κάθε άλλη περίπτωση η απάντηση μου είναι απόλυτη

 

(Ομολογώ ανερυθρίαστα ότι δεν πήγα πίσω 10 σελίδες να τα διαβάσω όλα, οπότε θα γράψω τα δικά μου, τα οποία έχουν ίσως ήδη ειπωθεί, πιθανόν και καλύτερα.)

Γενική αρχή : I do not RTFM (read the fucking manual)!

Κρίνω αποκλειστικά και μόνο με βάση το δικό μου αξιακό σύστημα. Δεν έχει νόημα να ακούσω άλλους, στους οποίους το ίδιο άτομο μπορεί να συμπεριφέρθηκε αλλιώς. Επιπλέον κάτι που δεν ανέχομαι εγώ, μπορεί κάποιον άλλον/η απλά να μην τον πειράζει και να έχει άλλες ευαισθησίες σε διαφορετικά θέματα που εμένα με αφήνουν αδιάφορη. Κατά καιρούς συμπαθιέμαι με τους προκλητικούς, τους περίεργους, τους "μαλάκες" κατ' άλλους. Το βρίσκω πιο ενδιαφέρον, πλήττω με τα καλά παιδιά. Προτιμώ έναν διαβόητο από έναν «διάσημο».

Αποφεύγω όπως ο αλλεργικός τη γύρη τα άτομα που όλοι έχουν κάτι να πουν γι αυτά γιατί αυτό απλά σημαίνει ότι έχουν πάρει το μισό φόρουμ. Μαγκιά τους, αλλά προτιμώ τους σχετικά φρέσκους ή/και τους κρυψίνοες, λαϊκιστί μουλωχτούς. Τούτου λεχθέντος έχω ξεκινήσει κι εγώ μπίρι μπίρι με άτομο του Δεν/Δεν/Δεν μέχρι να διαπιστώσω ότι ήταν του Ναι σε σένα/ναι κι αλλού/κι αλλού. Η πιο σημαντική παράμετρος βέβαια είναι πάντα το πόσο πολύ αρέσει ο ένας στον άλλον, είμαστε πάντα λίγο καλύτεροι με άτομα που γουστάρουμε.

Ναι, είμαστε όλοι/ες σε ένα μικρό γαλατικό χωριό και όλοι/ες ξέρουμε τι έκανε ο Κίτσος της Μαρούλας ή τέλος πάντων τι λέει η Μαρούλα γι αυτόν! Προσωπικά προτιμώ τους «Τίνος είσαι εσύ;»

Εν κατακλείδι, μακριά και αγαπημένοι!