Τα αίτια της ανειλικρίνειας

Οταν το διαβασα αντανακλαστικα μου ηρθε στο μυαλο η παρακατω προταση: "Ο καλυτερος φιλος του απατεωνα ειναι ο ηλιθιος"

 

Αυτό που δεν έχεις καταλάβει είναι ο εαυτός σου, γιατί όπως λες δεν είσαι σίγουρος αν θα αντέξεις .
Αν λοιπόν πεις ''πάμε'' χωρίς να το επικοινωνήσεις αυτό, ναι είσαι ανειλικρινής

 

Πολλούς άλλους λόγους και σκοπούς μπορεί να έχει και έναν βασικότατο δεν θέλει κάποιος να δίνει περιττές, κατά τον ίδιο, πληροφορίες για τον εαυτό του. Δεν μπορώ να δεχτώ ως πλανητική αλήθεια ότι η ανειλικρίνεια έχει ως σκοπό την εξαπάτηση, άλλωστε υπάρχει και ένα θέμα κλιμάκωσης των συνθηκών. Η ανειλικρίνεια ξεκινάει από το να μην πει κάποιος για το σπυρί που έχει βγάλει στον κώλο σε κάποια που γνώρισε χθες, είναι εξαπάτηση αυτό τώρα; και φτάνει ως τον ήλιο, υπό τον οποίο ουδέν κρυπτόν. Για να αρχίσουμε να μιλάμε για εξαπάτηση έχουμε ανέβει κλίμακα ανειλικρίνειας και καλό είναι να συντρέχουν και άλλες προϋποθέσεις, που έχουν σχέση, μεταξύ άλλων, με την επίπτωση της αλήθειας σε μια κατάσταση, αν πρόκειται για κάτι καταλυτικό και αποκρύβεται και συγχρόνως ο αποδέκτης του παραμυθιάσματος εκτίθεται σε κινδύνους που δεν γνωρίζει και είναι υπεύθυνος να πάρει τα μέτρα του, τότε υπάρχει πρόβλημα. Τότε όμως δεν ενδιαφέρει τον αποδέκτη αν κάποιος είναι ανειλικρινής και για ποιον λόγο, τον ενδιαφέρει να δει τι θα κάνει.

Και μια υποσημείωση, το παραμύθιασμα αφορά αυτά που θέλει ή δεν θέλει να ακούσει ο άλλος, δεν είναι ίδιο πράγμα με την ανειλικρίνεια που είναι πώς παρουσιάζει τον εαυτό του ή τα γεγονότα που τον αφορούν άμεσα κάποιος.

 

όταν το manipulation αφορά συναισθήματα, τα πράγματα δεν είναι άσπρο-μαύρο

 

Ξέρεις γιατί; επειδή δεν ξέρω πόσο πανουργα είναι, αυτή μπορεί να είναι κρυφοσαδίστρια και εγώ να μην το ξέρω ή να μην μου το πει γιατί πχ εκείνη να θεωρεί πως εγώ πρέπει να το θεωρώ δεδομένο. Αυτή μπορεί πχ για τιμωρία να μου πει να κάνω κάτι που η σωματική μου πλάση να μην το αντέχει γιατί πχ άργησα να της πάω πρωινό πέντε λεπτά. Σουβλακια φτιάχνουν πολλά μαγαζιά κάποια πολύ καλά κάποια πολύ άσχημα. Μου αρέσουν τα σουβλάκια πάρα πολύ αλλά αν πάρω από κάποιο μαγαζί που δεν γνωρίζω δεν ξέρω αν θα μου αρέσει η όχι με αποτέλεσμα να το πετάξω παρόλο που τρελαίνομαι για αυτά. Καταλαβαίνεις τι εννοω;

 

αυτή είναι μια κουβέντα που πρέπει να κάνεις μαζί της... εκ βαθέων

 

Η ανειλικρίνεια μπορεί να συμβάλλει εργαλεικά στην εξαπάτηση αλλα μπορει να κυκλοφορεί και μόνη της, αυτούσια, με εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά από την σκόπιμη χρησιμοποίηση της στην εξαπάτηση. Η εξαπάτηση προϋποθέτει πρόθεση, αποφέρει κέρδος (κάθε είδους) στο ένα μέρος και ζημία προς το αντισυμβαλλόμενο μέρος, και κάποια στιγμή αποκαλύπτεται. Πριν εξισώσουμε την ανειλικρίνεια με την εξαπάτηση θα πρέπει να εξεταστεί κατά πόσο έχουμε τη δυνατότητα να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας κατ΄ αρχάς. Ένας βασικός διαχωρισμός είναι αυτός και το μη εφικτό της ειλικρίνειας σε απόλυτο βαθμό δεν μας καθιστά ανέντιμους ή απατεώνες με πρόθεση όταν αυτόν τον μειωμένο βαθμό ειλικρίνειας μας τον μεταφέρουμε αναγκαστικά και στον Άλλον. Υπάρχει και η συνειδητή ανειλικρίνεια όπου μπορεί να καταφεύγουμε σε αυτήν για πολλούς λόγους, από παθογενείς – δεν είναι του παρόντος – από κακή προαίρεση προς τον Άλλον (χωρίς πρόθεση εξαπάτησης του όμως), τιμωριτικά ή από άμυνα σε κοινωνικά στερεότυπα που θελουμε να αποφύγουμε ή ακόμα και για την προστασία του Άλλου (δημιουργώντας κέλυφος γύρω του) ή κατ’ οικονομίαν, για να αποτρέψουμε κάτι χειρότερο. Η ανειλικρίνεια μπορεί να μην αποκαλυφθεί ποτέ γιατί δεν συντελεί απαραίτητα σε ψέμα ή απάτη.

 

Συγνώμη αλλά ειλικρινά δεν έχω καταλάβει για τι αγχώνεστε.
Για κάτι που ζείτε;
Για κάτι που σχεδιάζετε να ζήσετε;
Για κάτι που ζουν κάποιοι άλλοι και στην προσπάθεια σας να μπείτε στα παπούτσια τους αγχώνεστε;

 

Αυτό είναι έλλειψη εμπιστοσύνης στην Άλλη ,αλλά επίσης και στον εαυτό σου.

Σε καμία περίπτωση δεν θα έπαιρνα σουβλάκια από μαγαζί που δεν μου εμπνέει εμπιστοσύνη  

 

Αν κάποιος παρουσιάζει τον εαυτό του διαφορετικό από αυτό που είναι , για παραμύθιασμα πρόκειται και συνήθως αποσκοπεί στην εξαπάτηση. Το ίδιο ισχύει και για την παρουσίαση των γεγονότων αλλά και των προθέσεων του. Όταν λοιπόν κάποιος τα παρουσιάζει όλα αυτά όχι όπως είναι, αλλά όπως πιστεύει οτι θα πείσουν τον άλλον , δεν ειναι εξαπάτηση?

 

Άσχετα από τις δικαιολογίες που λεει κάποιος στον εαυτο του, στην πραγματικότητα ,σε όλες αυτές τις περιπτώσεις εξαπατά τον άλλον.

 

Όταν ρωτάς κάποιον (κάποια συνήθως) "τι έχεις;" "συμβαίνει κάτι;" και άλλα, η απάντηση "τίποτε" είναι σαφώς ανειλικρινής, αλλά δεν την λες κι εξαπάτηση.
Όταν συναντάς κάποιον γνωστό σου και σου λέει "όλα καλά" κι ας έχει βαριά ανίατη αρρώστια, η απάντηση είναι σαφώς ανειλικρινής, αλλά δεν την λες κι εξαπάτηση.
Όταν η γειτόνισσα σου λέει «άντε βρε παιδί μου πότε θα αποφασίσετε να κάνετε ένα παιδάκι; Τα χρόνια περνάνε». Το ότι δεν της λες πως έχεις κάνει 4 ανεπιτυχείς εξωσωματικές, μπορεί να είσαι για κάποιους ανειλικρινής, αλλά δεν το λες κι εξαπάτηση.
Όταν στις γυναικοσυζητήσεις καμία δεν το έχει κάνει από πίσω, η απάντηση «όχι» ή «άπαπα», είναι σαφώς ανειλικρινής, αλλά δεν την λες κι εξαπάτηση.