Η ηθική υπεράσπιση του BDSM

Re: Απάντηση: Η ηθική υπεράσπιση του BDSM

Τώρα παρεκτρέπεσαι αγαπητή dora, αυτό είναι άκρως προκλητικό, σε βαθμό κακουργήματος, όπως το ριγανάτο σου.  

 

Απάντηση: Η ηθική υπεράσπιση του BDSM

Παρόλο που το έχω πει πολλές φορές σε διάφορες σηζητήσεις ποτέ δεν έτυχε να το πω κατ'ιδίαν σε εσένα.Θεωρώ τις απόψεις σου, που αφορούν τους κυρίαρχους γενικά, πολύ σωστές και αυτό δεν είναι κάτι που το συναντάς εύκολα.

Μου άρεσε πάρα πολύ ο διαχωρισμός που κάνεις μεταξύ σαδιστή και κυρίαρχου σαδιστή, τον τρόπο που ανέλυσες και ανέπτυξες τις διφορές τους (ιδιαίτερα για τον κυρίρχο σαδιστή)

Αυτό που θέλω να προσθέσω είναι ότι χρειάζετε μεγάλη προσοχή από την πλευρά του κυρίαρχου σαδιστή στον τρόπο που θα ελέγξει...θα τσεκάρει το αν η συγκατάθεση της υ (που εννοείτε ότι πρέπει να υπάρχει) είναι συνιδιτοποιημένη ή όχι,(ειδικά στην περίπτωση που δεν υπάρχει προήγουμενη εμπείρια) ώστε να μπορέσει στην πορεία να διακρίνει εάν μπορεί να προχωρίσει μαζί της.
Θα πρέπει λοιπόν να έχει μεγάλο αυτοέλεγχο για να μην παρασυρθεί από τα συναισθήματα/ένστικτα του ώστε να μην ξεπεράσει τα όρια και τις αντοχές της υ που τον εμπιστεύεται.Όχι τόσο στον σωματικό αλλα περισσότερο στον ψυχικό της κόσμο.Βέβαια για να βρει τα όρια και τις αντοχές θα πρέπει να την ζορίσει, να τη ζορίσει κάποιες φορές πολυ, αλλά θα πρέπει να το κάνει με τέτοιο τρόπο ώστε ακόμα και αν η υ καταλάβει ότι τελικά δεν είναι αυτό που θέλει, στο τέλος να της μείνει το χαμόγελο και όχι το κλάμα...μια καλή ανάμνηση.

 

Απάντηση: Η ηθική υπεράσπιση του BDSM

Στο συγκεκριμένο μοντέλο του ανθρώπου που ανήκουμε, που ξεχώρισε και κυριάρχησε πάνω στα υπόλοιπα είδη, έχει γραφτεί μία εντολή. Της κυριαρχίας. Ο ίδιος μας ο εγκέφαλος μας σπρώχνει με κάθε μέσο στο να γίνουμε οι πρώτοι. Στο να ανεβούμε πιο ψηλά. Ακόμα και ο ορισμός της λέξης άνθρωπος συνηγορεί σε αυτό. Καλό ή κακό; Δίχως κανόνες θα γινόταν μακελειό. Το βλέπουμε ήδη γύρω μας. Ακόμα και η οικονομική κρίση είναι ένα από τα αποτελέσματα αυτής μας της τάσης. Άλλωστε σήμερα το χρήμα σου δίνει την εξουσία.
Ο σαδισμός πηγάζει από την ηδονή που γεννιέται προς αυτό το ζητούμενο. Ακόμα και η υποτακτικότητα που φέρνει και τον μαζοχισμό (δεν μιλάω για τις μορφές του μαζοχισμού που πηγάζουν από τραύματα), ξεκινάει από την ικανοποίηση ότι είμαι μέρος της ουράς ενός κυρίαρχου και φροντίζω με την στάση μου να μεγεθύνω αυτήν την εικόνα, στην ίδια μου την αντίληψη.
Είναι από τα στοιχεία που μας βοήθησαν να κατακτήσουμε τον κόσμο. Δίχως όμως έλεγχο λειτουργικά μας οδηγεί στην καταστροφή αυτού του κόσμου.
Η κοινωνία θέλει την ισορροπημένη μορφή αυτής της τάσης. Ο εαυτός μας βιωματικά οδηγείται στο συμπέρασμα της αναγκαιότητας του ελέγχου αυτής της τάσης. Έτσι λοιπόν η ηθική μας ή ηθική της κοινωνίας διαμορφώνεται ώστε να υπάρχει το φρένο στην τάση αυτή, με την οποία γεννηθήκαμε.
Δείτε ένα μωρό. Στην αρχή θέλει τους πάντες γύρω του να φροντίζουν για αυτό. Θέλει ό,τι θελήσει να γίνεται τώρα και άμεσα. Ο άνθρωπος γεννιέται ως ένας μικρός ανεξέλεγκτος κυρίαρχος. Και σταδιακά οι γονείς και το περιβάλλον του γύρω του τι του μαθαίνουν;
Το bdsm πηγάζει από αυτή την τάση. Δεν χρειάζεται να το υπερασπίσουμε. Η κοινωνία το γνωρίζει αυτό από τα σπάργανα της ακόμα. Αυτό που τρομάζει είναι η επίδειξη της άσκησης εξουσίας πάνω σε έναν άνθρωπο πέρα από τα όρια. Νιώθουν υποσυνείδητα να απειλείται έμμεσα η δική τους ελευθερία.

 

Απάντηση: Η ηθική υπεράσπιση του BDSM

Αυτό ακριβώς εννοούσα οταν έλεγα ο,τι......

"Αν είναι κάτι αυθύπαρκτο, αυτό είναι η Θηριώδης φύση μας.
Πως μπορείς να λές με τόση σιγουριά πως το κοινωνικό μας προσωπείο είναι όντως προσωπείο,αφαιρέσιμο,εύκολα η δύσκολα,(σαν τα σοβατίσματα πανω στα ψηφιδωτά της Αγιάς Σοφιάς ενα πράμα... ) και οχι ενα μάγμα ,ενα μάγμα που προκύπτει απο την αρχέγονη φύση του νεογέννητου θηρίου και των καταιγιστικών επιδράσεων της Μάνας κοινωνίας;
Το μάγμα δεν διαχωρίζεται , δεν αφαιρείται ,δεν μετατρέπεται,ούτε πλάθεται".
.

 

Απάντηση: Η ηθική υπεράσπιση του BDSM

Ηλία πράγματι, είναι στη φύση μας να ήμαστε ανταγωνιστικοί και να κυριαρχούμε στη φύση. Υπάρχει κάτι όμως που με ενοχλεί. Άν προσπαθώ να επιβληθώ, βελτιώνοντας το σώμα και το πνεύμα μου και γενικά την προσωπικότητά μου έχει καλώς και μπράβο μου. Εάν όμως επιλέξω τον πιό ευκολο και σύντομο δρόμο της τρικλοποδιάς στον άλλο και το να πατήσω πάνω του για να φαίνομαι ψηλότερος και πιό σπουδαίος δεν έχει αξία. Μην ξεχνάς πως οι κανόνες, γράφονται από τους ισχυρούς και είναι έτσι διατυπωμένοι, που να εδραιώνουν και να συντηρούν την κυριαρχεία τους. Έτσι νομιμοποιούνται αιρετικοί και αντιδραστικοί τύποι, brutal σαν του λόγου μου,  να πάνε κόντρα στους στημένους κανόνες και να διεκδικήσουν και αυτοί μια θέση στον ήλιο. Οι άνθρωποι θα έπρεπε να έχουν ίσες ευκαιρίες, να αποδείξουν τι αξίζουν και να κυριαρχήσουν, αλλά δυστυχώς δεν τις έχουν.

 

Παρακαλώ τη διαχείριση να μεταφέρει στο off-topic τα άσχετα με το θέμα ποστς από το #40 και μετά, πλην του #44 και του #53. Ευχαριστώ.

 

Ειλικρινά δεν γνωρίζω ποιες συνάψεις νευρώνων ενεργοποιήθηκαν, αλλά το παρόν μου το θύμισε ο Μήτσος του @Libertine SD και το επαναφέρω.
Θα ήταν άδικο να κατηγορηθεί η dora ως αυτή που έσπειρε το σπόρο του ηθικού παραπετάσματος στο βδσμ. Ας (ξανα)διαβαστεί κυρίως από την πρακτική - χρηστική του σκοπιά.
Θα ήταν επίσης θετικό βήμα να μην παρεκτραπεί η συζήτηση στο παλαιό μέλος που επέστρεψε με νέο όνομα.

Το επαναφέρω με πρόθεση να αγγίξουμε τις διαφορές του Λιμπερτίνου σαδιστή με τον Κυρίαρχο Σαδιστή.
Τελικά, εάν ο στόχος είναι η ελευθερία, η νομή της επικυριαρχίας διαφοροποιεί το μονοπάτι τόσο πολύ από την νομή της ηδονής και μόνο?

 

Η διαφορά ως θα σου έλεγε κι Σιχαμερότατος είναι : "ουδεμία"

Και για να γίνω εγώ σαφέστερος, Σαδιστής και Λιμπερτίνος είναι το ίδιο και το αυτό, απλά ο Μαρκήσιος εισάγει τον όρο Λιμπερτίνος για τους εν τω έργω του, εμείς χρησιμοποιούμε τον όρο Σαδιστής για τους εκ της Σαδικής θεώρησης ορμώμενους. Ο Σιχαμερότατος, κάποια στιγμή για να σταματήσει η διαρκής παρεξήγηση με την καταστρατήγηση του όρου Σαδιστής = ενεργητικός αλγολάγνος ή = μανιακός ψυχάκιας του φρενοκομείου, άρχισε να χρησιμοποιεί τον όρο "Σαδικός". Τείνω να υιοθετήσω τη στάση του γιατί έχω βαρεθεί να εξηγώ τα αυτονόητα.

Στο ερώτημά σου τώρα, η ηδονοληψία και ο πανηδονισμός αποτελούν μέρος μόνον των πρακτικών του Λιμπερτινισμού προς απόκτηση ελευθερίας σε καμία περίπτωση δεν είναι το όλο και δεν είναι αυτοσκοπός, εκτός και αν κανείς εμμείνει ΜΟΝΟ στο κομμάτι της κλινοπάλης και της σεξουαλικής εκφοράς.
Στη Σαδική θεώρηση η Κυριαρχία αποτελεί εξίσου σημαντικό πρόταγμα, η κατίσχυση και η εμπέδωση κυριαρχίας με εξανδραποδισμό που στερεί τους βαθμούς ελευθερία του ανδράποδου και τους αποδίδει στον Σαδικό Κυρίαρχο είναι αυταπόδεικτα επιθυμητή. Συνεπώς, η συσχετίσεις M/s όχι μόνο δεν αποκλείονται από την παλέτα του Σαδικού αλλά αναμένονται και μάλιστα όχι σε light εκδοχές.

Και για να απαντήσω και στο καταληκτικό σου ερώτημα, τα δύο μονοπάτια που αναφέρεις δεν είναι ούτε παράλληλα, ούτε τέμνονται ούτε καν είναι δύο, είναι το αυτό μονοπάτι που μαζί με κάποια ακόμη αποτελούν την Σαδική πρόταση.
Στην πράξη, κανείς μπορεί να πορευτεί περισσότερο ή ολιγότερο σε κάποια από αυτά, κατά τη γνώμη μου χάνει σημαντικά κομμάτια αν επιλέξει ωσαύτως.





ΥΓ. Για να προλάβω του εν τω light BDSM, τα technicalities καθώς και τα ηθικολογικά καλολογικά στοιχεία, δεν αφορούν αυτή τη συζήτηση. Ως έγραψα κι εκεί διερευνούμε και μαθαίνουμε τα άκρα, το πόσο πέραν αυτών θα τοποθετηθούμε πρακτικά είναι ένα τελείως άλλο ζήτημα.

 

απολύτως διαφωτιστικό

με σαφήνεια η op διαχωρισε τον σαδισμό ως εκδήλωση κυριαρχίας απ τον αποσπασμένο σαδισμό ως φετίχ.

 

Η διαφορά των δύο είναι η διαφορά του πριν με το μετά. Του έξω με το μέσα. Του ένα με το δύο κοκ Ο λιμπερτίνος είναι μια οξύμωρη φιλοσοφική οντότητα. Αποκύημα της ψιλάφισης των άκρων. Στην απτή του μορφή παίρνει όλα τα χαρακτηριστικά του κυρίαρχου σαδιστή. Μαζί και τα ηθικολογικά στοιχεία. Διερεύνηση ορίων προς απελευθέρωση ημών. Το αυτό επαναλάβατε.

Όπα, μήπως τα είπα ανάποδα ?