bdsm σχέση και διαφορά ηλικίας

Έχω κάποιες επιφυλάξεις ως προς το ρόλο του επαγγέλματος όπως το θέτετε. Όχι πως δεν παίζει και αυτό το ρόλο του αλλά δεν ξέρω κατά πόσο μπορούμε να κάνουμε τέτοιες κατηγοριοποιήσεις.

Π.χ. πού θα κατατάσσατε κάποιον που εργάζεται διαδικτυακά κλεισμένος σε έναν μικρό χώρο αλλά πουλάει σε όλο τον κόσμο και μιλάει με ένα σωρό άτομα καθημερινά;

Ή μία κοπελίτσα που δουλεύει ως κομμώτρια από το σπίτι αλλά έχει καθημερινά "παραστάσεις" και μια χαρά άποψη για το τι (της) συμβαίνει;

Θέλω να πω ότι σαφώς και το επάγγελμά μας παίζει το ρόλο του. Όμως έχω την αίσθηση ότι η γενικότερη κουλτούρα μας και κάποια επιμέρους (μικρά ίσως αλλά επαναλαμβανόμενα) ερεθίσματα είναι αυτά που τελικά μας διαμορφώνουν σε έναν μεγαλύτερο, αν θέλετε, βαθμό.

Επιπροσθέτως θα έλεγα ότι είναι σημαντικό πού ζει κανείς. Άλλες τάσεις και ανησυχίες εκφράζουμε αν ζούμε σε ένα χωριό με 100 νοματαίους και 500 χαριτωμένα τετράποδα και άλλες αν ζούμε σε μία μεγάλη πόλη, όπου πολλά πράγματα περνάνε απαρατήρητα και ασχολίαστα και οι συνθήκες ευνοούν τάσεις έκφρασης και εκτόνωσης από πολλές απόψεις.

Δεν αναιρώ όσα λέτε, θέλησα μονάχα να προσθέσω στο συλλογισμό σας.

Και ναι... το διαφορετικό είναι συχνά ελκυστικό και διεγερτικό Ακόμη και όταν μιλάμε για διαφορά ηλικίας.

 

Κατα τη δικη μου οπτικη:
- στη διαμορφωση της τρεχουσας πνευματικης ηλικιας συνεισφερουν, αρκετά περισσοτερα στοιχεία πέρα από το επάγγελμα, τις εμπειρίες ή τη βιολογική ηλικία. Πολλα απ αυτα αλληλεπουδούν μεταξύ τους όπως σε χημική αντίδραση, ενώ αλλα είναι, ας πούμε, περισσότερο χημικώς αδρανή.
- η πνευματική ηλικία αλλαζει, βάσει του άνω, διαρκώς, καποιες φορές πιο γρήγορα και κάποιες φορές πιο αργά από τη βιολογική ηλικία. Μπορεί επίσης να μεταβληθεί ραγδαία, από ψυχολογικά ισχυρές εμπειρίες, πνευματική αναζητηση ή ψυχολογικά φαινόμενα. Μπορεί ακόμα και να κινηθεί προς τα πίσω (πχ φαινόμενο παλινδρόμησης στην ψυχολογία ή κάποια προσωπική επανάσταση και αναζητηση ανεμελιάς, αυθορμητισμού και openness που συνηθως χαρακτηριζει τους πιο νέους).

Πιστευω πως είναι δυνατόν να αποδειχτούμε απενανυι στον ίδιο μας τον εαυτό πιο αφελείς, "ανώριμοι", ναίφ ή παροσμητικοί, μσ λιγότερη αυτοκυριαρχία κλπ στα πχ 45 μας απο ότι στα 35 μας. Και να απορησουμε με τον εαυτό μας με την ωριμοτητα που εδειξε, σε συγκεκριμενες καταστασεις , ο εαυτος μας νεότερος.
Ψυχολογικη ρευστότητα; neuroplasticity που λεν κοι οι νευροεπιστη,ες; αναθεωρήσεις κοσμοθεωρίας για να αποφύγουμε τη γνωστικη ασυμφωνία;
Δεν μπορω να το τεκμηριωσω πάνω σε καποια συγκεκριμενη βάση, ουτε επιστημονικά, ούτε δογματικά. Αλλα πιστευω εμπειρικά οτι συμβαίνει.


Αν εχουν έστω ελαχιστη βάση τα ανω, τότε οι συμβατοτητα δυο ανθρωπων με τη οποια διαφορα ηλικιας θα εξαρτάται καί από την απόσταση που εχουν οι "πνευματικές" τους ηλικιες κάθε στιγμή, τη δυναμικη των επιθυμιων τουε καθως και απο τη "ροη" μεταξυ τους.
Μπορουμε ισως να συμφωνήσουμε ως προς τους βασικους αξονες των αλληλεπιδρασεων με διαψορές ηλικιας, αλλα μαλλον για περαιτέρω διερευνηση μαλλον χρειαζεται λεπτομερης περιοτωσιολογία και κιδιως ad hoc αναλυση της καθε συγκεκριμενης περιπτωσης που μας ενδιαφέρει.

Υ.Γ. Φυσικα τα ωραιοτατα παιχνιδια που μπορουν να παιχτουν με βαση τη διαφορα ηλικίας, αιναι πολυ δυσκολο, αν όχι ακατορθωτο, να τα συμεπριλαβουννστην αλληλεπιδραση ττους συνομιληκοι....

 

Αν και προσωπικά στηρίζω τη διαφορά ηλικίας, θεωρώ παίζει σημαντικό ρόλο σε ποια ηλικία θα συναντηθούν τα άτομα αυτά και κατά πόσο θα είναι έτοιμα να συνυπάρξουν. Δηλαδή αν είναι σε θέση να συγχρονιστουν μεταξύ τους, δε θα παίξει ρόλο η όποια διαφορά. Αν όμως έχουν τελείως διαφορετικούς στόχους, όσο και να θέλουν δε θα καταλήξει κάπου.

 

Τι θα πει "δεν θα καταλήξει κάπου";

 

Δεν έχω, λόγω έλλειψης χρόνου, και διαβάσει τα προηγούμενα σχόλια, οπότε συγχωρήστε μου τυχόν αλληλεπικαλύψεις.

Η ηλικιακή συμβατότητα δεν είναι θέμα ωριμότητας γιατί η ωριμότητα του καθενός μπορεί να τον οδηγήσει σε διαφορετικά μονοπάτια από ότι τον άλλον. Είναι στην πράξη συμβατότητα πλάνων ζωής. Ο καθένας έχει ένα νόημα ύπαρξης, το οποίο μεταφράζεται σε δράσεις που αναλαμβάνει στην καθημερινότητά του.

 

Προσωπικά δεν μπόρεσα ποτέ να αισθανθώ (όχι να λειτουργήσω) υποτακτικά απέναντι σε έναν άντρα που δεν είχαμε διαφορά ηλικίας τουλάχιστον 7-8 με το μέγιστο να ξεπερνά την 20ετία.

 

Όσο μεγαλύτερος τόσο το καλύτερο!!!

 

Δηλαδή έως πόσο μεγαλύτερος;

 

Δεν υπάρχουν όρια.. Ας είναι όσο θέλει.

 

Στην συνταξη υπαρχουν, γιαυτο προσδιορισε το μεγαλυτερος, γιατι ντυθηκαν γαμπροι καποιοι με προνοίας

 

Ας τους αφήσουμε να χαρούν κι εκείνους. Θα τους δώσω τη φροντίδα που τους αρμόζει. Σουπιτσα, ζελέ για επιδόρπιο και στις γιορτές κρέας. Για όλους έχει!

 

Χαχαχαχα