Η υποταγή προσφέρεται ή προκύπτει;

Έχω απάιτηση υποταγής. Αν τη δεχτείς, δεν έχεις αναγνωρίσει και την Ισχύ;

 

Όχι απαραίτητα.
Μπορεί το υ απλώς να υπακούει σε ένα πρώιμο στάδιο και να μην έχει προκύψει ακόμα η υποταγή.

 

Άρα δεν υπακούει, προσποιείται.

 

Δεν προσποιείται. Έχει την πρόθεση υποταγής.
Το αν θα προκύψει είναι άλλο θέμα.

 

Μου ζητάς να σε αγαπήσω. Σε αγαπάω, χωρίς να σε αγαπάω, αλλά έχω την πρόθεση να σε αγαπήσω. Αν θα προκύψει είναι άλλο θέμα.

Βλέπεις κάποιο παράδοξο;

 

Έχετε δίκιο, λάθος έκφραση.

 

Μπορεί να προσποιείται αλλά νομίζω η νηματοθέτιδα αναφέρεται στο μεταβατικό στάδιο που ξεκινά μια Κ/υ σχέση αλλά δεν έχει φτάσει στο μέγιστο ή τέλος πάντων στα maxima.

Ταυτίζομαι απολύτως με την @Dark_Explorer ότι η Κυριαρχία (και η υποταγή σε αυτή) είναι ξεκάθαρα προσωποπαγής.

Ωστόσο, δεν θεωρώ ότι είναι ένα κλικ αλλά μια σταδιακή διαδικασία.

Αυτό που είναι - συνήθως- κλικ είναι η πρώτη αναγνώριση ότι "ωπ ναι εδώ βλέπω Ισχύ".

Ακολουθεί η επιθυμία προς την υποταγή σε αυτόν τον Ισχυρό. Η επιθυμία είναι αναπόφευκτη και αναπόδραστη.

Συνήθως ακολουθεί ένα αίτημα προς τον Ισχυρό να ξεκινήσει αυτή η αλληλεπίδραση. Ακόμη και αν δεν είναι ρητό το αίτημα, μπορεί και πρέπει - κατά την εμπειρία μου- να γίνεται μόνον από τον πιο ανίσχυρο. Άπαξ και ο - δυνάμει- Ισχυρός διατυπώσει το αίτημα (ακόμη και εν είδη διερωτησης) αυτόματα η ισορροπία έχει ντελαπάρει.

Ανάλογα με το χαρακτήρα και τα μπαγκάζια του υποτασσόμενου ακολουθεί ένα μεσαίο ή μεγάλο διάστημα που εκδηλώνονται αντιστάσεις, αμφιθυμία και μια παλινδρομη κίνηση προς και μακριά από τον Ισχυρό. Σε αυτό το διάστημα, όσο πιο καθαρά βιώνεται - συναισθηματικά αλλά και λογικά- ότι ο άλλος είναι αναπόδραστα Ισχυρότερος, τόσο πιο ήπια θα έρθει η υποταγή, βαθύτατη και μακρά, έως και ισόβια, θα έλεγα αλλά διατηρώ την μικρή επιφύλαξη ότι δεν έχω φτάσει στο τέλος ακόμη  

 

Η υποταγή είναι ανάγκη και η ανάγκη δεν προσφέρεται.

 

Προσφέρεται. Κατ' επιλογή. Αλλιώς όλοι οι υ θα υποτάσοονταν αδιακρίτως σ' όλους τους κ.

 

Με τι κριτήριο προσφέρεται, αν όχι με την αναγνώριση της Ισχύος ή μήπως εννοείται ακριβώς αυτό;

 

Πόθεν προκύπτει αυτό το συμπέρασμα; Και το να φάω αποτελεί ανάγκη μου αλλά αν μου δώσει καποιος σκατά θα τα απορρίψω. Δεν θα κατσω να τα φαω επειδή πεινάω.