Πως ξεκινήσατε

Εμενα η αρχη ηταν τελείως κουλή... Ημουν 12 ετων και ειχαμε νια εργασια 6η δημοτικου να βρουμς τι σημαίνουν τα ακρονύμια ΙΚΑ, ΔΕΗ, ΕΛΤΑ κλπ... Και εγω ως βλαμμενο ( δεν μπορω να το εξηγησω αλλιως χαχα) εψαξα αν υπάρχουν αντιστοιχα στα αγγλικα... Ανακλυψα ετσι το bdsm μαι πλέον στα 23 μου σχεδον το αναπολώ και γελάω παρα παρα πολυ χαχαχα

 

Στα 12 μου είχαμε μαζευτεί σε ένα σπίτι μία παρέα για να δούμε τσόντα. Η συγκεκριμένη ταινία ξεκινούσε με μία σκηνή ποδολαγνείας. Στη θέα της ερεθίστηκα (χωρίς να πω βέβαια τίποτα στην ομήγυρη). Επιστρέφοντας στο σπίτι άρχισα να αναζητώ στο διαδίκτυο σχετικό υλικό. Στη συνέχεια μέσα από το ψάξιμο ήρθα σε επαφή με μία σειρά πορνογραφικού υλικού το οποίο αφορούσε το BDSM. Ως εκ τούτου μου είχε δημιουργηθεί πληθώρα σχετικών φαντασιώσεων. Η πρώτη μου κανονική εμπειρία ήρθε στα 18 μου. Μέσα στην περίοδο των γιορτών βρέθηκα σε ένα στριπτιζάδικο μετά από ξενύχτι για "σβήσιμο". Με πλησίασε μία κοπέλα με υπέροχα πόδια, προτείνοντας μου να πάρω πριβέ χορό. Δέχτηκα άμεσα χωρίς αντίρρηση, ενώ μάλλον είχε καταλάβει ότι κοιτούσα συνεχώς τα πόδια της. Μόλις περάσαμε μέσα απαίτησε να της κάνω μασάζ στα πόδια λέγοντας ότι είχε κουραστεί από τα τακούνια. Δέχτηκα χωρίς καμία αντίρρηση, ενώ η ευχαρίστηση φαίνονταν στο πρόσωπο μου. Στη συνέχεια μου έφερε τα πόδια της στο πρόσωπο διατάζοντας με επί λέξει να τα πλύνω με τη γλώσσα μου. Είχα φτάσει στα ουράνια, εκτελώντας τη διαταγή της... Στο τέλος με έβαλε να ανοίξω το στόμα μου, έφτυσε μέσα και έφυγε. Γύρισα σπίτι νοιώθοντας εντελώς γεμάτος από την εμπειρία. Στη συνέχεια είχα μία σειρά συναντήσεων με επαγγελματίες. Ταυτόχρονα σε βανιλλοειδείς σχέσεις μου δεν μου έλεγε κάτι το συμβατικό σεξ, ενώ φανταζόμουν ότι έκανα άλλα πράγματα κατά τη διάρκεια των περιπτύξεων (αντλούσα ικανοποίηση μόνο όταν έγλειφα...). Η πρώτη (και μοναδική μέχρι στιγμής) εμπειρία μου χωρίς επαγγελματία έλαβε χώρα το 2017, στα 27 μου χρόνια. Η τότε κοπέλα μου (στην οποία δεν είχα αναφέρει κάτι για τις φαντασιώσεις μου) σχολίασε ότι έχω "ωραίο γυναικείο κώλο" και ότι από τη στιγμή που "δεν γαμάω καλά" (δικές της εκφράσεις) έπρεπε να δοκιμάσουμε κάτι άλλο. Μου πρότεινε να φορέσω το στρινγκ και τις κάλτσες της, κάτι το οποίο δέχτηκα λέγοντας ότι αφού τα πράγματα έχουν έτσι θα πρέπει να προσπαθήσω να την ευχαριστήσω αλλιώς. Στη συνέχεια μου έβαλε λιπαντικό και με πήρε με τον δονητή της. Ευχαριστήθηκα το όλο σκηνικό και για περίπου έναν χρόνο (μέχρι που την έχασα, καθώς μετακόμισε σε άλλη πόλη) κάναμε σεξ μόνο έτσι, με αντεστραμμένους ρόλους...

 

Πολλά μπράβο στην κοπέλα που προσαρμόστηκε, νομίζω ήσουν τυχερός. Οι πιο πολλές απλά θα έφευγαν. Τέτοιους ανθρώπους θέλουμε!!!

 

Έβγαλα τη ζώνη του, γονάτισα και του την παρέδωσα απλώνοντας και τα δυο μου χέρια   

 

Βρήκα την περιγραφή μου σε άλλο νήμα (χάριν στην ερώτηση σου @vussinada   ) αλλά μάλλον εδώ αρμόζει...

Η πρώτη φορά που τον είδα στη ζωή μου ήταν μια νύχτα Μεγάλης Παρασκευής. Ήταν περίπου 1.30 τη νύχτα όταν - δεν θυμάμαι τις ατάκες που είχαν προηγηθεί, δεν έχουν και τόση σημασία εξάλλου- στην άλλη άκρη του τηλεφώνου, άκουσα την ανδρική φωνή να μου λέει "οκ, τότε θα κάνεις ό,τι σου πω", αλαφροϊσκιωτη απάντηση μου ήταν "χαχα... οκ!". "Το εννοώ" συνεχίζει. Και σταματάω να γελάω. Challenge accepted! "Εντάξει λοιπόν" συμφωνώ. "Πάρε το αυτοκίνητο κι έλα τώρα από δω. Όταν φτάσεις στη συμβολή των οδών ταδε και ταδε, πάρε με τηλέφωνο" και κλείνει.
Μην τα πολυλογώ, φυσικά και πήγα. Μιλήσαμε, μου έφτιαξε ένα τσάι (ήμουν λέει πολύ μικρή για αλκοόλ) και μετά μου έστρωσε στον καναπέ να κοιμηθώ. Δεν ξενέρωσα, ούτε καν αιφνιδιάστηκα παραδόξως. Δεν ήθελα κάτι συγκεκριμένο. Απλά μου άρεσε τόσο που ήμουν εκεί.
Τη δεύτερη φορά που τον είδα πάλι κουβεντιάσαμε πολύ. Τίποτε σχετικό με σεξ, σχέσεις, ερωτικά κλπ
Μουσική, σινεμά και βιβλία τα μοναδικά θέματά μας.
Κάποια στιγμή μου σήκωσε λίγο τη μπλούζα. Ξαφνιάστηκα αλλά δεν αντέδρασα. Έκανε μια περιστροφή του δακτύλου του γύρω από τον αφαλό μου και κατέβασε τη μπλούζα μου.
"Ώρα να φεύγεις μικρούλα, μη με κυνηγά και η μαμά σου". Τι;;; Αυτό ήταν;;; Και πάλι όμως πιο πολύ ξαφνιάστηκα, παρά χαλάστηκα. Είχα μια πολύ έντονη και βαθειά αλλά καθόλου αγχωμένη περιέργεια. Ήθελα απλά να βλέπω αυτό που γίνεται.
Σηκώθηκα.
Πριν κινηθώ προς την πόρτα ήρθε μπροστά μου.
Έπιασε την κοτσίδα μου και μου τράβηξε το κεφάλι πίσω.
Μου έδωσε ένα πάααρα πολύ βαθύ αλλά ήρεμο φιλί.
Ζαλίστηκα. Μέθυσα. Δεν ήξερα τι είχα πάθει. Μου άνοιξε την πόρτα πολύ ευγενικά, με χαιρέτισε πολύ πολύ όμορφα, μου έδωσε ένα φιλί στο μέτωπο (ω ναι) και περίμενε να ξεκινήσει το ασανσέρ για να κλείσει την πόρτα.
Έκανα να τον ξαναδώ 15 μέρες.
Δεν πέρασε ούτε δευτερόλεπτο από τα εκατομμύρια δευτερολέπτων που έχουν 15 μέρες, που να βγω από αυτή τη ζάλη που μου δημιούργησε το φιλί. Ήμουν εγώ, μια μικρή φυσαλίδα και παραέξω ο υπόλοιπος κόσμος. Αλληλεπιδρούσα τέλεια, όμως παρέμενα μέσα στη φυσαλίδα. Αργότερα θα μάθαινα ότι αυτό λέγεται τρανς.

Την τρίτη φορά, πάλι συζήτηση για μουσική. Βασικά αυτός μίλαγε, το τρανς μου ήταν διαπερατό από εκείνον, εγώ όμως, μαζί του, δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη σχεδόν.
Και απλά, τόσο απλά και φυσικά μου λέει χωρίς προειδοποίηση: "οκ, τώρα θα γδυθείς, τελείως, και θα πας στο κρεβάτι μου να με περιμένεις".

Εξίσου απλά, σαν να είχε συμβεί αυτό 1.5 εκατομμύριο φορές, σαν να ήταν μέρος ενός σεναρίου που είχα μάθει απ' έξω και ανακατωτά, σηκώθηκα, βγήκα από το φόρεμα που φορούσα, το άφησα να πέσει στο πάτωμα, έβγαλα το ένα πόδι μου, μετά το άλλο από τον "κύκλο" που σχημάτισε το ύφασμα γύρω μου - σαν να περνούσα κάποιο αμελητέο εμπόδιο- και προχώρησα προς το κρεβάτι...

Πέρασα κάποια χρόνια σε μια σχέση απολύτως M/s< χωρίς να ξέρω λέξη για bdsm κλπ κλπ, που όλα φάνταζαν τόσο φυσικά, σαν να έπρεπε πάντα να είναι έτσι. Αλλά και σαν να ήμαστε εγώ κι εκείνος τα δυο μοναδικά πλάσματα στην Οικουμένη των 6 δισεκατομμυρίων ανθρώπων που μπορούσαν να σχετιστούν έτσι...

 

Στα είκοσι εννιά μου ξεκίνησα την πιο συμβατική σχέση που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος. Λίγα χρόνια αργότερα βρισκόμασταν στην τελική ευθεία για να ξεκινήσουμε έναν ανέραστο γάμο με τα πεθερικά μέσα στα πόδια μας όλη μέρα ενώ η μελλοντική γυναίκα μου έδειχνε όλο και πιο έντονα τις Χριστιανικές και μικροαστικές της καταβολές. Τον τελευταίο χρόνο πριν τελειώσει η σχέση πολλά βράδια ξυπνούσα ιδρωμένος με την καρδιά μου να πάει να σπάσει τρέμοντας στην ιδέα ότι θα εγκλωβιστώ έτσι. Είχα αρρωστήσει μέσα μου. Δεν ήξερα ποιος στον πούτσο είμαι, αλλά το μόνο σίγουρο ήταν ότι δεν ήθελα να είμαι "αυτός".

Μπορεί να ακούγεται παράλογο ότι σε τόσο μεγάλη ηλικία δεν γνώριζα τον εαυτό μου αλλά είναι η αλήθεια. Έχω μεγαλώσει σε ένα πολύ δυσλειτουργικό και καταπιεστικό περιβάλλον και χρειάστηκα ψυχοθεραπεία για να καταλάβω πόσο αρρωστημένη ήταν η ζωή μου μεγαλώνοντας. Ποτέ δεν είχα καταλάβει πως οι φαντασιώσεις που έχω, τα video που παρακολουθώ και οι ιστορίες που με καυλώνουν είναι μέρος της προσωπικότητας μου. Τον έπαιζα, έχυνα, και μετά συνέχιζα να είμαι αυτό το ηττημένο πλάσμα που έψαχνε για ασφάλεια σε δημοφιλείς άνοστες συνταγές. Δεν υπήρχε ούτε σαν πιθανότητα στο μυαλό μου το ενδεχόμενο να υποτάξω μία γυναίκα και να της κάνω τα πράγματα που θέλω.

Λίγο πριν λήξει η σχέση γνώρισα μία άλλη γυναίκα. Ήταν όμορφη, έξυπνη, μορφωμένη, άνετη με την σεξουαλικότητα της και ήξερε πολύ καλά τι ήθελε. Δεν ξέρω τι με τράβηξε σε αυτήν αλλά υπήρχε μία αίσθηση οικειότητας, σαν να μοιραζόμαστε κάποια κοινά. Συζητούσαμε μέσω chat κυρίως για αρκετό καιρό και όντως μοιραζόμασταν πολλά ενδιαφέροντα. Κάτι λέγαμε για κάποιο βιβλίο και η συζήτηση γρήγορα πήγε προς το BDSM, σκοινιά, πόνο κλπ και στις τσόντες που παρακολουθούσαμε. Όταν χώρισα δεν άργησε να έρθει η στιγμή που περάσαμε και στην πράξη... Ε αυτό ήταν, κάτι μέσα μου είχε πάρει φωτιά. Η σχέση δεν λειτούργησε γιατί είχαμε αδούλευτα θέματα που συγκρούστηκαν αλλά ήταν το πρώτο ντόμινο που έπεσε και από τότε έχουν πέσει πολλά ακόμη. Το μόνο που με στεναχωρεί είναι που ανακάλυψα τον εαυτό μου, και όχι μόνο σεξουαλικά, σε μεγαλύτερη ηλικία. Θα μπορούσα να είχα χαρεί πολύ περισσότερο τη ζωή μου.

 

Ωραίο μπάσιμο στον κόσμο του BDSM, σαν έτοιμη απο καιρο... μόνο που τώρα ειμαστε 1,5 δις παραπάνω γαμωτο  

 

Δείτε το από την άλλη πλευρά...
Όσο μεγαλώνει ο παρονομαστής, τόσο ενισχύεται η ευγνωμοσύνη για την μοναδικότητα που έχει ο ένας ή Ένας, όχι;  

 

Η πρώτη πρώτη φορά μου, γιατί υπήρξε και δεύτερη πρώτη και φορά και τρίτη πρώτη φορά, συνέβη κάπου εκεί στα 21 μου. Σεπτέμβριος μήνας, εποχή που όλοι οι φοιτητές μαζεύονται στη Θεσσαλονίκη κι αρχίζουν τα πάρτι του φθινοπώρου. Την γνώρισα σε ένα από αυτά. Μέχρι τότε οι σεξουαλικές σχέσεις κι επαφές ήταν της εκτόνωσης, της αναγνώρισης και την επιβεβαίωσης. Κολλήσαμε από την πρώτη στιγμή. Από το πρώτο βράδυ το πάθος ξεχείλιζε ανάμεσα μας. Σεξ δεν κάναμε από τις πρώτες μέρες, αντικειμενικές δυσκολίες χώρου δε μας επέτρεπαν να βρεθούμε σε κατάλληλες συνθήκες. Έμενε με την αδελφή της (η οποία ήδη είχε αποφοιτήσει και θα έφευγε οριστικά σε λίγες μέρες) κι εγώ προσωρινά με τους γονείς (έλειπαν για μια πενταετία περίπου εκτός Θεσσαλονίκης για επαγγελματικούς λόγους κι επέστρεψαν για λίγο). Τις πρώτες μέρες λοιπόν περιοριζόμασταν σε ερωτικές περιπτύξεις στο μεσοπάτωμα, στο ασανσέρ κλπ καβάτζες. Περιμέναμε εναγωνίως να φύγει η αδελφή ή οι γονείς για να έχουμε το χώρο μας.

Τις μέρες μετά τις διακοπές κάτι με απασχολούσε, μια δυσάρεστη κατάσταση, απροσδιόριστη, κάτι που με οδήγησε σε δερματολόγο. Στο ΙΚΑ εννοείται, ένας μισοπάλαβος δερματολόγος αφροδισιολόγος, τότε νομίζω ήταν κοινή ειδικότητα, με εξέτασε και έβγαλε πόρισμα: Μουνόψειρες! Άλλο πάλι και τούτο! Καταντράπηκα. Όταν αναρωτήθηκα πως κλπ μου είπε πως είναι δυνατόν ακόμα κι από την παραλία. Για να πω την αλήθεια δεν είχα ερωτικές επαφές τελευταία αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Από τον Αύγουστο μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου, αυτές φούντωσαν. Οι οδηγίες του υπήρξαν σαφείς: Ξύρισμα, ταλκ κλπ για δύο εβδομάδες και βέβαια όχι επαφή όλο αυτό το διάστημα. Μάλιστα!

Αυτό το όχι επαφή με τσάκισε. Μέσα στη καύλα εγώ, με το θηρίο επίσης καυλωμένο δίπλα μου. Ταυτόχρονα με αυτό το περιστατικό ήρθε και η μέρα όπου θα έφευγε η αδελφή. Επιτέλους μόνοι. Πως να αντέξω! Από την άλλη αν κάνω καμιά βλακεία και το αποσιωπήσω, θα το έχουμε σαν πρόβλημα για πολύ καιρό, ο ένας θα το αναμεταδίδει στον άλλον. Και δεν μοπυ πάει να κάνω τον ανήξερο. Το πάθος μου λέει όρμα, λογική μου λέει σταμάτα. Πρέπει ή να της εξηγήσω, ή να βρω δικαιολογία ή να εξαφανιστώ. Προτίμησα το πρώτο. Μου πήγαινε περισσότερο. Δεν ήταν καθόλου χαριτωμένο στο μυαλό μου κι ούτε εύκολο βέβαια. Γέλασε στο άκουσμα του προβλήματος μου. Όπως γελάνε οι νέοι όταν ο κολλητός τους κάνει καμία μαλακία. Γέλασε με κατανόηση όμως. Μετά το ξανασκέφτηκε και στεναχωρήθηκε. Με το σπίτι δικό μας δεν θα είχε σεξ για δύο εβδομάδες. “Δεν υπάρχει άλλος τρόπος;” με ρώτησε. “Που να ξέρω” της απάντησα, κι εκεί άστραψε το νους μου! “Θα δοκιμάσουμε” συνέχισα.

Το επόμενο βράδυ μόνοι στο σπίτι, ξεκινήσαμε τις δοκιμές. Δοκιμές που κράτησαν χρόνια. Για δυο εβδομάδες ερωτοτροπούσαμε με τα εσώρουχα μας. Το γεγονός πως θέλαμε να χύσουμε, να ηδονιστούμε, να φτάσουμε σε οργασμό χωρίς να έρθουν σε επαφή ο πούτσος μου με το μουνάκι της ήταν ένας περιορισμός αβάσταχτος για την ηλικία μας. Εκεί άρχισε το μεγάλο ταξίδι. Για αρχή μαλακιστήκαμε με ασφάλεια από απόσταση και σε κοινή θέα ο ένας με τον άλλον. Με μιάς, ξεπέρασα όλες τις αναστολές μου. Οργασμοί χωρίς διείσδυση. Αναγνώριση πεδίου, ανατομίας, κοινός αυνανισμός, αλληλοαυνανισμός, ντυσίματα, στοματικο, ρόλοι. Όπα ρόλοι! Στοπ εδώ! Θέλω να σε συλλάβω! Θέλω να σε δέσω να μην μου φύγεις! Θέλω να σε βασανίσω να ομολογήσεις! Θέλω να σου αφήσω σημάδια στο κωλαράκι για να με θυμάσαι μέχρι αύριο. Σε κάθε χτύπο με την ζώνη μου η καύλα μου δυνάμωνε. Δεν φανταζόμουν ποτέ πως θα μπορουσα να φτάσω σε οργασμό, να χύσω, μονο και μονο επειδή μαστιγώνω τον υπέροχο λατρεμένο κώλο της. Πόσο δικό μου θα τον ένιωθα έτσι! Και πόσο περισσότερο δική μου την ένιωθα όταν έχυνε μαζί μου με αυτόν τον τρόπο!

Κυρίως από ένα τυχαίο γεγονός που μας απαγόρευε τη βανίλα σεξουαλική συμπεριφορά, άρχισαν να απελευθερώνονται σεξουαλικές δυνάμεις. Άρχισαν να διαγράφονται επιθυμίες που αποκρυσταλλώθηκαν σε ρόλους. Οι ψείρες φύγανε, όπως η παραφιλία παρέμεινε. Σχεδόν ποτέ δεν κάναμε βανίλα σεξ. Πάντα υπήρχε η κυριαρχία, η αποδοχή της και το ανάλογο αποτέλεσμα. Πάντα βρισκόταν ένα καλώδιο, μια ζώνη, ενα μανταλάκι.

Η δεύτερη «πρώτη» μου φορά, εξίσου καθοριστική, ήταν όταν όλο αυτό το ονομάτισα. Σαδισμός - μαζοχισμός, Κυριαρχία – υποταγή, bdsm κλπ. Πήρε άλλη διάσταση στο μυαλό μου καθώς απέκτησε όνομα και ιδιότητες. Δεν ήταν πια αόριστες επιθυμίες που θα μπορούσαν να μου τύχουν ή όχι. Ήξερα πώς να το αναζητήσω. Ενημέρωση λάμβανα κυρίως από φίλους που σπούδαζαν Λονδίνο, εκεί κυρίως, νομίζω ήταν τη μητρόπολη του bdsm εκείνη την περίοδο, τουλάχιστον για μένα. Εκεί το πεδίον ήτο λαμπρόν, όλες οι παραλλαγές και τα παραδείγματα του bdsm μπροστά μου, ένας κόσμος μαγευτικός.

Μετά ακολούθησε η τρίτη «πρώτη» μου φορά. Αυτό ήταν η ομολογημένη σχέση με τον «Άλλον» . Άλλη μαγεία κι αυτή. Η στιγμή που τελειώνει η εκατέρωθεν ανίχνευση, η στιγμή που διαπιστώνεται η ερωτική έλξη, η στιγμή που έχουν περάσει και οι δύο το «τεστ» με επιτυχία και έρχεται η στιγμή την ομολογίας της θέσης του καθενός στην σχέση. Μαγευτική στιγμή ever!

 

Ήταν στα 17…κάπου χαμένη στην άβυσσο του μυαλού, κάπου αποταμιευμένη στις θυρίδες του χρόνου…αλλά ήταν πάντα εκεί, αυτή η ανάμνηση.

Ήταν ο πρώτος μου έρωτας και με είχε πλημμυρίσει για αυτόν μία τρελή παρόρμηση. Πολύ μακριά από τους όρους τους ευπρέπειας που είχα διδαχτεί από το σπίτι μου, τα μη της μαμάς μου και τα όχι του πατέρα μου, δέσποζε ένα άλλο βασίλειο, αυτό της αγκαλιάς του.

Αχόρταγο, γεμάτο πάθος. Κάθε βράδυ λαχταρούσα να γυρίσω σε αυτό. Μα κάθε βράδυ ήταν αδύνατο. Δεν μου φτάνεις…δεν μου αρκείς…σε θέλω και άλλο…και άλλο…

Ποσό και άλλο; Και άλλο…

Το κορμί μου ένα κουβάρι στα πόδια του, πιο δυνατά, πιο πολύ, μέχρι να μελανιάσω να σε κουβαλάω πάνω μου όλη την εβδομάδα, να βλέπω τα σημάδια μου στο σώμα σου και να αισθάνομαι μία τρελή περηφάνια και έξαψη. Να τα κρύβω από τους ανθρώπους, να σε προστατεύω. Και άλλο…για σένα μπορώ και άλλο…

Έτσι μέσα μου συνδέθηκε ο πόνος με την επιθυμία. Η ηδονή.… Όμορφα, γλυκά, ποιητικά.

Μου άρεσε να τον θυμώνω…να τον διεγείρω…να κάνω κύκλους γύρω του. Να τον γεύομαι…στα πάρκα, στο αυτοκίνητο.

Δεν ήξερα ποιο κτήνος ήταν πιο κτήνος…αυτός ή εγώ;

Μα δεν με ένοιαζε. Ήθελα μόνο να του προσφέρω ηδονή με κάθε τρόπο και μέσο που ήξερα. Χωρίς καν να το ζητήσει. Ήμουν τρελή, ήμουν ερωτευμένη, ήμουν δική του.

Το καλοκαίρι που μας χώρισε, το αναπολώ ακόμα. Είχα περάσει τις εξετάσεις μου, έπρεπε να φύγω αλλού. Έκλαιγα με μαύρο δάκρυ. Κράτησα αυτήν την ανάμνηση βαθιά στο μυαλό μου. Και ποτέ δεν ξεστράτησα για κανέναν άλλον. Μαζί σου έθαψα εμένα και ότι άλλο σε θύμιζε. Σαν φόρο τιμής, σαν απόγνωση.

Βλέποντας πίσω τον εαυτό μου, ποτέ δεν υπήρξα πιο ειλικρινής, πιο γνήσια, πιο αυθόρμητη, όταν ακόμα δεν ήξερα τίποτα, ούτε καν εμένα. Μα μετά από τόσα χρόνια εύπλαστης ευτυχίας θέλω να ξαναβρώ αυτό το κορίτσι. Ήταν το πιο αληθινό, το πιο ευτυχισμένο κορίτσι που γνώρισα.