Ασφάλεια

Θα ήθελα να μοιραστώ με το forum τις σκέψεις μου πάνω στο θέμα της Ασφάλειας.

Σε μία συζήτηση με μία πολύ έμπειρη σκλάβα, αναφέρθηκε πως τής ήταν γνωστή η περίπτωση μίας άπειρης υποτακτικού προσανατολισμού γυναίκας (και όχι νέας ηλικιακά, 40 ετών συνετής γυναίκας) η οποία δεν είχε ιδέα από B.D.S.M. και τής είχαν πει πως η αξία της σκλάβας μετριέται από το πόσα μαστιγώματα αντέχει και το πόσα σημάδια αφήνει. Τής είχε πεί χαρακτηριστικά: "Μά εμένα μού είπαν ότι η καλή η σκλάβα πρέπει να ματώνει κάθε φορά".

Αυτό λοιπόν σε συνδυασμό με κάποιες άλλες εμπειρίες μέ έβαλαν σε βαθιές σκέψεις.

Είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΟ να γίνει ζημιά, σωματική και ψυχική, όταν ένα αδαές και ανεύθυνο Κ αναλαμβάνει δίχως συναίσθηση του βάρους της ευθύνης ένα υ... Ειδικά, εάν τό κάνει έκ του πονηρού και έν γνώσει του και θέλει απλώς να "βγάλει γούστα", πείθοντας το υ για ανυπόστατα και ψευδή πράγματα, όπως το παραπάνω... Ή, όταν ένα ανενημέρωτο υ διαλέξει ένα αδαές ή/και ανεύθυνο και, άρα, πολύ επικίνδυνο Κ...

ΠΡΟΣΟΧΗ!

Κ και υ, να μελετήσουμε πολύ, να μελετήσουμε καλά, να μήν πιστεύουμε άκριτα ό,τι ακούμε ή διαβάζουμε, να αποκτήσουμε γνώση και κρίση.

Τα Κ, οφείλουμε να αισθανόμαστε βαριά την ευθύνη του ρόλου μας και να αγωνιζόμαστε να σταθούμε αντάξιοι της εμπιστοσύνης με την οποία μάς περιέβαλε το υ. Έχουμε την ευθύνη του υ. Η ασφάλεια και η βελτίωσή του είναι η αποστολή μας.

Τα υ, αναγνωρίστε ότι ΕΣΕΙΣ έχετε την δύναμη. ΕΣΕΙΣ δίνετε την δύναμη και την εξουσία στο Κ. ΕΣΕΙΣ κάνετε το Κ- Κ, αφού ΕΣΕΙΣ τό επιλέγετε. ΕΣΕΙΣ παραδίδετε την υποταγή, την αφοσίωση, την ασφάλεια, τον εαυτό σας στο Κ. Δώστε λοιπόν την εξουσία εκεί που πρέπει και αρμόζει...

Μήν αμφιβάλλετε για αυτά που θέλετε, που χρειάζεστε, που σάς αρέσουν... Είναι όλα ΕΣΕΙΣ.

Μήν αφήσετε κανέναν "που τά ξέρει όλα" να σάς πιέσει να κάνετε κάτι που φαίνεται λάθος ή/και που καταπατά τα Όριά σας: άν δεν σάς "κάθεται" καλά, τότε μάλλον κάτι δεν πάει καλά και ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να τό κάνετε.

Άς μήν περιορίζουμε τις επιθυμίες και τις ανάγκες μας, μήν πιέζουμε τους εαυτούς μας, μήν καταπιεζόμαστε από κανέναν, μή στερούμαστε την ηδονή, μήν γινόμαστε συμπλεγματικοί, βάσει ανύπαρκτων, αόριστων και φανταστικών "κανόνων" και "πρέπει". Άς τηρήσουμε τους βασικούς κανόνες D/s για εξυπηρέτηση της ανάγκης μας για Κυριαρχία/υποταγή και φυσικά τους κανόνες ασφαλείας για την εξασφάλιση της ασφάλειάς μας (σωματικής και, κυρίως, ψυχικής), και από εκεί και πέρα άς ακολουθήσουμε την καρδιά και τα γούστα μας. Όλα θα μπούν σε σειρά.

Μήν αισθανθείτε υποχρεωμένοι να κάνετε κάτι επειδή τό ζήτησε κάποιος που δηλώνει "Κύριος". Θα πρέπει να αποδείξει ότι είναι πράγματι Κύριος. Οι πραγματικοί Κύριοι δεν λένε "Είμαι Κύριος, κάνε αυτό δίχως αντίρρηση, μή δυσφορείς γι' αυτό, έτσι έχουν τα πράγματα στον χώρο μας". Εάν συναντήσετε κάτι τέτοιο απομακρυνθείτε.

Από εκεί και πέρα, υπάρχει η Διαπραγμάτευση, κατά την οποία συζητούνται και συμφωνούνται έκ των προτέρων κάποια Όρια.

Έχετε το δικαίωμα (ή, μάλλον, την υποχρέωση θα έλεγα εγώ) να θέσετε όσα και ό,τι Όρια θέλετε. Δεν είναι ντροπή ούτε θα σάς κάνει "λιγότερο υποτακτική" το να μήν θέλετε κάτι ή κάποια πρακτική.

Τα Όρια δεν υπονομεύουν τον αυθορμητισμό και την ηδονή. Απεναντίας, τά ενισχύουν! Και τα δύο μέρη είναι ελεύθερα να εκφραστούν όπως επιθυμούν, όπως ορίζει η φύση και τα θέλω τους, εξασφαλισμένα στις δικλείδες ασφαλείας που έχουν τεθεί και, άρα, απελευθερωμένα από την ανησυχία και τον φόβο, μέσα από τους κανόνες που τούς προστατεύουν.

Τα Όρια δεν καθιστούν τη σχέση ή το παιχνίδι "προσυμφωνημένο παιχνίδι ρόλων", "ξενέρωτη θεατρική παράσταση", ή κάτι τέτοιο: προστατεύουν τα μέρη, ενισχύουν την εμπιστοσύνη, θεμελιώνουν τη σχέση, θέτουν γερές βάσεις για εξέλιξη, εξασφαλίζουν την ηδονή, ενισχύουν την απόλαυση.

Τα Όρια ειναι δυνατόν να ξεπεραστούν. Αυτό δεν θα γίνει απαραίτητα, ούτε υποχρεωτικά, είναι όμως κάτι που μπορεί κάλλιστα να συμβεί με την εξέλιξη της σχέσης σας.

Το θέμα είναι να γίνονται όλα με ασφάλεια και να ικανοποιούνται και τα δύο μέρη, και το Κυριαρχικό και το υποτακτικό.

Εσείς θα ικανοποιείτε την ανάγκη κι επιθυμία σας να υποταχθείτε, να εκπαιδευτείτε, να υπηρετήσετε, και το Κυριαρχικό μέρος θα ικανοποιεί την ανάγκη κι επιθυμία του να κυριαρχεί, να εκπαιδεύει, να απολαμβάνει τις υπηρεσίες σας.

Εσείς θα ικανοποιείτε τις επιθυμίες του κι αυτός με τη σειρά του θα σάς φροντίζει, θα σάς προστατεύει, θα προσέχει τις ανάγκες σας, θα σάς αναδείξει στον καλύτερο εαυτό σας.

Θα πρέπει να διαλέξετε προσεκτικά: μην βιαστείτε και μήν κάνετε εκπτώσεις στην επιλογή του Κυρίου σας. Ένα υ επιλέγει (ή οφείλει να επιλέγει) με σωφροσύνη το Κ. Στον Κύριο θα παραδώσει τον εαυτό του, την υποταγή του, την αφοσίωσή του, την ασφάλειά του. Επομένως, θα πρέπει να είναι ο κατάλληλος Κύριος.

Να έχετε πάντα ως γνώμονα τη λογική, την ασφάλεια (σωματική και ψυχική), τη σύνεση (να μήν είναι κάτι εξωπραγματικό, κάτι που δεν σάς "κάθεται" καλά) και τη συναίνεση (τίποτε δεν πρέπει να γίνεται χωρίς τη συναίνεσή σας) και όλα θα πάνε καλά.

Στη σχέση σας θα εξελίσσεστε και οι δυο, όπως γίνεται σε κάθε σχέση, θα δεθείτε βαθιά συναισθηματικά, θα προσφέρετε πράγματα εξίσου ο ένας στον άλλο, ακόμη και σ' αυτή τη σχέση ασυμμετρίας, ο καθένας με τον τρόπο του και από τη θέση του.

Αυτά σε ό,τι αφορά μία D/s σχέση.

Σε ό,τι αφορά ένα S/M Session, το Σαδομαζοχιστικό παιχνίδι δηλαδή, εάν αισθανθείτε άβολα, εάν πονέσετε περισσότερο από όσο αντέχετε, εάν πυροδοτηθεί κάποια άσχημη μνήμη ή εμπειρία, εάν νοιώσετε με οποιονδήποτε τρόπο άσχημα, εκεί χρησιμοποιείτε τη Safeword ή το Safesignal, δηλαδή τη λέξη ασφαλείας ή τη χειρονομία ασφαλείας (εάν δεν μπορείτε να μιλήσετε, είστε φερ' ειπείν φιμωμένη). (Αυτή είναι μία λέξη που έχει προσυμφωνηθεί πρίν από το παιχνίδι, συνήθως είναι η λέξη "κίτρινο" για να σημάνει ότι "πλησιάζω στα Όριά μου, όχι περισσότερο από αυτό, πρόσεχε" και η λέξη "κόκκινο" που σημαίνει "σταμάτα αμέσως, δεν είμαι καλά". Υπάρχει και η λέξη "πράσινο", για να σημάνει ότι "πλησιάζω στα Όριά μου, συνέχισε, νοιώθω έτοιμη να τά ξεπεράσω".)

Με τη χρήση της λέξης αυτής σταματούν ΤΑ ΠΑΝΤΑ: και ο σωματικός πόνος, και ο λεκτικός ή μή εξευτελισμός, ΤΑ ΠΑΝΤΑ.

Αμέσως μετά, γίνεται αυτό που ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ μετά από ΚΑΘΕ S/M Session (είτε διακόπηκε από τη λέξη ασφαλείας, είτε ολοκληρώθηκε κανονικά): το Aftercare. Κατά το Aftercare, το Κυριαρχικό μέρος φροντίζει το υποτακτικό, αγκαλιάζοντάς το, χαϊδεύοντάς το, προσφέροντάς του ό,τι χρειάζεται κι έχει ανάγκη (π.χ. νερό, σοκολάτα, χάδι ή/και κρέμα στα σημάδια ή τις πληγές, κάποιο αγαπημένο γλυκό ή φαγητό, οτιδήποτε γνωρίζει πως τού αρέσει και τό κάνει να αισθάνεται ωραία, κλπ), φιλώντας το, γλυκομιλώντας του. Το Aftercare είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ στοιχείο κάθε S/M Session. Όποιος κι αν είναι ο βαθμός του Σαδομαζοχιστικού παιχνιδιού, μεγάλος ή μικρός, το υποτακτικό μέρος πρέπει να οδηγηθεί με ασφάλεια σε μία ήρεμη κατάσταση, όπου θα νοιώθει όμορφα, στοργή, ήρεμη, αποδεκτή. Δεν πρέπει για ΚΑΝΕΝΑΝ λόγο να εγκαταλειφθεί μετά από ένα S/M Session. Η ψυχολογική κατάσταση του υποτακτικού μέρους είναι πολύ ευαίσθητη τότε.

Απομακρυνθείτε λοιπόν από έναν Κύριο ο οποίος δεν θα σάς μιλήσει για τη Λέξη Ασφαλείας, δεν θα σεβαστεί τα Όριά σας, δεν θα παράσχει Aftercare.

Αυτές ήταν οι σκέψεις μου. Ελπίζω κι εύχομαι να μήν κούρασα... Εάν τό έκανα, ζητώ την κατανόησή σας.

 

βεβαίως.

 

Τα υ όταν αναγνωρίσουν ότι έχουν τη δύναμη και την εξουσία την κάνουν με ελαφρά χοροπηδηματάκια.

Αυτό που περιγράφεις είναι η χαρά του χειριστικού bottom.

υ δεν σημαίνει "σου επιτρέπω να μου κάνεις ό,τι θέλω".

 

Αυτό το είπε η @skia to 2017:

---
ΟΛΑ τα υπόλοιπα μυστηριωδώς τα έχει ήδη εξηγήσει το 2018 ο @Mr.Blue, του οποίου τρίζουν οι αποχρώσεις... Ενδεικτικά:

---

---

Συμπέρασμα:

(και αυτό σε επανάληψη βέβαια).
Γενικότερα, μου φαίνεται πιο χρήσιμο να απομακρυνθεί κανείς μόλις δει ότι ο άλλος είναι άτομο

 

Φτου, όλα λάθος τα έκανα...!   

 

Σ' αυτήν ακριβώς την κουβέντα αναφέρομαι.

Εγώ είμαι.

(Και το "Mr.Blue" αναφερόταν σε χαρακτήρα κόμιξ, όπως ο επίσης μπλε "Hank McCoy", όχι βιβλίου ή ταινίας...)

 

Πιο εύκολο δεν θα ήταν να κάνετε δυο κουοτ, και να πείτε "γειά, ξανάρθα, είμαι ο παλιός τάδε";

 

Ίσως.

Όμως σκέφτηκα πως αυτές οι σκέψεις ίσως άξιζαν να δομηθούν στο (πιό συγκεντρωτικό, πλήρες και ολοκληρωμένο) άρθρο που σχηματίστηκε και να δημιουργήσουν ένα -ελπίζω- χρήσιμο και ωφέλιμο νήμα.

 

Νέο μέλος έκανε την εμφάνισή του. Αντέγραψε άλλους ή διατύπωσε δικές του απόψεις, ή έκανε ένα τουρλού..., έγραψε "ανοησίες" ή "σοφίες", παπαγάλισε ή πρωτοτύπησε... Ο κάθε αναγνώστης θα κρίνει, και θα δείξει αδιαφορία ή ενδιαφέρον... Η αντίδραση τύπου police, τι εξυπηρετεί;

Είναι άραγε, τόσο δύσκολο να προσπερνάται αυτό που θεωρείται αδιάφορο; Εχουν κάνει κάποια μέλη τάμα, να επικρίνουν και να αποδοκιμάζουν; (Sorry για το offtopic)

 

@Discerning Εδώ είναι forum, όχι bulletin board. Όποιος δεν επιθυμεί τη δημόσια έκθεση είναι ελεύθερος να μην γράψει.

 

O, τι δεν προσπερνιέται ΔΕΝ είναι αδιάφορο (για μικρά παιδιά).

Σε ποιόν σηκώνετε το δάχτυλο; Τίνος δάσκαλος γίνατε από μόνος σας;