Εκπαίδευση της s. Χρειάζεται;

Θα σε απογοητεύσω φίλε μου Master JP αλλά δεν θα είμαι "καυστικός" σε αυτό  

Η διαφωνία μου βρίσκεται στη διαφορά κινήτρου. Η εκπαίδευση είναι όρος ατυχής ως έγραψα, διότι κατά την πραγματική εκπαίδευση το μέγιστο όφελος εξ αυτής καρπώνεται ο εκπαιδευόμενος. Το κίνητρο του Κ δεν είναι ωστόσο να βελτιώσει το σκλάβο για να βελτιωθεί το ον, αλλά να διαμορφώσει ένα σκλάβο στις απολύτως δικές του επιθυμίες ικανό να υπηρετεί. Το αποτέλεσμα μπορεί να μην διαθέτει ουδόλως την ευρύτερη έννοια της βελτίωσης. Το "καλό" τσιμπούκι που έμαθε να κάνει για τον Κ δεν σημαίνει προφανώς βελτίωση στα τσιμπούκια (άλλωστε αυτό αλλάζει από τον έναν στον άλλον). Το έχασε 10 κιλά ο σκλάβος ή πήρε 20 κιλά δεν είναι βελτίωση, προσαρμογή σε απαίτηση του Κ είναι. Ο όρος που περιγράφει σαφώς τη διαδικασία είναι ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ. Ο όρος εκπαίδευση υποθάλπει σύνδρομα Πυγμαλίωνα, δημιουργήματα, "διαμάντια", πολύτιμα αιδεία και λοιπά δακρύβραχτα χαριτωμένα, κατά τα οποία η υποταγή και ο ενάρετος Κ σε κάνουν καλύτερο "άθρωπα" που θάλεγε και ο Cadpmpc...
Και βέβαια κατά τη διαμόρφωση υπάρχει κι υπόδειξη και πιθανά καθοδήγηση (ανάλογα με το πραγματικό γνωστικό εύρος του Κ). Στην τελική όμως ο υπό διαμόρφωση θα κόψει τον κώλο του να φέρει το αποτέλεσμα...

 

@Discerning πριν κάποια χρόνια θα διάβαζα με ενδιαφέρον την τοποθέτησή Σας.

Πλέον διαφωνώ κάθετα με το (από κάτω) κείμενό Σας...

Εφόσον αναφέρεστε στο M/s ό,τι περιγράφετε παραπάνω ως απαραίτητα στοιχεία εκπαίδευσης δεν ισχύουν...

Το κείμενό σας είναι ομολογουμένως μια καλή αγγελία γνωριμίας αλλά δεν συνάδει με το M/s.

Δεν θα επεκταθώ παραπάνω για δυο λόγους:

1) Βαριέμαι αφόρητα.

2) Λιάζω τ' αρχίδια Μου σε παραλία.

Όπως και να έχει, εύχομαι να βρείτε αυτό που ψάχετε.

Με σεβασμό,

Iagos

 

@Iagos

Διαφορετικοί άνθρωποι, διαφορετικές εμπειρίες, διαφορετικές απόψεις. Σεβαστό.

 

αφισταμαι απ το ευτυχώς, για μόνον το λόγο ότι η ιστορική αλληλοδιαδοχή ανάμεσα στο εκάστοτε ορθοπολιτικό και το εκάστοτε ελευθεριαζον είναι αέναη, και η διάκρισή τους όχι πάντα σαφής.



το ζήτημα της εκπαίδευσης, η ανάγκη οργανωμένης στοχοπροσηλωμενης εκπαίδευσης, ή η αυτόματη φυσική προσαρμογή της υ στις επιθυμίες και τις ανάγκες του κ, με απλή καθοδήγηση, με προσχήματα βελτιωτικών ή χωρίς, είχε πρόσφατα συζητηθεί, αυτοτελώς και με συνοχή, σε σχετικό νήμα.

 

Δεν χρειάζεται. Έχει το καλό ότι βοηθάει πάρα πολύ, όταν έρθει η ώρα.

Επίσης συμφωνώ με @Iagos
@Discerning ο Κ δεν είναι Coach.

 

Αντιλαμβάνεσαι φίλτατε ότι κάποιες φορές αποποιούμαστε όρους που ενόσω στην ουσία τους ισχύουν μπορούν να καταστρατηγηθούν και να φέρουν περισσότερα προβλήματα παρά λύσεις. Αντιλαμβάνομαι και τη χρηστικότητα και τη διαδικασία ως γνωρίζεις πολύ καλά, της διαμόρφωσης και θα εμμείνω στον όρο για τους λόγους που προανέφερα ακριβώς από πάνω.
Εν τέλει, το σημαντικό είναι να γίνει αντιληπτό πως η διαμόρφωση ( εσύ πες την εκπαίδευση) δεν έχει σκοπό να προάγει το ανδράποδο αλλά τις υπηρεσίες του και τη σκλαβιά του. Οι εκπαιδεύοντες την Ρίτα Κ μπορούν να πράξουν το φετίχ τους αλλά δεν χρειάζεται να του αποδίδουν διαστάσεις μεγαλύτερες από όσες πραγματικά έχει. Ένα, στο βάθος του, ναρκισσιστικό φετίχ είναι, thats all.

 

Έχω ακριβώς την ίδια γνώμη, την είχα καταθέσει και σε κάποιο άλλο νήμα του @Discerning

Θα σταθώ ωστόσο στη λέξη διαμόρφωση. Ο Πυγμαλίων ακριβώς αυτό έκανε, πήρε ένα κομμάτι μάρμαρο, το σμίλεψε, το διαμόρφωσε και έφτιαξε αυτό που θα γινόταν η Γαλάτειά του.

Ένα κομμάτι πέτρα το διαμορφώνεις με εργαλεία, τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου με αλληλεπίδραση.

Κοντολογίς ο ισχυρισμός μου είναι πώς δεν είναι η εκπαίδευση που υποθάλπει το σύνδρομο του Πυγμαλίωνα αλλά τα κίνητρα του εκπαιδευτή.

 

Το κουμπί της Αλέξαινας εν προκειμένω, λέγεται Αισθητική (με Α), είναι συνισταμένη του "πακέτου" νιονιό/συναίσθημα/κορμί.
Αποκαλυπτική, κατ' ουσίαν αληθής, με ανατριχιαστική λεπτομέρεια ...είναι ο φορέας της και οι προβολές του.
Προφανώς δεν μπορεί παρά να είναι μόνο μία κατ' άτομον...
Όταν πάει να γίνει ...δύο, εκπίπτει σε φάρσα!
Ως προσέγγιση μπορεί να διδαχτεί.
Ευτυχώς...

 

Μην ξεχνάτε τι "πήρε" και ο Πυγμαλιων στο τέλος...