Ανάκτηση αυτοελέγχου έπειτα από αίτημα αποδέσμευσης του υποτακτικού

Τι ποσοστό πιστεύετε ότι χαρακτηρίζει το ελάχιστες;

 

Δεν μπορώ να ξέρω ποσοστά, αλλά προσωπικά γνωρίζω δύο περιπτώσεις.
Οπότε μόνο για ελάχιστες μπορώ να λέω.

 

Ούτε "πρώτος" υπήρξε, οριακώς αμοιβαία ονειροφαντασίωση μετ' οφελημάτων -ενίοτε και μονομερώς- τύπου "διανυκτέρευσις μετά δημοσίων θεαμάτων", μάλλον, ή τεσπά μια κάποια λέξη/έκφραση από τη παλέτα λαϊκοπόπ ασμάτων...

 

@margarita_nikolayevna

Θεωρητικώς, είναι όπως τα γράφεις. Συμφωνούμε.

Στο πεδίο όμως, (στην εφαρμογή, στην πράξη) τα πράγματα τις περισσότερες φορές δεν ακολουθούν κατά γράμμα τη θεωρία, ή απέχουν πολύ από αυτή.

Παράδειγμα: H υ είναι σε κατίσχυση, αλλά δεν αντέχει την πολυγαμία του ή το πολύ φορτωμένο επαγγελματικό του ωράριο, συνεχή ταξίδια κλπ. Παρ' όλο που γεμίζει σε πολλά σημεία από τη σχέση, και βιώνει την υποταγή της, αυτά τα 2 σημεία παραμένουν αγκάθια. Είτε λόγω παραπόνων της, την αποδεσμεύει ο Κ, είτε λόγω μη αντοχής της τελικά, αποδεσμεύεται. Στον αρκετό καιρό που μένει μόνη, και σε σχέση με όσα/ους συναντά, καταλαβαίνει πως για να μην αντιμετωπίσει ξανά αυτά τα 2, θα χρειαστεί να κάνει συμβιβασμούς και να περιορίσει τα θέλω της, ως προς την δυναμική του Κ, και έτσι μπαίνει σε νέα "Κ/υ" πιο, ας μου επιτραπεί η έκφραση, light. Oυσιαστικά δεν υπάρχει Κ/υ, αλλά παρόμοιες σχέσεις στον χώρο, υπάρχουν αρκετές. Για το θεαθήναι βέβαια, δηλώνουν πλήρως ευχαριστημένες, υποταγμένες κλπ...

Σε σχέση με αυτό που έγραψες

Εστω πως η σχέση με τον πρώτο Κ, έληξε ομαλά. Γνωρίζεις, και έχεις πειστεί εν τοις πράγμασι, ότι σε νοιάζεται και θέλει να είσαι καλά. Ετσι έχεις κρατήσει μια επικοινωνία σε ανθρώπινο επίπεδο ή αν προτιμάς διατηρείς μια σχέση μαζί του ως ο μέντοράς σου. Σχετίζεσαι με νέο Κ, και βλέπεις κάποιες συμπεριφορές του που σε μπερδεύουν ή κάποιες αντιστάσεις σου, που έχουν γεννηθεί τις οποίες δεν κατανοείς. Που βρίσκεις το κακό, ή γιατί θα άλλαζε η άποψή σου επί τα χείρω, για τον πρώτο σου Κ, αν ζητούσες τις συμβουλές του, και ήταν πρόθυμος να σε στηρίξει/βοηθήσει; Πάντα με το δεδομένο πως ο νέος σου Κ δεν είναι το ίδιο έμπειρος με τον πρώτο, και κυρίως δεν σε γνωρίζει τόσο καλά όσο ο πρώτος (ή ο προηγούμενος).

Συμφωνούμε και σε αυτό. Εχω την αίσθηση όμως, πως γνωρίζεις, ότι ουσιαστική Κ/υ σχέση, δεν συναντάται συχνά. (Είναι βαριά η "καλογερική") Οι περισσότερες δηλωμένες ως τέτοιες, αφορούν την καυλάτζα, το kinky sex, και την παραμύθα που τρέφει και τα 2 μέρη...

 

Πάντα με την προϋπόθεση όμως ο πρώην Κ να μη σε πρήζει με "μιλα μου με τα πόδια ανοιχτά" ή "στείλε φωτο σου τώρα" ή "πες μου πόσο υγρή είσαι" . Εκεί πώς ακριβώς με στηρίζει /βοηθάει / σέβεται τον νυν Κ ?

 

Το ανήκειν συμβαίνει άπαξ. Ακόμα και μετά την αποδέσμευση, ακόμα και όταν πατήσεις γερά στα πόδια σου, ακόμα και να συνεχίσεις τη ζωή σου, να κάνεις και άλλες σχέσεις κάθε λογής, η ψυχή σου ανήκει πάντα εκεί.

 

Ο πρώην Κ, δεν έχει κανένα λόγο να σεβαστεί τον νυν, πολλώ μάλλον όταν η υ, του έχει εκμυστηρευτεί πως είναι κίνκυ βανιλάκος. Τον Κ τον σέβεται η υ του, με όλη τη στάση και τη συμπεριφορά της η όχι. Εξαιρέσεις και ολίγον έγκυος δεν χωρούν.-

Οταν κάποια επικοινωνεί με κάποιον, (σε οποιοδήποτε είδος σχέσης) και η στάση του, δεν της είναι αρεστή - την πρήζει κλπ, κόβει την επικοινωνία. Κάνει, αν χρειαστεί, ένα ωραιότατο delete και block, και όλα καλά. Δεν υπάρχει πιο απλό και πιο ξεκάθαρο από αυτό. Εάν παρ΄όλα αυτά, τη συνεχίζει, τότε κάθε άλλο από δυσάρεστη - ανεπιθύμητη είναι. Δεν ανακάλυψε το BDSM τις ανθρώπινες και τις ερωτικές σχέσεις.

Ο Κ, κινείται πάντα κατά πως γουστάρει. Σε όποια δεν αρέσει, "το κουβαδάκι της και σε άλλη παραλία". Δεν κρατάει κανένας Κ, καμία υ (πρώην και νυν) με το πιστόλι στον κρόταφο.

 

Αυτές είναι δύο προϋποθέσεις συμμετοχής στο νήμα; Να έχει ζητήσει αποδέσμευση το ίδιο το υ και να αδυνατεί να ανακτήσει τον έλεγχο εκείνο που είχε παραδόσει;

Αδέσποτη έχω βρεθεί. Μου δόθηκε mentoring καλότατο, εμπεριστατωμένο και απόμακρο την πρώτη φορά, mentoring επίσης που ζήτησα (επειγόντως) κατά τη διάρκεια της επόμενης M/s κατάστασης, ακολούθησα αυτά που αφορούσαν εμένα στον βαθμό που μπορούσα, δεν ακολούθησα αυτά που αφορούσαν την σχέση, αν και τα είχα ζητήσει, διότι δεν ήθελα. Μετά από άλλο τέλος σχέσης υπήρξε monitoring από πλευράς τέως Κ, το οποίο σταδιακά έφθινε. Έχει υπάρξει επίσης και τίποτα απολύτως, την μόνη φορά που ζήτησα αποδέσμευση, διότι έτσι το είχα θελήσει. Όχι ότι είχα κάνει σπουδαία ανάκτηση ελέγχου, αν κρίνω από τα λάθη που έκανα εκείνη την εποχή, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα.

Η ανάκτηση ελέγχου δεν είναι γραμμική διαδικασία, γιατί ο έλεγχος όταν δεν υπάρχει πλέον ανταλλαγή ελέγχου συνιστά ένα μεγάλο κομμάτι της επιμέλειας εαυτού. Όσο ο καθένας ωριμάζει τόσο διευρύνονται και οι απαιτήσεις επιμέλειας εαυτού που έχει ο ίδιος.

 

Ρομαντικό αλλά δεν το πιστεύω πια.
Αν υπάρχει η επιθυμία να ανήκεις και η κατάλληλη κατάσταση να το βιώσεις ξανά τίποτα δεν το εμποδίζει.

 

Έχει συζητηθεί και ειπωθεί αρκετές φορές, πως μπορεί να υπάρξει σταδιακή αποδέσμευση και βοήθεια των πρώτο καιρό από πλευράς Κ , όταν ήταν δική Τους η επιθυμία για διακοπή και ήθελα να μάθω αν η βοήθεια προσφέρετε εξίσου αν η αποδέσμευση έγινε αποδεκτή κατόπιν αίτησης του υ.
Σας ευχαριστώ και εσάς για τις πρόσθετες πληροφορίες.

 

Ευχαριστώ κι εγώ για την εξήγηση.

Μια φορά είχα ζητήσει αποδέσμευση από απίθανο φόβο θανάτου που με είχε πιάσει στην προοπτική ενός medical session για το οποίο μου είχε δοθεί με υπαγόρευση μια λίστα από καμιά πενηνταριά υλικά που έπρεπε να βρω μέσα σε μια ώρα. Ήθελα να πεθάνω μόνη μου, αμέσως και όχι το βράδυ με βασανιστήρια. Επιπλέον ο Κ είχε κάνει το λάθος να με αποκαλέσει "σκλάβα" που τότε ήταν μια λέξη που δινόταν δύσκολα, οπότε σκέφτηκα ότι δεν υπάρχει λόγος για medical torture αφού θεωρούμαι σκλάβα και ζήτησα αποδέσμευση αυθωρεί και διόλου ψύχραιμα. Μου δόθηκε, χωρίς κανένα γαμοσταυρίδι. Μετά ο Κ ήταν παρών και από πλευράς του διαθέσιμος να ζητήσω υποστήριξη, εγώ δεν μπορούσα όμως και θυμάμαι ότι κρατούσα την λίστα να την βλέπω, όποτε έμπαινα σε πειρασμό. Ήταν μια ανακούφιση που δεν έχω ξαναζήσει, ότι ήμουν ελεύθερη και μπορούσα να κάθομαι όπου θέλω στο σπίτι μου και να σκέπτομαι ό,τι θέλω, να κάνω ό,τι θέλω και να μην κινδυνεύω από κανένα session. Κάτι σαν ένα διαρκές κατούρημα. Αλλά λίγες εβδομάδες μετά ένιωσα πολύ δυνατές ενοχές. Επίσης μου ήταν αδιανόητο και αδύνατο να έχω οποιονδήποτε οργασμό, δεν ένιωθα ότι είχα το δικαίωμα. Το άλμα πίστεως ήταν θέμα άλλων λίγων εβδομάδων και πάντα αγαπώ πολύ την σκλάβα εκείνη που έμεινε μαζί μου όλη τη νύχτα, μέχρι να κάνω το περίφημο άλμα προς τον Κ, που επίσης ήταν εκεί.

Την άλλη φορά που ζήτησα αποδέσμευση ήταν επειδή δεν ήθελα άλλο. Μέσα στη νύχτα, σηκώθηκα από το πάτωμα που κοιμόμουν, είπα κάτι βαριές κουβέντες στο σκοτάδι και πήγα στο κρεβάτι μου, το άγγιξε η πλάτη μου μετά από μήνες. Καλοκοιμήθηκα και το πρωί ζήτησα αποδέσμευση. Δε νομίζω ότι ξαναμιλήσαμε ποτέ και δεν υπήρχε κουλτούρα υποστήριξης μετά την αποδέσμευση, το οποίο κατανοώ και του δίνω εξίσου χώρο στις D/s πρακτικές όπως και στην αντίληψη περί υποστήριξης μετά το τέλος.

 

Ok ο σεβασμός λοιπόν στον νυν Κ πάει στα σκουπίδια. (Δεν μου κάνει εντύπωση βέβαια. Και άλλα μέλη έχουν ίδια θέση, όπως ο Seduction σε ένα παλιότερο νήμα που έγραφε πως δεν τον αφορά αν μια υ ανήκει αλλού, εκείνος θα έκανε κίνηση αν ήθελε . Όχι ότι σας αφορά η θέση άλλων, συγγνώμη άσχετη η τοποθέτηση μου )

Στο υπόλοιπο ερώτημα : πώς βοηθά/στηρίζει ο πρώην Κ την υ με το να της δίνει εντολές τύπου "γδυσου τώρα" έχετε απάντηση;