D/s σχέσεις και πληθυντικός

Δεν το ξαναπιάνω από την αρχή .

 

πράγματι δεν υπάρχει λόγος.

 

The fine art of cropping at its finest indeed...

 

Κατανοητή εξ αρχής η θέση σας, έχει όμως δύο προβλήματα ή μάλλον τρία, από το μικρότερο προς το μεγαλύτερο:
- Ως συμβάν είναι σπανιότατο, συνήθως το υ είναι αυτό που θέλει να κρατήσει πληθυντικό παρουσία τρίτων και νιώθει ένταση όταν δεν του έχει επιτραπεί,
- ακόμα και αν συμβαίνει, ως αποτέλεσμα επιβολής, το περιβάλλον μπορεί να μη νοιαστεί διόλου, γιατί το περιβάλλον νιώθει την σαχλαμάρα επίδειξη και μπορεί κάλλιστα να επιλέξει να μην συμμετέχει στην κοροϊδία που του γίνεται
και το κυριότερο
- δεν μπορεί, ιδίως ο ντεμέκ Κ, να επιβάλλει χρήση γλώσσας σε κάποιον που δεν έχει αποδεχτεί ότι θα του επιβάλλεται χρήση γλώσσας. Αν τελικά συμβεί, δεν είναι χωρίς πραγματική ουσία, είναι με σημαντική ουσία που ο ντεμέκ Κ δεν γνωρίζει να διαχειριστεί. Ή ο Κ δεν είναι διόλου μα διόλου ντεμέκ, είναι όμως δυσάρεστη περίπτωση για μας εδώ πέρα.

Πέραν τούτου, σε κάθε περίπτωση που το υ μιλάει στον πληθυντικό στο Κ, κάπως του έχει επιβληθεί και το τηρεί, άλλο αν σε μας εδώ φαίνεται soft επιβολή. Εκτός κι αν κάνουν χαβαλέ και οι δύο, τότε να μπουν ¨τιμωρία monopoli", κατευθείαν στη φυλακή χωρίς να περάσουν από την αφετηρία και χωρίς να πάρουν το ποσό της αφετηρίας  

ΥΓ. Συζητούσαμε προχθές, κακήν κακώς, για εξουσία και σεξουαλικότητα, η γλώσσα και η εξουσία έχουν εξίσου ισχυρή συσχέτιση αν όχι ισχυρότερη.

 

Η εστίαση του Κ αφορά το Κ.

 

Αυτό είναι εκ των ουκ ανευ κατανοητό και αποδεκτό. Αυτό που είναι κατανοητό αλλά όχι αποδεκτό είναι η επιβολή καταστάσεων με τρόπο που να δείχνουν έλλειψη λογικής. Θα μου πείτε από την στιγμή που θα επιβληθεί δεν παύει να είναι Κ. Ασφαλώς, αλλά εκεί πηγαίνουμε σε γνωστές θεωρίες αποβληθέντων μελών.
Αλήθεια μπαίνουμε σε Κ/υ για να καλύψουμε ανάγκες Α/αμφότεροι ή μπαίνουμε σε Κ/υ για να κουκουλώσουμε απωθημένα και ανάγκες με τις οποίες ποτέ δεν ήρθαμε σε αρμονία;
Παύει να είναι Κ/υ όταν ο Κ σέβεται την υ και δεν την ντροπιάζει στον κόσμο που την περιβάλλει; Στις συναναστροφές της, την εργασία, την οικογένεια; Και βγάζω απ'έξω την περίπτωση που η υ μπορεί να είναι καλα μεσά της με αυτό. Όταν όμως όχι, δεν έχει σημασία;

 

Μια που το @Koproskylo ξεκίνησε την Κυριακή του βγάζοντάς με στη σέντρα για τον ντεμέκ Κ   ας το κάνω πιο συγκεκριμένο. Στην γενική αντίληψη, το BDSM είναι μια υποκουλτούρα. Το να πάει κάποιος στους φίλους ή τις φιλάρες του, που δεν είναι αυτής της υποκουλτούρας και να τους δείξει τα διαπιστευτήριά του, αγνοώντας το γεγονός ότι δεν μιλούν την ίδια γλώσσα και επιμένοντας ότι αφού είναι φίλοι πρέπει να το δεχτούν αυτό, για μένα, τον καθιστά τον Gus Portokalos του BDSM. Αλλά μπορεί άλλοι να μην νιώθουν έτσι, να μην τους νοιάζει ή να έχουν άλλη άποψη.

Εξαρτάται από το πόση και πόσο γνήσια αποδοχή της επιβολής υπάρχει από πλευράς υ. Συμφωνώ πέρα ως πέρα μαζί σας, για την έλλειψη λογικής, από την άλλη, ο πήχυς της λογικής δεν είναι στο ίδιο σημείο για όλους.

Νομίζω ρωτάτε το αυτονόητο, εξαρτάται. Αν δεν νιώθει καλά το υ, προφανώς έχει σημασία. Πρώτα υπακούει, αλλιώς θα νιώσει ακόμα χειρότερα και μετά το θέτει προς συζήτηση.

 

@gaby_m αντιδρώ και δέχομαι ότι συχνά δεν αντιδρώ ευχάριστα. Ομως από την άλλη πόσο δύσκολο είναι κάθε θέμα να μην αγγίζει τα όρια του M/s το οποίο είναι άλλη κατηγορία (στην οποία και πάλι χωράνε συζητήσεις των συζητήσεων) ;
Χρόνια τώρα μιλάμε για τα επίπεδα ελέγχου που παραχωρεί ένα υ και τις διαβαθμίσεις αυτών και τώρα για έναν πληθυντικό αναιρούμε τα αυτονόητα. Ότι δεν είναι δλδ Κ/υ αν αυτό ή κάτι άλλο δεν το παραχωρεί το υ.
Περισσότερο αντιλαμβάνομαι έναν αγώνα επίδειξης κυριαρχίας παρά αυτούσια κυριαρχία Θα μου πείτε εσύ, κάποια άλλη όχι. Σαφώς.

 

Αν το λέτε για την απάντησή σας σε μένα ότι δεν αντιδράτε ευχάριστα, δεν έχω πρόβλημα.

Νομίζω ότι το "πρόβλημα" δεν έχει τόσο να κάνει με θεωρία M/s ή D/s αλλά με το πώς μπορεί τα πράγματα να γίνουν σκατά στα καλά καθούμενα. Φυσικά και η οποιαδήποτε BDSM πρακτική δεν πρέπει να γίνεται ένας τρόπος να κάνει κάποιος έναν άλλο δυστυχισμένο, να τον ρεζιλέψει και να του κάνει τον έξυπνο από πάνω κλπ κλπ. Αλλά αυτά δεν συμβαίνουν όταν υπάρχει λίγη κοινή λογική, κάποια στοιχειώδης ευαισθησία και βασικοί τρόποι συμπεριφοράς.

Edit: Να συμπληρώσω μια γνώμη, αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να έχουν κοινή αντίληψη σε δύο τόσο απλά και όμως βασικά πράγματα, ίσως να είναι η ώρα του "θα σας ειδοποιήσω, αν είναι" / "θα σε ειδοποιήσω, αν προκύψει κάτι".

 

την εξυπηρέτηση των «παραχωρήσεων» του υ την κάνει ο σερβις τοπ, δεν αφορά σε κ/υ.
είναι πλήρης αντιστροφή να εξορκίζουμε σαν φεηκ κυριαρχία την κυριαρχία καθ αυτή.

γίνεται αντιληπτός ένας αγώνας να ονομαστεί κυριαρχία η διαχείριση του περιβάλλοντος από το υ.

 

αν αποφασίζει αυτό, κυριαρχία είναι.

 

κυριαρχία γίνεται αν και όταν επιβάλει αυτό που αποφάσισε, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.