Πως σε επηρεάζει ο κόσμος του bdsm στη σεξουαλική σου ζωή?

Έχω βρεθεί στην άβολη θέση που όταν με τη κοπέλα μου φτάνουμε στο σημείο του σεξ, ενώ όλη την υπόλοιπη ώρα το μόριο μου να ανταποκρίνεται κανονικότατα, να μην μπορεί να "σηκωθεί" τη συγκεκριμένη στιγμή. Τη 1η φορά υπέθεσα πως ήταν το άγχος αλλά αυτό συνέχισε να συμβαίνει. Όταν όμως ήμασταν σε μια στάση που θύμιζε κάπως τα φετίχ τα οποία με προσελκύουν αμέσως άναβα...Όποτε έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως δεν μπορώ να απολαύσω την "κανονική" πράξη επειδή έχω εθιστεί σε κάτι άλλο. Τι μπορώ να κάνω?

 

Το κάτι άλλο  

 

Και άν καταλήξω να αναζητάω μόνο αυτό? Θέλω να κάνω και το κάτι άλλο και το κανονικό... Και δεν θέλω προφανώς να καταστρέψω τη σχέση μου για τις φαντασιώσεις μου  

 

Εξερεύνησε το άλλο, διεύρυνε το, επικοινώνησε το.

 

Θα τόθελα όμως χρειάζεται και παρτενέρ που κατανοεί το άλλο

 

Σκεφτείτε πάντως και την περίπτωση να μην έχετε εθιστεί στο κάτι άλλο -και χρήζετε απεξάρτησης- αλλά απλά να είναι ο τρόπος που ανάβετε.
Δεν φτιάχνονται όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο, είναι μύθος.

 

Μα θέλω παιδιά κάποια στιγμή 

 

Εκείνη το ξέρει?
Αν όχι πρέπει να το μάθει... γιατί έτσι και αλλιώς κάποτε θα πρέπει να το μάθει για να μην ταλαιπωρείστε αμφότεροι.
Αν Ναι τότε πρέπει να μάθει τι συμβαίνει για να ξέρει τι να κανει και να μην ταλαιπωρείστε αμφότεροι.
Σε κάθε περίπτωση η λύση είναι εκεί. Μεταξύ σας.

 

Δεν υπάρχει λύση φίλε μου, δυστυχώς.
Αν την βρίσκεις μόνο και μόνο ως υποτακτικός θα δυσκολευτείς στις σχέσεις σου.(εκτός αν σ' αρέσει να είσαι έτσι και στη σχέση σου που απ' ότι φαίνεται δεν το θες αυτό)

 

Τέλεια ...

 

Η αλήθεια είναι ότι από πολύ νωρίς αναζητούσα μέσα στην σεξουαλικη μου ζωή στοιχεία του bdsm όπως περιορισμό, πόνο, κυριαρχία από τον σύντροφο μου.
Τότε δεν ήξερα ακριβώς γιατί, παρόλα αυτά αν και το επικοινώνησα πολλές φορές δεν υπήρχε ανταπόκριση όσο και να το προσπάθησε γιατί δεν ήταν κάτι που ήταν και στην δική του φύση.
Στην αρχή απλά το βοηθούσα με την φαντασια μου, πχ έβγαζα την μπλούζα μέχρι τους καρπούς μου έτσι ώστε να νιώθω δεμένη..., η ζητούσα να με δαγκώσει δυνατά, η απλά φανταζόμουν σενάρια.
Δεν βοήθησε και πολύ η αλήθεια είναι...

Κάποτε ένας φίλος μου είχε πει ότι αν μπεις μέσα στο bdsm δεν υπάρχει επιστροφή.
Ήμουν πολύ νέα σε όλο αυτό για να το κατανοήσω. Οπότε μετά την πρώτη μου εμπειρία γύρισα σε βανίλια σχέσεις... Πάντα κάτι έλειπε μέσα μου.

Η διαφορά στο bdsm είναι ότι είναι τρόπος ζωής και όχι απλά ένα kinky play. Ολα από μόνα τους είναι ερωτικά χωρίς απαραίτητα την ίδια την σεξουαλικη πράξη.
Μέτα από ένα spanking, ένα παιχνίδι με το flogger, η μετά από ένα υπέροχο δέσιμο κουρνιαζω στην αγκαλιά Του με τα σημάδια μου τα κοιτώ, τα νιώθω, τα αγγίζω και ειλικρινά είναι σαν να έκανα μολις έρωτα...
Ισως, χωρίς να θελήσω να γίνω υπερβολική, και κάτι πολύ πιο δυνατό...
Τόσο που δεν μπορεί καμία vanilla σχέση να το αναπληρώσει.

Συνεπώς η επικοινωνείς τα θέλω σου και ελπίζεις για ανταπόκριση με πολύ πολύ κοινή υπομονή, η παίζεις με την φαντασια σου εχωντας πάντα ένα κενό μέσα σου, η τελος αποφασίζεις ότι δεν μπαίνει νερό στο κρασί σου και προχωρας.

Υγ. Παιδάκια θα κάνεις και με τους 3 τροπους

 

Ευχαριστώ πάρα πολύ. Οι προσωπικές σου εμπειρίες με βοήθησαν η αλήθεια είναι. Όμως αυτό σημαίνει πως εάν το δοκιμάσω και δεν μου αρέσει, ίσως επιστρέψω στο "κανονικό''?