Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Φόβος προς το Κυρίαρχο άτομο

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Discussion' που ξεκίνησε από το μέλος Dark_Explorer, στις 10 Οκτωβρίου 2020.

  1. Marqui

    Marqui sitting on a park bench

    @margarita_nikolayevna Ή, πιθανόν , έχοντας να επιλέξει μεταξύ του φοβου της πείνας και του φοβου του θηρίου, νικησε τον δεύτερο και το σκότωσε.
    Πιθανόν ακόμη να βρέθηκε κάποιος λίγο πιο «περίεργος», ο οποίος βαρέθηκε να είναι πτωματοφαγος και σκεφθηκε να ηδονισει τον ουρανίσκο του με φρέσκο κρεατακι.
    Πάμπολλες οι πιθανότητες.
    Ποσό σημαίνουν κάτι όμως, έναντι του αποτελέσματος;
    Μήπως, λέω εγώ τωρα, να συμφωνήσουμε ότι ο φόβος ενώπιον του υπερτέρου είναι άλλο κι άλλο ο αποκλειστικά αποδομητικος τρόμος;
     
    Last edited: 13 Οκτωβρίου 2020
  2. proteus

    proteus Ότι έχεις να πεις, κάντο.

    "Προτιμότερο να σε φοβούνατι, παρά να σ' αγαπόυν", είπε ο Μακιαβέλι.
    Γνώμη μου: Το ένα δεν αποκλείει το άλλο.
     
  3. margarita_nikolayevna

    margarita_nikolayevna owned Contributor

    Απολύτως  
     
  4. cadpmpc

    cadpmpc Contributor

    Διαπιστωτικά..:
    Το πρώτο είναι η βάση/αρχή της κινητοποίησης, η κατεύθυνση του ανύσματός της είναι συνάρτηση της Αισθητικής συμβατότητας των μελών, το μέτρο του ανύσματος είναι συνάρτηση της παραγόμενης δυναμικής, σε πολύ περισσότερα από ένα επίπεδα...
     
  5. master cage

    master cage New Member

    Μια τέτοια σχέση πρέπει να στηρίζεται στην εμπιστοσύνη οπότε ο φόβος περιορίζεται στα πλαίσια των συνεπειών εφόσον δεν κάνει αυτά που ζητάει ο Κ .
     
  6. mpaxari

    mpaxari Regular Member

    Για να μπορέσουμε να συζητήσουμε την κατισχυση μέσω φόβου θα πρέπει να συμφωνήσουμε ως προς το τι είναι κατισχυση. Τουλάχιστο για εμάς τις δύο έτσι ώστε να μην κάνουμε κύκλους κυνηγώντας την ουρά μας.

    Για μένα η κατισχυση αποτελεί μια δυναμική διαδικασία, δεν γίνεται εφ'απαξ. Προϋποθέτει τον θαυμασμό στον άνθρωπο ο οποίος επέρχεται και μέσα από την σταδιακή παραδοχή της υπεροχής του. Είναι μια αέναη διαδικασία η οποία σταθεροποιείται και βαθαίνει σε συνάρτηση με το χρόνο (βιώματα) οδηγώντας στην υποταγή.

    Έχω γράψει ότι διαχωρίζω το φόβο ως εργαλείο από το φόβο προς τον άνθρωπο. Εκεί είναι αναμεικτος με σεβασμό γιαυτό και τον ονομάζω δεος.

    Όταν μπροστά σου έχεις, βλέπεις και βιώνεις ισχύ, ωμή ισχύ απαλλαγμένη από λουλουδάκια και καρδούλες αυτό που βιώνεις είναι δεος. Είναι σαν ένα φυσικό φαινόμενο το οποίο έχεις αναγνωρίσει ότι μπορεί να σε καταστρέψει. Αντιλαμβανεσαι διαφορά ισχύος που υπάρχει. Παράλληλα όμως έχεις και τη γνώση ότι δεν θα σε καταστρέψει. Πίστη. Εμπιστοσύνη σε αυτόν.  
    (δεν είμαι καν σίγουρη αν το αφημα έχει άλλη δύναμη πέραν αυτής της πίστης και της εμπιστοσύνης)

    Τέλος σκέφτομαι όσο αφορά το φαγητό, τη τροφή, το φάγωμα πάντα ο ισχυρός τρώει τον ανίσχυρο. Ακόμα και η "ιεροτελεστία" του φαγητού φανερώνει ισχύ και σεβασμό (ποίο λιοντάρι θα φάει πρώτο και ποιο έπειτα ή το πώς καθόμαστε(σταν) σε οικογενειακά τραπέζια (στο κεφάλι είθισται να κάθεται ο ισχυρός).
    Μήπως εάν σκεφτούμε τη τροφή ως πηγή ενέργειας και αυτό που μας κρατάει στη ζωή το να "φαγωθω" από τον Αλλον είναι αυτό που θα οδηγήσει στη περαιτέρω ανάπτυξη της Κ/υ? Στην ακόμα μεγαλύτερη διαφορά δυναμικής?
    Αυτή η διαφορά δυναμικού δεν είναι που μας κρατάει στη ζωή κάνοντας τη καρδιά μας να χτυπά (κυριολεκτικά και μεταφορικά)?
    Τροφή για σκέψη  
     
  7. Dark_Explorer

    Dark_Explorer Κλωθώ: ἄτρακτον στρέφειν Contributor

    Σε οικογενειακά τραπέζια, είθισται να κάθεται στο κεφάλι αυτός που στερεοτυπικά (κοινωνιολογικά) θεωρείται αρχηγόπουλο. Δε θα ήθελα να μπούμε σε αυτού του είδους τη λογική.
     
  8. espimain

    espimain Contributor

    Μάλλον στιγμιαία.
     
  9. mpaxari

    mpaxari Regular Member

    Καμία ένσταση, ήταν μια επιμέρους σκέψη, εξ'ου και η παρένθεση  
     
  10. sapfw

    sapfw out of order Contributor

    Πριν από κάμποσα χρόνια, σε ένα κατάμεστο πανεπιστημιακό αμφιθέατρο, η καθηγήτρια έθεσε την εξής απλή ερώτηση: «ποιο είναι το αντίθετο τους αγάπης;»

    Το ακροατήριο, σχεδόν ομόφωνα -εκτός από τους σκεπτικιστές που είδαν την παγίδα πίσω από το τυράκι- απάντησε «το μίσος».

    Τότε η καθηγήτρια χαμογέλασε και είπε: «Το αντίθετο της αγάπης είναι ο φόβος».

    Στα δικά μας...
    Ο φόβος μπορεί να φυλάει τα έρμα... προσωπικά, δε θεωρώ τα –υ- έρμα… όταν σταματάς να φοβάσαι, ξεκινάς να δίνεις… και όταν ξεκινάς να δίνεις τότε ξεκινάς να αγαπάς… η αγάπη απελευθερώνει από τα δεσμά του εγωισμού
    δεν υπακούω γιατί φοβάμαι… υπακούω γιατί αγαπάω… δεν παραδίδομαι από φόβο… παραδίδομαι από αγάπη...

    Και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια… συμφωνώ απόλυτα με το
    με τη διευκρίνιση πως για μένα το Δέος δεν έχει ψήγμα φόβου αλλά απόλυτο σεβασμό και καθολική αναγνώριση της δύναμης και του μεγαλείου του Άλλου

    οι τακτικές του -όποιου- εκφοβισμού/εκβιασμού (συνήθως συναισθηματικού) ίσως είχαν εφαρμογή στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία... στο σύγχρονο D/s είναι επικίνδυνο να ταυτίζουμε τη συναισθηματική αναπηρία με την Κυριαρχία
     
  11. deppie_cd

    deppie_cd Regular Member

    Νομίζω όμως ότι ο φόβος στην αγάπη ονομάζεται δέος
    Που είναι και το απαραίτητο συστατικό της υποταγής
     
  12. margarita_nikolayevna

    margarita_nikolayevna owned Contributor

    Νομίζω ότι η διαφορά ορισμών για το φόβο γεννά την διαφορά οπτικής  

    Τα δύο παρακάτω με καλύπτουν αλλά χαρά μου να πω και περισσότερα.