consensual non consent

Τόνισα για « λίγους». Υποθέτω ότι πολλά άτομα δεν το αποδέχονται αυτό και το σέβομαι. Consensual not consent. . Η απόλαυση πρέπει να προκύπτει και για τα δύο μέλη ( έστω και από διαφορετικά μονοπάτια). Αλλιώς δεν είναι bdsm αλλά κακοποίηση ( του υ ή και του Κ). Ευχαριστώ για την παρατήρηση ώστε να μου δοθεί η ευκαιρία να διευκρινήσω.

 

Το λίγοι ή πολλοί δεν είναι το θέμα μου.
Ούτε ότι το κάνουν λίγοι το καθιστά ακίνδυνο.
Έχω απορίες όμως.
Σε ποιο στάδιο συμφωνείται η συναινετική μη συναίνεση;
Στην γνωριμία;
Στην διαπραγμάτευση;
Μετά από καιρό;
Με το καλημέρα σας;
Και πως πρέπει να λειτουργήσει κάποιος που ενώ το προτείνει ως Κ συναντά άρνηση με χρήση σκληρού ορίου από την άλλη μεριά;
Γιατί πήγαμε σε αρκετά βαθιές έννοιες εδώ, θαρρώ.

 

Αυτή η πρακτική δεν είναι ακίνδυνη. Αυτού του είδους η συναίνεση απαιτεί χρόνο, εμπιστοσύνη, αμφίδρομη επικοινωνία, « δέσιμο» του ζευγαριού, πραγματική γνωριμία χαρακτήρων και επιθυμιών. Αν εφαρμοστεί με το καλημέρα είναι μαθηματικά σίγουρο ότι θα καταλήξει σε τραγωδία. Τα σκληρά όρια απαιτείται να είναι γνωστά, να έχουν συζητηθεί και να είναι σεβαστά απολύτως. Θα πω ένα δικό μου παράδειγμα σκληρού ορίου. Έχασα τον πατέρα μου σε μικρή ηλικία, το σχήμα Daddy and girl με πονάει.
Η συναινετική μη συναίνεση δεν είναι κάτι στατικό. Η απόλαυση σταματά όταν αρχίζει η ψυχική οδύνη, εκεί που το ένα μέλος αισθάνεται πλέον « θύμα». Αν ένα τέτοιο συναίσθημα χρονίσει η συναίνεση αναιρείται και ο καθένας παίρνει τον δρόμο του.

 

Δεν χρειάζεται να χρονίσει.
Έστω ότι συμβαίνει μια φορά ενώ δεν έχει προσυμφωνηθεί και μετά που το υ/σ/όπως θέλετε πείτε το, μένει μόνο του και συνειδητοποιήσει τι συνέβη, ή βγει από το σοκ, έρχεται ένα τεράστιο drop με ψυχοσωματικά συμπτώματα. Ποια η θέση του Κ;
Ποια η ευθύνη του;

 

Ήθελα να διευκρινήσω ότι τέτοιου είδους συμφωνία υπογράφεται και από τα δύο μέλη. Οποιοδήποτε μέλος, ανεξάρτητα από την θέση του, έχει σκληρά όρια που όταν αγγίζονται προκαλείται ψυχική ένταση. Η κινητήριος δύναμη για να λυθεί η ένταση είναι η ευχαρίστηση να βλέπεις την απόλαυση στο άλλο μέλος. Σε περίπτωση που γίνεται αντιληπτό ότι ένα από τα μέλη δέχθηκε να ζήσει μια επώδυνη κατάσταση, θα ήταν μεγάλο λάθος να αφεθεί μόνο του χωρίς στενή επικοινωνία. Αν υπάρχει drop πρέπει να μπορεί να βυθιστεί σε μια αγκαλιά , να κλάψει και να χορτάσει φιλιά.
Ευθύνη; Βεβαίως υπάρχει και από τον Κ και τον υ. Όποιος αρέσκεται να αποποιείται ευθύνης καλό είναι να απέχει από μια τέτοια συμφωνία. Drop ζούμε καθημερινά και για χίλιους λόγους. Όποιος γνωρίζει για τον εαυτό του ότι τα drop εύκολα τον αποδιοργανώνουν επίσης πρέπει να απέχει. Η συναινετική μη συναίνεση δεν είναι μια επιλογή που γίνεται ελαφρά την καρδία. Απαιτεί γνώθι σαυτόν και του συντρόφου. Και να του αρέσει το ζην επικινδύνως .

 

Το drop μετά από μία μη
συναινετική πρακτική δεν είναι καθημερινότητα, αλλιώς μιλάμε για άλλο πράγμα και όχι για bdsm.
Ήμουν πολύ εστιασμένη και πολύ σαφής.
Να πούμε σε αυτό το σημείο, πως consensual non consent σημαίνει πρακτικά να συναινεί κάποιος σε ο,τιδήποτε γουστάρει ο άλλος.
Αρα, δεν θα μπω στην λογική συγκρίσεων ανόμοιων πραγμάτων.
Η ερώτηση μου δεν αφορούσε σε συναινετική πρακτική, αλλά το αντίθετο.
Είναι το Όχι, πραγματικά σεβαστό;
Ή ό άλλος λόγω θέσης "δικαιούται" να κάνει ό,τι γουστάρει;

 

Αν ο άλλος είναι απλώς « άλλος» και κάνει « ό,τι γουστάρει» μιλάμε για ψυχοπάθεια. Αναφέρομαι σε ώριμη, βαθιά σχέση. Η συναινετική μη συναίνεση δεν αφορά sessions ή περιστασιακές σχέσεις φαντασίωσης D/s. Παρεπιπτώντος τα drops στην καθημερινή ζωή έχουν οδηγήσει πολλούς ανθρώπους στην απόλυτη απελπισία. Γιατί τα υποβαθμίζεις σε σχέση με το bdsm; Ειλικρινά δεν το αντιλαμβάνομαι.
Μήπως το ΟΧΙ σε ένα συναινετικό bdsm είναι δεδομένο ότι θα γίνει σεβαστό; Αν δεν γίνει σεβαστό το drop είναι βαρύ γιατί η καταπάτηση είναι απρόσμενη, αναπάντεχη και μη οικειοθελής.

 

Έχω την εντύπωση πως δεν κατάλαβα καλά. Τι εννοείτε όταν λετε σκληρά όρια ανεξάρτητα από τη θέση;

 

Καλησπέρα! Όρια έχουν όλοι οι άνθρωποι, στο bdsm και οι υποτακτικοί και οι κυρίαρχοι. Νομίζω είναι αυτονόητο.

 

Σε ένα σάιτ που ξέρω, είναι αναρτημένο σε μανταλάκι, ανάμεσα σε άλλα kinks και σαφώς υπάρχουν άνθρωποι που το θεωρούν καυλωτικό.
Εγώ συνεχίζω να το θεωρώ δυνητικά επικίνδυνο.
Θεωρώ πως χρειάζονται δικλείδες ασφαλείας.
Όπου το Όχι των σκληρών ορίων δεν θα παραβιάζεται.
Δεν κάνουν όλοι οι άνθρωποι συμβόλαια.
Ωστόσο αν δεν τηρούνται οι προσωπικές συμφωνίες και τα όρια, το φάουλ είναι ευδιάκριτο.
Και δεν με νοιάζει τόσο το φάουλ, όσο η ζημιά.
Και φυσικά τα υ που συναινούν είναι υπόλογα των επιλογών τους.
Και δεν έχω διάθεση να υπερασπιστώ κανέναν, όλοι είμαστε εκεί που μας αξίζει.
Τα υ που δεν συναινούν όμως, και δεν γουστάρουν το "τραβάτε με κι ας κλαίω", έχουν κάθε δικαίωμα μετά να πράξουν ανάλογα και να στηλιτεύσουν την μη ύπαρξη συναίνεσης, με κάθε τρόπο. Δεν είναι παιχνίδια αυτά...

edit:θεωρώ πως τα καθημερινά drop είναι προβληματικός συσχετισμός, με κακοποιητικά στοιχεία αν το προκαλεί ο/η Κ, γι αυτό δεν είναι bdsm.
Το έχω ξαναπεί. Πιστεύω πως το bdsm δίνει απόλαυση και πληρότητα. 'Ο, τι όμως παρεμβαίνει στις ψυχικές διεργασίες με ισοπεδωτικό και βάναυσο τρόπο, είναι μη αποδεκτό για μένα.

 

Συμφωνώ απολύτως με την λογική του κειμένου. Ευχαριστώ

 

καταλαβαίνω πώς το εννοεί η @Tania και έχω βρεθεί στη θέση της όχι γιατί το βίωνα ως καυλωτικό αλλά γιατί δεν υπήρχε τίποτ' άλλο πέρα απ' αυτό μέσα στην απόλυτη υποταγή μου... δε μου ζητήθηκε, έτσι μου βγήκε... δεν κινδύνευσα, ούτε ένιωσα ποτέ ότι κινδυνεύω... τουναντίον ένιωθα ασφαλής και σίγουρη... τυχερή; ίσως...

@brenda αντιλαμβάνομαι τις ενστάσεις σου και τις συμμερίζομαι μια που πίσω από την άνευ όρων παράδοση συχνά κρύβονται όχι παγίδες αλλά νάρκες