Φεμινισμος και bdsm...

Νομίζω πως όσο πιο ανοιχτός και ειλικρινής είσαι εξαρχής, τόσο μεγαλύτερη επιτυχία στη συμβατότητα θα υπάρξει. Επίσης πόσο ρεαλιστής είσαι και αν ξέρεις τι θέλεις. Δεν πιστεύω στην τύχη. Θεωρώ πως φέρνεις κοντά σου ανθρώπους που ταιριάζεις ανάλογα με το τι εκπέμπεις.
Αν ανήκεις σε έναν Κ από χειμώνα και το καλοκαίρι ξαφνικά σου ζητήσει κάτι τόσο έξω από σένα τότε είτε δεν έχετε επικοινωνήσει σωστά τόσο καιρό, είτε τελικά δεν του έχεις παραδοθεί πλήρως.
Ειναι σημαντικό να υπάρχει εμπιστοσύνη. Ο Κ σου θα ζητήσει αυτό που επιθυμεί και ξέρει πως μπορείς η οφείλεις να ανταπεξέλθεις.Ξερεις όμως πως ότι και αν ζητήσει είναι για το δικό σου καλο και το δικό Του.

 

Μια σχέση Κυριαρχίας/υποταγής, είναι μια σχέση ασύμμετρη, ανισοβαρής, όπου το Κ μέρος θέτει τους όρους και τους ορισμούς και το υ μέρος ακολουθεί.

Το αν θα είναι M/s, D/s κλπ είναι διαβάθμιση κι όχι είδος σχέσης.

Μια σχέση Κ/υ λοιπόν, είναι όλα ή τίποτα, ναι. Το αν, πόσο και για τι θα υπάρξει περίοδος χάριτος/δοκιμασίας/περισυλλογής είναι απόφαση αυτού που θέτει τους όρους και τους ορισμούς. Κι αυτός έχει την ευθύνη για το αποτέλεσμα.

Η απάντηση «ευχαριστώ, δεν θα πάρω» είναι καθ’ όλα αποδεκτή ως χρονική οριοθέτηση της Κ/υ σχέσης, δηλαδή «ευχαριστώ δεν θα δοκιμάσω καν» ή «ευχαριστώ, ως εδώ ήταν». Δεν είναι όμως στις αποδεκτές απαντήσεις μέσα στην Κ/υ σχέση.

Τα παραπάνω δεν είναι κάτι καινούριο ή πρωτότυπο, το ξέρω. Η σκέψη που θα ήθελα να μοιραστώ, όμως, είναι η εξής: από πού προκύπτει ότι μόνον μια Κ/υ σχέση μπορεί να είναι μια καλή σχέση;

Και ρωτώ γιατί τόσο συχνά παρατηρείται το φαινόμενο να θέλουμε (και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου) να φέρουμε τον ορισμό της Κ/υ σχέσης στα μέτρα μας. Που σημαίνει ότι διεκδικούμε με κάποιο τρόπο να μπούμε κι εμείς σε αυτό τον ορισμό, να ονοματίσουμε την σχέση μας Κ/υ. Γιατί;

Υπάρχουν πάρα πολλά είδη και τροπισμοί σχέσεων που είναι πάρα πολύ ωραία και λειτουργικά. Και πάρα πολλοί ευτυχισμένοι άνθρωποι μέσα σε όλες αυτές τις σχέσεις.

 

Και ποιο είναι το πλαίσιο που ορίζει

Κοίτα εγώ δεν έχω θέμα με τις ταμπέλες αφενός και αφετέρου δεν δέχομαι τον όρο που έχω διαβάσει πολλάκις πλαίσιο, λες και υπάρχει κάποια βίβλος που ορίζει τι είναι K/υ ή τι είναι Α/σ. Θέλω όμως να σου πω κάποια πράγματα εγώ για παράδειγμα από τη γυναίκα μου ξεκίνησα να κάνω ζίου ζίτσου αυτή το κάνει 9 χρόνια εγώ το κάνω τρία γιατί είπα ας το δοκιμάσω να δω και μου άρεσε. Αυτό είναι κάτι δύσκολο δεν είναι κάτι εύκολο γιατί σου δημιουργεί μια ελαστικότητα στο σωμα απίστευτη, τύφλα να έχει η γιόγκα.

Και σου θέτω το εξής απλό ερώτημα αν για παράδειγμα κάποιος Κ αποφασίσει να ξεκινήσει να το κάνει επειδή είναι σε σχέση Κ/υ θα πρέπει ντε και καλά να το επιβάλλει στην άλλη όταν για παράδειγμα σε εκείνη δεν της αρέσει;

Ένα άλλο παράδειγμα αν η γυναίκα μου είναι Κ μου και πάρει μια φωτογραφία μου μετά από 3 χρόνια σχέσης και με μοντάζ με κάνει Κόναν και της αρέσει αυτό που βλέπει και μου πει ξέρεις εγώ θέλω να γίνεις σωματαράς εγώ θα πρέπει επειδή είμαι σε σχέση Κ/υ να της πω μάλιστα Κυρία και να αρχίσω να πλακώνομαι στο γυμναστήριο στις γαλοπούλες και στις ντέκα για να γίνω αυτό που είδε σε μία φώτο επειδή έτσι της ήρθε; Σόρρι αλλά δεν το βλέπω έτσι και αν είναι να καταρριφθεί η υποτιθέμενη αρχή του Κ/υ ας είναι. Μια ταμπέλα με μηδαμινή σημασία σε μια σχέση είναι τίποτα περισσότερο...

 

Αρκεί το όλα ή τίποτα να προέρχεται από πραγματικό Κ. Εκεί λίγο μπλέκεται το πράγμα ίσως στο μυαλό αρκετών, στο ότι δεν έχουν συναντήσει έναν τέτοιο. Είπαμε, σπανίζει το είδος.  
Γιατί αν πέσεις σε έναν που εκμεταλλεύεται τα οφέλη αυτής της ιδιότητας ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι τότε το όλα ή τίποτα γίνεται δυνητικά επικίνδυνο.

 

Θα μου επιτρέψεις να σου πω τη δική μου άποψη... Ίσως έχεις συγκεντρώσει όλη σου την προσοχή στις ταμπέλες και στα πρέπει και χάνεις την ουσία. Όταν ένα υ αποφασίσει να μπει σε μια τέτοια σχέση τότε δεν το βλέπει ως αγγαρεία η ως κάτι αναγκαστικό. Θα κάνει ότι θέλει ο Κ, θα τον ακολουθήσει δηλαδή σε ότι θέλει γιατί από κει το υ αντλεί ικανοποιήση και έχει λόγο ύπαρξης.
Για παράδειγμα εμένα αν δε με ελέγχουν χάνομαι εντελώς. Έχω ανάγκη τον έλεγχο, έχω ανάγκη κάποιος να μου ελέγχει το μυαλό, το σώμα και τα συναισθήματα. Μέσα από τον έλεγχο αντιλαμβάνομαι και την αγάπη.
Πιστεύω πως δεν έχει σημασία η σχέση, όσο ο άνθρωπος. Όταν βρεις Εκεινον που θες να γονατίσεις και να υπηρετήσεις με τη ψυχή σου τότε όλα αυτά που λες μοιάζουν απλα. Θέλεις να φας πατσά, γιατί στο ζητάει Εκείνος και το μπράβο που θα ακούσεις η θα δεις στο βλέμμα του είναι σα να έφαγες τελικά μια τούρτα σοκολάτα! Είναι μαγικό.. Τι να πω;;
Άρα εστίασε στον άνθρωπο και ότι κάποιοι στο κάνουν όλο αυτό να το ζητάς απαγνωσμενα.

 

Αν το επιθυμεί εκείνη τότε ναι.

Πάλι ναι.

Δεν είναι όλα για όλους, αν δεν θέλετε να είστε σε Κ/υ σχέση τότε μην είστε, κανείς δεν σας αναγκάζει.

Για κάποιους δεν είναι το θέμα η ταμπελα αλλά η ουσία.

 

Αχα θα παρει κάποιος αναβολικά δηλαδή να καταστρέψει το σώμα του γιατί της σκάλωσε στον εγκέφαλο κάποιας να γίνει το υ της Κόναν. Οκ....

 

Δεν διάβασα κάτι για αναβολικά.
Ένα χαρακτηριστικό πάντως ενός Κ είναι και η σωφροσύνη.

 

Εδώ έρχεται η ευθύνη αυτού που συναινεί στο όλα ή τίποτα να γνωρίζει σε ποιον συναινεί κι αν δεν είναι ακόμα σε θέση να ξεχωρίζει, τότε να μην βιάζεται και να πάρει τον χρόνο του.

 

Η ντεκα είναι αναβολικό και Κόναν γίνεσαι μόνο με αναβολικά. Το ξέρω πως έφερα ακραίο παράδειγμα αλλά το έκανα για να αναδείξω πως δεν είναι όλα άσπρο μαύρο και πως η ουσία δεν χαλάει από ένα όχι.
Και δεν νομίζω πως σε μία σχέση έχει σημασία τι θα πει ένα φόρουμ ένα βιβλίο ή μια ιστοσελίδα στο ίντερνετ.

 

Σε μια vanilla σχέση δεν έχει καμία σημασία αν καταρριφθεί το D/s, μια και υπάρχει D/s.
Πραγματικά μια ταμπέλα έχει όχι μηδαμινή, αλλά μηδενική αξία, για κάποιον που δεν ξέρει να διαβάζει τι γράφει η ταμπέλα.

 

Σωστά τα λες και σωστά στα λένε. Θεωρητικά, όταν έχεις μπει σε Κ/υ συσχετισμό, το Κ μέλος του συσχετισμού είτε δια της επιβολής είτε δια της πειθούς είτε μέσω άλλου τρόπου, παίρνει αυτό που θέλει από το υ του. Σε πρακτικό επίπεδο δεν το παίρνει πάντα και τότε έρχεται ένα ρήγμα (μικρό ή μεγάλο) όπου τα 2 μέλη αποφασίζουν πως θα κινηθούν. Θεωρητικά πάλι το Κ αποφασίζει αλλά στην πράξη συναποφασίζουν.