Αιτία στέρησης κυριαρχίας

Οι πληροφορίες που υπάρχουν είναι:
Κάποιος κυριαρχικός συνάπτει σχέση με μια υποτακτική
Η σχέση έχει στοιχεία D/s και από ότι διαφαίνεται και κάποια S/m ή κινκιές (αδιευκρίνιστο)
Μετά από κάποια περίοδο ο κυριαρχικός σταματά την κυριαρχική συμπεριφορά.
Η υποτακτική αντιδρά ζητώντας του να συνεχίσει ό,τι έκανε, τον ρωτά γιατί σταμάτησε.
Ο κυριαρχικός της απαντά ότι δεν μπορεί ή δεν θέλει να συνεχίσει να το κάνει.
Η υποτακτική προχωρά σε αυτοαποδέσμευση
Η σχέση τελειώνει.

Καλούμαστε να συζητήσουμε:
Το γιατί τέλειωσε η σχέση; Μα την τέλειωσε η υποτακτική γιατί δεν της άραζε όπως εξελίχθηκε.
Την δικαιολογία αλλαγής συμπεριφοράς του κυριαρχικού που ενόχλησε την υποτακτική; Μας έχει γίνει γνωστή. Δεν ήθελε ή δεν μπορούσε άλλο.
Το γιατί δεν ήθελε ή δεν μπορούσε ο κυριαρχικός να συνεχίσει, αφορά αυτόν.

Το αβανταδόρικο του νήματος είναι η δικαιολογία: Είσαι πολύ καλή υποτακτική και δεν θέλω να σε τιμωρώ άλλο γιατί δεν βρίσκω κάτι κακό σε εσένα, η καλή σου συμπεριφορά μου γεννά άλλα συναισθήματα.
Σε αυτό τελικά εστιάζεται και το ερώτημα της νηματοθέτριας. Αν στέκεται η δικαιολογία.
Όταν όμως χρειάζεται να δικαιολογήσει την αλλαγή συμπεριφοράς ο κυριαρχικός τότε «τις πταίει;»
Κανένας δεν «πταίει». Τόσο μπορούσε τόσο έκανε ή τόσο ήθελε τόσο έκανε.

Δηλαδή στέκεται να διαμαρτύρεται η υποτακτική γιατί δεν την δέρνει ή δεν την κακομεταχειρίζεται ο κύριος της;
Μήπως πρόκειται για περίπτωση topping from the bottom που έπαψε ν΄αρέσει στον «κυριαρχικό»;
Μήπως πρόκειται για μια σχέση vanilla, στην οποία η υποτακτική επέβαλε το topping που δεν άρεζε στο σύντροφό της και όταν αυτός δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις των φαντασιώσεων της, τον παράτησε;

Προτιμώ να μείνω στο: Ο κυριαρχικός κυριαρχεί όταν θέλει και μπορεί.

 

Όσο υπάρχει στεναχώρια, δεν σημαίνει αυτόματα ότι υπάρχει και άρνηση. Η άρνηση είναι ο τρόπος που επιλέγεις να αντιμετωπίσεις την στεναχώρια, αλλά δεν είναι κανόνας και δεν είναι ο μόνος τρόπος.

Η διαδικασία μέχρι να φτάσεις στην αποδοχή, δεν είναι καθόλου γαλήνια αίσθηση.

Και όμως :

Αυτό είναι μια λανθασμένη ερμηνεία.

Δεν πρόκειται για ελίτ επαναστατών, αλλά για ανθρώπους που διαπίστωσαν ότι το συγκεκριμένο μοτίβο χωρισμού, δεν οδηγεί πουθενά. Από κάποιο σημείο και μετά, θες να μάθεις να φροντίζεις τον εαυτό σου καλύτερα. Να στο πω και αλλιώς, παίζει πολύ συχνά η πιθανότητα τελικά οι λόγοι να μην είχαν να κάνουν με εμάς αλλά με την ψυχοσύνθεση του άλλου την συγκεκριμένη στιγμή. Το αντίστοιχο, όπως συμβαινει και σε εμάς, όταν δεν έχουμε να δώσουμε έναν ξεκάθαρο λόγο χωρισμού στον άλλον.

Δεν αλλάζει κάτι στην ουσία του. Ανάμεσα στις σχέσεις ζωής και σε αυτούς που πέρασαν και δεν ακούμπησαν υπάρχει μια τεράστια γκάμα σχέσεων.

Και πολύ καλά σου έκανα τέτοια που είσαι.
Πέρα από την πλάκα, δεν υπάρχει λόγος να διαπληκτιζόμαστε για το πως τρώμε την πούτσα της απόρριψης, συζήτηση κάνουμε, δεν υπάρχει πρέπει ούτε κανόνες ούτε συγκεκριμενα βήματα σε αυτό και το τελικό κουμάντο στην ψυχούλα μας το κάνει ο καθένας για πάρτη του.
Δόξα και τιμή στην Absolut ..ω χαίρε!

 

@Kitten προσωπικά κορίτσι μου δεν με ενόχλησε το post σου καθόλου, λογικό στα μάτια μου να μείνεις παγωτό λογικό να θες και να ξεσπάσεις...και σαν "δικαιολογία / ερμηνεία " που σου δοθηκε για εμένα είναι κάτι που στέκει σαν συζήτηση. Όταν πρώτο είχα μπει στον χώρο βασικό μου άγχος ήταν ακριβώς αυτό, αν είμαι καλό μήπως βαριέται; Αφελής ερώτηση αλλά αληθινή για τότε και την εμπειρία μου, κάπου θα βρω το νήμα όπου μου είχαν εξηγήσει πολύ ωραία πράγματα!

Στην προκειμένη λέμε λέμε λέμε θεωρίες για έτσι είναι έτσι θέλω και άλλα τέτοια και Κ που δεν δίνουν εξηγήσεις αλλά γνωρίζω πως κάθε σοβαρό Κ με μακροχρόνια D/s και M/s που τον νοιάζει έχει δώσει άπειρες φορές εξηγήσεις όχι δικαιολογίες αλλά έχει μπει στην διαδικασία να εξηγήσει να μορφώσει αν θες το υποτακτικό του.
Επίσης τα πολύ υπεράνω ... και στην πράξη όταν Υ, υ , και "υ" τα παρατάνε ή ( τα οδηγούν στον να τα παρατήσουν ) γίνεται.. το έλα να δεις με πολύ πιο κατινιες, λόγια από πίσω, σου πα μου πες και πολύ κλαψα all over και backstage. Οπότε πραγματικά μην τρελαθουμε κιόλας εδώ μέσα κάθε φορά.

 

Ενώ ναι, όλο αυτό γενικά ναι, νομίζω υπάρχει και μία γενικότερη παράμετρος που πέφτει στο εξής:

Ένα Κ έχει αναλάβει ένα υ. Το feedback του Κ προς το υ είναι πάντα βασικό στοιχείο της αλληλεπίδρασης, με όποια μορφή και αν προσφέρεται. Και σε όποιο στάδιο και να είναι η Κ/υ σχέση, είτε είναι το mentoring, consideration, κλπ αυτό το input από το Κ είναι πάντα βασικό. Θεωρώ ότι είναι σημαντικό ακόμα και στο στάδιο της αποδέσμευσης ή στο στάδιο που η αλληλεπίδραση δεν πάει παρακάτω. Και δεν το εννοώ αυτό με όρους βανίλα, ας πούμε 'πες μου για ποια καργιόλα με άφησες' ή 'και εγώ που θυσιάστηκα για εσένα'. Υπάρχει ακόμα και στο στάδιο του 'τέλους' χρήσιμη πληροφορία και το αντιλαμβάνομαι σαν ένα κομμάτι της "εκπαίδευσης" τύπου. Δηλαδή το να υπάξει ένα τελικό debriefing ή ακόμα και ένα handover αν θες, πιστεύω ότι είναι σημαντικό.

Τα κατά περίπτωση περιστατικά σαν αυτό, ε προφανώς και μπορούν να συζητιούνται για ώρες σε κύκλους χωρίς να βγει κάποια ουσιαστική άκρη.

 

Έτσι τελειώνουν οι περισσότερες ταινίες του Μπουνιουέλ.  

 

Ως προς αυτό οι πληροφορίες είναι ελλιπείς  

 

Μα συμπερασματικα έχει συμβεί το τοσο μπορούσε τόσο έκανε και αυτό είναι. Η δικαιολογία έχω μετατρέψει την σχέση D/s σε βανίλια μετά απο μεγάλο χρονικό διάστημα γιατί δεν ειχα λόγο να τιμωρήσω πιστεύω δεν καλύπτει σαν εξηγηση την εξέλιξη της. Το D/s είναι μονο τιμωρία και αμα δεν βρίσκω λόγο αλλάζουν όλα; Η εξέλιξη μιας τέτοιας σχέσης φυσιολογικα θα ηταν μια πιο δυνατή D/S σχέση αφού εχει αναπτυχθει η αγάπη η εμπιστοσύνη το δέσιμο σε καλύτερη ή ακόμα και σε M/S σχέση. Υπάρχουν πολλά ζευγάρια που να ξεκινάνε D/s και να γίνουν βανίλια; Ίσως αν έχουν πειραματιστει και δεν τους βγήκε και αυτό θα έδειχνε απο νωρίς. Το να μην μπορεί να αντεπεξέλθει σε φαντασιώσεις είναι κατι διαφορετικό η σταθερότητα στο να συνεχίσει η σχέση οπως ειναι δεν είναι φαντασιώση. Είναι σαν μια μέρα ξύπνησει η υποτακτική και σου πει κατέβασε μου τα σκουπίδια φερε μου πρωινό στο κρεβάτι και σαββατοκύριακο το κανω εγω, μοιράζουμε τις δουλειές και το βράδυ αγκαλιτσα θα βλέπουμε ρεαλιτι, κατι εντελώς διαφορετικό απο οτι ζούσες.

 

Τι ψάχνουμε ;

 

Εντάξει   Απλά σε μία σχέση "δάσκαλου/μαθητή", εντελώς γενικά και έξω από το χώρο, πρώτα εξαντλούμε το αν και τι δεν έκανε καλά ο δάσκαλος και μετά περνάμε στα του μαθητή.

 

Τίποτα ήταν ένα νημα που συζητήθηκε βάση ενός γεγονότος δεν έχει σκοπό να βρει λύση

 

Εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι υπάρχουν.

 

Πολλές φορές έχουμε την ανάγκη να συζητήσουμε κάτι για να μπορέσουμε να το κλείσουμε μέσα μας και να πάμε παρακάτω.
Ο καθένας φρονω, κάνει αυτό που έχει ανάγκη τη δεδομένη στιγμή, αυτό που κρίνει πως θα τον βοηθήσει στον απολογισμό, την αποδοχή και τελικά την ειρήνη εντός του.