SafeWord...

Νομίζω ότι αυτή είναι η λογική του safeword. Δεν συμφωνώ με την κατάχρηση της χρήσης του από την πλευρά του υποτακτικού μέλους έτσι ώστε πλέον να καταντά χειρισμό του Κυρίαρχου. Η χρήση του πρέπει να περιορίζεται σε μια έκτακτη κατάσταση και μόνο. Αλλιώς το υποτακτικό άτομο «παίζει», είναι ανώριμο και ανάξιο της εμπιστοσύνης του Κυρίαρχου. Εγώ ζω ένα όνειρο που περιλαμβάνει να υποφέρω για τον Αφέντη μου, αυτό μου δίνει ηδονή και με συνδέει μαζί Του, η χρήση του safeword θα με έκανε να νιώσω απογοήτευση για τον εαυτό μου. Το βίωμα όμως αυτό δεν θα ήταν πρέπον να το γενικεύσω για όλα τα υποτακτικά μέλη. Θα ήταν αυθαίρετο και επικίνδυνο.

 

Να διευκρινήσω περαιτέρω ότι ο Κυρίαρχος δεν πρέπει μόνο να επιτρέπει το κοινή συναινέσει safeword, αλλά να επιβάλει την χρήση του από το υποτακτικό μέλος όταν εκείνο είτε από σωματική η ψυχική άποψη αρχίζει να καταρρέει.

 

Υπέροχη τοποθέτηση! Ευχαριστώ πολύ!

 

Δεν θα τολμούσα να πω τι πρεπει και τι δεν πρέπει να κάνει ένα Α/Κ με την/τις ιδιοκτησίες του/της (όταν και εφόσον υπάρχει συναίνεση από το υ/σ.)
Όμως καταλαβαίνω τι θέλετε να πείτε με το να "επιβάλει κάτι" για να προστατέψει την ιδιοκτησία του/της.  

 

  

Ευχαριστώ  

 

όπως το να συμφωνήσουν δύο οτι ένας θα παριστάνει τον τοπ, κι ο άλλος θα τον αποκαλεί τοπ, ή θα παριστάνει τον μποτομ κι ο άλλος θα τον αποκαλεί μποτομ, για να περνάνε καλά, δεν κάνει κανέναν ούτε τοπ ούτε μποτομ, έτσι το να συμφωνήσουν οτι αντί για σταμάτα-ξεκίνα, θα λέει τη λέξη φραγκοστάφυλο, σαν παιγνίδι, δεν καθιστά την συγκεκριμένη λέξη σεηφγουορντ.
η σεηφγουορντ γιά να είναι σεηφγουορντ, έχει συγκεκριμένη επικοινωνιακή λειτουργία (μεταφέρει μήνυμα) σε συγκεκριμένο πλαίσιο, κάθε φορά.
η υπενθύμιση οτι είχαμε πει στις 11 να πάρουμε τηλέφωνο για πίτσες, δεν είναι σεηφγουορντ.

 

Σε μεμονωμένα session play το βρίσκω απαραίτητο. Σε σχέσεις D/s M/s απ'την άλλη δεν βρίσκω καθόλου απαραίτητο το υ να έχει δικαίωμα σε safeword.
Εφόσον υπάρχει εμπιστοσύνη και καλή επικοινωνία δεν χρειάζεται.
Είναι εκεί, με αφουγκράζεται. Ξέρει πότε να σταματήσει, ξέρει πόσο μπορώ να αντέξω την κάθε μέρα -παρόλο που δεν είναι όλες οι μέρες ιδιες.
Η ιδέα οτι μπορώ να ελέγξω έστω και στο ελάχιστο τις κινήσεις Του με απωθεί εξαιρετικά.

 

Πολύ σωστή τοποθέτηση. Απλά και μόνο για να του δώσω μια
πιο αλγοριθμική διατύπωση. Το safeword είναι απαραίτητο στα
sessions και μέχρι το πέρας της εκπαίδευσης. Από εκεί και πέρα
όταν έχουμε πλέον οριοθετημένη σχέση D/s ή M/s όχι απλά είναι
περιττό, αλλά ακυρώνει/αλλοιώνει κατά μια έννοια την ίδια την
σχέση που έχει δημιουργηθεί.

 

Εχω ακριβώς την ίδια άποψη, συμφωνώ απόλυτα!

 

Για μένα το safeword είναι καλό να υπάρχει, γιατί καλές οι θεωρίες αλλά επί του πρακτέου ουδείς αλάνθαστος.

Από την άλλη το safeword δεν είναι από μόνο του ικανό και ο Τοπ που χαλαρώνει και δε διαβάζει την κατάσταση λέγοντας στον εαυτό του "έλα μωρέ, αν παραζοριστεί θα το πει" πάει γυρεύοντας για μπελάδες.

Ομοίως όποιο b πιστεύει ότι έχει έλεγχο της κατάστασης επειδή έχει ένα safeword καλό θα είναι να το κοιτάξει γιατί με τέτοια αντίληψη μπορεί να κινδυνέψει, πολύ.

Τι θέλει να πει ο ποιητής; Εκτός και αν γνωρίζουν πολύ καλά ο ένας τον άλλον το safeword δεν είναι πανάκεια και προσδίδει ψευδή αίσθηση ασφάλειας.

Αν γνωρίζουν πολύ καλά και εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον το safeword μπορεί να μην είναι καν απαραίτητο, ωστόσο, όπως είπα και στην αρχή κι επειδή είμαστε άνθρωποι, καλό είναι να υπάρχει.

 

Όπως είπα στο κείμενό μου δεν χρειάστηκε ποτέ να χρησιμοποιήσω safeword, ούτε καν το έχω στο νου μου, γιατί έχω την απόλυτη εμπιστοσύνη ότι είναι σε συνεχή επικοινωνία μαζί μου. Σε περίπτωση που βρισκόμουν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση και θα έκανα το λάθος να μην τον ενημερώσω, λάθος γιατί ο Αφέντης δεν είναι μάγος, μια δήλωση του τύπου « δεν αισθάνομαι καλά» θα ήταν υπεραρκετή . Ούτε αυτό μου συνέβη ποτέ γιατί έχουμε μια σχέση ειλικρίνειας.
Όμως χρειάζεται προσοχή γιατί ότι λάμπει δεν είναι χρυσός και κάθε αυτοονομαζόμενος αφέντης δεν είναι απαραίτητα Αφέντης. Σε μια τέτοια περίπτωση και το safeword δεν εξασφαλίζει απαραίτητα την ασφάλεια του υποτακτικού μέλους.

 

συχνά είναι χρήσιμη μιά δεύτερη γνώμη. όχι πάντα.