Ασφάλεια

Η σκλάβα/υποτακτική ανήκει στον Αφέντη/Κύριο.

Αυτός έχει την ευθύνη της και οφείλει να τήν προσέχει και να τή φροντίζει, διότι σε αντίθετη περίπτωση θα τή ζημιώσει ή/και θα τήν απομακρύνει.

Έτσι θα έχει αποτύχει ώς Αφέντης/Κύριος, αφού θα έχει μια κατεστραμμένη σκλάβα/υποτακτική, ή δεν θα τήν έχει καθόλου διότι θα τού φύγει.

Απλώς προσπαθώ να είμαι χρήσιμος και να προσφέρω όσο μπορώ, έχοντας την αγωνία των νέων που μπορεί να κακοποιηθούν.

Είμαστε σ' ένα φόρουμ που κάποιοι μπορεί να τό δούν ώς πηγή γνώσης και πρόληψης, κι όχι ώς καφενείο.

Άν τα μάτια τους πέσουν στα κείμενά μου και τούς φανούν χρήσιμα, θα είμαι ένας ευτυχής άνθρωπος.

Εσείς, συνεχίστε να αστειεύεστε και να ζείτε την ανέμελη, ανάλαφρη ζωή σας.

Στην υγειά σας ο καφές.

 

Στατιστικώς είναι βέβαιες τέτοιες περιπτώσεις. Δεν θα διαφωνήσω.
Το αν όμως και το αυστηρό πρέπει ο Κ να λειτουργεί ως αμερόληπτος,
ως καθοδηγητής, ως μέντορας σε τέτοιες περιπτώσεις είναι καθαρά
στο χέρι του.

 

Θα ακολουθήσω την συμβουλή σας, μια κι εσείς έχετε αναλάβει την σωτηρία του κόσμου.
(Δεν είχε περάσει καν από το μυαλό μου οτι η ανθρωπότης θα είχε αυτήν την ευλογία).

Να ξέρετε λίγο ακόμη και τα κείμενα σας θα μπορούν να θεωρηθούν άνετα, μεσσιανικά (με μεσσία εσάς βεβαίως βεβαίως).

 

το εισαγωγικό ποστ, εν προκειμένω. μαζί με πρασινα σεηφγουορντς (αντί άλογα).

 

Αμ το λένε ή έστω προκύπτει από τα λεγόμενά τους:

 

Οι πιο πολλοί άνθρωπες προσεγγίζουν το βουδουσουμού ως πρακτική, οπότε γίνεται μονόδρομος η μηχανιστική αντίληψη με όλα τα παραφερνάλιά της ("γραφές", "θέσφατα", "εγχειρίδια"), εξ ου και η προσκόλληση στην βολικότατη μεθοδολογία, με το σκεπτικό της "ακαδημαϊκής και τεχνολογικής αρτιότητας" για την επικοινωνιακή συγκάλυψη ποιας τινός συναισθηματικής αναπηρίας στον όποιο βαθμό, έτσι ώστε η κατ' αυτόν τον τρόπο ελλειμματική βιωματικά εμπλοκή, να περάσει σε δεύτερη ή τρίτη μοίρα, στην έτσι κι αλλιώς περιορισμένης εμβελείας "αγορά" που απευθύνεται.

Αναγκαστικά θα καταλήξει σε κάτι σαν εργαλειολαγνεία, διάβαζε φετιχιά καμαρωτή, η οποία εξυπηρετεί αναλόγου προσέγγισης άτομα -δυνητικούς υποδοχείς- που με τη σειρά τους θα αποτελέσουν τον συγκεκριμένο μικρόκοσμο, που σημειολογικά περιστρέφονται γύρω από την έκφραση "κάνω βουδουσουμού", καταπώς λέμε "κάνω" κακά μου/κουλουράκια/μανικιούρ/ποδήλατο, με το αφ' υψηλού -και καλά- άλλοθι "για να καταλαβαινόμαστε, το λέω"...

Είναι αυτός ο τρόπος λοιπόν που διαμορφώνεται/συσσωματώνεται η συμπαθής κατηγορία των χατζηαβάτηδων, νεοφώτιστων, γενίτσαρων, που με πολύ πάθος -αλήθεια είναι- διαλαλούν μια πραμάτεια, που στατιστικά θα βρεί την ανταπόκριση που αναζητά και της πρέπει, και που λόγω χλαπαταγής, όσο νάναι, σχηματίζει ένα "μπούγιο". Και όταν γίνεται μπούγιο το λέμε κιτς, στις σποραδικές εκδηλώσεις δεν υπήρχε λόγος να δώσει κάποιος σημασία.

 

προσχηματικά, μόνον.

 

Αν δεν το λένε ιδιωτικά τότε είναι ανακόλουθοι.

Loose loose όπως και αν το δει κανείς  

 

Οπτικό βοήθημα για το kitsch...

Αυτό είναι κίτς. Μονεμβασιά 1986. Είσοδος disco bar... by cadpmpc posted 5 September 2020 at 17:42