Κουρεμα... Ο απολυτος εξευτελισμος?

Δεν την αφηνεις να παει κομμωτηριο για 6 μηνες, ουτε να τα φτιαξει μονη της... θα παρακαλαει να την κουρεψεις!

 

Σαν τον εξευτελισμό της μαμάς πατρίδας που σε παίρνει και σε κουρεύει με το ζόρι, θες δε θες, δεν έχει... 

 

Και αν της αρέσει και μετά την δει Jason Statham;  

 

Ποιος ο λόγος να τιμωρήσει ο Κ την υ του, με τρόπο που δημιουργεί ένα αποτέλεσμα που δεν θα αρέσει στον ίδιο; Ο Κ τιμωρεί την υ του, όχι συσχετιστικά τον εαυτό του, επηρεάζοντας το γούστο του.

 

Εφόσον ανήκετε, ο ιδιοκτήτης σας μπορεί να σας κουρέψει ή να σας ξυρίσει απλά και μόνο για να χαζεύει τα χύσια να γλιστράνε στο καλογυαλισμένο σας κεφάλι, δεν χρειάζεται την παραμικρή δικαιολογία "τιμωρίας" για να το πράξει. Ομοίως και για οποιαδήποτε άλλη χρήση, αρκεί η επιθυμία του.

 

Συμφωνώ.
Ευχαριστώ.

 

Στο απειροελάχιστο απόλυτο και μόνον. Ρεαλιστικά, αν ο Μ δεν έχει αναλάβει εξ' ολοκλήρου όλες τις ανάγκες - υποχρεώσεις της s (πχ Εξοδα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, εισόδημα, εξασφάλιση μετά τον θάνατό του ή όταν/εάν την αποδεσμεύσει κλπ) "μόνο στα όνειρα" μπορεί να ισχύσουν φράσεις όπως το οτιδήποτε, τα πάντα... Η s παραμένει ενεργό μέρος του κοινωνικού συνόλου, είναι εργαζόμενη, κόρη, αδελφή, πιθανόν μητέρα. Δεν γίνεται να την στείλει με σημάδια στο πρόσωπο ή σε εμφανή σημεία, όπου όλοι θα σκεφτούν κακοποίηση, ή με εμφάνιση τύπου ξυρισμένο κεφάλι, αναξιοπρεπή - προσβλητική ένδυση κλπ.

Αφενός, δεν διακρίνει τον Μ η έλλειψη μέτρου (όπως αυτός την ορίζει), αφετέρου προσέχει - προστατεύει την ιδιοκτησία του. Επίσης ως "γενική" αρχή, ο Μ δεν ελκύεται και δεν επιλέγει ως s, θηλυκό χωρίς προσωπικότητα ή με άχυρα στο κεφάλι της. Αντιθέτως.

 

Πάντως ο "απόλυτος;" εξευτελισμός εξαρτάται απο το υ και τα βιώματα του. Απο τις κοινωνικές και ίσως τις πολιτικές του θέσεις, απο τα πιστεύω του ουσιαστικά. Για να πετύχεις το απόλυτο πρέπει να μπείς βαθιά στην ψυχολογία του. Πρέπει να ψάξεις σχολαστικά τι θεωρεί ταμπού, το παρελθόν του, τις βλέψεις του για το μέλλον ακόμα και τις απόψεις ανθρώπων που θαυμάζει. Το να ξεφτυλίζεις θέλει δημιουργικότητα.

 

Εξαιρετικό!
Και ωραία διατυπωμένο.

 

Ενώ αν αυτά τα βαφτίσεις "τιμωρία" είσαι οκ;
Νομίζω "έχασες" την ουσία της απάντησής μου...

 

Οπως και να τα βαφτίσει ο Μ, τιμωρία, καύλα, εκπαίδευση... το ίδιο και το αυτό, ως την ουσία και το αποτέλεσμα, σε τόσο "ακραία" παραδείγματα. Ασφαλώς και ο Μ, δεν χρειάζεται να βαπτίσει τιμωρία, την οποιαδήποτε χρήση επιλέξει. Και μόνο η καύλα του αρκεί.

 

Εσείς μάνα, κόρη, αδερφή, δεν έχετε;

Δεν είστε μέλος του ενεργού συνόλου και κυκλοφορείτε με εμφάνιση τύπου ‘ξυρισμένο κεφάλι’, προκαλώντας το κοινό αίσθημα;

Τί θα πει η γειτονιά, ο προϊστάμενος, το αφεντικό, ο συνάδελφος, ο παντοπώλης, ο ταξιτζής....όταν κυκλοφορείτε με αυτή την ξεφτιλισμένη κουρούπα;

Τί λέτε;

@Freja.in

Απολαμβάνω κάθε σας ανάρτηση.

Είστε ένα μαργαριτάρι...

Στο προκείμενο τώρα.

Μένω Έκπληκτος. Και Μένω Έκπληκτος γιατί όταν Είδα το νήμα Θεώρησα πως κανείς δεν θα το έπαιρνε στα σοβαρά.

Πώς είναι δυνατόν Α/αξιόλογοι Ά/άνθρωποι που Α/ασχολούνται με την ασυμμετρία να Π/πάρουν στα σοβαρά ένα νήμα όπου κάποιος αναρωτιέται αν εξισούται το κούρεμα με τον εξευτελισμό;

Το ερώτημα απο μόνο του είναι παράλογο.

Αντ' αυτού, Έκπληκτος, Διέκρινα να αναπτύσσεται ηθικολογία γύρω απο την εμφάνιση ενός ανθρώπου.

Ένας συντηρητισμός που εκ των πραγμάτων σκέφτεται και πράττει στερεοτυπικά.

Τί το περίεργο έχει ένας άνθρωπος με ξυρισμένο κεφάλι;

Και τί το επιλήψιμο έχει η απόφαση Του Ιδιοκτήτη ενός ανθρώπου, όταν Ορίζει το σκλαβί Του να έχει την κουρούπα ξυρισμένη;

Και τέλος, τί δουλειά έχει ο συντηρητισμός και η ηθικολογία μέσα στο D/s και στο M/s ;

Iagos