Η μη χρήση, είναι χρήση;

Έχω την αίσθηση, ότι ξεχνιέται η έννοια της συναίνεσης
ή διαστρεβλώνεται μακιαβελιστικά.

Όταν ένα ύ ή σ ή οτιδήποτε δεχτεί να συμμετάσχει με όρους
ή χωρίς δεν σημαίνει πως χάνει την ιδιότητα του ανθρώπου
και της βούλησης.

Εννοείται πως ένας Κ θα κάνει το οτιδήποτε να διατηρήσει
τον έλεγχο. Αυτή είναι η δουλεία του. Αντίστοιχα, δεν σημαίνει
πως ένα υ θα δέχεται το οτιδήποτε γιατί απλά ήταν στα μικρά
γράμματα του συμβολαίου ή για κάποια "δημιουργική" ασάφεια.

Εν προκειμένω, εάν ένας Κ έχεις 2-3 .... 100 υ σε αναμονή.
Μπράβο του που τα πειθάρχησε και τα ελέγχει. Εάν, τώρα,
ένα υ αποφασίσει να την κάνει, δεν χάνει την ιδιότητα του υ,
απλά παύει να είναι το υ του.

Εν κατακλείδι, η συναίνεση είναι δυναμική στον χρόνο. Αυτό,
παλεύει ο Κ. Να υπάρχει ανά πάσα στιγμή. Και αντίστοιχα το
υ να βρίσκει τις ισορροπίες του.

 

Πολύ ζορισμένο τον βρίσκω .

 

Μα αυτό είναι η πρόκληση σε όλο αυτό. Το να βρω ένα υ που θα
γονατίσει και τέλος ... δεν έχει ενδιαφέρον.

Το παιχνίδι είναι ωραίο και γεμάτο προκλήσεις γιατί ακριβώς είναι
δυναμικό, στοχαστικό, απρόβλεπτο. Η κυριαρχία δεν είναι σταθερή,
είναι μια διαρκής προσπάθεια.

 

Γούστα.

 

H μη χρήση ως χρήση, όπως εγώ την αντιλαμβάνομαι και την έχω πράξει σε s μου, δεν εμπεριέχει εξαφάνιση του Κ, σιγή ασυρμάτου και μηδενική επικοινωνία. Ο έλεγχος πάντα διατηρείται, ειδάλλως δεν υπάρχει Κ/υ.
Είναι καθαρά θέμα εκπαίδευσης. Επίπονη μεν, εξαιρετικά επωφελής δε. Φυσικά, δεν αποτελεί manual και δεν χρειάζεται / λειτουργεί σε κάθε s.

 

τι το επίπονο και βαρύ έχει η διαχείριση των υ/σ που υποστηρίζετε εσείς κι ο @Hank_McCoy ?
αν επιβαρύνεται το στομάχι απ την τροφή, ή το στομάχι έχει πρόβλημα, ή τα πολλά τηγανητά είναι το πρόβλημα.

 

Αν δεν κατανοείς, πόσο επίπονη - στριμόκωλη είναι η μη χρήση για τις s, δεν το κατανοείς. Μπορείς να ρωτήσεις την άποψη των υ που συμμετέχουν στη συζήτηση.

 

ρώτησα, αλλά αποφεύχθηκε η απάντηση, πάλι.

 

Ο @Discerning εννοεί επίπονη για την υ/σ η μη χρήση και πράγματι είναι, κι εγώ μπερδεύτηκα.

Αν πάλι είναι επίπονη η διαχείριση για τον Κ , τότε ίσως να σκεφτεί να ασχοληθεί με άλλο σπορ ή απλά να εφαρμόζει πρακτικές που του ταιριάζουν.

 

Mε την παραδοχή, πως δεν είναι όλα για όλους, και δεν ακολουθείται βάση manual, αλλά μόνο εκεί που, και σε όποια, κρίνει ο Κ, ο μηχανισμός λειτουργεί ως εξής:

Σκέψου μια διαδικασία, ενασχόληση, συναίσθημα προς πρόσωπο... που σε ικανοποιεί. Οσο εισπράττεις ευχαρίστηση όλα κυλούν ομαλά. Σε βαθμό που εύκολα μπορεί να νιώσεις πως είναι αυτό που πραγματικά θέλεις, αυτό που σε γεμίζει ουσιαστικά κλπ. Εάν για κάποιο λόγο, που δεν ορίζεις εσύ, το στερηθείς, θα καταλάβεις πόσο πραγματικά - ουσιαστικά το θέλεις. Πόσο αφοσιωμένος είσαι, πόσο δεν μπορείς χωρίς αυτό κλπ.

Τα παραδείγματα από τη ζωή, πολλά. Πόσοι/ες δεν άλλαξαν επαγγελματικό πεδίο, όταν ξαφνικά η δουλειά τους σταμάτησε να αποδίδει τα αναμενόμενα, πόσοι/ες άλλαξαν άθλημα ή έφυγαν από τον αθλητισμό μετά από επανειλημμένες αποτυχίες προσέγγισης στόχων, πόσοι/ες τερμάτισαν μια σχέση με τα πρώτα πρωτοβρόχια, μετά από περίοδο που ήταν μέσα στην ευτυχία ενώ κυλούσαν όλα ομαλά; Πόσοι/ες τα παράτησαν όταν έχασαν το βόλεμά τους;... Εν αντιθέσει, πόσοι/ες υπέμειναν και επέμειναν και τελικά τα κατάφεραν;

Aν συμφωνήσουμε, πως η υποταγή ξεκινά εκεί που τελειώνει η ζώνη άνεσης των υ, η μη χρήση τους, είναι κατεξοχήν διαδικασία έξω από τη ζώνη άνεσής τους. Πολύ έξω.

Εχω ξαναγράψει τη γνώμη μου. Υποταγή για μένα, δεν είναι να θέλεις - να επιθυμείς να είσαι στα πόδια του Κ. Υποταγή είναι να μην μπορείς να μην είσαι στα πόδια του. Ο εξαιρετικός στίχος "Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου, σου λέω προτιμώ στην κόλαση μαζί σου", αντικατοπτρίζει σε μεγάλο βαθμό, αυτό που υποστηρίζω.

 

Eίναι προφανές πως εννοώ, επίπονη για τις s!!! (Το ερώτημα ήταν στην ίδια "λογική" του πεδίο=πιάτσα, είναι σχετικά δύσκολο=είναι εύκολο κλπ χαριτωμένα)

 

είναι αρκετές φορές επίπονη η διαδικασία για την σ ώσπου να πάρει την θέση της. γίνεται διαρκώς επίπονη αν δεν οδηγείται ποτέ στην θέση της. είναι διαφορετικό να απολαμβάνεις το επίπονο της διαδικασίας, χωρίς την ολοκλήρωση της διαδικασίας, και διαφορετικό να ολοκληρώνεις την διαδικασία. το ερώτημα είναι αν η μη χρήση είναι χρήση. σωστά μπερδευτήκατε.