D. Stein. "Λιγότερο παιχνίδι με κανόνες, περισσότερο με καύλα"

Ειν' η μοίρα των εβδομήκοντα...

 

Ας δω λοιπόν το παράδειγμα με τον γυμναστή :

Ο γυμναστής μπορεί να κάνει ο,τι θέλει μια και έχει εκπαιδευτεί, έχει φάει τα μούτρα του, έχει μάθει πως να αποφεύγει τραυματισμούς, δεν εκθέτει κανέναν περαστικό στο δρόμο σε κίνδυνο κλπ
Η συζήτηση [περιστρέφεται (και διόρθωσέ με αν κάνω λάθος) στο κατά πόσον μπορεί κάποιος να εκθέσει στον ίδιο κίνδυνο έναν άλλο άνθρωπο με προοπτική να βιώσει καύλα. Αν ο άλλος άνθρωπος είναι εξίσου εκπαιδευμένος και γνώστης του αθλήματος, μπορούνα να κάνουν μαζί στο δρόμο όσα φλικ φλακ θέλουν και να προσφέρουν ένα καταπληκτικό θέαμα στους περαστικούς.
Αν όμως μιλάμε για ένα υποτακτικό άτομο που θα "αφεθεί" (όρα μαθητής του γυμναστή) ώστε να βιώσει την έξαψη του αθλήματος τότ ο γυμναστής θα πάει φυλακή αν δεν λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να μην τραυματιστεί ο μαθητής. Έχω εισπράξει σβερκιά.......από εκπαιδευτή μου όταν ήθελα να κάνω μαγκιές διότι νόμιζα ότι τα ήξερα όλα και μκου είπε "θες να με κλείσεις φυλακή?" ξανασβερκώνοντάς με. Βέβαια τότε ήμουν 22.......Και βέβαια τότε δεν κατάλαβα τι δουλειά είχε η φυλακή στη μέση. Κατάλαβα αργότερα

Επομένως, η εκπαίδευση από θέση ευθύνης είτε για μάθηση, είτε για απόλαυση, είτε για καύλα προϋποθέτει κάποιους κανόνες. (Αν κατάλαβα καλά μιλάμε για το κ μέλος στη θέση του γυμναστή, αν κάνω λάθος διόρθωσέ με)
Είναι οδηγός οι κανόνες? Κατά τη γνώμη μου απαράβατοι εφ΄όσον μιλάμε για αδρεναλινούχα σπορ.
Είναι αναγκαία συνταγή? Όχι απαραίτητα αν και εφ΄όσον η διαφοροποίηση της συνταγής αφορά στο πόσο πολύ ή λίγο κύμινο θα ρίξω στα σουτζουκάκια . Αν ρίξω βασιλικό και σχοινόπρασο, θα βγει ίσως κάτι πολύ νόστιμο αλλά όχι σουτζουκάκια.

 

Γιατί κάποιοι θέλουν την καυλα της εξουσίας αλλά όχι την ευθύνη αυτής.

 

Πολύ σωστά κατάλαβες, και μιας και έχεις βίωμα αθλήτριας, ας συνεχίσουμε στην ίδια βάση. Δεν ισχυρίστηκα ποτέ, πως ο γυμναστής θα πιάσει τον μαθητή, και θα τον βάλει στο πρώτο λεπτό στους κρίκους, για κατακόρυφη άρση κορμού!

Αυτό που υποστηρίζω (δες το βιωματικά) είναι πως, όταν ο γυμναστής συζητά για να αναλάβει τον μαθητή, δεν θα του εξηγήσει πως η προθέρμανση θα ξεκινήσει με ελαφρό ζέσταμα ή σχοινάκι ή παθητικές διατάσεις, και πως η συνέχεια θα έχει τόσες περιστροφές, τόσες προβολές, τόσες εκτάσεις, τόσες κάμψεις, τόσο χρόνο χαλάρωσης, τόσο έντασης, τόσο ξεκούρασης... και να του εξηγεί πριν την προπόνηση τι είναι κυκλική περιφορά, τι είναι κάμψεις κορμού κλπ, κλπ Δεν θα του εξηγήσει τι είναι ισομετρικές ασκήσεις, και δεν θα σου αναλύσει γενικά όλο το προπονητικό πλάνο, ειδικά σε πράγματα που δεν θα κατανοήσει έτσι και αλλιώς πχ αναερόβια αγαλακτική φάση !!! Είναι έτσι η εμπειρία σου, στο άθλημα που έχεις προπονηθεί;

Θα αρχίσει να τον προθερμαίνει, και να τον προπονεί. Mπορεί να είναι άσχετος, ημιμαθής, βαριεστημένος, απρόσεχτος, τσαπατσούλης, "παλαιολιθικός" κλπ. NAI! Αλλά είναι ο μόνος τρόπος. Θα σου δείξει την προπονητική αίθουσα, τον εξοπλισμό, θα συμφωνήσετε στις επισκέψεις, και στο άθλημα της επιλογής σου. Θα σου δώσει κάποιες βασικές οδηγίες, ένδυση, αξεσουάρ που θα χρειαστείς κλπ, και θα ξεκινήσεις.
Οσο βλέπεις σταδιακά το σώμα σου να ανταποκρίνεται προοδευτικά, όσο ενισχύεται η χημεία σου μαζί του, όσο αυξάνεται ο σεβασμός και η εμπιστοσύνη σου, τόσο πιο "τυφλά" θα εκτελείς. Σου θυμίζει τα βήματα της άθλησής σου;

Από την άλλη, ο @Arioch υποστηρίζει, πως για να ξεκινήσεις να αθλείσαι, έστω και να προετοιμάζεις τον οργανισμό σου, μέσω της προθέρμανσης, μαζί του, πρέπει να έχεις γνώσεις γυμναστή! Πρέπει να σου έχει παρουσιαστεί αναλυτικά όλο το ασκησιολόγιο, όλο το πλάνο... και να ξεκινήσεις, αφού το έχεις κατανοήσει. Ως αθλήτρια είμαι βέβαιος πως γελάς.

Θέλεις, στο συγκεκριμένο παράδειγμα που συζητάμε, να καταθέσεις τη γνώμη σου;

 

Αυτό είναι κλασσικό παράδειγμα κόκκινης ρέγγας ήστινος η κουραστική επανάληψη διαολίζει όλους τους υπόλοιπους.

Δεν χρησιμοποίησα κανένα αθλητικό παράδειγμα, ανέφερα ότι στο παράδειγμα της πτώσης με αλεξίπτωτο δεν έχω ιδέα πως είναι βιωματικά αλλά έχω μια πολύ καλή ιδέα του τι θα συμβεί αν πανικοβληθώ και δεν τραβήξω το κορδόνι.

Δεν ξέρω τι θα νιώσω αλλά ξέρω τι ρίσκο θα πάρω και είτε θα το κάνω είτε όχι.

Σε περίπτωσης που δεν έχω καν ιδέα τι είναι αυτό που μου ζητάνε ρωτάω να μάθω, μπορεί η γνώση να μην είναι βιωματική αλλά δεν είναι άχρηστη, τουλάχιστον να έχω μια ιδέα του τι με περιμένει για να αποφασίσω είτε να πάρω το ρίσκο του αγνώστου είτε να πω αντίο κι ευχαριστώ για τα ψάρια.

 

Ναι, συμφωνοι. Αυτα Αυτα ειναι καποια απο τα αρχικα σταδια μαθησης.
Ο μαθητης πρεπει να ξερει επισης τι ειναι οι προβολες, πως θα τις κανει, που θα του χρειαστουν και τι του προσφερουν στον τελικο στοχο του που πρεπει να τον ξερει ξεκαθαρα. Ωστε να πει "οκ, αυτο το αθλημα θελω να το κανω". Το ποιο ειναι το αθλημα πρεπει να το ξερει απο πριν. Εδω θα συμφωνησω με τον @Arioch. Πρεπεθ να ξερει τι τον περιμενει

Επισης, εγω προσωπικα....εγω ..ποτε δεν ειδα τα προπονητικα μαθηματα "βαριεστημενα και τσαπατσουλικα". Τα εβλεπα πολυ σοβαρα. Καθ νομζω οι περισσοτεροι μαθητες. (Δε μιλαμε για το σχολειο)
Και μια και εχω περασει απο τη θεση τοτου δασκαλου στη δοτλεθα μου, η ερωτηση που εκανα παντα ηταν "γιατι εισαι εδω? Τι ζητας απο εδω? Τι θες να επιτυχεις? Που θα χρησιμοποιησεις αυτα τα μαθηματα?"
Αλλα τι σημαινουν αυτα? Οτι θα εμπιστςυομουν το δασκαλο μου χωρις να ξερω που θα με παει? Αν θα με εχωνε πχ για καταδυση σε μια σπηλια χωρις να το ξερω απο πριν? Η να εχω θελησει να το κανω?

 

Ομορφα. Ηταν δεδομένο πως ως αθλήτρια και προπονήτρια, θα συμφωνούσες. Γι αυτό άραγε διαφωνούν οι άλλοι/ες; (Xαμογελάω)

Οχι. Οταν εκτελεί ένα πρόγραμμα έντασης, δεν εξηγείς τι είναι η κάθε άσκηση, και που θα τον ωφελήσει, γιατί θα χαθεί η ένταση και ο σκοπός της άσκησης, που έχεις επιλέξει ως προπονήτρια. Kαι τονίζω και πάλι. Δεν λες από πριν, πως θα γίνουν προβολές, πόσες, σε τι ρυθμό, σε τι διάρκεια κλπ. Εχουμε ήδη συμφωνήσει. Η δουλειά του μαθητή, είναι να εκτελέσει.

Φυσικά θα του δείξεις σωστά πως θα τις κάνει, και φυσικά μετά από την άσκηση θα του εξηγήσεις τι και πως. Τον σκοπό τον ξέρει ήδη. Και το ποιο άθλημα γνωρίζει από πριν, από τη στιγμή που έχει επιλέξει και άθλημα, και προπονητή. Ο κάθε αθλητής ξέρει τι τον περιμένει. Προσήλωση και σκληρή δουλειά σύμφωνα με τις οδηγίες του προπονητή του. Δεν χρειάζεται, και δεν μπορεί να ξέρει το προπονητικό πλάνο και το ασκησιολόγιο. Ούτε εσύ ως προπονήτρια το γνωρίζεις εξ αρχής. Στην πορεία, μπορεί να διαπιστώσεις πως υστερεί σε αλτικότητα, και να αλλάξεις το πλάνο...

Στον μαλάκα προπονητή που μπορεί κάποιος να πέσει αναφερόμουν. Μπράβο. Ολα δείχνουν πως ήσουν μια καλή αθλήτρια, και είσαι μια καλή προπονήτρια.

Είσαι προπονήτρια και δηλώνεις πως αυτό ισχύει πάντα; Δεν έχει "σχέση" με το ασκησιολόγιο, αλλά μιας και μιλάμε για γυμναστική (Εξαιρετική ταινία, και ακόμα καλύτερο το βιβλίο btw) Aπό το 1:05 και μετά

 

αλλά όχι msc, και καλύτερα 70- iq
στην γυμναστική έχουν κάποιο περιεχόμενο τα παραδείγματα, επιφανειακό, αλλά κάποιο. η γενίκευση απ το ειδικό στο γενικό δεν παράγεται έτσι. οι σχέσεις δεν είναι γυμναστική. αν ξέρει κάποιος μόνον γυμναστική, δεν ξέρει και κολύμπι. αν ξέρει και κολύμπι, δεν ξέρει μόνον γυμναστική. εκπληξη-μπονους: αν είσαι γυμναστής και μπερδεύεις τους κρίκους με το μήκος, είσαι ψ γυμναστής, αν μπερδεύεις βδσμ, ssc, κ/υ, αλεξίπτωτο, είσαι χ βδσμερ. απλή μέθοδος των τριών.

 

Διαφωνω
Οχι μονο πρεπει να ξερει τι ειναι οι προβολες και γιατι τις κανει αλλα και ποσες πρεπεθ να κανει
Το προγραμμα φυσικα το ξερω εγω διοτι εγω το φτιαχνω.
Δεν εχουμε σσυμφωνησει "να κανει ο,τι του λεω"
Εχουμε συμφωνησει "να κανει ο,τι χρειαζεται και απαιτειται ωστε να επιτυχουμε το στοχο που εχουμε βαλει και γιαυτο πρεπει να κανει τοσες ασκησεις με αυτη την ενταση που θα χρησιμευσουν εκει γι αυτο το λογο"

"Εκανες αυτο το παραπτωμα γιαυτο θα φας τοσες ξυλιες με αυτο το εργαλειο σε τοση ενταση ωστε να μην ξανακανεις το ιδισ σφαλμα και την επομενη φορα θα ειναι τοσες περισσοτερες και τοσο δυνατοτερες για εκεινο το λογο"

 

Αν απο απν σλλη θελουμε να μιλησουμε με στοιχεια καυλας θα πω "θα σου κανω ετουτο κι εκεινο διοτι ετσι μ'αρεσει"
Αν εχουμε περασει πολυ καιρο ως μαθητες εκπαιδευτες και η εμπιστοσυνη ειναι εδραιωμενη και κυριως αποδεδειγμενη τοτε ο μαθητης μπορει να μου πει "θα το κανω".
Η μπορει να μην πει τιποτε και να το κανει ουτως η αλλως

 

χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

 

Ωστοσο οι ανθρωπινες σχεσεις δεν ειναι αασκησεις γυμναστικγς
Καπου ξεφευγουμε .....