Συναίνεση vs κακοποίηση

ωραία κουβέντα, σε λάθος νήμα.

για βδσμ μιλάμε, πάντως.

αν οι δυό συναινούν, δηλαδή καταλαβαίνουν, καταλαβαίνουν! με τρόπο σαν τον άλλον, consensual, τότε έχουμε βδσμ.
αν υπάρχει απόσταση η κυρίως σύγκρουση στον τρόπο που καταλαβαίνουν, τότε δεν έχουμε απ αυτό.
το κλειδί είναι στο καταλαβαίνουν, και μετά στο το ίδιο.
κακοποίηση δεν υπάρχει στο πλαίσιο.

αν είμαι μέσα να με κακοποιήσεις(?) ή να σε κακοποιήσω(?), είναι βδσμ. και με σπασμένο χέρι. αν είμαι μέσα να μην ξέρεις να σταματήσεις είναι βδσμ. αρκεί να καταλαβαίνω σε τι είμαι μέσα.
στο δικό μου γούστο, κι όπως λες και στο δικό σου, να μην ξέρεις να σταματήσεις είναι ακατανόητο (ντεν καταλαβαίνει, κι άρα ντεν καταλαβαίνει με ίδιο τρόπο, consensual), αλλά δεν καθορίζει το γουστο μου το βδσμ, δεν το χω δικό μου.

 

Προβληματίστηκα πολύ για το αν θα καταθέσω την εμπειρία μου, υπό το φόβο ότι μπορεί κι εγώ να θεωρηθώ κακοποιημένη ή να φανεί ότι υποστηρίζω εν δυνάμει κακοποιητές (μακριά από μένα και τα δύο).

Βίωσα ανάλογη εμπειρία με τη @Θρυαλλίς σε ένα πολυήμερο session. Ναι έκλαψα, ναι πόνεσα, ναι φοβήθηκα. Αλλά όχι δεν ένιωσα κακοποιημένη. Όχι και πάλι όχι.

ΥΓ. Και ναι υπήρξε μία φορά που του είπα να σταματήσει και δεν το έκανε. Ούτε τότε ένιωσα κακοποιημένη.

 

@MasterJp και @Θρυαλλίς αναφέρθηκα σε αυτό που έγραψε για την πρώτη φορά.

Τις υπόλοιπες δεν ξέρω τι έγινε, εγώ τα παραπάνω σχολίασα.

 

Αν δεν είσαι full aware δεν είσαι informed.

 

Δεν απαιτώ τίποτα, ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ότι του καπνίσει, "your funeral" που λέω περιπαικτικά.

Από τη στιγμή όμως που κάνουμε συζήτηση καταθέτω τις απόψεις μου και η άποψη μου είναι ότι την πρώτη φορά υπήρξε κακοποίηση, είτε το βλέπει η πρωταγωνίστρια είτε όχι. Δεν φώναξα εισαγγελέα να κινηθεί αυτεπάγγελτα, την άποψη μου έγραψα and that's it.