Στέρηση επικοινωνίας

Το ψυχανεμίστηκα αυτό το τοσο μυστικό!! Και ότι απολαυάνετε που μας δημιουργείτε. Απλά διαδικαστικό το να ζητήσετε συναίνεση;

 

@eva_inChains Χεχε και μετά η έκρηξη της Αίτνας λεμεεεε. Δεν το είχα ούτε σαν edge play ούτε σαν τιμωρία    

 

Ναι , σε ορισμένες περιπτώσεις . πχ αν καμιά εβδομάδα σε φέρνει στο αμήν και δεν....

 

Ευχαριστώ για την απάντηση ,αλλά θεωρώ την Κυριαρχία πολύ περισσότερα .

 

Θεωρώ τη στέρηση επικοινωνίας ως μια επιλογή ισοπεδωτική, εύκολη-σχεδόν τεμπέλικη, ενδεικτική έλλειψης μέτρου και διαβάθμισης, ενίοτε εξουθενωτική, η οποία τραβώντας απότομα και πλήρως το χαλί κάτω από τα πόδια μπορεί να δημιουργήσει ανεπιθύμητα τραύματα. Υποδηλώνει ένδεια μέσων και το να μετέλθει κανείς ενός τέτοιου μέσου για τη διόρθωση οποιουδήποτε φάλτσου προσωπικά το θεωρώ ομολογία αποτυχίας.

Προκειμένου να μιλήσουμε για στέρηση Κυριαρχίας θα πρέπει να υπάρχει- ας μου επιτραπεί ο όρος- αποτύπωμα, άσκηση Κυριαρχίας στην καθημερινότητα και μάλιστα εμπεδωμένο σε βάθος χρόνου, έχοντας γίνει πια εκ των ων ουκ άνευ.
Ενα τέτοιο αποτύπωμα μπορεί να περιλαμβάνει επιβεβλημένες υποχρεώσεις, αναφορές κάθε είδους, προγραμματισμένα και απρογραμμάτιστα tasks, καθοδήγηση μέσω εντολών σε ζητήματα ή προβλήματα που μπορεί να προκύψουν μέσα στη μέρα, κλπ.
Από αυτή τη γκάμα και κατά περίπτωση μπορεί να αφαιρεθεί το οτιδήποτε έτσι ώστε να καταδειχτεί πως κάποιες συγκεκριμένες στραβές έχουν και συγκεκριμένες συνέπειες.
Κλείνοντας και παραδειγματικά αναφέρω το εξής. Εάν αναφορικά με κάποιον τομέα στον οποίο ο/η υ έχει μάθει να λειτουργεί αποκλειστικά βάσει εντολών, του ειπωθεί ότι για το χ χρονικό διάστημα μπορεί να κάνει ότι θέλει, αφενός μεν δεν θα κάνει ότι θέλει(έχει υπάρξει μέριμνα να μην μπορεί πια αλλά ακόμα κι αν μπορούσε και επέλεγε(!) να το κάνει θα αισθανόταν ακόμα πιο άσχημα), αφετέρου δε και κυρίως τα λόγια αυτά θα πονέσουν. Πολύ.

 

Η στέρηση επικοινωνίας αφήνει μια ασαφή αίσθηση του κάνε ό,τι θες, όπου και πάλι εάν το κάνει ασυναίσθητα εκτοξεύτεται η ενοχικότητα. Κατά βάση με τη στέρηση επικοινωνίας δεν ξέρει. Η δύναμη της αυξάνει ανάλογα με τη διάρκεια και το αναμενόμενο αίσθημα ματαιοπονίας στο καθετί. Η στέρηση κυριαρχίας για 'μενα είναι περισσότερο κάντο όπως θες, που το καθιστά συντριπτικό. Συνδυάζει τα παραπάνω. Για εμένα,ουσιαστικότερη και των δύο μαζί είναι η μη στέρηση οπτικής επαφής: κάνε ό,τι θες, κάντο όπως το θες ενώ βρίσκομαι στον ίδιο χώρο, με ό,τι συνεπάγεται αυτό.

 

Αντιλαμβάνομαι τι εννοείτε όταν λέτε «στέρηση Κυριαρχίας». (Με την έννοια αυτή θεωρώ την χρήση του όρου, άκρως λανθασμένη)
Ο περιορισμός χρήσης κάποιων εργαλείων (μέσων) άσκησης Κυριαρχίας τον οποίο ονοματίζετε «στέρηση Κυριαρχίας» σε μερικές περιπτώσεις περιλαμβάνει και τελετουργικά τερτίπια (π.χ. σου στερώ το δικαίωμα να φοράς το κολάρο για 5 μέρες).
Αυτό δεν είναι ουσιαστικά στέρηση Κυριαρχίας αλλά στέρηση του κελύφους προστασίας που παρέχει η κυριαρχία ή ακόμη απλούστερα στέρηση της "ρουτίνας" έκφρασης της κυριαρχίας, ακόμη ακόμη και στέρηση κάποιων συμβόλων κυριαρχίας)
Επειδή η κάθε διαπροσωπική σχέση (στην περίπτωση αυτή το D/s) εξαρτάται και εκδηλώνεται μόνο μέσω επικοινωνίας (συνεννόησης) και η στέρηση κυριαρχίας που εννοείτε δεν είναι παρά μέρος της στέρησης επικοινωνίας.

Η στέρηση της Κυριαρχίας είναι μία και λέγεται αποδέσμευση.

 

Με την στέρηση επικοινωνίας όμως βιώνεις και τα δύο, δεν μπορεί αφού υπάρχει στέρηση επικοινωνίας να "συνεχίζει" η κυριαρχία σε αρκετά όπως πριν, τουλάχιστο μερικώς υπάρχει. Εκτός και έχει ορίσει να συνεχίσουν οι αναφορές και πάλι θα είναι μόνο αυτό. Τα κλειδιά είναι εκεί που λες να έχει ενα αποτύπωμα που πραγματικά να "ενόχλησει" και να έχει πετύχει και το ενώ δεν έχει περιορισμους στο τι να κάνει να μην το κάνει.

 

Έτσι το καταλαβαίνω , ευχαριστώ για την απάντηση. Θα συμφωνήσω επίσης και με την άποψη σας για την στέρηση επικοινωνίας .

 

Η στέρηση επικοινωνίας, για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, μοιάζει σαν επίπονο "corner time". Γίνεται τέρμα επίπονη, τσεκάροντας όρια κι αντοχές στη σχέση, όταν εφαρμόζεται χωρίς να γίνεται γνωστό το πότε ακριβώς θα λήξει..

 

Εξαρτάται από τη φύση του '' επείγοντος''. Εάν δεν υπάρχει φυσική παρουσία 24/7 στη σχέση, σε περίοδο στέρηση επικοινωνίας, σαφώς το υπό θα πρέπει να κληθεί να πάρει κάποιες πρωτοβουλίες εάν αυτό έχει να κάνει με πραγματικά σοβαρά θέματα. Καμιά φορά, η πραγματικότητα είναι πεζή.

 

Κατά την άποψη σου ειναι χειρότερο να μην ξέρει πότε θα λήξει ή το να εχει μεγάλη διάρκεια και ας ξέρει πότε θα τελείωσει;