Έλεγχος

Κινούμενος μέσα σε ένα συσχετισμό Μ/σ, είναι απαραίτητο από την πλευρά μου ως Κ να ασκώ έλεγχο προκειμένου να ευσταθεί ο εν λόγω συσχετισμός ?

Το ερώτημα τίθεται αρχικά σε γενικόλογη βάση χωρίς να σημαίνει ότι δε λαμβάνει υπόψη του (για να μην πω επιθυμεί) και όλες τις περιπτώσεις/υποπεριπτώσεις όπου θα μπορούσε ενδεχομένως να λάβει ένα πιο ειδικό χαρακτήρα.

Ευχαριστώ

 

Αν είσαι Μ μέσα σε ένα συσχετισμό M/s δεν ασκείς ήδη τον έλεγχο;

 

Είναι απαραίτητο από πλευράς σου να ασκείς έλεγχο, ναι, ισχύει.

 

Είναι ένα ερώτημα, για μένα τουλάχιστον.

Να θεωρήσω ότι το άνωθεν ταυτίζεται με το σχολιασμό του Arioch ?

 

Ως αποτέλεσμα φαίνεται να ταυτίζεται. Ο @Arioch, αν καταλαβαίνω σωστά, βλέπει τον έλεγχο που ασκεί ο Κ ως μια κατάσταση απόλυτα συνυφασμένη με μια σχέση M/s. Αυτό που έγραψα εγώ είναι μια απάντηση ακριβώς πάνω σε αυτό που ρώτησες.

 

Φοβάμαι ότι δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς έχεις στο μυαλό σου. Εννοείς αν είναι απαραίτητο το micromanagement για να θεωρείται η σχέση M/s ?

 

Το micromanagement είναι κάτι που εμπίπτει σαφώς στα του ερωτήματος. Η απόσταση που κράτησε η gaby από την αρχική σου τοποθέτηση δίνει νομίζω ένα πρώτο πιθανό έδαφος, το οποίο και θα μπορούσε να σκιαγραφηθεί. Η ερώτηση άλλωστε δίνεται κάτω από ένα σαφές (ευελπιστώ τουλάχιστον) πλαίσιο συνύπαρξης δύο ταυτοτήτων. Αυτό του Μ και αυτό του Κ.

 

Το micromanagement σηκώνει κουβέντα. Στην εργασία είναι πολύ κακή πρακτική και δείχνει ότι υπάρχει πρόβλημα: ανικανότητας management και/ή έλλειψης εμπιστοσύνης στους υφιστάμενους.

Από την άλλη, το D/M/s είναι κάτι τελείως διαφορετικό, ο καλός manager δεν κάνει απαραίτητα τον καλό Κ και αντιστρόφως. Φαντάζομαι ότι ο συνεχής έλεγχος και η πίεση μπορεί να είναι στα ζητούμενα κάποιων και "ώρα να παίρνουμε τα βουνά" κάποιων άλλων.

Καταλήγοντας, άποψή μου είναι πως δεν υπάρχει "σωστή" απάντηση, τουλάχιστον όσον αφορά το micromanagement και σε κάθε περίπτωση ο M/Κ είναι αυτός ο οποίος αποφασίζει ποια είναι η καλύτερη μέθοδος διαχείρισης του υ και υλοποιεί ανάλογα παίρνοντας τα όποια ρίσκα του.

 

Ο έλεγχος επιβάλλεται, φτάνει να μην είναι mind game τέτοιο που να οδηγήσει σε ψυχικές πληγές. Προτιμώ τις σωματικές που επουλώνονται.

 

είναι όπως με τα σκυλιά, ή άλλα κινούμενα. έχεις τον έλεγχο για να είσαι αφεντικό, ή αφού είσαι αφεντικό. το πώς ασκείς τον έλεγχο που εχεις, το αν τον ασκείς ψυχαναγκαστικά, με μανία ή αντίθετα με χαλαρότητα, σε κάθε σκυλί ξεχωριστά, με αδιάκοπη ένταση, με ανταπόκριση αποπνικτική σε κάθε πρόκληση του σκυλιού, σε κάθε αίτημα προσοχής είναι τρόπος ελέγχου, που μπορεί να φτάσει και σε αντιστροφή. ο έλεγχος πάντως υπάρχει, κάποιος τον έχει.

 

Φτάνει το σκυλί να επιβιώσει. Αν επιβιώσει θα δαγκώσει το αφεντικό με μανία οπότε ο έλεγχος θα αντιστραφεί ή θα ψάξει για άλλο αφεντικό ή θα γίνει αυτοκυριαρχούμενο. Σε όλες τις περιπτώσεις το αφεντικό θα έχει αποτύχει. Επιτυχία είναι το σκυλί να είναι στα πόδια του Αφέντη του και να τα γλείφει γιατί αισθάνεται ασφάλεια, εμπιστοσύνη και αγάπη για την εκπαίδευσή του. Μακάριος αυτός που έχει τέτοιον Αφέντη, ας είναι και σκληρός, αυστηρός και ελεγκτικός εκεί που πρέπει. Να ανταμείβει και να χαϊδεύει το σκυλί Του όταν το αξίζει.

 

Ίσως έχω άδικο, αλλά γιατί σε μένα δεν υπάρχει η επιλογή like;;;; Γράφω ανοησίες;;;;