Απαγορευμένες φαντασιώσεις..

Αστυνομια σκεψης μονο στα σοσιαλ μυδια.
Φυσικά και δεν απαγορευονται οι φαντασιώσεις, αλλιώς θα με συλλαμβανανε την ωρα που σου γράφω...
Η υλοποιηση τους ειναι ομως αλλη υπόθεση.

Και δεν ζούμε σε πιο ελευθερη εποχή, μαυρη καταπιεση ζουμε.
Να, εμενα πχ παλια με κυνηγουσαν μονο οι κτηνοτρόφοι.
Τωρα με κυνηγγανε κι οι οικολογοι, τα πιτσιρικια με κεινα τα χεζμενα παντελονια και τα κινητα στα χερια και κατι οικολογες που τσιριζουν και παιρνουν τηλεφωνα παντου.

 

Βρε συ,αυτό έγραψε και ο Πρωτέας.
Πως δεν υπάρχουν απαγορευμένες φαντασιώσεις.
Δεν είπε τίποτα για υλοποίηση.
Αυτό είναι αλλουνου παπά Ευαγγέλιο.

 

Η ερώτηση του νήματος ειναι

Το "δεν υπάρχουν απαγορευμενες φαντασιωσεις", σε σχεση με το αρχικο ερώτημα, συμπεριλαμβάνει και την δυνατοτητα υλοποιησης τους.
Τουλαχιστον ετσι το καταλαβαινω εγω.
Αν οχι, πασο.
Να κανει η μανα.

 

Εντάξει λοιπόν...αλλά να ξέρεις δε θα βάλω πλυντήριο!
Στο χέρι θα τα πλένω τα ρούχα από δω και πέρα  

 

Καταστραφκαμαν!

 

Ακριβώς. Ευτυχώς που υπάρχουν οι φαντασιώσεις, διαφορετικά δεν θα ανησυχούσαμε για τον κορονοϊό, αλλά για τον υιό του γείτονα που επειδή του απαγορεύτηκε να φαντασιωθεί το βιασμό της κόρης μας, τον έκανε πράξη...

 

Και μία καρδούλα έχει την χάρη της..

Αν και το branding το κάνεις για να μείνει για πάντα είναι επίσης εύκολο να αφαιρεθεί και μάλιστα πιο γρήγορα και πιο ανώδυνα από το απλό τατουάζ.

Πέρα από αυτό όμως και εφόσον η ηθική σου σου απαγορεύει την δημιουργία μόνιμων αναμνήσεων υπάρχει η δυνατότητα να ημιζήσεις την φαντασίωση σου με ημιμόνιμα αποτελέσματα χρησιμοποιώντας ένα κολλητήρι με ρυθμιζόμενη θερμοκρασία και προκαλώντας με την ανάλογη προσοχή απλά α' βαθμού εγκαύματα.

 

Να εχουν παει ολα στραβα μεσα στην ημερα, να ειμαι ετοιμος να σκασω απο υπερενταση, να μπω στο σπιτι και να την δειρω αλυπητα.
Οχι καυλοξυλο αλλα ξυλο κανονικο (το κρεας δικο μου, τα κοκκαλα δικα της). Εκει που την δερνω να την τραβαω, να την σερνω, να της σκιζω τα ρουχα και μετα να την πηδαω.
Να την πηδαω απο παντου, χωρις ελεος, χωρις να με ενδιαφερει αν ποναει, αν νιωθει... απλα να την πηδαω.
Και αφου τελειωσω και την χυσω (οσες φορες την χυσω) μετα κατουρημα, φτυσιμο, αδειασμα τασακια, αποφαγια και οτι βρω.
Αφου αδειασω ψυχικα και σωματικα, ας κανει ενα μπανακι και ας ερθει διπλα μου να τριφτει σαν γατουλα. Θα προσεχω που θα την ακουμπαω γιατι θα ποναει...

 

who the fuck are you???    

 

Σε χαλασε το γουτσου γουτσου στο τελος?

 

Να φανταστώ ότι είναι στις απαγορευμένες φαντασιώσεις γιατί δε μένουν ποτέ αποφάγια;;;

 

Αυτό γιατί είναι απαγορευμένο;