Μπορεί ένα Κ να μετατρέψει ένα vanilla, σε υ απλά επειδή έτσι θέλει;

Καταρχάς χαίρομαι που διέκρινες την ειλικρίνεια των προβληματισμών κι έκανες πολύ καλά που παρέβλεψες την εντύπωση που σου έδωσε το ύφος των ερωτήσεών μου καθώς όντως είμαι καλοπροαίρετη και δεν έχω λόγο έτσι κι αλλιώς να γίνω ανακριτική απέναντί σου.
Καταννοώ το παράδειγμα που έδωσες και με κάλυψες πλήρως!
Σχετικά με την αποδοχή υποτακτικότητας τώρα...
Θα έλεγα ότι υπάρχει μόνο αποδοχή κυριαρχίας και μέσω αυτής έμμεση αποδοχή υποτακτικότητας.Κι αυτή υπάρχει μόνο για το διάστημα που υπάρχει κυριαρχία.
Οπότε δεν βλέπω τον λόγο που θεωρείται σημαντική.
Δηλαδή αν υπάρχει τραπέζι με μόνο δυο καρέκλες και πάρει ο ένας αυτήν που απομένει,τι νόημα έχει αν την αποδέχεται;αφού αυτή έχει να κάτσει μόνο.Βέβαια υπάρχει κι η περίπτωση να κάθεται να την κλωτσάει σαν σπαστικό.Αυτό όμως εξαρτάται πολύ με το πόσο σέβεται κι εκτιμάει το άτομο που κάθεται απέναντι.
Δηλαδή δεν έχει να κάνει με την αποδοχή υποτακτικότητας αλλά την αποδοχή κυριαρχίας του άλλου.Αυτό είναι και το πιο σημαντικό.

 

Εκτός από την περίπτωση να την κλωτσάει σαν το παλιάλογο, η αποδοχή έχει να κάνει με την εσωτερική σύγκρουση, το shuttering. Αυτό βίωσα εγώ τουλάχιστον  

 

Είναι πρωτίστως σημαντικό για ένα υ να αποδεχτεί το γεγονός οτι είναι υποτακική προσωπικότητα, σαν τρόπος σχετίζεσθαι.
Είναι επίσης σημαντικό να αποδεχτείι το Κυριαρχικό άτομο με το οποίο έχει συνάψει σχέση ως Κ του. Τότε τίθεται θέμα αποδοχής της Κυριαρχίας του άλλου

 

Τσου. Είναι τρόπος σχετίζεσθαι με πολύ συγκεκριμένο άτομο ή έστω κάποια ελάχιστα άτομα στο διάβα της ζωής του.

Και πάλι τσου. Η Κυριαρχία του Άλλου υπάρχει, είτε θες να το αποδεχτείς, είτε όχι, σου έχει σκάσει στο δόξα πατρί.
Η αποδοχή έγκειται στο αν θα αφήσεις αυτή την επίδραση να λειτουργήσει πάνω σου με τις λιγότερες δυνατές κόντρες και (δια)μάχες ή αν θα σου φύγει η ψυχή (και του Άλλου μαζί αν και για όσο αντέξει) σε μια μάταιη προσπάθεια να την ακυρώσεις.

Η αποδοχή δεν έχει να κάνει με τον Άλλο, με τη δική σου "απόκριση" έχει να κάνει  

 

Το να τρώγεσαι με τα ρούχα σου είναι ως ένα βαθμό διασκεδαστικό και σαδιστικά μιλώντας αρκούντως επιθυμητό. Από ένα βαθμό και πέρα σταματάει να είναι διασκεδαστικό και γίνεται ξαφνικά πολύ γρήγορα βαρετό με ο, τι αυτό συνεπάγεται.

 

Θέλεις να πεις οτι κάποιια συγκεκριμένα άτομα ξυπνούν αίφνης σε μιά βανίλα τη διάθεση υποταγής;

Το ίδιο λέμε, αν το διπλοσκεφτείς. Το αν θα αφήσεις την Κυριαρική επιδραση του Άλλου να σε διαπεράσει, εξαρτάται από την αποδοχή του Άλλου.

 

Θέλω να πω ότι με κάποια άτομα απλά δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς...

Όχι, δεν λέμε το ίδιο  

 

Εξήγησέ μου, πώς μπορείς να αποδεχτείς την επίδραση του Άλλου επάνω σου, χωρίς να αποδεχτείς τον Άλλο ως ικανό να ασκήσει επίδραση επάνω σου;

 

Όταν δεν δέχεσαι τον Άλλο παρά αυτό που θεωρείς ότι εκπροσωπεί και αντιπροσωπεύει.

 

Θεωρώ πως υπάρχουν άτομα υποτακτικης ιδιοσυγκρασίας και συμπεριφοράς (το γιατί και το πώς εξελίχθηκαν έτσι αυτά τα άτομα, είναι άλλο κεφάλαιο) .
Στο στάδιο πριν το συνειδητοποιήσουν και το αποδεχθούν, μπορεί να κουβαλούν την υποτακτικοτητα τους ως κουσούρι, να προσπαθούν να την αλλάξουν, να την ξεφορτωθούν, να υποκρίνονται κάτι άλλο, ακόμα και να την φορτώνουν σε όποιον βλέπουν ψήγματα κυριαρχίας.

Άπαξ και γίνει η συνειδητοποίηση αυτής και η αποδοχή της, συνήθως μέσα από μια D/s σχέση, όπου επιτέλους ένιωσαν "σαν στο σπίτι τους" , κατανοούν πως η υποταγή δεν προσφέρεται, δεν λειτουργεί έτσι, η υποταγή επιβάλλεται
όταν η Κυριαρχία

Και

 

Πέρα από τις σεξουαλικές φαντασιώσεις θα ήταν νομίζω ενδιαφέρον να μας έλεγαν οι Κ τι είναι αυτό που ορίζεται ως "υποτακτικής ιδιοσυγκρασίας και συμπεριφοράς".

Το λέω γιατί εγώ πέραν του σεξουαλικού δεν έιχα νομιζω συμπεριφορές ή ιδιοσυγκρασία υποτακτική μέχρι που κυριαρχηθηκα. Είχα την επιθυμία, τις φαντασιώσεις του πως μπορεί να είναι αλλά μέχρι εκεί.

Σε οτιδήποτε ομως άλλο που δεν είναι σε σχέση με την κατάσταση Κ/υ δεν έχω πολλά στοιχεία που να είναι υποτακτικά. Τι βλέπουν επομένως σε κάποια που γνωρίζουν ότι θα υποταχθεί πρώτη φορα;
Θα με ενδιέφερε να μάθω.