D. Stein. "Λιγότερο παιχνίδι με κανόνες, περισσότερο με καύλα"

Το "ασφαλές υγιές συναινετικό" δεν αποτελεί κάποιο συστατικό έτσι που να καθορίζει το s/m καλό ή κακό. Άλλωστε αυτό αξιολογείται από τους μετέχοντες. Αποτελεί όμως προϋπόθεση για να είναι ακριβώς αυτό που δηλώνουν οι λέξεις "ασφαλές, υγιές και συναινετικό"
Είναι σαν να λέμε ότι η ζώνη ασφαλείας καθορίζει αν θα είναι απολαυστική η βόλτα με αυτοκίνητο ή όχι. Στη πραγματικότητα αυτό που θα καθορίσει η ζώνη είναι την ασφάλεια του ταξιδιού στο μέγιστο δυνατό.

Το ίδιο ισχύει και για διάφορα αθλήματα. Αν το άθλημα απαιτεί προστατευτικο εξοπλισμό θα τον βάλεις πριν να μπεις στον αγώνα. Όταν μπεις μέσα να αγωνιστείς υπάρχει ένα πλαίσιο, κάποιοι κανόνες που πρέπει να ακολουθήσεις. Αυτό δεν κρίνει τον αγώνα καλό ή κακό. Αν βγεις εκτός πλαισίου όμως, το χτύπημα θα χαρακτηριστεί αντιαθλητικο και μένεις εκτός αγώνων. Πιθανόν και για πάντα, κάποιες ομοσπονδίες σου παίρνουν ζώνη και διακριτικά. Στιγματιζεσαι και μένεις εκτός της συγκεκριμένης δραστηριότητας.

Το χτύπημα, πιθανόν να έβγαλε τον άλλον νοκαουτ, αυτό όμως δεν κρίνει το αγώνα ούτε καλό, ούτε κακό. Κρίνεται το χτύπημα αντιαθλητικο, ο αγώνας/παιχνίδι εκτός πλαισίου (άκυρος), εσύ χαρακτηριζεσαι και εκδιωχνεσαι. Κάποιες φορές καταλήγουν σε δικαστήρια και νοσοκομεία.

Η βόλτα με το αυτοκίνητο μπορεί να είναι ιδιαίτερα απολαυστική βάζοντας ζώνη ασφαλείας. Ο αγώνας μεγάλης έντασης και άκρως απολαυστικός με προστατευτικα και εντός πλαισίου. Και τα δύο θα οδηγήσουν στην επανάληψη.

Το ασφαλές, υγιές, συναινετικο προσδιοριζεται ως τέτοιο από τους μετέχοντες.
Όπως και το καλό ή κακό κρίνεται από τους ίδιους. Είναι υποκειμενικό.

 

Μαζί σου, και χωρίς καμια πρόθεση αντιπαράθεσης, σε ρωτάω καλοπροαίρετα. Τι γίνεται όταν ο Κ θέλει να τσιμπουκώσει την υ του, εν κινήσει; Να το κάνει ή όχι; Εάν ναι, που είναι η ασφάλεια και η σύνεση; Εάν όχι, που είναι η καύλα από τη συγκεκριμένη πράξη; Καταλαβαίνεις, τι λέω τόσο καιρό;

Mη γράψει πάλι κανείς, πως χρησιμοποιώ ακραίο παράδειγμα!

 

Το seduce επιλέχτηκε φαντάζομαι λόγω της εννοιολογικής του σύνδεσης με τις σεξουαλικές πράξεις. Το σκέτο "σε αποπλανώ", παραλείποντας τη λέξη συναίνεση ως κάτι άμεσα συνεπαγόμενο της αποπλάνησης νομίζω ότι είναι αρκετά ακριβές.

Το αποσπώ την συναίνεση σου ταιριάζει πιο πολύ με το entice και ο συγγραφέας δε χρησιμοποιήσε αυτό.

 

Υπάρχει σχετικό ανέκδοτο.

 

Ο Stein έκανε ξεκάθαρο ότι ότι η ίδια η διαδικασία της υποδούλωσης -ή αν προτιμάτε εξανδραποδισμού- εξασφάλιζε ότι δε χωράει αμφιβολία ούτε για το consensual ούτε για το sane, με το safe να υπαινίσσεται ως συνδυασμός των άλλων δύο, υπό την έννοια ότι αν συμβεί κάτι είναι ατύχημα όπως θα μπορούσε να συμβεί σε μια πιο ριψοκίνδυνη vanilla δραστηριότητα, πχ ορειβασία.

Ο Bean τόνισε ότι όσο το κλάμπ ήταν πιο κλειστό υπήρχε αυτοαστυνόμευση που έφτυνε με συνοπτικές διαδικασίες όσους ασκούσαν παραβατικές συμπεριφορές και τα κάθε είδους αρπακτικά κατέληγαν παρίες. Από τη στιγμή που άρχισε η πιο μαζική είσοδος αναγκάστηκαν να προσπαθήσουν να καθορίσουν ένα πιο σφικτό πλαίσιο προκειμένου να προστατευτούν οι νεοεισερχόμενοι από τα κάθε είδους παράσιτα που δύναται να μαζέψει λόγω της φύσης του αυτός ο χώρος, που όσο μεγάλωνε τόσο ήταν δυσκολότερο να αυτοαστυνομευτεί.

 

Μου είναι απόλυτα ξεκάθαρο το αρχικό κείμενο. Αυτό που δεν είναι μου ξεκάθαρο είναι το πως αυτό χρησιμοποιήθηκε από τον @Discerning. Γιαυτό και το κουοτ έγινε από δικά του λόγια και όχι από το αρχικό κείμενο  

Είστε ξεκάθαρος και σαφέστατος.

Αυτοκλητοι σωτήρες /επιτηρητες/συμβουλατορες και λοιπά, μακριά από μένα! Έχω βάλει ταμπέλα "προσοχή δαγκώνει"  

 

Ξέρω ότι ο τίτλος του συγκεκριμένου νήματος περιέχει τη λέξη "παιχνίδι" άρα αναφέρεται στο s/m και παραπέμπει κατά βάση στο σωματικό...

Ωστόσο, διαβάζοντας αναρτήσεις και σε αυτό αλλά και στο νήμα για το safeword, και στο νήμα περί συναίνεσης και κακοποίησης, ομολογώ ότι μου προκαλεί ζωηρή εντύπωση πόσο η συντριπτική πλειονότητα των παραδειγμάτων αναφέρεται σε σωματικό παιχνίδι, βλάβες κλπ

Ίσως είναι δικό μου κόλλημα αλλά θα περίμενα να έχουν γίνει πολύ περισσότερες αναφορές και σε άλλες πτυχές (ειδικά αφού έχουν αναφερθεί οι σχέσεις και δη εδραιωμένες Κ/υ) όπως ψυχολογικές, ιδεολογικές και νοητικές επιδράσεις, με όλα τα παρελκόμενα, καλά και κακά.

Από την άλλη, δέχομαι ότι σε μια τέτοια περίπτωση, τα ζητήματα γίνονται απείρως πιο περίπλοκα όσον αφορά στα όρια, στην κακοποίηση, την αποπλάνηση, την συναίνεση, την γοητεία, την εκ των προτέρων γνώση (informed) κλπ

Υ.γ. Μισοσκόρπιες σκέψεις μοιράζομαι  

 

εξ απ ανέκαθεν κι εξ από 'δω άμα βρω μιά πληροφορία την συνδέω με τις διπλανές, αλλιώς δεν είναι αξιοποιήσιμη. ανακατωμένες κουτουλιούνται αδιάκοπα μεταξύ τους σαν έφηβοι, και μπερδεύονται, και βγάνουν μίρλα, και θυμό, και χτυπάνε και τα ποδαράκια.

 

αυτό ακριβώς σημαίνει κανόνας, μιά διαπιστωμένη πρακτική. η γλώσσα έχει κανόνες, έτσι μιλιέται.