Περι αδεσποτου λογος.

...(κομμουνικαθιόν), κρεμμυδοθουπόν υ τυρόν... (Αστερίξ, μετάφραση Κ. Ταχτσή).

 

Ανέκαθεν οι άνθρωποι με υποτακτικές ιδιότητες δεν ήταν ποτέ Υ που περιμένουν κάποιους να τους μετατρέψει σε υ!
Είναι πάντα ο Β από Βαγγέλης η Μ από Μαρία κ.ο.κ.
Δεν έχουν τον υπέρτατο εγωισμό του Υ να θέλουν να είναι δίπλα ή στο πλάι αναμένοντας ανάλογα την συμπεριφορά του Κ να θέλουν να πάρουν την Κυριαρχία,δεν είναι αυτό που θέλουν έχουν ανάγκη.
Η κατάρριψη του "Υ" εγωισμό είναι αυτόματος η αποδοχή της θέσης υ.

 

H βάση της κάθε θέσης είναι «αποκρυσταλλωμένη», σαφής και ξεκάθαρη. Με αυτήν την βάση χτίζεται και δημιουργείται η δυναμική Κ/υ.
Αν δεν μιλάμε για διάθεση - τάση συνεχής παράδοσης ελέγχου, δεν μιλάμε για υποτακτικότητα, αυτό είναι αποκρυσταλλωμένο.

Φυσικά κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και έχει την μοναδικότητά του άρα έχει να προσφέρει μια δική του συγκεκριμένη δυναμική στην όποια αλληλεπίδραση. Αλλά οι βάσεις και οι δομές είναι ξεκάθαρες σε κάθε είδους σχέσης. Στην οικογένεια, στην φιλία, στην εργασία, στην ιδιοκτησία υπάρχουν συγκεκριμένα ISO που διαχωρίζουν το ένα από το άλλο.
Μέσα σε αυτές τις πολύ ξεκάθαρα οριοθετημένες θέσεις μπορούμε φυσικά να εξελιχθούμε και να τις διανθίσουμε με την προσωπικότητά μας. Οι δυναμικές που δημιουργούνται, αυτά που μας ταιριάζουν, αγαπάμε και θέλουμε συνδέονται απόλυτα με τις θέσεις που έχουμε επιλέξει. Αλλιώς η έννοια της επιλογής χάνει κάθε λογική σημασία.

Πρώτα από όλα υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην διαφοροποίηση και την διαστρέβλωση. Είναι διαφορετικές κατευθύνσεις. Δεν είναι "άποψη" ότι φτύνουμε από το στόμα μας.

Συμφωνώ. Κανείς δεν προσπαθεί να αλλάξει την γνώμη του άλλου, προσωπικά έχω επηρεαστεί από τις τοποθετήσεις που έχω επιλέξει, που μου ταιριάζουν, που με βοηθούν να καταλάβω κάτι. Καμία γνώμη δεν μπορεί να μας επιβληθεί από μία συζήτηση.

Μίλησα για τον σεβασμό της προσωπικής επιλογής όχι τις επιλογές των άλλων, αυτές και να θες δεν μπορείς να τις αγγίξεις. Έχουν δοκιμάσει κατά καιρούς διάφοροι σωτήρες, ιεροκήρυκες και συνδικαλιστές να αφυπνίσουν τα «κακόμοιρα» υ καμουφλάροντας την ασέβεια τους με τα ευγενέστερα κίνητρα αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Αλήθεια είναι και η άγνοια και η έπαρση και η βλακεία. Τις σέβομαι απόλυτα όταν τις αντιμετωπίζω ακριβώς όπως είναι. Όταν η γνώμη μου δεν έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα, είναι σαχλαμάρα και εφόσον δεν έκανα τον κόπο να σεβαστώ τον εαυτό μου και να δουλέψω καλύτερα την σκέψη μου ώστε να έχω μια γνώμη με σημασία δεν μπορώ να έχω την απαίτηση να αποδεχτούν οι άλλοι τη σαχλαμάρα μου.
Και ακόμα παραπέρα, δεν έχει νόημα να απαιτώ να γίνουν αποδεκτές οι θέσεις μου γενικά, ακόμα και όταν είναι στέρεες, έχω απαίτηση να μπορώ να τις εκφράσω και μέχρι εκεί.

Ένας άνθρωπος που αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως δώρο ή έπαθλο και εκφράζει δημόσια θεωρίες για σχέσεις με βάση αυτήν την διαταραχή θα αντιμετωπιστεί ανάλογα.
Εδώ εγώ, που είμαι γαμώ τα παιδιά και πάλι δεν μπορώ να γίνω δώρο! Δηλαδή.. φαντάσου! 

Εγώ είμαι το γονάτισμα μου, εγώ είμαι η υποτακτικότητα μου, εγώ είμαι η αγάπη μου, εγώ είμαι η καύλα μου, δεν κάνω σε κανέναν χάρη που προσφέρω τον εαυτό μου. Προσφέρομαι επειδή χρειάζομαι να προσφέρομαι για να νιώθω και να είμαι καλά.
Προφανώς κανείς δεν μπορεί και δεν θέλει να προσφέρεται οπουδήποτε, αλλά εκεί που ταιριάζει. Εκεί που επιβάλει, εμπνέει, δημιουργεί την ανάγκη να προσφέρομαι συνέχεια και με ευγνωμοσύνη που μου δίνει τον χώρο, τον χρόνο, το σύμπαν, την ζωή για να εκφράζω αυτό που είμαι.

Χρόνια πολλά!  

 

@rea.. Απλά υποκλίνομαι! 

 

χρόνια πολλά  

 

Ένα κομμένο κλαδί υπό συνθήκες βλασταίνει, ένα καμένο κλαδί ποτέ.

 

Ανέκαθεν οι άνθρωποι με υποτακτικές ιδιότητες είναι ο καθένας κάτι ξεχωριστό, με άλλες προσλαμβάνουσες και χαρακτήρα.
Δεν τίθεται θέμα κάποιας μετατροπής, όπως συμπεράνατε, αλλά συνέχειας αυτού που ενυπάρχει.
Το κοινό στοιχείο που μπορεί να έχουν ως προς την υποταγή εκφράζεται από τον καθένα μοναδικά. Δεν είναι μια παγειωμένη θέση.

Είναι πάντα ο υ Βαγγέλης από Υ Βαγγέλης η υ Μαρία από Υ Μαρία κ.ο.κ.
-Είναι Υ και γίνεται υ εξελικτικά.
Και στις δύο περιπτώσεις ο ίδιος άνθρωπος είναι.
Αλλάζει ο τρόπος αντιμετώπισης της ταυτότητας του σε σχέση με τους άλλους, όχι με τον εαυτό του.-

Δεν υπάρχει κανένας "Υ" εγωισμός άρα δεν τίθεται θέμα κατάρριψης του.
Η αποδοχή της υποτακτικότητας δεν έχει να κάνει με την θέση, αλλά με την αποδοχή του συναισθήματος που σε κινεί να επιθυμείς την θέση αυτή.

Σε μια επαφή συσχετίζονται αρχικά Άνθρωποι ασχέτως ιδιότητας και δυναμικής..
Είναι οι αισθήσεις που προκαλούν τις συμπεριφορές και οι συμπεριφορές μια κατάσταση.
Δεν έχουν όλοι την ίδια αισθητική! άρα δεν γίνεται να υπάρχει μια μόνο κατάσταση, να είναι: υ γενικά και αόριστα ή σκυλί αδέσποτο γενικά και αόριστα.
Είναι διαδικασία.
Διαφωνώ ως προς την απολυτότητα της φράσης " Είναι σαν το σκυλί, πρέπει να έχει αφεντικό αλλιώς νιώθει αδέσποτη" ειδικά όταν γίνεται αποδεκτή ως καθιερωμένη.
Κάποιους τους αντιπροσωπεύει, κάποιους όχι.
Δεν υπάρχει πρόβλημα ως προς τις λέξεις ή την ιδιότητα τους, αλλά με όσα αυτές περικλείουν από εκείνους που τις χρησιμοποιούν.
Δεν είναι όλοι οι υποτακτικοί το ίδιο (πχ αδέσποτα σκυλιά)... Πρέπει να γίνει αντιληπτό. Εκτός αν καθιερωθεί ότι όλοι οι κυρίαρχοι είναι το ίδιο (πχ μπόγιας)...

Ναι, φτάνεις να γονατίσεις, να ελευθερωθείς, να προσφέρεις τον εαυτό σου και να καυλώσεις ως προς τον άνθρωπο Κ και όχι γενικά ως προς την κυριαρχικότητα του.
Υποκλίνομαι μπροστά στον Κυρίαρχο που έχει πρώτα κατανοήσει και σεβαστεί την Υποταγή μου.
Σε αυτή τη διαδικασία, όταν αντιμετωπίζομαι ως οντότητα και όχι ως υποταγμένη φύση, μπορώ να παραδοθώ και να αγγίξω το " υ ".
Παραδίνομαι σημαίνει αναγνωρίζομαι.

(Γενικό σχόλιο: Δεν χρειάζεται να κρίνουμε ο ένας τον άλλον.
Ας συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε. )

 

πατατόσπορος σημαίνει περιβραχιόνιο. συνεννοήθημεν.
 

 

Ο καθένας είναι ελεύθερος να προσπαθήσει να ζήσει το παραμύθι του. Λογαριασμός γίνεται πάντα στο τέλος.

 

Η υποταγμένη φύση δεν είναι οντότητα; Είναι κάτι ξεχωριστό απ' την οντότητα;