Ανήκω χωρίς συναίσθημα ( ; )

Η σωματική υποταγή δεν προυποθέτει απαραίτητα κάποιο βαθύτερο συναίσθημα.
Η εγκεφαλική υποταγή γεννάει συναισθήματα.
Αν αυτά τα δύο συμβαδίσουν και εναρμονιστούν στον Κ τότε ίσως κάτι να ανθίσει.

 

Σαν αγγαρεία μου ακούγεται.

 

Γίνονται αυτά; εγώ σαν γυναίκα δεν μπορώ να διαχωρίσω το συναίσθημα και δηλώνω απλώς bottom, οι υποτακτικές τι είναι; άνευ συναισθημάτων;

 

Όχι δεν είναι άνευ συναισθημάτων, απλά όταν μας ζητείται με έμμεσο ή άμεσο τρόπο να τα βάλουμε στην άκρη προκειμένου να είμαστε αυτό που θέλει ο Άλλος να έχει εκείνη την στιγμή, we do it. Eυκολα ή δύσκολα.

 

μα συναισθηματικά δεν πληγωνόσαστε; εγώ θα πάθαινα...μπορεί και να τα εγκατέλειπα, γιατί θα έλεγα δεν βλέπει τον πόνο μου...

 

Όλα τα παθαίνουμε χαχαχ
Απλά πληγωνομαστε πολύ πολύ περισσότερο όταν δεν είμαστε αυτό που θέλει και από ένα σημείο και μετά να σου πω και την αλήθεια σου φαίνονται και όλα τα δικά σου λίγο ανούσια αν πας να τα αναλύσεις, ότι δεν έχουν βάση, γιατί η βάση σου είναι ότι " είσαι αυτό που θέλει " .

Όσο για το να βλέπει τον πόνο μου. Προσωπικά είναι αυτό που λέω, θέλω να ξέρω ότι με καταλαβαίνει, από εκεί και πέρα το βλέπω τον πόνο σου/ σε καταλαβαίνω με το τι επιλέγει να κάνει η πως να ανταποκριθεί σε αυτό είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα και με μεγάλη απόσταση. Όλα αυτά βέβαια θα τα καταλάβεις στην πράξη, θεωρητικά φαίνονται αδιανόητα, και στην πράξη είναι λίγο ζορικα αλλά γίνονται.
Αν όμως θέλεις συγκεκριμένα να αντιδρά ο άλλος όπως εσύ θεωρείς ότι χρειάζεται για να είσαι καλά, ε ίσως να μην σου ταιριάζει η φάση. Και εγώ θα χτυπήθω εσωτερικά και εγώ θέλω ο Αφέντης μου να με νοιώθει, αλλά δεν θέλω να αντιδράσει κατά πως θέλω εγώ, καταρχάς εγώ δεν ξέρω καν τι θέλω. Μπορεί λοιπόν κάλιστα να μην αντιδρά καν ή να μην θέλει να ξέρω καν ότι με νοιώθει ( ε εκεί είναι ζοράκι δυνατό) χαχαχ who knows, He knows!

 

Μου θυμίζει φαγητό νοσοκομείου...όχι ότι δεν γίνεται αλλά δεν είναι του γούστου μου.

Οκ...να αποφύγουμε το πολύ αλάτι αλλά λίγα καρυκεύματα να μην βάλουμε δηλαδής; Από αρκετά ligth μέχρι spicy  

 

Αν αντιστραφεί για τους Κ η αρχική ερώτηση:
Μου ανήκει χωρίς συναίσθημα ( ; ) .. η απάντηση θα είναι Όχι. Προφανώς υπάρχουν συν-αισθήματα (και από τις δυο μεριές). Και σε αυτά δεν περιλαμβάνεται κατ᾽ ανάγκη ο έρωτας.

Κατά συνέπεια, δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση το υ να είναι ερωτευμένο εξαρχής.
Και σε αυτή την περίπτωση, οι πιθανότητες στη συνέχεια για να μην νιώσει έρωτα (με την έννοια του τρελού, του παράφορου), δεν είναι απαραίτητα λίγες.
Είναι όμως αδύνατον να μην αναπτύξει ένα άλλο, πολύ πιο βαθύ και σταθερό συναίσθημα, αυτό της αγάπης.

 

Ο έρωτας πάντως που αναμασάται σαν συναίσθημα, δεν συνυπολογίζεται στα συναισθήματα.
Στο Cosmopolitan ίσως να θεωρήται συναίσθημα.

 

χωρίς να θέλω να σας πικράνω το είπε και ο Σοφοκλης στην Αντιγόνη: έρως ανίκατε μάχαν... γιατί θέλετε να αμαυρωσετε ένα τόσο αρχαίο συναίσθημα; στα cosmopolitan|]- ο ερωτας ηταν αρχαιος θεος πολύ πριν εσεις γεννηθείτε...βλέπετε τα κοριτσόπουλα τα αδαεί μπορεί και να σας πιστέψουν, προσωπικά όχι...

 

Γράφει ο Σοφοκλής πουθενά ότι ο Έρως είναι συναίσθημα;
Για τους Αρχαίους ο Έρως είχε ένα φιλοσοφικό και θρησκευτικό προσδιορισμό.
Ο πρώτος είναι η πρωταρχική δύναμη που έλκει τα ετερώνυμα.
Ο δεύτερος είναι ο φτερωτός γιός της Θεάς Αφροδίτης.
Τα συναισθήματα έχουν καταγραφεί, έχουν αναλυθεί και ανάμεσα τους δεν συμπεριλαμβάνεται ο Έρως.

 

πιό δυσνόητα κι απ τον σοφοκλή γράφεις