Είναι τόσο τρομακτική η ελευθερία;

τι διαβάζω εγώ: Αν είναι "ανάγκη" της, τότε εκμεταλλεύομαι την ανάγκη της και ο καλός Θεούλης δεν θα με αγαπάει. Αν είναι "επιθυμία" της, τότε υπηρετώ την επιθυμία της (πάντα με μπόλικο συναίσθημα) και ο καλός Θεούλης θα με αγαπάει...

Δεν πρόκειται για τίποτε από τα δύο, αλλά αυτό είναι μία άλλη κουβέντα.

 

Σας είχε ήδη επισημανθεί από άλλο μέλος η σύγχυσή σας, εγώ απλώς επισήμανα στην @Brt ότι άθελά της μπορεί να την επέκτεινε.

E, ναι, τότε εντάξει, πάω πάσο! Φάνηκε προς στιγμή να επιτρέπετε, μες στη μεγαθυμία σας, σε κάποια μέλη του φόρουμ να έχουν την υποτακτικότητα ως ανάγκη. Εσείς τώρα έρχεστε σε ένα bdsm φόρουμ και μας λέτε ότι είναι δυό λογιώ οι υποτακτικές, εκείνες που δεν το έχουν ανάγκη και το επιλέγουν, κι εκείνες που δεν το έχουν ανάγκη, αλλά νομίζουν ότι το έχουν ανάγκη, ενώ απλώς έχουν κάνει μια ασυνείδητη επιλογή. Κι έρχεστε εσείς να τους το συνειδητοποιήσετε.

Πράγματι, το να απευθύνεστε σε πλήθος ανθρώπων (και όχι σε συγκεκριμένο άνθρωπο που σας έχει δώσει data και δικαίωμα γνώμης) και να τους λέτε ότι νομίζουν ότι έχουν ανάγκες ενώ εσείς διακρίνετε ότι πρόκειται για ασυνείδητες επιλογές, δεν είναι κυβίστηση. Είναι καφρίλα.

Για να δω λοιπόν, πώς πάτε εσείς για ψώνια; πώς ψωνίζετε (τουρκ. αλισβερίς);

Και πώς προσθέτετε και αφαιρείτε εσείς ό,τι θέλετε κι ό,τι σας βολεύει από μοντέλα; Του ΕΟΔΥ είστε; Προσπάθησα σε αυτό το σημείο να εξηγήσω πως πολλαπλασιάζεται η σύγχυση, αν κάποιος βάζει στην ανάγκη μια έννοια μοιρολατρίας και στην επιλογή μια έννοια ελευθερίας. Σας είδα και πιο κάτω με την τούρτα και την ανάγκη να τραφεί κάποιος. Φοβούμαι ότι η λέξη "ανάγκη" μέσα σας γειτνιάζει με τη λέξη "ψωμολυσσα". Δεν είναι έτσι οι συνειρμοί, για πολύ κόσμο, και για καλό λόγο: και ο ψωμολυσσας και ο καλά θρεμμένος, πάλι αύριο θα έχουν ανάγκη (και όχι επιλογή) να τραφούν. Αλλά θα κάνουν τις επιλογές τους, όχι απαραίτητα με σειρά ορντέβρ-κυρίως-ντεζέρτ.

Εχω μια υποψία ότι είναι κοινωνικο-πολιτικό το βλέμμα που σας κάνει να γράφετε τέτοια πράγματα, ποιός ξέρει...

Καλά εγώ - εσείς, πώς αποκαλείτε την εκατέρωθεν επωφελή σχέση που στηρίζεται στην κάλυψη προσφοράς και ζήτησης; Τί νομίζετε ότι είναι το εμπόριο; Εγχρήματη αυτοπραγμάτωση εκατέρωθεν; Αν το μανδύσουμε με συναίσθημα, παύει να είναι εμπόριο;

Ενισχύεται η υποψία μου...

Εν πάση περιπτώσει, έγραψα στην @Brt για "γενικευμένη σύγχυση" για να την υποψιάσω ότι είναι δύσκολα ανατάξιμη. Το επιβεβαιώνετε σε κάθε ανταπάντηση που δίνετε - βάλατε κι άλλη θολή έννοια πιο κάτω, την επιθυμία, να μπουρδουκλωθούν όλα περισσότερο. Οπότε αν είναι να συζητάω μαζί σας για επιλογές σε προσφορά και ζήτηση, να με συμπαθάτε, αλλά πάω καλύτερα να δω παλιές διαφημίσεις για προσφορές βλακ φράιντευ που μου λένε ότι ισχύουν ακόμη. Μου χαρίζουν το δικαίωμα και την ελευθερία της επιλογής για "πράγματα" που νομίζω ότι έχω ανάγκη κι είναι λίγο πιο ιλλουστρασιόν από τα ποστ σας.

@all, για να μην έχουμε άλλα, και ξεστρατίσει το νήμα, μια διευκρίνιση: έχω παρατηρήσει στα χρόνια ότι ακόμη και μέσα στο bdsm χώρο είναι πολύ πιο εύκολο να θεωρηθεί η Κυριαρχία ως "φυσική", ως "εγγενής", ως "ανάγκη" κλπ. αλλά όχι η υποταγή. Η υποταγή αντιμετωίζεται πολύ πιο εύκολα ως επίκτητη "αποτυχία αυτοπραγμάτωσης", ως "εγκατάλειψη δυνατοτήτων", κλπ. Εκεί πάει η αναφορά σε κοινωνικο-πολιτικό βλέμμα, όχι απαραίτητα σε κάποιο κομματικό σχηματισμό.

 

@All

Τη λέξη αλισβερίσι την χρησιμοποίησα εγώ πρώτη φορά στο τοπικ αυτό, όχι ο @proteus

 

@elfcat
Φαίνεται πως έκανα λάθος. Έχτε αναλάβει χρέη police. Σκέτο. Και ως μπάτσος του φόρουμ έχετε βέβαια την ασυλία της θέσης σας και μπορείτε ατιμωρητί να αποκαλείτε κάφρο έναν συμφορουμίτη σας, επειδή η άποψή του δε συμφωνεί με τη δική σας
Δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω, σεβόμενος τη ροή του νήματος και τη διαχείρηση του φόρουμ. Σας αφήνω παρέα με το χλευασμό και τα προσβλητικά υποννούμενα περί τάχα "υποψίας" σας που επιβεβαιώνεται, να πλανώνται στον πηχτό αέρα της προσωπικής σας Βαϊμάρης...

 

Ίσως έχετε δίκιο, ίσως υπερέβαλα κάπως με το "καφρίλα". Ισως έχετε εσείς κάποιο καλύτερο χαρακτηρισμό γι αυτό:

Και από την Παρασκευή έχουν βγει διάφορες υποτακτικές και σας λένε "όχι, δεν είναι έτσι, ξέρω τι ζω, δεν ζω τέτοιο πράγμα" και συνεχίζετε Δευτέρα βράδυ να μη δίνετε ούτε μια πιθανότητα ότι μπορεί κάποιες να ναι έτσι και κάποιες γιουβέτσι και να τους λέτε ολουνών στη μούρη το "δεν ξέρεις τί σου γίνεται, εγώ θα σου πω τί σου γίνεται, γιατί σου γίνεται ασυνείδητα". Εσείς πώς θα το χαρακτηρίζατε αυτό;

Μα τί σας ρωτάω, έχετε προοικονομήσει:

Οχι καφρίλα, Ενσυναίσθηση λοιπόν! Μνημείο ορισμού της ενσυναίσθησης να λες σε αγνώστους "δεν ξέρεις τί σου γίνεται, νομίζεις ότι ξέρεις". Και με τη βούλα, όχι αστεία...

Αλλά το καλύτερο μνημείο που έχετε αφήσει -μέχρι στιγμής- στο νήμα είναι τούτο:

Αυτό είναι για να μπει στο Ρήσεις, αποφθέγματα, γνωμικά..

Με το κατάλληλο disclaimer βέβαια: προσοχή, μην το δοκιμάσετε στο σπίτι, ιδίως αν μένετε στον 5ο, γιατί μπορεί να βουληθείτε και να αποφασίσετε να πετάξετε, οπότε αυτομάτως η επιλογή σας θα πραγματωθεί μεν, αλλά δεν θα ζήσετε να την θυμόσαστε...

Μα δε θα στραβωθεί να μπει μια φορά σε αυτό το φόρουμ να γράψει και κανείς που να ζει (και) έξω από το κεφάλι του;

Τα τελευταία χρόνια όλο σελίδες επί σελίδων βουλησιαρχίας και ρομαντισμού διαβάζουμε. Ενα κράμα κακής ποιότητας Κοέλιο και στήλης Ψ σε πρωινάδικο με τίτλο "η ευτυχία είναι απόφαση"...

Γκώσαμε 

 

Εντελώς αυτό.

Και αυτό.

 

Δεν είπα όμως ότι είναι επιλογή, είπα ότι η ελευθερία έγκειται στη δυνατότητα ικανοποίησής της, είτε αυτή είναι επιλογή είτε είναι ανάγκη.

 

να σημειωθεί πως ορθά περιγράφει την "ενσυναίσθηση" ο @proteus ως προβολή ιδίων ιδεασμών σε ανυποψίαστους τρίτους, ανεξάρτητα της πρόθεσής του. την επαφή με την πραγματικότητα την λέμε "συναίσθηση".

 

@elfcat και λοιποί παρατρεχάμενοι,

Στο ίδιο έργο θεατές: Τι έχουνε τα έρμα και ψοφάνε;
Ω, μα δε φταίτε εσείς, η πουτάνα η ανάγκη...
Εσείς μια χαρά επιβιώνετε.
Συνεχίστε λοιπόν να ζείτε στον χνουδωτό κόσμο της ανάγκης και αφήστε τις επιλογές για τους ελεύθερους.

 

Μετά το τελευταίο κείμενο που διάβασα σκέφτηκα τι καταπληκτική είναι η χρήση των «προθέσεων» στην ελληνική γλώσσα.
Την «αίσθηση» την κάνουν «συναίσθηση» την κάνουν κι «ενσυναίσθηση» αλλά την κάνουν όπως φαίνεται και «παραίσθηση».
Γιατί το να φαντάζεσαι «χνουδωτό κόσμο ανάγκης, που ζουν οι ανελεύθεροι» μόνο αν έχεις παραισθήσεις γίνεται. (Δηλαδή αδυναμία επαφής με την πραγματικότητα).

 

Αυτό ακριβώς σχολίασα.
Αντιπροτείνω να συζητάμε με αυτά που λέμε και όχι με αυτά που υποθέτουμε ότι είπαμε.

 

Tην ελευθερία σας θα την φάτε εδώ ή να την τυλίξουμε για το σπίτι; by cadpmpc posted 8 December 2020 at 23:55