Είναι οι προσδοκίες ή η αδυναμία μας;

Η πιο συνηθισμένη προσδοκία των υποτακτικών που ξέρω είναι ότι θα τις παντρευτεί ή τουλάχιστον θα συζήσει μαζί τους ο Κ.
Η πιο γνωστή περίπτωση μεταστροφής του Κ που ξέρω, είναι να γίνει νταβατζής και να ξεβγάλει την υποτακτική (αλλά αυτό συνήθως δεν γίνεται χωρίς την θέληση της).

 

Όταν ο Κ δεν παραμένει Κ "μόνο" όπως λέτε η υποτακτική μια χαρά μπορεί να τον αφήσει.

 

Για εσάς ως Μάστερ, από τη πλευρά του υ όμως, αυτό δεν είναι προσδοκία?

 

Έτσι είναι.

 

Συγγνώμη που θα χωθώ, αλήθεια.


Το " αν δεν προσέχει την ιδιοκτησία Του, δεν του αξίζει" είναι κάτι που καλώς ή κακώς αφορά μόνο τον Κ. Δεν κρίνει το υ αν την προσέχει ο Κ της, και δεν το λέω καθόλου θεωρητικά, στην κατάσταση που είναι στο τριπακι που έχει μπει, δεν είναι όντως σε θέση να κρίνει αν την προσέχουν. Δεν μπορεί να καταλάβει, τα λέω με σιγουριά γιατί το έχω περάσει. Ότι και να της πουν ότι ότι ότι αν ο Κ της θεωρεί ότι έτσι πρέπει να της φέρεται, αυτή πιστεύει ότι έτσι είναι.

Η φράση αυτή, δυστυχώς ( ίσως ) κρίνεται μόνο εκ του αποτελέσματος και το αποτέλεσμα είναι φως η μαυρίλα. Αν το υ είναι μαύρο για καιρό, όσο και χαμπάρι το ίδιο να μην παίρνει, όσο και να βλέπει μέσα από τα μάτια του Άλλου, όσο πατημένο κάτω και να είναι κάποια στιγμή θα κάνει μπαμ, και όταν κάνει μπαμ το D/s έχει τελειώσει. Είναι πάλι δηλαδή μια κατάσταση.

Οπότε η φράση αυτή όχι δεν είναι προσδοκία του υ, γιατί δεν μπορεί πρακτικά να την επιβεβαιώσει ή να την διαψεύσει όντας στην σχέση.

Δεν ξέρω αν βοηθάω καθόλου ή αν τα λέω μπερδεμένα. Συγγνώμη αν τα λέω!

 

https://www.psychologynow.gr/arthra...eveksia/4875-i-psyxologia-ton-prosdokion.html

 

Γιατί εξ ορισμού. Σε ποιο λεξικό αναφέρει πως η προσδοκία έχει απόσταση από πραγματικές διαστάσεις;

 

καίτοι δεν είναι η λεξικογραφία η κατάλληλη πηγή για διευκρίνιση εννοιών, τα λεξικά αναφέρουν οτι προσδοκώ σημαίνει την εκ των προτέρων πεποίθηση ικανοποίησης επιθυμίας.
η ίδια η έννοια του προθέματος στο ρήμα "δοκώ" (πιστεύω, νομίζω), σημειώνει την αποσύνδεση από πραγματικά δεδομένα.
δεν χρειάζεται (περισσεύει) περαιτέρω αναφορά στην στατικότητα της "ικανοποίησης επιθυμίας", ή στο (στατικό) αξιακό της περιεχόμενο.

 

Ακριβώς αυτό εννοώ   .

 

Ερώτηση συνδυαστική με άλλο ποστ, προηγούμενων ημερών...
Τότε πώς εξηγείται ο φόβος για τον Ισχυρό;
Υ.γ. Δεν διατυπώνω αντίρρηση αλλά ειλικρινή απορία  

 

Μια πολύ-πολύ μικρή παρατήρηση...
Μπορεί η προσδοκία να είναι το "να δένουμε" εκ των προτέρων επιθυμίες λίγο-πολύ κομένες και ραμένες στα μέτρα μας, μπορεί να είναι χαρακτηριστικό ανωριμότητας (για να το θέσω κομψά), που εδράζεται σε πολλούς τομείς της πάρτης μας -συνειδητά ή μη, αδιάφορο-, σε κάθε περίπτωση όμως καθολική έλλειψη προσδοκίας δεν υπάρχει, στην καλύτερη τείνει ασυμπτωτικά στο μηδέν, ακόμα και αν ως διαδικασία/καθεστώς το ονομάσουμε "εκτίμηση πιθανοτήτων/πρόβλεψη βάσει δεδομένων/στατιστική προδιάθεση"... Σε αυτό το σκεπτικό είναι εξαιρετικά σπάνιο να υπάρχει κάποια στοιχειώδης ή/και βασική ποσοτική και ποιοτική αντίληψη προσέγγισης για το θέματο, εκτός κι αν παίζουν τίπουτες Υπεράνθρωπες, κιετς, ως αξιωματική παραδοχή, που κλπ κλπ, καταπώς κλπ κλπ...