Μια κόκκινη γραμμή ψάχνει να βρεί πόσο πάχος έχει...

Οι Ελληνίδες είναι λίγες και δεν έχουν ανταγωνισμό όπως στην ΟΥΣΑ, που σαν ΕΒΓΑ το λες, «η Ντομα της γειτονιάς σας». Δεν θέλω να πω περισσότερα για ευνόητους λόγους (από εσένα)  

Τα performances είναι ωραία, και αγουερνες, και νοουασμπετα, και περάστε να σας κεράσουμε ένα πεππερμιντ, ένα φοντάν, ένα περγαμόντο.

Και ωωωω καλε κυραΜπρτ τέτοια κάνετε εσείς στο σπίτι; Μα τι ωραία, έκτακτα, πως δεν τα σκεφτήκαμε κι εμείς. Και σας είχαμε για λούμπεν αλλά τελικά σας βαφτίζουμε μποέμ, γιατί το κρεα ψαρι, νηστεύουμε αλλά όχι και από όλα. Λίγο πιπέρι, όχι πολύ γιατί το βράδυ μας πιάνουν και στομαχικα...και αχ ωραία βραδιά, να το ξανακάνουμε χρυσουλι μου, Σμουτς, καληνύχτα, θα τα πούμε αύριο στο σχολικό.  

 

@Brt

Αι δικαί μας προτέτχοιες έθεσαν τση νόμοι τση αγοράς πολύ σένια και πολυεπίπεδα...
Και αι κανονικαί με τα ούλα τους (τρεις τον αριθμό, η μια πολύ του μπούρου-μπούρου επί παντός και καραμπίνα, αι άλλαι δυο ήταν "σούζα τ' αλογάκ'') και οι φετιχοτέτοιες της δεύτερης γενιάς, της τρίτης είναι ανάμεσα από GNTM και "Ελλάδα έχεις ταλέντο"...
...
Τα περφόρμανσιςςςς, έχουν ένα μεγάλο μειονέκτημα, δεν μπορείς να τ΄αγοράσεις να τα δείξεις στο καθιστικό ή στο στάντι, σταδιάλα, γι' αυτό και περφόρμανσιςςς σήμερις κάνουν τα ιδρύματα...
...
Τα "σπιτικά" είναι εξαπανέκαθεν τα καλυτερότερα...
Μαζεύονται παλιάνθρωπες και παλιοχαραχτήρες, θυμάμαι ακόμα τουλάχιστον τρία τσογλάνια που δεν έκλειναν σωστά την κατάψυξη, μια γαϊδούρα που έκλεβε συνέχεια την καρδάρα με το κοκτέιλ, μια που γκρίνιαζε που δεν έβρισκε στραπόν στο νούμερό της, έναν γαϊδούρο που τις καλοέστηνε, έναν τελειωμένο μαντράχαλο που έπεσε θύμα του ποιοτικού ελέγχου κλπ κλπ, της ..."κατωτάτης υποστάθμης", όπως αντιλαμβάνεσαι, πολλά, πολλά...

 

@snoopy

Το πράμα πάει ως εξής...
Η τύπα βγάζει τον πελάτη βόλτα και διότι αυτός έχει δείξει πως γουστάρει και αυτή δεν "κωλώνει"'ή/και "χαλάει χατίρια", πιθανότατα υπάρχει και μια "ζουμερή" προοπτική, τυπικό θέμα προσφοράς/ζ'ητησης μεταξύ τους.
Στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα της Δυτικής Ακτής (ουδεμία σχέση με της Ανατολικής) δηλ. μες στο χάιπ τη χλίδα από τη μια και και την ανέχεια και τη συμμορία από την άλλη με κοινό παρονομαστή έναν αυτοπροσδιορισμό "απιστεύτου και απαίχτου", με τους μεν και τους δε να ζούν στα "γκέτο" τους και τους στη μέση νάχουν τζαζέψει στα "κόκκινα" και αναγκαστικά όλοι μαζί τελειωμένα δικαιωματιστικά παιδγιά επί παντός και βάλε, η τύπα είναι γατόνι προβάλλοντας "ανθρώπινους" προβληματισμούς στο όριο του να μπορεί κάποιος να ισχυριστεί πως έτσι ή αλλιώς με βασικό άξονα "ναι μωρέ, όλοι δίκιο έχουμε, τη δουλειά μας κάνουμε, ζήτω η δημοκρατία, ανοιχτή είμαι, ακούω, αν έγινε και κάτι με το μπαρδόν και βλέπουμε", πιο κουλαριστή πολιτικοκορεκτίλα πεθαίνεις...

Έκανε και τη ρεκλάμα του το κορίτσι -μεγαλειώδη, το καλό να λέγεται- με αδιάσειστα ντοκουμέντα, όχι λόγια, όλα καλά φουλ σπιντ για άπερ μιντλ, κούκλα η δουλειά, στ' αρχίδια τους και οι άλλοι, αν έφαγε κανά μπινελίκι μάλλον είναι από τα άτομα που δεν βρήκαν μια τόσο καλή μόντα, νάις μπίζνες, άντε και κανά πολιτικάντη να πει μια παρόλα για το βιογραφικό και τους χορηγούς... Χαρούμενος κι ο "σκύλος" που "έβαλε κι αυτός το χεράκι" του και θα το χρυσοπληρώσει και ίσως θα κερδίσει και "κοκό", ουάου!

Μη ξεχνάμε όμως πως εν προκειμένω το "σκηνικό" είναι καθαρά επαγγελματικό, δεν είναι ο Μήτσος και το Κατινάκι, που ζουν την παραμύθα τους...
Μην τα μπερδεύουμε...
Οι Μήτσοι και τα Κατινάκια τουτουνού του κόσμου με άλλον τρόπο "εισπράττουν", πώς δηλαδή, μα από την δημοσιότητα κάθε τέτοιου περιστατικού, που στο μυαλό τους λειτουργεί σαν την διαφήμιση "όπως Αμερική" και δόστου δικαιώματα και δόστου χαϊλίκια τύπου "είναι κι άλλοι σαν κι εμάς Κατινάκι, ναι Μήτσο μ'", φορτώνοντας λίγο ή πολύ -αδιάφορο- τη "θέση" τους, ασχέτως αν ζούνε στο Ουρούντι, την Καλκούτα, τα Γιανιτσά, στον δήμο του Γκουαντάναμο, έναντι Αμερικανικής βάσεως ενταύθα, ή το Μινσκ, σ' ένα διανοητικό καθεστώς ιδιότυπο, τύπου "λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ' αφεντόσκλαβο"...

Δεν καταλαβαίνουν γιατί και πώς, λένε "ωραίον πράμα" είναι η "ελευθερία" και με απ' όλα "ωραιότερον"...
Κάπως έτσι το ροκ έγινε ροκ εντ ρολ, ακόμα κι η ντίσκο έγινε τέκνο και το ελαφρολαϊκό Ρουβάς, είναι γλυκό πράμα η παραμύθα και η καλύτερη παραμύθα είναι τα λόγια, το αφήγημα, το ιδεολόγημα, τα "σκληρά" είναι η μετακύλιση του κόστους σ' αυτά που κοντράριζαν, στον δρόμο μια χαρά μπίζνα έγινε από το 1842 και μετά, όσο κρατήσει, "εμείς να κερδάμε κι όλοι οι άλλοι να πα να γαμηθούνε"...

Έτσι τώρα έχουμε καμιά πενηνταριά ροκ, εκατό οχτακόσα αλτέρνατιβ, χιλιάδες χάπια, πιο πολλές χιλιάδες "ιδεολογίες" -όλα τα λεφτά είναι αυτές- και μερικά κατομμύρια στάτους του κάθε ερωτικοσεχουαλικώς αλτέρνατιβ κιετς παιντιού, ανεξαρτήτως εγκυκλίων και ακαδημαϊκών σπουδών...
...
Πού λέει εδώ ο Άριοχ, καλέ συ, κάτι για παρατηρητές..?

 

Εντελώς ξεπερασμένο, ιδίως μετά τον αποκεφαλισμό του Πετύ. Το λένε, αυτοί οι δύο, ελεύθερη έκφραση και σεξουαλική ελευθερία και δεν τους λέει κανένας τίποτα. Το θέμα είναι, αν δεν τους λέει κανένας τίποτα, πόσο συνεχίζει να τους ενδιαφέρει να σουλατσάρουν στα τέσσερα στο σούπερ μάρκετ;

Δεν ήμουν ποτέ της επιχειρηματολογίας "τι αφήνουμε τα παιδιά μας να βλέπουν και θα τραυματιστούν" διότι αυτά που επιβάλουμε στα παιδιά μας να βλέπουν και ακόμα περισσότερο να ακούνε στα σπίτια τους μπορεί να είναι απείρως πιο τραυματικά. Μου φαίνεται και λίγο πουριτανικό, σαν ένας εύσχημος τρόπος να επιβληθεί στον "lifestyler" να κάνει αυτά που θεωρούν σωστά κάποιοι άλλοι και όχι αυτά που αρέσουν στον ίδιο. Με ενοχλεί όμως να προσβάλλει κάποιος τους εργαζόμενους στα σούπερ μάρκετ, αναγκάζοντάς τους να τηρούν "ορθοκοινωνικά άψογη" συμπεριφορά σε αλλοπρόσαλλες performances του τύπου αυτού και, ακόμα χειρότερα, με σκοπό το κέρδος των τυπακίων που τις μετέρχονται.

Σε κάθε περίπτωση, αν προέκυπτε, θα ρωτούσα τον καταναλωτή αστικών δικαιωμάτων που μετέρχεται τέτοια τάχα μου lifestyler καμώματα, αν τελικά αυτό που διαφοροποιεί τον BDSMer από τους "άλλους" είναι η σχέση του με τον κοινωνικό περίγυρο και η κοινωνική του συμπεριφορά γιατί είχα μείνει με την εντύπωση ότι είναι η συναρπαστική διαπλοκή της εξουσίας, της ελευθερίας και της κατίσχυσης με την ερωτική απόλαυση που κάνουν την διαφορά. Στο κάτω κάτω, ξέρουμε αν έχυσε ή αν είχε διάθεση να χύσει ο "στα τέσσερα στο σούπερ μάρκετ"; Ή μήπως, αφού απόλαυσαν και οι δύο, τον πήρε αγκαλιά η ProDomme, τον χάιδεψε και του ψιθύρισε τα task της επομένης;

 

"Lark says becoming a domme has given her a kind of power and confidence that she hadn't previously experienced. She was 18 years old, homeless, and trying to process the trauma of a sexual assault, when she read a Craigslist ad for a dungeon"

Η συγκεκριμένη πράξη, είναι πολλά παραπάνω από νεανική ανοησία (sic). Επιδερμική και χαβαλεδιάρικη προσπάθεια "επίδειξης", σε εντελώς άκυρο χώρο.

 

Με αφορμή το ποστ της @gaby_m
...
Ενδιαφέρει τo ίδιο με όσους οδηγούν στην Εθνική στην αριστερή λωρίδα με 75χαω.
Απαγορεύται..: Ναι, επί της ουσίας! ***
Προβλέπεται ποινή; Όχι... Άρα δεν το ξέρει πρακτικώς κανείς...
Το θέμα είναι πως εφόσον αναγνωρίζεται ως μη δόκιμη συμπεριφορά (διότι κλπ κλπ) δεν συνιστά παραβατικότητα, στην αντίληψη του "η ταχύτης σκοτώνει" κλπ κλπ...
Αλλά ούτε και αυτό είναι το θέμα. Το θέμα είναι η συνολική αντίληψη περί οδήγησης, που εξ αντικειμένου περιορίζεται στην δική του οπτική, διότι δεν "δεν ήμπορεί, δεν δύναται, δεν βούλεται" να νογάει...
Το θέλει νάναι όπως θέλει το δεδομένο ζούδι, αλλιώς αν θέλανε να καθοντουστάνανε να το γράψουνε, διγιότι αφού δεν απαγορεύεται πα να πει επιτρέπεται...
Υπάρχουν χιλιάδες τέτοια παραδείγματα στην καθημερινότητά μας, ας μη ξεχνάμε την καραγκαγκάν τοπ παραλλαγή σε τσάμικο μείζον μα νον τρόπο "το νόμιμο είναι και ηθικό"...
Η δε επωδός είναι στάνταρ, "να το λέει ο νόμος με το νι και με το σίγμα", πα να πει "απεμπολώ το δικαίωμα μου ως άνθρωπος ή/και πολίτης να αναλαμβάνω τις όποιες ευθύνες, aka γαμήστε με ν' αγιάσω...
...
Και για να το διασκεδάσουμε το πράμα, και δεδομένης της φήμης σου ως ντάτα μπέις του χώρουμ, αν μπορείς να ονοματίσεις πάνω από τρία άτομα, που να μην έχουν διαρρήξει τα ιμάτιά τους, από μπηχτή έως υστερία, όταν η κουβέντα ακούμπησε την λέξη "παιδιά". Το λέω επειδή είναι από τις εύκολες λέξεις, δεν είναι από τις δύσκολες ή λανθάνουσες (πχ πολιτική, να λέμε και καμιά μαλακία να περνάει η ώρα).
Και για το πιο αστείο τση υπόθεσης θεωρώντας πως ένας υπάλληλος σε ένα κατάστημα εκπροσωπεί την αντίληψη της επιχείρησης, όχι την δικιά του ως άτομο ακόμα και αν ταυτίζεται με της επιχείρησης, μού κάνει λίγο σαν που γίνει καμιά μαλακία στον δρόμο, ο μαλάκας εξ αγνοίας 'ή/και ανθυπομηδενικής αντίληψης να αιτιάται πως δεν εντέλλεται κανείς να του λέει το πώς θα οδηγεί και δεν σηκώνει καταπίεση, ζυγόν δεν υποφέρει ...
...
Και για να γελάσουμε ακόμα περισσότερ, αν έγραφες στην τελευταία παράγραφο "Εξηγείστε πώς κρίνετε τον τυχαίο πολίτη που μετέρχεται τις όποιες αυτογνώμονες πεποιθήσεις και αν τελικά είναι αυτές αυτό που τον διαφοροποιούν και σε τι ,στην σχέση του με τον κοινωνικό περίγυρο, και πώς υπαγορεύουν την κοινωνική του συμπεριφορά για μια ουσιαστικά συναρπαστική ζωή" και έπεφτε θέμα στις εξετάσεις, τα Πανεπιστήμια για ένα χρόνο θα ήταν πρακτικώς ακατοίκητα...

_____
***
"Η ακραία αριστερή λωρίδα χρησιμοποιείται από επιβατηγά οχήματα ή μοτοσικλέτες ως λωρίδα προσπέρασης και καθίσταται και αυτή λωρίδα κυκλοφορίας, εφόσον οι υπόλοιπες λωρίδες τελούν υπό καθεστώς κυκλοφοριακής συμφόρησης".

 

Ως παρατηρητες εννοω τον υπολοιπο κοσμο. Εδω :

Κατα τα αλλα well said !

 

Αααα... Αυτοί που θα γίνονταν εκόντες άκοντες παρατηρητές αν κάποιος επιχειρούσε μια κάποια ενέργεια μοροστά τους..! ΟΚ...
...
Που στην συνέχεια, του εν λόγω νήματος υπάρχει μια χαριτωμένη παπαρολογία για το ότι αυτό που βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας συνιστά επιλογή μας από την στιγμή που το βλέμμα μας παραμένει σε αυτό πάνω από λ΄γα δέκατα του δευτερολέπτου...
Κουσούρι θάναι, από τον καιρό που αυτά τα παιδιά μικρά βλέπανε στα ημινόμιμα/ημιπαράνομα τσοντοπεριοδικά να καλύπτονται με αστεράκια και Χ βυζιά, μουνιά και κώλοι και έχουν δημιουργήσει στη γκλάβα τους την αίσθηση της επιλεκτικής εξ ενοχικότητας όρασης με σενσοράκια για τα ακατάλληλα...
Υπήρχε κι ανέκδοτο σχετικό, που ο Λούλης έπαθε ντουβρουντζά σαν πήγε να γαμήσει στο μπορντέλο γιατί τα β'ζά τση π'τάνας δεν είχαν Χ κι έφυγε γιατί νόμιζε πως τον κορόϊδευε...
Είναι οι ίδιοι Λαλάκηδες που σε ένα δικαστήριο θα πουν "μπροστά μου έγινε η τράκα και θα σας πω τι είδα, δεν είμαι στραβός", ενώ στο επ' αυτοφώρω σαν στις γελοιογραφίες λένε "δεν είν' αυτό που νομίζεις"...
Μπορώ να το κάνω και χειρότερο, αλλά καλό είναι να ανασαίνουμε από χαρά καμιά φορά...

 

Ααα @cad αυτό τελος παντων... εγω να δειξω οτι συμφωνω με @Arioch ηθελα απλα. Γλωσσοκοπανικο μου εισαι  

 

Γελοιότητες, η πορεία των οποίων εξαρτάται οριζοντίως και καθέτως από τους οικονομικούς/πολιτικούς σχεδιασμούς. Βέβαια στο βαθμό που η πραγματικότητα δημιουργεί πραγματικότητα, αναμένενται να παίξουν ένα ρόλο όπως και να 'χει. Τι να πω. Αναμένουμε τα αποτελέσματα με μία συγκρατημένη απαισιοδοξία.

 

όπως δεν ξεκινάς με τις ουρές του δράκου, αντίστοιχα υπάρχει και το γνωστό inside joke με το βραστό βάτραχο. Η τρίχα πρέπει να 'ναι τόσο παχιά, ώστε να ξεπερνάει σε πάχος την προηγούμενη ελάχιστα, αλλά σε σχέση με την πρώτη πρώτη να είναι αισθητά πολύ παχύτερη.

 

διότι το να είσαι μαλάκας και να μην το ξέρεις είναι βασικό κομμάτι του να είσαι μαλάκας