Κουρεμα... Ο απολυτος εξευτελισμος?

Το πρόβλημα δεν είναι ότι η τοποθέτηση σου δεν έχει λογική αλλά ότι στα πλαίσια αυτής της συζήτησης είναι ο ορισμός του straw man.

Η απάντηση μου περί πηδήματος από την ταράτσα ήταν ώστε να υπενθυμίσει ότι κανείς εχέφρων Κ δεν θα βάλει την ιδιοκτησία του σε μη ελεγχόμενο ρίσκο. Δε θα στείλει τη σκλάβα του στο συμβούλιο των μετόχων ντυμένη με σορτσάκι και διάφανο τοπ, όπως δε θα τη στείλει στην οικογενειακή συγκέντρωση με το "πουτάνα του" γραμμένο στο κούτελο.

Αν θέλουμε να μιλήσουμε για όρια τότε το κέντρο της κατανομής μας ενδιαφέρει μόνο ως σημείο αναφοράς και όταν μιλάμε για το μέσο όρο συνήθως απομακρυνόμαστε μέχρι δύο, άντε τρία σ (ανάλογα φυσικά με την κατανομή) και δεν εξετάζουμε τι συμβαίνει 5 ή 6 σ μακριά.

 

@MauveDelastrange

Πράγματι, πρόσθεσα εισαγωγικά στην επίμαχη (!) φράση, για να μην υπάρξουν άλλες παρερμηνείες και παρανοήσεις. Ιδίως, όταν πρόκειται για δημιουργία ανούσιας συζήτησης, μακριά και έξω από το συνολικό νόημα της ανάρτησής μου.

Στο δια ταύτα

Στο #94 με κάλεσες να ξανασκεφτώ το προφανές για μένα. Προς χάρη της συζήτησης, σε καλώ να κάνεις το ίδιο, στα εξής παραδείγματα:

Περίπτωση Α.
Ας υποθέσουμε πως παραγωγός και σκηνοθέτης της νέας τους ταινίας με τίτλο Life in the city, επισκέπτονται ενδυματολόγο και του/της ζητούν να δημιουργήσει ένδυση για 3 γυναικείους βασικούς ρόλους. 1. Σύγχρονης εργαζόμενης, 2. Γυναίκας σε δημόσια καθήκοντα μητρότητας, και 3. Πόρνης. Λες να μην μπορούσε να εκτελέσει με μεγάλη άνεση την ανατιθέμενη εργασία, να συμβουλευόταν καφετζούδες και χαρτορίχτρες για να κατανοήσει τα ζητούμενα ή μήπως να κάνει έρευνα σε επιστημονικές μελέτες ώστε να αποδώσει τα αναμενόμενα;

Περίπτωση Β.
Ο Κ δίνει εντολή στην υ του, σήμερα θα ντυθείς πόρνη και στις 23:00 θα στηθείς στην τάδε λεωφόρο. Καυλώνω να σε βλέπω να κάνεις πιάτσα. Λες να υπάρχει απάντηση δεν καταλαβαίνω τι εννοείται Κύριε - δεν ξέρω πως να το κάνω αυτό ή μήπως να εμφανιστεί εκεί που της ορίστηκε με pencil, ζιβάγκο και flat espadrilles?

Σαφώς και τα ράσα δεν κάνουν τον παπά, και φυσικά μια γυναίκα μπορεί να παρέχει επ' αμοιβή σεξουαλικές υπηρεσίες με όποια ενδυμασία, ακόμα και με ρόμπα από την λαϊκή, ωστόσο όπως έγραψα, υπάρχει ο ρεαλισμός που διέπει την καθημερινότητα και την εν γένει ζωή, στο κοινωνικό σύνολο κάθε πολιτισμού, και ένας κοινός γραπτός και προφορικός λόγος, ώστε να μπορεί να συνεννοηθεί το μεγαλύτερο μέρος των ενήλικων πολιτών. Ετσι για παράδειγμα στη δύση, όταν λέμε "ντυμένος κλόουν" δημιουργείται μια γενική εικόνα για την εμφάνιση, ανεξάρτητα από το αν είναι ή όχι επαγγελματίας γελωτοποιός.

Στον χώρο που βρισκόμαστε, ο Κ ορίζει πως θα καυλώνει ή πως θα πάει να πάρει τα παιδιά της ή να τελέσει οποιαδήποτε άλλη πράξη η υ, και σε αυτή τη βάση τίποτα, στο όριο του εφικτού, δεν απαγορεύεται. Αν ορίσει να πάει με Νipple Clamps, Butt Plug και Kegel Balls γυμνή μέσα από το παλτό της, έτσι ακριβώς θα πάει, και είναι καύλα. Σε ποιο σημείο υπονόησα το αντίθετο; Tα αντικειμενικά stop που έχει το φαίνεσθαι σε πλείστες περιπτώσεις τόνισα.

Ομοίως, για όσους Κ το γουστάρουν, μια χαρά είναι ένα κολιέ ή άλλο κόσμημα να φοριέται 24/7 από την υ. Και σε αυτή την περίπτωση όμως, έγραψα για κολάρο υπονοώντας το o ring collar, και τονίζοντας τα απαγορευτικά που θέτει στην εκτέλεση αυτής της εντολής, αφενός το dress code σε πολλά είδη εργασίας, αφετέρου η θέση της εργαζόμενης. Σε κάποιες, όχι λίγες, περιπτώσεις και ο κοινωνικός της περίγυρος.

 

Εστω πως κάποιος κάνει μια τεράστια και επί μακρόν μελέτη, και ξεσκαρτάρoντας wanna be κ, fake κ, κρυφο-υποτακτικούς κ, μισογύνηδες κ, λόγιους όλο λάδι και από τηγανίτα τίποτα κ..., φτάνει σε έναν συγκεκριμένο αριθμό Κ (όπως νοείται στο BDSM) στη χώρα μας. Πόσοι/ες άραγε πιστεύουν πως ο μέσος όρος αυτών, θα όριζε για την καύλα του, ή θα τιμωρούσε την υ του... με κούρεμα γουλί; Δευτερευόντως, σε τι ποσοστό, πιστεύουν κάποιοι/ες πως οι υ τους θα εκτελούσαν;

...

Το παρακάτω σχόλιο έξω από σένα

Η γνώμη μου είναι, πως όσοι/ες έχουν την εντύπωση πως η θεωρία της Κ/υ, ταυτίζεται με τσιτάτα τύπου "νόμος είναι το δίκαιο του εργάτη" και "μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι" ως μια απόλυτη γενική αποδοχή και αρχή στο σύνολο του πληθυσμού ή ως ένα "θέσφατο" του χώρου, με την έννοια πως δεν υπάρχει ποτέ το όχι(αντίο) από την υ, σε οποιαδήποτε μαλακία κι αν της οριστεί, είναι πολύ μακριά και από την πραγματικότητα και από την απόλαυση του βιώματός της. Αυτό είναι το νόημα στο #85

 

Δεν γνωρίζω ούτε το πρώτο ποσοστό ούτε το δεύτερο. Η εμπειρία μου ωστόσο μου έχει δείξει ότι αν ξεσκαρτάρουμε όλους αυτούς που αναφέρεις -και πάντα υπενθυμίζοντας ότι αυτό γίνεται με βάση προσωπικές εκτιμήσεις και όχι με BDSM Geiger- κανένας από τους υπόλοιπους δε θα έβαζε σε μη ελεγχόμενο ρίσκο την ιδιοκτησία του.

Το γεγονός ότι μπορεί στην περίπτωση που συζητάμε ένας Κ να καυλώνει να τη βλέπει την υ του γουλί δε σημαίνει ότι θα τη στείλει στην οικογένειά της με γραμμένο το "η πουτάνα του" στο γυμνό της κεφάλι. Δε θα τη στείλει ντυμένη για πιάτσα ούτε να πάρει τα παιδιά της από το σχολείο ούτε να πάει στο συμβούλιο των μετόχων. Δε θα της ζητήσει να κάνει περιπολία με butt plug στον κώλο κ.ο.κ.

Το να αναφέρουμε ως νόρμα τις fringe περιπτώσεις είναι αποπροσανατολιστικό.

 

Για να είμαστε ειλικρινείς, έχετε κουράσει πάρα πολύ. Όχι μόνο με τη συγκεκριμένη ανάρτηση αλλά γενικά με τον τρόπο που γράφετε στο παρόν forum. λυπάμαι που το λέω, αλλά συνεχώς φάσκετε και αντιφάσκετε. Επίσης, τα παραδείγματα που χρησιμοποιείτε δεν έχουν καμία λογική και προϋποθέτουν εννοιολογικά άλματα που ανήκουν σε διαφορετικά πλαίσια αναφοράς. Κοινώς, δεν βγαίνει άκρη μαζί σας.

Το "προφανές" για εσάς, δεν βγάζει νόημα, για όλους τους λόγους που εξέθεσε τόσο εμπεριστατωμένα και με ευφυές χιούμορ η @MauveDelastrange . Δεν υπάρχει κανένας λόγος, λοιπόν, να ανταποκριθεί κανείς στο κάλεσμά σας.

Και πάλι το κουράσατε, βαριέμαι, ειλικρινά. Τα στερεότυπα στο μεγαλείο τους. Δεν υπάρχει "ρεαλισμός που διέπει την καθημερινότητα και την εν γένει ζωή", πώς να το κάνουμε, δηλαδή; Πόσο πιο φραγκοδίφραγκα;

Όντως, τώρα; Αυτά τα λέτε σοβαρά; Μήπως είστε τρολ και δεν μας το αποκαλύπτετε; Αλήθεια, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι υπάρχει άνθρωπος με τέτοια επιχειρήματα.

Καλώς ή κακώς, όπως Έχει Πει άπειρες φορές Ο @MasterJp "καλό είναι να κάνουν BDSM όσοι δεν μπορούν να το αποφύγουν". Αυτό δεν σημαίνει πως οι "ιεροί νόμοι" του BDSM βρίσκονται κάπου γραμμένοι πάνω σε πέτρα. Σημαίνει πως αυτού του είδους οι σχέσεις, ιδιαιτέρως αυτές που χαρακτηρίζονται από την ολική ανταλλαγή ενέργειας (TPE) και το ιδιοκτησιακό καθεστώς, δεν συμπεριλαμβάνουν το αντίο εφόσον συνεχίζει να τηρείται η μία και μοναδική προϋπόθεση: Τ/τα Ε/εμπλεκόμενα Μ/μέλη να Π/παραμένουν στη θέση Τ/τους. Για αυτό και, όπως έχω υποστηρίξει και στο παρελθόν, ο μόνος λόγος για να φύγει ένα υ/σ από μια ασύμμετρη σχέση - να πει, δηλαδή το όχι/αντίο - είναι: α) ή να βγει αυτό απο τη θέση *του*, ή β) Ο/Η Κ να Πάψει - ή ενδεχομένως και να μην Ήταν ποτέ - να Είναι Κ. Και εδώ εισερχόμεθα σε άλλα νήματα.

Με λίγα λόγια, αν Ο Αφέντης *με* Θέλει κουρούπα, θα είμαι κουρούπα. Αν Θέλει να κυκλοφορώ με plug στον κώλο, θα κυκλοφορώ. Και δεν πέφτει λόγος σε κανέναν. Και δεν επιτρέπω σε κανέναν να *με* κρίνει μισογυνικά μέσα από τα δικά του στερεότυπα και να απαξιώνει τόσο βασικά πράγματα του BDSM lifestyle.

 

Αχ αγαπητέ Discerning... Καταρχάς σας ευχαριστώ που παρόλο που η συζήτηση είναι ανούσια την κάνετε. Αλλά βλέπετε ο διάβολος είναι πάντα στις λεπτομέρειες.

Σε πρώτο χρόνο βλέπω ότι επιμένετε να προβάλετε το τι σημαίνει "ντυμένη πόρνη" για τον βανίλα κόσμο στα του bdsm. Και ίσως να είναι και λίγο χειρότερα από αυτό, γιατί πολλοί συνάνθρωποί μας βανίλα δεν έχουν τέτοιες αγκυλώσεις για το τι constitutes πορνοντύσιμο. Πιστεύω ότι αν ζητούσα στο υ μου να έρθει από το σπίτι μου ντυμένο Μπατμαν οτι όντως θα έρχονταν με αυτή την αμφίεση, αλλά πιστεύω και εύχομαι ότι αν του ζητούσα να έρθει ντυμένο πόρνη η απάντηση θα ήταν όντως "δεν καταλαβαίνω τι εννοείτε".

Αυτό που προσπάθησα να αναδείξω είναι ότι πέρα και έξω από το 'ντυμένη πόρνη΄ προβάλετε συνολικά κάποια στοιχεία του βανίλα κόσμου στο χώρο. Αυτή δε η προβολή των βανίλα συνθηκών είναι τόσο έντονη που αντί να γυρίσετε τα παραδείγματά σας προς το bdsm χώρο τα απομακρύνατε ακόμα περισσότερο. Αυτό στη φυσική το αποκαλούμε "πρόβλημα κλίμακας". Προσπαθείτε δηλαδή να ερμηνεύσετε την μία κλίμακα με τους όρους, τις συνθήκες και τους κανόνες που ισχύουν στην άλλη κλίμακα. Και προφανώς έτσι δεν κάνουμε δουλίτσα.

Μιλάτε για το χώρο που βρισκόμαστε αλλά, και για να μην γυρνάμε σε ατελείωτους κύκλους, μου δημιουργείται όλο και πιο έντονα η εντύπωση ότι δεν ξέρετε σε ποιό χώρο βρισκόμαστε, και αυτό είναι σαφές εδώ:

Και μάλιστα παρακάτω αναφέρεστε και στην πραγματικότητα...Και αναγκάζομαι λοιπόν, ως φανατική της αντικειμενικής πραγματικότητας να σας πω ότι μάλλον δεν είναι η αντικειμενική πραγματικότητα *του χώρου* αυτή στην οποία αναφέρεστε.

Υπάρχουν υ που *προσεύχονται* το βράδυ να τα αναλάβει ένα Κ που να τα χρησιμοποιεί σαν ανθρώπινη τουαλέτα, σαν τασάκι, σαν έπιπλο, σαν χυσοδοχείο, σαν χαλί, σαν πετ, σαν τα πάντα όλα. Και αυτός είναι ο χώρος μέσα στον οποίο υπάρχουμε αγαπητέ. Αυτό λοιπόν το "μέχρι ενός λογικού σημείο" το οποίο αναβλύζει από τις αναρτήσεις σας και το οποίο προσπάθησα να σας τονίσω, δεν συνάδει με 'τα του χώρου' , *αλλά* όχι με αυτό τον ακραίο τρόπο που προσπαθήσατε να το παρουσιάσετε πριν, ούτε καν με την μικρή αλλά χαριτωμένη στροφή που κάνατε στην επόμενη ανάρτησή σας. Σας έγραψαν και παραπάνω ότι το να παίρνουμε την περίπτωση του να θέλει ένα Κ να πάρει το υ του και να του κόψει το πόδι, μάλλον δεν είναι το αντικείμενο της συζήτησης αυτής - αυτό είναι το fringe. Για τα αντικειμενικά όρια άλλωστε έχω ήδη τοποθετηθεί.

Οπότε αναγκάζομαι να ρωτήσω, τι ακριβώς φοβάστε? Φοβάστε ότι αν υιοθετήσετε κάποιες "ακραίες θέσεις" ότι δεν θα είστε αρεστός στα υ? 'Οτι θα τρομάξουν και θα φύγουν στην ανάγνωση τέτοιων θέσεων? Παρόλο που υπάρχουν υ που αναζητούν με κάθε τους κύτταρο κάποια από αυτά τα πράγματα?
Σας τρομάζει ότι ο χώρος κυμαίνεται εκτός των 'φυσιολογικών για την εποχή επιπέδων' του βανίλα κόσμου? Μα εκεί δεν υπάρχει εξ ορισμού? Αχ και ας μην κάνουμε digress στα 'δεν είναι όλα για όλους κλπ. Δεν είναι, ναι, αλλά κρίμα δεν είναι να έρθουν τα βανιλοέθιμα και να μας πνίξουν και εδώ?

Είναι πραγματικά φιλικές οι ερωτήσεις μου γιατί είναι κρίμα να βρισκόμαστε εδώ που βρισκόμαστε και ακόμα να φοβόμαστε και τι θα πει ο γείτονας αλλά κυρίως το "πως θα αντικρύσουμε εμείς τον γείτονα που χτες το βράδυ μας πήδαγαν 5 σε μια έξοδο στην Αθηνών - Λαμίας" επειδή αυτό μας ζήτησε το Κ μας.

 

Πρεσβεύω την άποψη, πως από τη στιγμή που αναφερόμαστε σε Κ ως έλλογα όντα, δεν υπάρχουν ακραίες θέσεις στην Κ/υ. Υπάρχουν εντολές και καύλες, όσο ακραίες κι αν μπορούν να χαρακτηριστούν από κάποιους, στα όρια του εφικτού και αντίστοιχα του ανέφικτου. Την παραμύθα της άποψης πως η Κ/υ βάση της θεωρίας της "τετραγωνίζει τον κύκλο", τονίζω. Τόσο απλά. Για όσους/ες μπορεί να είναι κατανοητό, και μόνον.

 

Απόσπασμα από το βιβλίο 'Χώρος, Χρόνος, Πράγματα' του Brian K. Ridley:

"Ας εξετάσουμε την περίπτωση του διαστελλόμενου τριγώνου, το οποίο έτσι τρομάζει τον περίεργο κόσμο που είναι γνωστό σε εμάς ως Sphereyland. Οι κάτοικοι του Sphereyland ονομάζονται Sphereys. Ζουν σε έναν δισδιάστατο κόσμο που καταλαμβάνει την επιφάνεια μιας τέλειας σφαίρας. Από πολλές απόψεις, η εμπειρία τους είναι ίδια με τη δική μας, καθώς ζούμε επίσης σε έναν κόσμο, αλλά σε αντίθεση με εμάς δεν γνωρίζουν την τρίτη διάσταση του πάνω-κάτω. Αυτό είναι αμοιβαίο πλεονέκτημα, καθώς τους επιτρέπει να ζήσουν μια απλούστερη ζωή και μας επιτρέπει να αισθανόμαστε ανώτεροι. Για πολύ καιρό οι περιορισμένοι γεωγραφικοί ορίζοντες των πολιτισμένων σφαιρών έκαναν την Ευκλείδεια γεωμετρία εξαιρετικά αποδεκτή. Μικρά τρίγωνα, μικροί κύκλοι, όλοι είχαν τις αναμενόμενες ιδιότητες. «Ζούμε σε επίπεδο κόσμο», είπαν και το πίστεψαν"

Δεν πρόκεται για καμία 'παραμύθα', απλά μιλάμε, και ζούμε, σε άλλους κόσμους.


------------------
Το πρωτότυπο για reference:
"Consider the case of the expanding triangle, which so startled the strange world known to us as Sphereyland. The inhabitants of Sphereyland are called Sphereys. They live in a two-dimensional world occupying the surface of a perfect sphere. In many ways their experience is the same as ours, since we also live on a globe, but unlike us they have no knowledge of the third dimension of up-and-down. This is of mutual advantage, since it allows them to lead a simpler life and it allows us to feel superior. For a long time the limited geographical horizons of the civilized Spherey nations made Euclidean geometry extremely acceptable. Small triangles, small circles, all had the expected properties. ‘We live in flat world’ they said, and believed it."

 

Μόνον σε παραγωγές νηπιαγωγείου οι οδηγίες σε ενδυματολόγο θα μπορούσαν να έχουν τέτοια μορφή.

 

Category is: hooker extravaganza
Category is: mother picking up her children from school
Category is: shaved head realness



...Για Ό/όσους-ες Ε/επιθυμούν να Π/πάρουν μια γεύση για την αποδόμηση των στερεοτύπων εν έτει 1987 (!) και να Δ/δουν, ίσως, γιατί κάποιες τοποθετήσεις στο παρόν νήμα δεν είναι απλά αναχρονιστικές αλλά και άκομψες.

 

Όταν στην ζωή Μου συναντώ ανθρώπους που εκστομίζουν δυο φράσεις, ( η μια «ξέρεις ποιος είμαι εγώ» και η δεύτερη «πάνω απ’ όλα να είμαστε λογικοί» ) το μυαλό μου ταξιδεύει στους μπαρμπάδες των παιδικών Μου και όχι μόνο χρόνων.

Οι μπαρμπάδες των παιδικών Μου χρόνων φάνταζαν ως κάτι άσχημο και μοχθηρό.

Στα παιδικά Μου μάτια ο μπάρμπας φάνταζε ένα πλάσμα αυστηρό, με αποκομμένο από το συναίσθημα βλέμμα, σκοτεινά μάτια, αιχμηρά δόντια, έντονη φωνή, και πηγούνι πάντα γεμάτο σάλια, ή σάλτσες, αν ήταν Χριστούγεννα και μας κουβαλιόταν ο μπάρμπας στο σπίτι.

Ως παιδί δεν του έδινα ιδιαίτερη σημασία.

Ήμουν αφοσιωμένος στα παραμύθια Μου και την ονειροπόληση Μου.

Όμως συνεχώς Μου ερχόταν μια μυρωδιά από λίγδα που Μου προκαλούσε αναγούλα και Με αποσυντόνιζε από την ονειροπόληση και την μαγεία του παιχνιδιού.

Μεγαλώνοντας και συμμετέχοντας πλέον στις παρέες των μεγάλων , συνειδητοποίησα πως εκείνη η αδιόρατη μπόχα της λίγδας των παιδικών Μου χρόνων δεν ήταν τίποτε άλλο από μια σειρά συνάψεων, ενός εγκατεστημένου λογισμικού, που έκρινε και ηθικολογούσε συνεχώς απελευθερώνοντας έναν οχετό μοχθηρίας για την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου.

Οι μπαρμπάδες πού τους έχανες, πού τους έβρισκες, δεν σταματούσαν λεπτό να κρίνουν.

Έκριναν τις μαθήτριες που φορούσαν κοντές φούστες, τους μαθητές που άφηναν μακριά μαλλιά, τις γυναίκες που κάπνιζαν, τις γυναίκες που οδηγούσαν, τους άθεους, τους «ανήθικους», τους ομοφυλόφιλους….. και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό.

Η κρίση των μπαρμπάδων συνοδευόταν πάντα από την χλεύη.

Τα λογύδριά τους έκλειναν πάντοτε με τη διατύπωση «να είμαστε λογικοί, και να βλέπουμε την πραγματικότητα»

Οι μπαρμπάδες έπαιξαν για πολλά χρόνια τον ρόλο του ηθικού καθοδηγητή.

Οι μπαρμπάδες παρότι πλέον είναι συγχωρεμένοι, φρόντισαν να αφήσουν γόνους.

Πρόκειται για τα γνωστά μπαρμπαδάκια.

Γιατί μπαρμπαδάκια;

Γιατί οι εποχές έχουν αλλάξει και όποιος πάει να κάνει τον μπάρμπα σήμερα φαντάζει ως καρικατούρα του.

Και για να μην ξεχνιόμαστε ο μπάρμπας πήγαινε πάντα πακέτο με την θείτσα.

Στην θείτσα θα αναφερθώ σε κείμενο Μου στο μέλλον.

Άκου λοιπόν μπάρμπα:

Δεν υπάρχει ρεαλισμός.

Υπάρχει η συνείδηση του εαυτού και το ήθος.

Υπάρχει η συνείδηση, πως Είμαι διαφορετικός, πως μέσα στο μυαλό Μου κατοικούν ανομολόγητες εικόνες, πως αυτές οι εικόνες Μου προκαλούν διέγερση ερωτική, σεξουαλική και πνευματική.

Υπάρχει η συνείδηση, πως για να καυλώσω και να λειτουργήσω με άλλους ανθρώπους χρειάζομαι να μοιράζομαι μαζί τους τις ανομολόγητες εικόνες.

Υπάρχει η συνείδηση, πως για να Είμαι ελεύθερος χρειάζομαι να συνάπτω σχέσεις μόνο με ανθρώπους που είναι τόσο ανώμαλοι όσο Εγώ.

Μαζί με την συνείδηση διαμορφώνεται και το ήθος.

Δεν χρειάζομαι ούτε την ηθική, ούτε τον ρεαλισμό.

Θέλω να τα Έχω καλά με την συνείδηση Μου.

Αυτό Μου φτάνει.

Iagos.

Il_570xN.1563336894_37o7 by Iagos posted 17 January 2021 at 11:16

 

Μούρλια...
Στους γουοναμπίδες ποιηταί, φωτογράφοι, ζγουράφοι, πεζογράφοι και λοιποί γράφοι, αρτ-ντιρέκτορες, τώρα ιέχμι και σκηνοθέται και ενδυματολόγοι, τόχμι το ριάλιτι εύκολα...