Υποτακτικοί έτοιμοι για όλα...

Τι νόημα έχει να «διαπραγματεύεσαι» την καύλα σου? Πολύ καλά έκανε ο τύπος και ξεκαθάρισε εξ αρχής τα θέλω του και εξίσου καλά έκανε και η @karamel που δεν τα δέχτηκε εφόσον δεν το νιώθει να τα ακολουθήσει. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι υ ή ότι δεν θα κάνει τα ίδια και «χειρότερα» για κάποιον που θα καυλώσει ανυπέρβλητα να τα κάνει… αδιαπραγμάτευτα!

Δεν γνωρίζω την περίπτωση του «εμπειρου υ» αλλά μπορώ να καταλάβω τις Κυρίες που «έπεσαν να τον φάνε» γιατί μου είναι αδιανόητο το παζάρεμα της καύλας σε κάθε θέση και σε κάθε είδους σχέση. Μόνο καταπίεση μπορώ να δω σε αυτό.

Είναι άλλο πράγμα η εκτίμηση της κατάστασης -νιούμπι ή όποιας άλλης (υγεία, εργασία, απόσταση, παιδιά κτλ) και άλλο η διαπραγμάτευση. Που ακόμα και αυτή είναι προαιρετική, σε όποιον θέλει να την λάβει υπόψιν και μέχρι εκεί που θέλει ή μπορεί να εκτιμήσει/ κατανοήσει, μέχρι εκεί που δεν διαπραγματεύεται και δεν παζαρεύει τα θέλω και την απόλαυση του/της. Και από την άλλη μεριά, κανένας δεν «πρέπει» να ακολουθεί αν δεν το νιώθει.

Πιστεύω ότι καταλήγουμε στο ζήτημα της συμβατότητας. Δεν μιλάμε για ταμπέλες υ και Κ αλλά για το περιεχόμενο που καθορίζει και το "πρέπει" της υπόθεσης. Δεν υπάρχει σωστός και λάθος χειρισμός, υπάρχει το συμβατό και το ασύμβατο.

Ναι.

 

Δηλαδή καλά έκανε ο τύπος που ξεκαθάρισε τα θέλω του και το υ θα πρέπει ή να τα δεχθεί ή όχι.
Αυτό δεν είναι διαπραγμάτευση; Μόνο εάν το υ πει κάτι είναι;
Τέλος εάν πρέπει να δέχεται ένα υ τις εντολές του Κ γιατί είναι Κ ποια η διαφορά με ένα σκλάβο/α;

 

Όχι, δεν είναι διαπραγμάτευση, είναι δήλωση θέσης, είναι τελεσίγραφο.

Διαπραγμάτευση είναι αν υποχωρήσει στα θέλω του και εκεί έχει πεθάνει το Κ/υ πριν καν ξεκινήσει.

 

Για να υπάρξει (ή όχι) συμβατότητα δε θα πρέπει να έχει υπάρξει πρώτα μία αρχική επικοινωνία; Να έχει χτιστεί μία κάποια εμπιστοσύνη ικανή στο να βοηθήσει κάποιο άτομο να ανοιχτεί ή οτιδήποτε;
Κάθε θέση έχει τις ευθύνες που της αναλογούν, προσωπικά το "ακολούθησέ το σκοτάδι μου χωρίς όρια" είτε το "θα ακολουθήσω το σκοτάδι σου χωρίς όρια" στο στάδιο της αρχικής γνωριμίας, το βρίσκω τουλάχιστον ανεύθυνο, εκτός και αν μιλάμε για καυλαντα

 

Γιατί να είναι σκοτάδι και όχι φως;

 

Ας είναι φως, όπως και να το ονομάσουμε, το να μπούμε σε αυτό με το καλημέρα σας, είναι κάπως risky...

 

Πάντως μετά μην απορούμε που ακούμε συχνά πυκνά Κ να έχουν κακοποιήσει υ γιατί το σκοτάδι ή το φως τους ήταν λίγο διαφορετικό και φυσικά το υ πρέπει να το υποστεί γιατί δεν έχει δικαίωμα να πει τίποτα και πρέπει να ακολουθήσει γιατί δεν γίνονται διαπραγματεύσεις στην καύλα. Πόσο μάλλον εάν είναι άπειρο που δεν έχει μέτρο σύγκρισης και το έχουν πείσει ότι έτσι είναι τα πράγματα και εάν θέλει να γίνει καλό και έμπειρο υ.

 

Άλλη μια καραμέλα που κρατάει καιρό.

 

Δηλαδή δεν υπάρχουν περιστατικά κακοποίησης ;;;
Δεν έχει πέσει τόσα χρόνια τίποτα στην αντίληψη σας;
Γιατί εγώ ξέρω και περιπτώσεις που έφτασαν στα δικαστήρια αλλά και περιπτώσεις που την γλύτωσαν "παρά τρίχα" να πάνε.

 

Δηλαδή πώς το φαντάζεστε;
Ένας κυριαρχικός λέει σε μια υποτακτική "Ο τρόπος μου είναι έτσι"
ή
Μια υποτακτική λέει στον κυριαρχικό "θέλω ο τρόπος σου να είναι έτσι"

 

Τα περιστατικά όπου κυριαρχικοί έπεσαν θύματα λαϊκών δικαστηρίων από αποδεσμευμένες ή απορριφθείσες, είναι πραγματικά πολλά.
Ευτυχώς σε αυτό το φόρουμ τα λαϊκά δικαστήρια συνήθως δεν τυγχάνουν καλής υποδοχής.

 

Διαφωνώ.

Ένα άπειρο υποτακτικό και κάθε υποτακτικό άτομο, όπως και κάθε άλλο είδος άτομο, διαθέτει νοημοσύνη. Αν θέλει κάποιος να πειστεί ότι τα πράγματα πάνε έτσι ή αλλιώς, αν δεν θέλει να εξετάσει τα πράγματα με την δική του ματιά, αν δεν θέλει να πάρει χρόνο και προτιμάει να βούτηξει με τη μια, φυσικά είναι δικαίωμά του. Όλοι ενήλικες είμαστε, οι ευθύνες των επιλογών δικές μας.

Γενικά: η απειρία, στο χώρο ή αλλού, δεν σημαίνει πως μπαίνοντας αφήνει κανείς έξω από την πόρτα κριτική ικανότητα, ευθύνες και σύνεση. Όλα είναι επιλογές.