Πως σε επηρεάζει ο κόσμος του bdsm στη σεξουαλική σου ζωή?

Στο δικό μου μυαλό κανονικη κατάσταση είναι αυτή που μας κάνει να νιώθουμε όμορφα.

Μιλά με την σύντροφο σου
Δοκιμάστε όσα περισσότερα φαντάζεστε με κοινές αποφάσεις σεβομενοι ο ένας τις επιθυμίες του άλλου.
Από ότι κατάλαβα μιλάς για μια σχέση ζωής μαζί της οπότε καλό θα είναι να παιξετε και οι 2 με χαρτιά ανοιχτά.
Η ειλικρίνεια είναι λίγο άβολη όταν δεν την χρησιμοποίεις αλλά όταν μάθεις να το κάνεις ( και είναι αμοιβαίο) μπαίνεις σε έναν υπέροχο κόσμο εμπιστοσύνης, ανοίγματος, χωρίς επίκριση για τον δίπλα σου και χωρίς φόβο.

Οπότε μετά βλέπετε, νιώθετε, έχετε προσπαθήσει να βρει ο καθένας την κανόνικοτητα του, και πως μπορείτε η όχι να συμβαδισετε μέσα από αυτές.

 

Τι νάναι άραγε το επόμενο γιατί/πού/πώς/πότε..;

 

Καταλαβαίνω τι λες  
Ωστόσο, με τον καιρό θα καταλάβεις ότι δεν υπάρχει κανονικό και μη.
Για έναν άνθρωπο που θέλει, του αρέσει, έχει ανάγκη να ζει έτσι, αυτό είναι το... κανονικό.
Από την μέχρι τώρα εμπειρία μου, θα πω ότι μόνο οι αρρητες και καταπιεσμένες φαντασιώσεις καταστρέφουν σχέσεις.

Αν κάνεις ένα γκάλοπ, θα δεις ότι πάρα πολλοί άνθρωποι εδώ έχουν παιδιά.  

 

Μαργαριτα και μενα αυτο ειναι απο τις μεγαλες φοβιες μου, πως θα με επηρεασει, θα με παρασυρει...αλλα παντα προβαλλω το συμφερον των αλλων εναντι του δικου μου..και το βαζω πρωτο...θα μου πεις δικο μου θεμα αλλα για αυτο το θεμα μονο εδω μιλαω και εκφραζομαι....

 

Ώπα  
Πολλά θέματα μαζί και δεν είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνω πώς συνδέονται.
Όλα μας επηρεάζουν, αλλά αυτό δεν έχει πάντα και αναγκαία αρνητικό πρόσημο.
Κι επίσης δεν είναι κακό αναγκαία το να παρασυρόμαστε.
Και ποιοί είναι οι άλλοι που μπαίνει το συμφέρον τους πρώτο και θα πληγεί από την δική σου έκφραση;
Γενικά διαφωνώ με την αντιμετώπιση των σχέσεων ως παίγνια μηδενικού αθροίσματος  

 

Πως οταν εχεις υποχρεωσεις αισθανεσαι πως το πρωτο που μπορεις να θυσιασεις ειναι το κομματι του εαυτου σου που τεινει προς τα δικα σου ερωτικα αποθυμενα. Συνειδητοποιημενα τα βαζεις πισω... βλεπεις η κανονικοτητα οπως τη λες υπαρχει μονο στα δικα μας ματια...δεν εχω διευκρινισει ακομα μεσα μου αν κανονικοτητα ειναι να υπερασπιζεσαι τα θελω σου η να θετεις τα σωστα παραδειγματα βαση του political correct..

 

Χρησιμοποίησες τη λέξη "προσελκύουν", υποθέτω ότι το έκανες γιατί αν χρησιμοποιούσες τη λέξη ανάβουν θα ακουγόταν παράδοξα.
Κάνε λοιπόν αυτό που σε ανάβει και χαλάρωσε

Πολλές φορές το πρόβλημα είναι ψυχολογικό. Ίσως την πρώτη φορά να μην έφταιγε το άγχος, θα μπορούσε να ήταν και συμπτωματικό. Δε μπορώ να καταλάβω γιατί υποθέτεις ότι δεν έφταιγε το άγχος τις επόμενες φορές.
Ίσα, ίσα, είναι πιθανό την αντίδραση (ή μη αντίδραση αν θέλεις) να την έχει προκαλέσει η συνειδητή ή ασυνείδητη ιδέα της πρόσκαιρης ανικανότητας να ανταποκριθείς

 

Υπερισχύουν οι ανάγκες και τα θέλω σου ή καταπατούνται; Σύμφωνα με το νήμα που άνοιξες, έρχεσαι σε αντιδιαστολή.
Κανονικότητα σημαίνει να καλύπτονται οι ανάγκες σου. Όλα τα άλλα είναι κουραφέξαλα.

 

Όταν αναφέρονται κάποιοι σε "κανονικό" εννοούν το σύνηθες και άρα τη δυσκολία των μη συνηθισμένων να βρουν ταίρι.
Το να δεχθεί ότι αυτό που θέλει είναι ή δεν είναι κανονικό δεν αλλάζει το γεγονός ότι δεν είναι το σύνηθες.

 

Αυτό είναι η αντιμετώπιση των σχέσεων ως παίγνιο μηδενικού αθροίσματος.
Είχα αυτή την αντιμετώπιση αρκετά πιο παλιά.
Λάθος.
Είναι ίσως αστείο αλλά η στιγμή που έγινε το κλικ στο κεφάλι μου ήταν σε ένα επαγγελματικό ταξίδι που έκανα με το αεροπλάνο. Βαριόμουν σε βαθμό που διάβαζα ως και τις οδηγίες που έχουν οι καρτέλες που βρίσκονται στην πλάτη του μπροστινού καθίσματος. Κι εκεί διάβασα κάτι πολύ... ανατρεπτικό: σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, φορέστε πρώτα εσείς την μάσκα με το οξυγόνο και μετά φορέστε την μάσκα σε παιδί που τυχόν συνοδεύετε.

Όχι. Συνεθεστατα τα βάζεις πίσω γιατί αυτό είναι το politically correct. Για την ακρίβεια αυτό που λένε οι ενοχές μας.  

 

Το ότι δεν είναι σύνηθες, δεν αλλάζει το γεγονός ότι είναι κανονικό  

 

Πιθανόν αλλά κυρίως προσπαθώ να προσδώσω την έννοια στη λέξη όπως την θέλει ή φαντάζομαι πως την θέλει ο νηματοθέτης.
Το πρόβλημα του έγκειται στο ότι δεν είναι σύνηθες κι όχι στο αν το θεωρεί κανονικό ή μη.