Δανεισμός του υ σε άλλον - η Κ

υπάρχει μιά κατηγορία ανθρώπων που πάντα αναστέλλονται απ την εγκατεστημένη φοβία οτι τους ρίχνουν, τους εκμεταλλεύονται, τους υποτιμούν, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε συνθήκη.
αυτός ο περιορισμός τους εμποδίζει να «χαρούν» σχεδόν οτιδήποτε. η καχυποψία είναι μια μορφή χαζομάρας, ως περιορισμός.

 

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω, δεν με πιάνει το μάτι, δεν έχω προσωπικό κριτήριο, δεν έχω προσωπική εμπειρία, ούτε κατασκεύασα προσωπικό κανόνα για το μάτιασμα.  

 

Όχι μόνον η καχυποψία, τα πολλά φίλτρα είναι ένας σοβαρός περιορισμός στην πρόσληψη πληροφόρησης και στην αντίληψη ενός θέματος. Και η υπέρ βεβαιότητα ότι κατέχει κάποιος το θέμα - μάλιστα ένα θέμα η περίμετρος του οποίου είναι ρευστή - σε περιορισμό αντίληψης οδηγεί.

Πριν εξετάσω το φίλτρο της καχυποψίας, έστω, εξετάζω πραγματικά περιστατικά εργαλειοποίησης, θα ήταν εξαιρετικά απίθανο να μην υπάρχουν άλλωστε.

Και μόνον ότι αναφέρετε μάτι κλπ, μου αρκεί   Ασχολείστε και με ζώδια επίσης;  

 

είναι εξαιρετικά απίθανο να μη υπάρχει οποιαδήποτε εξαίρεση, γι αυτό και οι λέξεις ενώ μπορούν να είναι παιγνίδια, δεν είναι παιγνίδια επειδή μπορούν και να γίνουν.
ο αφορισμός, λοιπόν, που μπορεί να βρει μιά και μόνη επιβεβαίωση, παραμένει αφορισμός.

η απόσταση ανάμεσα στον αφορισμό «είναι νταραβέρι και εργαλειοποίηση» το να μοιράζομαι τα αγαθά μου με φίλους μου, και στην ειδική συνθήκη «με πιάνουν όλοι πάντα κορόιδο», είναι κριτήριο αντιληπτικής ικανότητας ή περιορισμού.

 

Οι άνθρωποι που έχουν θέματα είναι χαζοί και οι άνθρωποι που δεν έχουν είναι έξυπνοι;
Πρόλαβα και έμαθα κάτι τελευταίο λίγο πριν αλλάξει η χρονιά.

 

Δεν μίλησα για εξαίρεση, μίλησα για πραγματικά περιστατικά.

Ο αφορισμός δεν επιζητά επιβεβαιώσεις έτσι και αλλιώς. Δεν νομίζω ότι προσωπικά μίλησα αφοριστικά, ευχαρίστως να μου υποδείξει αφορισμό στα ποστ μου αν κάποιος βρει.

Το "μοιράζομαι τα αγαθά μου με φίλους μου" σηκώνει έλεγχο ως προς ιδεολογικοποίηση και εξιδανίκευση και πέραν τούτου γιατί δεν είναι εξίσου αφοριστικό; Αποτελεί ερμηνεία της πράξης του δανεισμού. Διόλου αναγκαία για όποιον νιώθει άνετα με τον δανεισμό.

 

ουτ εγώ νομίζω οτι προσωπικά μιλήσατε αφοριστικά, αλλά οι συζητήσεις γίνονται γύρω από κάποιο ζήτημα κι όχι γύρω απ το τι είπατε εσείς και τι είπα εγώ ως πρόσωπα.

ανεξάρτητα για τι είχατε πρόθεση να μιλήσετε, εισάγατε τον ισχυρισμό οτι εφ όσον δεν αποκλείεται η εξαίρεση ή η εκδοχή να εργαλειοποιηθεί κάποιος ή κάτι, τότε ο ισχυρισμός οτι η εργαλειοποίηση είναι δεδομένη αποκτά βασιμότητα με κάποιον μαγικό τρόπο. αν δεν εννοείτε αυτό, χάνει το περιεχόμενο η ερώτηση «αποκλείεται η πιθανότητα;»
διαφέρει μακραν δηλαδή το οτι δεν αποκλείεται κάποια πιθανότητα, απ την αποδοχή της πιθανότητας ως κανόνα.

όχι αγαπητή, εν προκειμένω αποτελεί απλό γεγονός. μαζευόμαστε, μας φτιάχνουν κεφτέδες και τρώμε ή τρώμε τις γαζέλες που κυνήγησαν.
βέβαια υπάρχει και η πιθανότητα να χρησιμοποιηθεί εκλογικευτικά σε ανάλογη ανάγκη. απενεχοποιητικά ή ενοχοποιητικά και αφοριστικά.

 

Δηλαδή, άμα σε κεράσω ένα γλυκό νεραντζάκι σε εργαλειοποιώ;

 

Η λέξη δανεισμός χρησιμοποιείται στα καθ’ υμάς για να περιγράψει την παραχώρηση προς χρήση για ορισμένο χρονικό διάστημα. Το δούναι και λαβείν που υπάρχει σε κάθε ανθρώπινη αλληλεπίδραση είναι φυσικά και εδώ υπαρκτό, αλλά το τι ακριβώς θα αποκομίσουν δανειστής και δανειολήπτης από τον δανεισμό είναι δευτερεύον.
Υπάρχουν Ιδιοκτήτες που δανείζουν και Ιδιοκτήτες που δεν δανείζουν, όπως υπάρχουν Κυρίαρχοι που δανείζονται και Κυρίαρχοι που δεν δανείζονται ξένες ιδιοκτησίες. Τόσο η πρακτική του δανεισμού όσο και η απουσία της, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να χαρακτηρίσουν τις δύο πλευρές, εξαιρουμένης ίσως της περίπτωσης κατά την οποία ο Ιδιοκτήτης δανείζει για να αποδείξει στον αποδέκτη πως κατέχει, κάτι που ενδεχομένως μυρίζει ανασφάλεια.
Μια και στο νήμα έγινε λόγος περί εργαλειοποίησης του δανειολήπτη(σε κάποιες περιπτώσεις και του δανειστή, ή ακριβέστερα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος που υφίσταται) να πω δυο πράγματα:
Οι υποστηρικτές της άποψης αυτής κυρίως αναφέρονται στην περίπτωση που ο Ιδιοκτήτης προσφέρει δανείζει το κτήμα του για τους δικούς του λόγους και εντός του πλαισίου που αυτός θα ορίσει( να σημειωθεί εδώ πως η τήρηση του πλαισίου είναι αδιαπραγμάτευτη και εκ των ων ουκ άνευ και οτιδήποτε ξεφύγει έστω και κατ ελάχιστο από αυτό, αποτελεί μέγιστο φάουλ και προσβολή προς τον Ιδιοκτήτη).
Σε ότι αφορά τον δανειολήπτη να πω πως οι Κυρίαρχοι ως τέτοιοι αρέσκονται κυρίως στην άσκηση ελέγχου ακόμα και αν αυτός περιστασιακά δεν είναι απόλυτος αλλά υπό όρους, κάτι το οποίο συμβαίνει σε κάθε T/b αλληλεπίδραση όπως μπορεί να συμβεί σε play parties, one(or a few) night stands-sessions, κλπ. Φυσικά οι τυχόν εραστές του όλα ή τίποτε, δεν συμμετέχουν σε τέτοιες πρακτικές.
Δεν νομίζω ότι είναι δόκιμο να μιλάμε περί εργαλειοποίησης του δανειολήπτη κυρίως διότι σε αντίθεση με αυτόν, ένα εργαλείο δεν αποφασίζει αν θα χρησιμοποιηθεί ή όχι, ούτε(όπως συχνότατα συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις) του εξηγούνται οι λόγοι που του ζητήθηκε να «χρησιμοποιηθεί».
Είναι πιο εύκολο να κατανοηθεί το άτοπο της θέσης, αν σκεφτούμε ότι ο δανεισμός στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων γίνεται μεταξύ Κυρίαρχων που τρέφουν μεγάλη εκτίμηση ο ένας για τον άλλον, αποτελώντας και έκφραση αυτής της εκτίμησης.
Περισσότερο εδώ βλέπω μια προσπάθεια-δια της υποτίμησης- απαξίωσης μιας πρακτικής, κάτι όχι σπάνιο.

Τελειώνοντας να πω παραδειγματικά πως κατ΄εμέ, σε αντίθεση με τη γνωστή ρήση, τόσο η γυναίκα( ή ο άντρας δεν αλλάζει κάτι εδώ) όσο και το αυτοκίνητο δανείζονται κατά περίπτωση και περίπου με τους ίδιους όρους και προυποθέσεις.


Καλή χρονιά εύχομαι σε όλους και καλή αντάμωση. Αγάντα.

 

Το πρωτεύον ποιο είναι;

Καλή χρονιά και από μένα, με αγάπη, πολλές ευτυχισμένες στιγμές και ό,τι επιθυμεί ο καθένας και για τα υπόλοιπα στο νήμα που έχουν μείνει ανοιχτά, αύριο πάλι  

 

@gaby_m : Το πρωτεύον είναι ότι σε κάθε ανθρώπινη αλληλεπίδραση άρα και εν προκειμένω υπάρχει πάρε-δώσε και τίποτε δεν γίνεται για την ψυχή της μάνας μας,που λέει ο λόγος.
Το δευτερεύον είναι το τι, πώς και πόσο παίρνει και δίνει ο καθένας.