Ανήκω χωρίς συναίσθημα ( ; )

Ίσως να εννοούμε διαφορετικά πράγματα, μπορείς να μου εξηγήσεις τι εννοείς "νοητική κατάσταση" ;

 

Θα προσπαθήσω. Δώσε μου λίγο χρόνο για να μπορέσω να βρω τη σωστή διατύπωση και όταν τελειώσω θα το γράψω κάνοντας edit αυτό το μήνυμα.

(edit)
Νοητική κατάσταση είναι το αποτύπωμα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα των διανοητικών επεξεργασιών και περιλαμβάνει σκέψεις, αισθήματα και συναισθήματα.

Θα μου κάνεις και δικαίως την ερώτηση λοιπόν γιατί ο έρωτας δεν είναι συναίσθημα και η απάντηση είναι ότι τα μεμονωμένα συναισθήματα (αλλά και σκέψεις και αισθήματα) είναι μέλη ενός συνόλου. Οι διατάξεις του συνόλου αυτού είναι υποσύνολα αλλά όχι μέλη του συνόλου.

Κοινώς ο έρωτας είναι υποσύνολο του δυναμοσυνόλου των συναισθημάτων, των αισθημάτων και των σκέψεων και ως σύνολο δεν μπορεί να είναι μέρος των υποσυνόλων από την ένωση των οποίων σχηματίζεται.

 

Δεν έκανες αναφορά στον Σοφοκλή, έχεις δίκιο σε αυτό, ακόμα και έτσι όμως ίσως σου διαφεύγει ότι η μυθολογία των αρχαίων είχε μεγάλο συμβολικό χαρακτήρα. Δεν έδωσαν τυχαία σε κάθε θεό ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Όταν λέμε ότι έκαναν τον Έρωτα θεό δεν είναι τόσο απλοϊκό όσο το ότι απέδωσαν σε αυτους φυσικά φαινόμενα που δεν μπορούσαν να εξηγήσουν.
Οι θεοί αντιπροσώπευαν τα ανθρώπινα πάθη, τις μύχιες πλευρές τους και ο σκοπός τους δεν ήταν να τα εξορκίσουν ή να τα υποτιμήσουν όπως συνηθίζουμε στις σύγχρονες κοινωνίες αλλά να τα δουν κατάματα ως πραγματικότητες. Δεν ήταν απλά ιστοριουλες για να περνάει η ώρα, είχαν νόημα.

Υ.Γ. για το άλλο θέμα θα επανέλθω κι εγώ λίγο αργότερα.

 

Μπορεις να μου δώσεις ένα παράδειγμα για κάτι που εσύ θεωρείς ως συναίσθημα;

 

Δε μου διαφεύγει αλλά η συζήτηση δε γίνεται επί του συμβολισμού αλλά επί της φύσης και οι συμβολισμοί των αρχαίων, όσο πολύπλοκοι και αν ήταν δεν έχουν θέση σε αυτή την κουβέντα και γι αυτό ανέφερα και το παράδειγμα του κεραυνού. Το ότι ο Σοφοκλής στην Αντιγόνη γράφει "Έρως ανίκατε μάχαν" και ότι οι αρχαίοι είχαν τον έρωτα σα Θεό απαντάει στο πόσο σημαντικός ήταν ο έρωτας γι αυτούς και όχι στο "τι είναι ο έρωτας;"

Ευχαρίστως: Τρυφερότητα, στοργή, οργή, απελπισία κλπ

 

Οι αρχαίοι όπως και πολλοί σύγχρονοι φιλόσοφοι ασχολήθηκαν με πανανθρώπινες, διαχρονικές έννοιες και φυσικά μας βοηθούν να κατανοήσουμε καλύτερα πολλά και ουσιώδη.

 

μέχρι εδώ το καταλαβαίνω και τολμώ να πω ότι συμφωνώ... αλλά αυτό:

με μπέρδεψε τελείως...

κατά τα λοιπά, δε θα ήθελα να εμπλακώ περισσότερο στο τι είναι έρωτας γιατί αφενός έχουν ήδη χυθεί τόνοι μελάνης περί έρωτος, αφετέρου νιώθω ότι υπεραναλύουμε κάτι που μόνο βιώνεται...

 

Δε διαφωνώ εφόσον αυτά δεν χρησιμοποιούνται σε λάθος context. Για να αναφέρω το παράδειγμα με τον κεραυνό, το ότι οι αρχαίοι το θεωρούσαν όπλο του Δία έχει αξία όταν μιλάμε για την καταστροφική ισχύ του κεραυνού αλλά δεν ευσταθεί ως εξήγηση ενός φυσικού φαινομένου.

 

Ευχαρίστως να στο εξηγήσω: Το δυναμοσύνολο ενός συνόλου είναι το σύνολο των υποσυνόλων του συνόλου. Ό,τι ανήκει στο δυναμοσύνολο είναι σύνολο και ότι ανήκει στο σύνολο είναι στοιχείο του συνόλου. Τα στοιχεία λοιπόν ενός δυναμοσυνόλου, όντας σύνολα, δεν μπορεί να είναι στοιχεία του αρχικού συνόλου.
Ας πούμε για παράδειγμα ότι έχουμε το σύνολο {α,β,γ}. Το δυναμοσύνολο του είναι το { {}, {α,β,γ}, {α}, {α,β}, {α,γ}, {β}, {β,γ}, {γ} }. Το α είναι γράμμα, το {α} είναι το ελάχιστο σύνολο που περιέχει το γράμμα, είναι λοιπόν δύο διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα.

 

Και είναι out of context αυτά που έχουν γράψει οι αρχαίοι για τον έρωτα σε μια συζήτηση για τον έρωτα...
Άριοχ, φτιάχνεις από χθες τρύπες και πέφτεις μόνος σου μέσα..

 

Θα έλεγα να ξαναδιαβάσεις *προσεκτικά* τι έγραψα.

 

Δεν ξέρω αν με τρολάρεις, πάντως το κατάλαβα!!!