Για σένα

Μεγάλο κεφάλαιο της ζωής η σεξουαλικότητα. Μπορεί και το μεγαλύτερο, όχι όμως το μοναδικό. Για αυτό μπορώ να καταλάβω την ανάγκη των lifestylers στο bdsm, δεν μπορώ όμως να την νιώσω.

Το κακό, που δεν είναι κακό, είναι πως ακόμα και στον βανιλόκοσμο να ζεις η σεξουαλικότητα σου δεν αλλάζει. Θέλεις ότι ήθελες, σε καυλώνει ότι σε καύλωνε, φαντασιώνεσαι ανάλογα με τα θέλω σου και όχι ανάλογα με το που βρίσκεσαι.

Πολλές φορές σε μια παρέα ανδρών θα ακούσεις σχόλιο για το "μωρό" που θα περάσει. Ανάλογα με την ποιότητα της παρέας και η κομψότητα του σχολίου. Το σχόλιο όμως κατά κανόνα θα ακουστεί και ας είναι μια τυπική διαδικασία που δεν προσφέρει τίποτα. Συχνή, γιατί σε δημόσιο χώρο θα υπάρξει τουλάχιστον μια γυναίκα που θα είναι "άξια" συζήτησης, έστω δευτερολέπτων.

Υπάρχει όμως και μια άλλη περίπτωση. Μια στο τόσο να συναντήσεις μια γυναίκα που θα σε κάνει να πεις "γουάο!" και να το εννοείς. Σε αυτή την περίπτωση δεν θα επικεντρωθείς στο αν είναι σέξυ. Θα έχει ένα σύνολο πραγμάτων που μπορεί να είσαι ικανός να τα προσδιορίσεις, μπορεί και όχι. Σε αυτή την περίπτωση η πιο περιεκτική περιγραφή, η οποία χρησιμοποιείται και από τα δύο φύλα, είναι " Έχει αυτό το κάτι".

Όταν περιφέρεσαι στον βανιλόκοσμο, λοιπόν, λογικό είναι αυτό το κάτι να το εντοπίσεις σε μια βανίλα.
Και το προβλημα γίνεται ακόμα μεγαλύτερο όταν για να μπεις σε μια σχέση D/s, πρέπει το αντικείμενο να έχει αυτό το κάτι. Αλλιώς με την καμία. Ανώμαλος μέσα στους ανώμαλους δηλαδή, αλλά τι να κάνουμε, όπως είπε και ο Σπυράκος, εγώ δεν φταιω κι αν γεννήθηκα ερωτιάρης.

Και έρχεται εκείνη η πουτάνα η ώρα, που πουτάνα δεν τη λες αλλά μια τσουλότητα την έχει, που το αντικείμενο του πόθου είναι βανίλα. Τι κάνεις; Κάτσε να διαβάσουμε σε ένα bdsm φόρουμ να μας βοηθήσει να σκεφτούμε αν πρέπει, εκτός από να τη χύσουμε, και να την κατισχύσουμε, γιατί τώρα τι θα γένουμε χωρίς τη γνώμη ανθρώπων που δεν γνωρίζουμε, οι άνθρωποι αυτοί είναι μια κάποια λύσις.

Λοιπόν, δεν την πλησιάζουμε γιατί δεν ξέρει από bdsm, οπότε δεν μπορεί να συναινέσει. Α,χα! Κοίτα να δεις! Αυτό είναι πρόβλημα! Για κάποιο περίεργο λόγο βέβαια όσες γυναίκες έχω σχετιστεί σεξουαλικά όταν με βλέπουν στο δρόμο με χαιρετάνε με χαμόγελο αν και ποτέ δεν μου είχαν δώσει ρητή συναίνεση να τις σεξουλιάσω. Τι να πω, ή τις σεβάστηκα ή έχουν το σύνδρομο της Στοκχόλμης. Τωρα που είπα Στοκχόλμη, να θυμηθώ να πάρω ένα τηλέφωνο την Κωνσταντίνα, την άλλη εβδομάδα έρχεται από Σουηδία. Κάτσε να το σημειώσω και συνεχίζω. Τι άλλο έχουμε;

Γιατί να καταναλώσω ενέργεια σε μια βανίλα. Μάλιστα. Αυτό το λύσαμε ήδη. Γιατί αυτή θέλω. Χώρια που όταν έχουμε συγκεκριμένο στόχο η ενέργεια πολλαπλασιάζεται. Άλλο;

Μπορεί να μην έχει υποτακτική φύση. Σωστά! Μόνο που για να σε τραβήξει θα πρέπει να έχει το κάτι, είπαμε. Και αυτό το κάτι, οταν δηλωμένα σε τραβάει η υποτακτικότητα, δεν το βρίσκεις στην πυροβολημένη που συμμετέχει στο μπάτσελορ. Το 'χουμε;

Λέει τίποτα άλλο το φόρουμ; Α, ναι! Είναι δύσκολο να τα καταφέρεις. Βέβαια υπάρχουν και μερικοί που ισχυρίζονται πως αρκεί να το θέλεις. Τωρα, πως γίνεται να παίρνουν θέση άνθρωποι που κινούνται μόνο εντός του χώρου ή δεν το έχουν προσπαθήσει ποτέ, δεν το κατάλαβα.

Κάπως έτσι είχα γνωρίσει την "έτσι". Και κάπως έτσι σεξουλιαστήκαμε. Εκτός πλαισίου, εκτός bdsm αλλά με απίστευτη χημεία και ένταση. Και κάπως έτσι το πήρα απόφαση. Θα κάνω κάτι κατάπτυστο, θα "πλαισιώσω" μια βανίλα!

Με την υπακοή της στο μέγιστο δυνατό βαθμό από την αρχή, χωρίς να έχει ακούσει ποτέ για bdsm. Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες. Με δεκάδες ώρες συζήτηση για να την καταλάβω και για να καταλάβει τι ζητάω. Με μικρά βήματα και υπομονή. Με απόλυτη εμπιστοσύνη που τη χτίζαμε κάθε λεπτό. Με την απόλυτη συνειδητή απόφαση να μου δώσει τον έλεγχο της ζωής της, μερικώς, γιατί αυτό ήθελα.
Όταν ήρθε η ώρα, όταν θεώρησα ότι ήταν έτοιμη, χωρίς να διαβάσει με τις ώρες για bdsm. Δεν χρειάστηκε να διαβάσει για να καταλάβει τι σημαίνει αποφασίζω εγώ για αυτή, απίστευτο;
Καμιά φορά, αν τύχει να είναι 40 χρονών με IQ πάνω από 90 μπορεί να συμβεί.

Απίστευτο;

Α, ναι. Έμεινε και κάτι άλλο να πω. Για το δεν έχει γίνει υποτακτική αν μετά από εμένα δεν επιδίωξε σχέσεις εντός πλαισίου. Αλήθεια, γιατί να με ενδιαφέρει; Το θέμα είναι αν ήταν υποτακτική ΜΟΥ, ή αν θα είναι μετά; Για κάποιο περίεργο λόγο, όσον αφορά το μετά, με ενδιέφερε να είναι καλά, οχι να αποκτήσει ISO.

Για κάποιο περίεργο λόγο δεν ένιωσε κακοποιημένη και έχω τον απόλυτο σεβασμό της μέχρι και σημερα, έτσι λέει τουλάχιστον, βολεύει και να την πιστέψω, καταλαβαίνετε.
Ρε λες να έφταιγε που πάντα φρόντιζα για την ψυχική της υγεία; Πώς γίνεται ένας κατάπτυστος κυριαρχικός που αποφάσισε να κατισχύσει μια, άκουσον, άκουσον, βανίλα να μην την κακοποίησε;
Απίστευτο....

Για τις γυναικες στις ιστορίες μου, έγραψα, με σεβασμό σε αυτές, για τις στιγμές που μου χάρισαν. Έχω γράψει στο bdsm εμπειρίες 6,7 φορές. Αυτή την ιστορία θα την κρατήσω για μένα. Ξεκίνησα με τη σκέψη να τη γράψω αλλά δεν έβγαινε. Ούτε θα βγει.

 

Οταν συναντα καποιος μια τετοια γυναικα εχει 3 δρομους μπροστα του...

1) Να κανει οτι δεν την ειδε και να γινει παπας
2) Να ειναι τυχερος και να του βγει καριολα ( να πηγαινει με ολους εκτος απο αυτον). Θα την γλυτωσει με μια απλη κυρωση του υπατος
3) Να το παρει αποφαση οτι θα καταστραφει, θα σακατευτει και ποτε ξανα δεν θα σηκωθει. Αν το παρει αποφαση συνεχιζει.

Στο 3 η καλυτερη δικαιολογια ειναι οτι η αγνοια ειναι ευτυχια

 

Οποιος δεν παρει τον δρομο 3 φιλε ημιιππε, θα φασκελωνεται για ολη του τη ζωη.
Ας ξερει οτι πεταει γυρω απ το κερι που θα τον καψει.

 

Ηξερε το ενστικτο μου που σε ξεχωρισε.
Τα βαθεια μου σεβη.

 

Η υποταγή βγαίνει εκεί που βγαίνει όταν συνηγορήσουν οι συνθήκες. Θα είναι μία φορά, δύο; Κανείς δεν μπορεί να ξέρει. Είμαι της άποψης ότι ακόμη και μια συνειδητοποιημένη υποτακτική, για να μην πω κυρίως αυτή είναι δύσκολο να υποταχθεί οκοκληρωτικά όπου δει ψίχουλα Κυριαρχίας.
Όμορφο κείμενο, σκέψεις, λόγος !

 

Έχουμε συνηθίσει στις βεβαιότητες στο βδσμ. Όσο πιό παλιός είναι κανείς στο χώρο, τόσο μεγαλύτερος ο πειρασμός να μετατρέψει τις εμπειρίες του σε θέσφατα. Κι όμως, η ζωή έχει τον τρόπο της να ανατρέπει τους κανόνες, να αρνείται τα παραδεδεγμένα. Θα μου πείτε, οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Ευτυχώς που υπάρχουν εξαιρέσεις, όχι για να πούμε "έπεσα στην περίπτωση", αλλά "έζησα ΤΗΝ περίπτωση"...

 

Πώς μια γυναίκα μπορεί να έχει "αυτό το κάτι" αν της λείπει "κάτι άλλο" που είναι σημαντικό για εσένα;

Είναι άλλη κουβέντα να το διακρίνεις -ή να νομίζεις ότι το διακρίνεις- και να προσπαθήσεις να το καλλιεργήσεις και είναι άλλο πράγμα να κάνεις εκπτώσεις στα θέλω σου.

Πάντα σχετιζόμουν με δοτικές γυναίκες. Δεν ξέρω -ακόμα δεν έχω καταλάβει- πως μπορούσα να το διακρίνω αλλά με κάποιο τρόπο το έκανα και δεν μπορώ να δω ερωτικά μια γυναίκα που δε διακρίνω ότι το έχει, όσο γοητευτική και αν είναι. Μπορεί τέτοια γυναίκα να την επιλέξω για παρέα αλλά ποτέ δε θα μπορέσω να τη δω ερωτικά για κάτι περισσότερο από ένα πήδημα για να μην υπάρξει απωθημένο.

 

@Arioch respect για την αλήθεια σου και όχι μονο σε αυτο το νήμα!

 

Απ' αυτή την κρατούσα αντίληψη έχει βγεί το παρ' ημίν "σκυλάδικο"...
Από το '90 και μετά και το γνωστό λαϊκοποπάκι...

 

Αν σου έλαχε το τρία (3) τέκνον μου, να έρθεις να εξομολογηθείς και να σε ευλογήσω... χικ....

 

Agrώ. Μόνο που ποτέ δεν είναι δεδομένο ότι θα καείς

 

Ευχαριστώ!
Και δύσκολο να υποταχθεί ολοκληρωτικά δεύτερη φορά, θα συμπλήρωνα.