Είναι τόσο τρομακτική η ελευθερία;

Όλοι, τόσο για τον εαυτό τους όσο και για τους γύρω του.

Είναι. Ανταλλάσσεις κάτι με κάτι. Το γεγονός ότι στην οπτική σου αυτό που κερδίζεις έχει μεγαλύτερη αξία από αυτό που χάνεις δεν αναιρεί το αλισβερίσι.

 

Δεν είμαι εγώ που θα πρέπει να το απαντήσω αυτό. Ούτε παραδίδω ούτε ζητώ να μου παραδωθεί κάτι.

 

@tithon Έχει και συνέχεια

Η ερώτηση του νήματος.

 

Εξ αρχής. Στα δικά μου μάτια ανταλλάσσεις κάτι με κάτι εφόσον μιλάμε για κυριαρχία στο context του BDSM. Ανταλλαγή το πεις, απαλλαγή το πεις, αλισβερίσι το πεις δεν αλλάζει η ουσία του: είναι δούναι και λαβείν.

Καταλαβαίνω μια χαρά την ανάγκη του να θέλεις να παραδόσεις τον έλεγχο, πχ εγώ μια χαρά δουλεύω ως μισθωτός, δε θα ήθελα να έχω δική μου εταιρία, αλλά δεν την κατανοώ σε μη επαγγελματικό επίπεδο.

Στο δικό μου παράδειγμα με τρομάζει η ευθύνη του τι σημαίνει αυτό επαγγελματικά και προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό που κάνει τις υποτακτικούς να θέλουν να παραδώσουν τον έλεγχο μέρους ή του συνόλου της προσωπικής τους ζωής.

 

Δεν είναι ο φόβος της ευθύνης.
Αν ήταν αυτό τότε θεωρητικά θα μπορούσαμε να το αναθέσουμε ή να το εκμαιευσουμε και από έναν πρόθυμο φίλο.

 

Αυτό προσπαθώ να καταλάβω και δεν μπορώ στην οπτική του υ  

Εννοώ ότι έχω καταλάβει ότι δεν είναι ούτε ευθυνοφοβία ούτε ανικανότητα, το γράφω κιόλας στο εισαγωγικό ποστ και το διευκρινίζω και παρακάτω αλλά και πάλι δυσκολεύομαι να καταλάβω το γιατί. Ίσως απλά να πρέπει να αποδεχτώ το "γιατί έτσι" και να πάω παρακάτω.

Προσπαθώ πάντως  

 

Αφού νιώσεις την επικυριαρχία, σου γεννατε μέσα σου η επιθυμία να ανήκεις, να είσαι η ιδιοκτησία του, να τον ευχαριστείς. Αυτό εμπεριέχει το να παίρνει εκείνος τις αποφάσεις.

Δεν ξεκινάει η γραμμή από το "δεν θέλω να παίρνω αποφάσεις, ας βρω κάποιον να του τις φορτώσω".

Για εμένα τουλάχιστον.

 

@Arioch
η αγελάδα δεν τρώει σαλάτα ανταλλάσσουσα το φιλέτο με τον γάτο· τρώει σαλάτα γιατί είναι αγελάδα.

όπως με τις μπάμιες ένα πράγμα.

 

Κατανοητό ως παράδειγμα αλλά δε μου στέκει στην περίπτωση που συζητάμε.