Η Υπέρβαση της D.

ένα απο τα μεγάλα θέματα του D/s παιχνιδιού είναι ο πατερναλισμός το σχήμα δάσκαλος-μαθητης, μπαμπάς/μαμα-κόρη/γιος. Σε άλλους αρέσει , και μπλέκεται επικοδομητικά στο παιχνίδι τους. σε άλλους δεν αρέσει και σε άλλους αρέσει αρχικά αλλά η επιστροφή στην παιδικότητα κάποια στιγμή τους καταπιέζει και αντιδρούν απέναντι στον "ευεργετη, σενσει, δάσκαλο" .

Η D έδειξε απο την αρχή, από τα πρώρα κείμενα της, πως δεν της αρέσει και αυτό ο enchanter θα έπρεπε να το σεβαστεί. Το καταλαβαίνω πως είναι εύκολο να ξεφύγει και έτσι συνέβη.

Δεν ξέρω εαν η D χρησιμοποίησε προφυλακτικό ή όχι, αλλωστε για τη φαντασίωση της αφήγησης και μόνο θα μπορούσε να το παραλείψει απο τη διηγηση. Δεν ξέρω εάν τη βρίσκει με την όποια έλλειψη αυτοεκτίμησης ή όχι, πάντως σε κάμια περίπτωση δεν έδειξε πως ήταν ερμαιο των επιλογών της, ενα μικρό αθώο θύμα των περιστάσεων ή της υβρης της.

για να το θεσω και λογοτεχνικα η D δεν είναι ο μικρός λουσιέν στις χαμένες ψευδαισθήσεις. Θα ήταν ανέντιμο και ανώριμο να ισχυριστεί το αντίθετο.

 

Αγαπητη Dora μην σε πτοουν τυχον αρνητικες κρισεις διαφορων μαστεραδων εδω μεσα ..
Να συνεχισεις να ζεις αυτο που θες....Χωρις ορια...Οσοι λενε οτι λυπουντε τους αλλους για επιλογες σαν τις δικες σου μαλλον θελουν τριαξονικο να κουβαλησουν το καλαμι που εχουν καβαλησει,...και ωσ εκ τουτου ειναι οι ιδιοι αξιολυπητοι..Εσυ συνεχισε ακαθεκτη και μη μασας πουθενα...και λαθη να κανεις (οπως ολοι) μαθαινεις απο αυτα!

 

Επειδή βλέπω ότι όλοι παγώσανε και δεν κινείται τίποτε ενώ η ιστορία είναι τόσο όμορφη και σηκώνει τόση συζήτηση, χαλαρώστε. Δεν τρέχει τίποτε. Δεν μπορώ να γυρίσω τον χρόνο πίσω. Αυτά έγιναν. Έγιναν και άλλα πολλά. Όχι αυτά που φαντάζεστε, απέχουμε για να έχουμε, όταν έρθει η στιγμή. Άλλη ώρα θα τα πούμε.

Ορίστε ένα τραγουδάκι (Ελύτης, Μαρία-Νεφέλη, για να μην μας πάθει και καμία καρδιακή προσβολή ο Maley που βαρέθηκε τον Καβάφη, και με το δίκιο του). Σταματείστε να μπαινοβγαίνετε στη σελίδα χωρίς να μιλάτε...

"Κρίμας το κορίτσι" λένε
το κεφάλι τους κουνάν
Τάχατες για μένα κλαίνε
δε μ' απαρατάν!

Μες στα σύννεφα βολτάρω
σαν την όμορφη αστραπή
κι ότι δώσω κι ότι πάρω
γίνεται βροχή.

Βρε παιδιά προσέξετέ με
κόβω κι απ' τις δυο μεριές.
Το πρωί που δε μιλιέμαι
βρίζω Παναγιές

και το βράδυ όπου κυλιέμαι
στα γρασίδια καθενού
λες και κονταροχτυπιέμαι
ντρούγκου-ντρούγκου-ντρου.

Τη χαρά δεν τη γνωρίζω
και τη λύπη την πατώ.
Σαν τον άγγελο γυρίζω
πάνω απ' τον γκρεμό.

 

χμμ πολυ θεωρια επεσε παλι!διαβαζω για εναν τυπο Χ,Μ,Κ, κλπ για το ποσο μικρος ηταν και ποσο ΜΑΣΤΕΡ εγινε!εγω με το φτωχο μου το μυαλο ενα πραγμα ειδα!εκανε ο τυπας ενα ταξηδακι γνωρισε απο κοντα μια ωραια γυναικα κανανε τα γουστα τους(οποια ηταν αυτα και εφυγε σαν κυριος!δεν νομιζω ουτε αυτος να χαλαστικε ουτε εσυ dora το ιδιο!λυπαμε αλλα επιδι και εγω εχω βρεθει στην θεση του και δεν νομιζω να περασα τοσο ομορφα δεν βλεπω τιποτα το κακο! 

 

Επειδή δεν το βλέπεις το κακό δεν σημαίνει ότι δεν είναι εκεί. Να σου εξηγήσω τι έγινε λοιπόν. Δύο δυστυχισμένοι μοναχικοί μεσήλικες βρεθήκανε σε ένα δωμάτιο και παίξανε δύο ρόλους. Αν υπήρχε θεός θα είχε στείλει το αστροπελέκι του να τους κάψει και οι στάχτες τους θα είχαν σκορπιστεί στον άνεμο και θα είχε γλυτώσει και το site κσι η φαντασία των αναγνωστών από τα πάθη μας (λογοπαίγνιο είναι) και εμείς από την ανάμνησή τους. Ίσως ξορκίζοντας τα λάθη προχωρούμε. Ίσως όχι. Δενξέρω και πολλά. Δεν είμαι ο Λουσιέν, ούτε καν η Όμικρον δεν είμαι. Απλά ξέρω ότι κανένας δεν είναι πραγματικά μικρός, μικρές είναι οι προθέσεις μας. Αυτά που ζητάμε από τη ζωή είναι λίγα. Και δεν θάπρεπε να ζητάμε τόσο λίγα...Αυτό μας κάνει μικρούς. Ιδίως εμένα, που προσποιήθηκα ότι ζήταγα πολλά...Συγχωρείστε με φίλοι μου...Θα επανέλθω... όταν συνέλθω...

D.

 

δεν ειπα πως δεν ειπαρχει κακο!αλιμονο αν πιστευα πως ζουμε σε εναν κοσμο αγγελικα πλασμενο!ουτε νομιζω πως με την θετικη σκεψη λυνοντε ολα τα προβληματα!αλλα απο αυτο το σημειο μεχρι του να καταναλωνω ολο το ειναι μου στο να το διακρινω πιστευω υπαρχει διαφορα!ηλικιακα ειμαστε κοντα(και δεν δεχομαι τον ορο μεσηλικας  αρα μην σκεφτεις πως δεν καταλαβενω γιαυτο το λογο

 

Απάντηση: Re: Η Υπέρβαση της D.

μην είσαι τόσο αυστηρή με τον εαυτό σου....

 

Απάντηση: Re: Η Υπέρβαση της D.

Τις ιστορίες σου δεν τις διαβασα αλλά σε υπερασπίζομαι. Οτι κι αν έγραψες το εγραψες σε πρωτο πρόσωπο. Αυτο φτάνει.

ΥΓ. Ειναι καιρος να τις διαβάσω κιολας  

 

Η εμπειρία είτε είναι πραγματική είτε φανταστική είναι εμπειρία από τη λογική άποψη είναι τελείως παρατολμη αλλά από την άλλη αν δεν ζήσεις αυτό που θέλεις όσο παράτολμο και αν ειναι τη νόημα έχει?
μάλον θα σε υπερασπιστώ Δώρα να προσέχεις αλλά να ζεις αυτό που θέλεις

 

Ας αφήσουμε για λίγο τον μικρό Λουσιέν του μεγάλου Μπαλζάκ…
και την Ομικρον στα Τατάβλα…

και ας επικεντρωθούμε στο σημαντικόν γρίφον με τίτλο «Δεν μας φτάνουν οι καπότες, οεοο»

Εστωσαν δυο άντρες (Λάκης και Λαλάκης) και δυο γυναίκες (Σούλα και Σουλάρα) που ο καθένας έχει μια διαφορετική ασθένεια που μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή.
Και οι δυο άντρες θέλουν να πηδήσουν και τις δυο γυναίκες, ο ένας τη μια και μετά την άλλη και μετά ο άλλος τη μια και μετά την άλλη .
Δηλ. Λάκης-Σούλα , Λαλάκης-Σουλάρα, Λάκης-Σουλάρα κλπ.. Δυστυχώς δεν παίζουν τα δίδυμα ομοφυλοφυλιάν Σούλα-Σουλάρα και Λάκης-Λαλάκης..
Δεν έχει σημασία η σειρά, ποιός πρώτα ποια πρώτα κ.τ.λ. αρκεί να σκύψουν καλά οι φοραδίτσες για να φαίνεται το …πρόσωπό τους.
H ομάδα όμως διαθέτει μόνο δυο καπότες. Τις Καπα και Οτα. Και ένα διάλειμμα για τσιγαράκι.

Τι πρέπει να κάνουν έτσι ώστε μετά από όλα αυτά που φαντασιώνεται ο ...καθείς, να μην κολλήσει κανένας κάτι άλλο εκτός από αυτό που είχε από πριν?

ΥΓ. Οι επιστημονικές απαντήσεις του τύπου «καίμε τις καπότες και πηδάμε τις κοκότες» δυστυχώς δεν γίνονται αποδεκτές.. Βέβαια όλα παίζουν εδώ μέσα…όταν τα φυσήξει ο Βαρδάρης....

ΥΓ2 Για τους ανικανοποίητους υπάρχει και έτερος γρίφος με τίτλο «Η μαντήλα ης Μαριάν» της τουρκάλας που τον βάζει στην πλατεία Ταξίμ και την βγάζει στην γκραν πλας των Βρυξελλών της ΕΕ. Πού είναι η μαντήλα οεεεοο?

ΥΓ3 Σε όσους δεν αρέσουν οι γρίφοι έχω μια εναλλακτική συνταγή για μακαρονάδα ναπολιταίν φούρνου, όπως την έκανε η γιαγιά μου..

 

Δεν είμαι ειδήμων, αλλά έχω μια απάντηση στο καίριο πραγματικά ερώτημά σας. Όποιος βάζει γάντια για να κάνει έρωτα, αποφεύγει μεν τις μεταδιδόμενες ασθένειες αλλά – δυστυχώς – αποφεύγει και τον έρωτα. Δεν θα ήταν προτιμότερο να καθίσει στο σπιτάκι του και να παίξει με το πουλάκι του;

Θα μου επιτρέψετε να μοιραστώ μαζί σας, όχι τις μεταδιδόμενες νόσους μου (τελευταία φορά που κοίταξα δεν είχα, αλλά να το ξανακοιτάξω και θα σας πω), μία ακόμη πιο χρήσιμη συμβουλή για όλους μας. Την δανείστηκα από τον Αρανίτση μετά την υπόδειξη ενός φίλου.

«Αν σου έλεγαν να μην τους καθαρίζεις το πορτοκάλι τους με λερωμένα χέρια, θα μπορούσες κάλλιστα να τους απαντήσεις ότι για κείνον που αγαπάει δεν υπάρχουν λερωμένα χέρια, ενώ, για κείνον που μισεί, απλώς δεν προσφέρουμε πορτοκάλι εδώ πέρα, και ας πάει να το παραλάβει από τα καθαρά χέρια του σερβιτόρου».

Από τα Τατάβλα με αγάπη…

 

Απάντηση: Η Υπέρβαση της D.

Λυπάμαι dora – θα πρέπει να ζητήσω διαγραφή των πόστ σου.

Είσαι μια ντροπή για το BDSM.....
Αμαυρώνεις την εικόνα του, διαστρέφεις την ουσία του που είναι εγκράτεια, προσοχή, ησυχία, τάξη, ασφάλεια, συναίνεση, οικογενειακή γαλήνη, εθελοντική αιμοδοσία και πάνω απ’ όλα ..... δίαιτα με χαμηλά λιπαρά.


ΥΓ. Κερναω εγω τις εξετάσεις