Τα αίτια της ανειλικρίνειας

Εεε, τώρα...
Κανένα φόρουμ, κανένα ΜΚΔ, κανένα κόμμα/παράταξη/ομάδα, καμιά συλλογικιά οντότητα ούτε καν "παρέα" δεν προσφέρει κανενοός είδους "πιστοποιητικό" καθαγιασμού/άφεσης αμαρτιών/εξωρραϊσμού και τέτοια...
Μπορεί να προσφέρει ένα "ανήκειν", μια "συνάφεια", στον όποιο βαθμό, λειτουργεί στα άτομα που αρέσκονται,στον όποιο βαθμό επίσης, να φοράνε στο κούτελο το προτιμησιακό κατιτίς τους, για λόγους οικονομίας ενέργειας/συρρίκνωσης εντροπίας στο μέτρο της αντίληψής τους, πράμα που δυνητικά σημαίνει πως ακόμα και στις πιο αφόρτιστες ομαδοποιήσεις -τύπου πορτοκαλάδα "κόκκινη ή μπλε"-μπορούν να υπάρξουν απίθανες εντάσεις με "γάμησέ τα" αποτελέσματα.
Η αντιπαράθεση στο πεδίο από θέση που επικοινωνείται σαφώς πλην εμμέσως ως κατατασσόμενη σε διαφορετικό επίπεδο, από το επίπεδο που βρίσκεται το κάθε "γκρούπο" (από πάνω ή από κάτω, αδιάφορο) αποφέρει μηδενικά αποτελέσματα, εξαιρούνται οι "μπούφλες" για όσο διαρκούν.
Και γιατί να χρειαστεί η αντιπαράθεση, άντε και η "μπούφλα, άλλωστε..;
Είναι πολύ υπομονευτικιά, εκτός αν το ζητούμενο συμποσώνεται σε εφήμερες "καυλίτσες αναφοράς" για τίπουτας "κουτελάτα" μπράβο/ζήτω/λάικ, τέτχοια.

 

Συμφωνώ...Και να μπορεί να της επιβληθεί...

 

Είναι παράπλευρο αντικείμενο, στον χώρο που αφήνουν τα γεγονότα. Όταν η αμφισβήτηση είναι και αυτή όσο δεν παίρνει γραμμική, όμως;  

 

κατανοώ οτι η κρίση του καθενός εξεικονίζει τις προτεραιοτητές του μαζί και την διεισδυτικότητα της ίδιας της κρίσης του.

 

Τι σημαίνει «εξεικονίζει την οξύτητα της κρίσης του»; Με ενδιαφέρει!

 

εξεικονίζει την ικανότητα της κρίσης να διακρίνει μεταξύ τους τα επιμέρους που συνθέτουν οτι επιχειρεί να κρίνει. την ανάλυση, με άλλα λόγια.

 

Αν κατάλαβα καλά και οι δύο μου λέτε διαφορετικό τρόπο πως λόγω των διαφορετικών ποιοτικών χαρακτηριστικών που φέρουν τα Κ/υ, δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο εκμεταλεύσης.

Καθώς και η μάθηση και ο χρόνος μελέτης και εξοικείωσης παίζουν σημαντικό ρόλο ώστε η υ να θωρακιστεί και πολύ δύσκολα θα ανταποκριθεί σε κάποιον που δεν θα φέρει τα απαιτούμενα χαρακτηριστικά.

 

Κύριο είπαμε, δεν είπαμε Χατζηαβάτη.
Αν δεν μπορεί να της επιβληθεί, δεν.............

     

 

Αν δεν μπορεί να κάνει τουλάχιστον αυτό..

Μπορεί να παίξουν τις πιτσικουλιές, τον γιατρό-ασθενή ( με συνταγογράφηση πάντα ), τους kinky κουμπάρους, ή στην τελική να παίξουν απλά τα βλέφαρα τους.
Περί ορέξεως..

Ότι και να παίξουν πάραυτα, θα είναι παίγνιο ρόλων και τουλάχιστον, συνετό θα ήταν, να μην βαυκαλίζονται αμφότεροι ότι είναι κάτι πέραν τούτου.

 

Εμπιστοσύνη και υποταγή πάνε μαζί

 

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο, από όσο με την τελευταία φράση σου

 

100 threads σε μια απάντηση κα. @Mystique.