Στα άδυτα της brattoσύνης ...!!

Συμφωνώ, αυτό γνωρίζω και αναγνωρίζω ως παιχνιδιάρα υ/σ.

Κακομαθημένο

Γίνεται προς τέρψη γιαυτό και στο πρώτο δείγμα δυσαρέσκειας μαζεύονται.

Αυτή θεωρώ είναι μία διαφορά μεταξύ του μπρατ και της παιχνιδιαρας υ

Τα υ/σ περπατάνε σε στενά δρομάκια ή λεωφόρους όπως είπατε, αναλόγως του Κ. Το πώς θα είναι ο δρόμος, αν θα περπατησουν ή αν θα τρέξουν, αν θα σκαρφαλωσουν ή αν θα κολυμπήσουν εξαρτάται από τον Κ. Οι εναλλαγές υπάρχουν. Π.χ. Εκεί που ξεκινάω να πλατσουριζω χαρωπά στα ξεβαθα να βρεθώ να κολυμπώ με καρχαρίες ή σε ένα ψηλό βουνό. Δεν το ορίζω, απλά θα ακολουθήσω.
Σε κάθε κόκκινο φανάρι, σταματούν επίσης. Μόνο που αναγνωρίζουν ένα σηματοδοτη και αυτός είναι ο Κ ούτε καν ο εαυτός τους.

Αυτό μου θύμισε έντονα τα φοιτητικά μου χρόνια, πρόκληση, ξύλο, λαβές, δαγκωματιες για επίτευξη του στόχου της σωματικής επιβολής, όπως λες. Και όπως το βλέπω τώρα ήταν ένα ωραιότατο topping from the bottom αφού τις δικές μου ανάγκες ικανοποιουσα πρωταρχικά....

 

Να κανω λιγο τον δικηγορο του διαβολου...
Brat ειναι ευχη και καταρα του Κ. Τσαουσα απο την φυση της, ανακατωστρα, πειραχτηρι, ειναι αυτο που λεμε δυσκολο level στην υποταγη. Ναι υπαρχει η υποτακτικοτητα βαθεια μεσα που για να καταφερεις να την βγαλεις ως Κ πρεπει να σκαψεις πολυ, αλλωστε οπου υπαρχει καπνος υπαρχει και φωτια. Καπου εκει ξεχωριζουν οι Κ με τους περιπου Κ.
Το να ασχοληθει καποιος με καποια brat θελει υπομονονη, κοπο και χρονο, οχι για να την εκπαιδευσει αλλα για να την πεισει οτι ειναι Κ και δεν υπαρχει χειροτερο για καποιον Κ απο το να αμφισβητουν συνεχεια την κυριαρχια του. Αυτο κουραζει, ξενερωνει αλλα ταυτοχρονα πεισμωνει. Η brat ειναι μια ωρολογιακη βομβα στα χερια του Κ, ποτε δεν ξερεις ποτε θα σκασει για να στην "πει", να σε προσβαλει, να σε δοκιμασει, οπως τα παιδακια στου γονεις δοκιμαζουν τα ορια. Ο Κ θα βρισκεται για πολυ καιρο στην αρενα του ροντεο πανω στο ατιθασο ατι, και οσο αυτο προσπαθει να τον ριξει τοσο πρεπει ο Κ να δειξει την ικανοτητα του. Οσο αντεχει ο Κ τοσο η brat θα "βαραει", στο τελος οσο καλα θωρακισμενος και αν εισαι θα ψαξει να βρει την μοναδικη ρωγμη στην πανοπλια σου και τοτε θα βρει τον καταλληλο χρονο, τοπο και δυναμη για να σε καρφωσει. Αν δεν το καταφερει τοτε "κερδισες", θα γινει γατουλα στα ποδια σου που γουργουριζει, θα βγαλει την υποτακτικοτητα της στο μεγιστο, ενα ζυμαρακι στα χερια σου... μεχρι την επομενη φορα!
Αυτο σε καποιους αρεσει, καποιους κουραζει και καποιους ξενερωνει... δεν ειμαστε ολοι για ολους και ολοι το ιδιο

 

Σκεφτείτε σοβαρά το ενδεχόμενο να μην φταίει ο άλλος που δεν ήθελε ή δεν μπορούσε να καταλάβει αλλά εσείς που δεν εξηγήσατε γιατί δεν θέλατε ή γιατί δεν μπορούσατε. Αυτό θα ήταν ένα καλό βήμα. Απλά μετά μην διαμαρτύρεστε που δεν έχετε τον σεβασμό των άλλων ως συνομιλήτρια.

Σε όλο το αρχικό σας πόστ αλλά και στη συνέχεια ισχυρίζεστε ότι ένα brat είναι sub αλλά είναι και status, είναι καλό παιδί, έξυπνο, αλλά έχει εκρηκτικό ταμπεραμέντο, μπορεί να ξεσπάει όποτε γουστάρει όπως θέλει και ως συνεπές κωλόπαιδο οι άλλοι πρέπει να το αποδέχονται είτε ως sub όταν αυτό μας βολεύει, είτε ως status.

Δυστυχώς όμως στη ζωή όποιος θέλει να είναι όλα, στο τέλος είναι τίποτα.

 

Αυτό που χαρακτηρίζει τις υποτακτικές είναι η υποτακτικότητα.
Αυτό που χαρακτηρίζει τα brat είναι η εμφανής απουσία υποτακτικότητας.
Άλλο πράγμα το περήφανο ατίθασο άλογο και άλλο η ατίθαση στρουθοκάμηλος.
Ότι και να κάνεις ακόμη και να καβαλήσεις την στρουθοκάμηλο, περήφανο άτι δεν πρόκειται να την κάνεις ποτέ.

Αν σε κάποιους αρέσουν οι στρουθοκάμηλοι χαλάλι τους.

 

Διαφωνω σεβομενος την γνωμη σου, αλλωστε το γραφω στις τελευταιες γραμμες του ποστ

 

  Κρατώ αυτό!!
Ο χαρακτήρας «παράγει» συμπεριφορές.   But then again, και οι αντίπαλες συμπεριφορές μπορούν να «χτίσουν» χαρακτήρα.
Ιδιοσυγκρασία brat? Maybe...
Πιστεύω πάντως ότι σίγουρα υπάρχει και μια brat πλευρά στους χαρακτήρες όλων των ατόμων ανεξαιρέτως του status που δηλώνουν.
Απλά εκδηλώνεται με διαφορετικούς τρόπους και για διαφορετικούς σκοπούς.  

 

Θα μου επιτρέψετε , με τα δικά μου κριτήρια ( που δεν είναι του παρόντος) αλλού ξεχωρίζουν τα Κ και όχι στο αν καταφέρουν ή όχι ή αν θα μπουν καν στην διαδικασία να κυριαρχήσουν σε ένα μπρατ. Από εκει και πέρα , άλλο πρόκληση ( challenging) και άλλο αμφισβήτηση κυριαρχίας . Πολλοί υποστηρίζουν ( όσοι δέχονται ότι μπρατ είναι τύπος υπο και όχι ξεχωριστό στάτους ή κατι άσχετο ) ότι όταν ένα μπρατ υποταχθεί γίνεται εξαιρετικό υπο . Το αν ενα Κ επιλέξει ή όχι ενα μπρατ είναι καθαρά δικο του θέμα και δεν προσδίδει ή αφαιρεί οριτζιναλιτι (γνησιότητα) .

 

Αυτό που χαρακτηρίζει τα υπο είναι η ανάγκη για υποταγή . Το πως εκδηλώνεται αυτή η ανάγκη είναι που κανει τη διαφορά και ξεχωρίζει τα μπρατ .

 

Ο σκοπός, όπως το βλέπω εγώ, δεν είναι ο ίδιος. Η παιχνιδιάρα κάνει ό,τι κάνει προς ευχαρίστηση του Κ, η μπρατ προς επίτευξη του δικού της στόχου, περισσότερη σημασία, πιο έντονη επιβολή ή παιχνίδι κτλ. Στα δικά μου μάτια το μπρατ μπορεί και να είναι ένα υπέροχο μποτομ  

 

Κι εγώ σεβόμενος την γνώμη σας, σας παραπέμπω ευγενικά, στην τελευταία γραμμή του δικού μου ποστ.

 

Eγώ αυτό που καταλαβαίνω απ'όσα γράψατε είναι ότι στα μέρη σας τον Κ η υ τον κάνει "μάγκα" και αν είναι brat ακόμη πιο "μάγκα", n est pas ?

 

Η προδιάθεση για υποταγή υπάρχει σε πολλά άτομα, αλλά αυτό δεν τα κάνει και υποτακτικά.
Όπως και όλα τα κυριαρχικά άτομα δεν γίνονται Κυρίαρχοι.
Αυτά τα άτομα, που όπως σωστά λέτε, έχουν ανάγκη να υποταχθούν και δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, ποτέ δεν μπορείς να τα πεις brat.