Υποτακτικες vs vanilla men

Mπααα, τσου! Αφορμή είναι και δαύτη! Και η φυσαρμόνικα αποτέλεσμα...

 

Αποκτά ένα ιδιαίτερο ψυχεδελικό ενδιαφέρον η συζήτηση.

Υποτίθεται ότι οι βανίλα έχουν ένα πιο απλό, πιο στενό πεδίο άντλησης ηδονής και κάλυψης αναγκών. Ανησυχίες, όσο αφορά τους τομείς που κάνει τους μη βανίλα να ξεχωρίζουν ως μη βανίλα, δεν έχουν. Οι bdsmers θέλουν καλή επικοινωνία και καλό φαγητό αλλά αυτά δεν είναι καν το μισό πόδι από τα τέσσερα του τραπεζιού πάνω στο οποίο ψάχνουν το "καλό" φαγητό.

Την απλή αναλογική.

Όταν ξεκινάς μία σχέση στην οποία σκοπός σου είναι να επιτρέψεις (εννοείται) τον άλλο να επιβάλει τα θέλω και τις ανάγκες του έναντι των δικών σου, και η επιτυχία αυτής της σχέσης μετριέται (εννοείται) από το πόσο πολύ θα επιτευχθεί κάτι τέτοιο, εάν πετύχει αυτή η σχέση, ακόμη και αν η ανάγκη μίας υποτακτικής είναι να συμβεί όλα αυτό, από οτιδήποτε θα μπορούσε να μετρηθεί και να συγκριθεί για να προκύψει οποιαδήποτε αναλογία, η υποτακτική είναι η χαμένη.

Εάν δεν πετύχει η χασούρα μοιράζεται.

Ένα κάπως παράδειγμα θα μπορούσε να είναι η περίπτωση ένος σοβαρού τζογαδόρου που έχει σχέση έρωτα με ένα σοβαρό καζίνο. Όσο περισσότερο το καζίνο κερδίζει τόσο περισσότερο ο τζογαδόρος αισθάνεται έξαψη και συγκίνηση και ορμή και εκεί μετράει το κέρδος του, σε αντίθεση με το καζίνο που μετράει πιο πραγματικά μεγέθη. Και το καζίνο πάντα κερδίζει.

 

Το ιδιο ομως ειπατε και την υ σε σχεση κυριαρχιας η καταλαβα λαθος; Γιατι;

 

Για να ξερω αν ειμαστε στην ιδια σελιδα αναφερεστε στο vanilla flirt και γενικα στη βανιλα δεσμευση; Εγω κατα προς εκει προσανατολιστηκα...δεν ειμαι σιγουρη πως εγινε αντιληπτο.

Θα ηθελα αλλα δεν μπορω να απαντησω σε ολους, δεν προλαβαινω, ναι ξερω τι original...οποτε ας το θεσω ως such για μην υπαρχουν παρεξηγησεις.

 

Και βεβαια δεν τα βλεπετε, δεν υπαρχει...θεωρω αυτο μπορει να ερθει αργοτερα οταν αποτιναξει απο πανω της τα δεσμα του παρελθοντος και στραφει προς την αναζητηση και ικανοποιηση των αναγκων της...

Και εγω προτιμω τους ασωτους ηδονιστες. Προσωπικα διπλη ζωη δεν την μπορω καθολου. Για μενα αυτο και αν ειναι ανελικρινεια, αν καταλαβα καλα τι λετε. Ευχαριστω για την απαντηση ηταν περιεκτικη.

 

Μία λίγο πιο περιγραφική διευκρίνηση κρίνεται απαραίτητη στην περίπτωση που θα ήθελες να απαντήσω.

 

Πως η υ ειναι παντα η χαμενη.

Θα πρεπει να βρω το quote αλλα δεν μπορω τωρα γιατι ειμαι απο το ipad. Αν δεν γινομαι κατανοητη τωρα θα το βρω καποια αλλη στιγμη και θα το παραθεσω.

 

Το λέω σε αυτό που μου έκανες quote.

 

Πώς γνωρίζουμε αν είναι πράγματι "απλό" και "στενό" το πεδίο άντλησης ηδονής και κάλυψης αναγκών των vanilla; Ο Φρόϋντ έγινε ο Φρόϋντ ασχολούμενος εν πολλοίς με τους μύχιους vanilla πόθους των vanilla.

Δεν το συζητώ χάριν συζήτησης. Διέγραψα τον vanilla χώρο επειδή δεν ήθελα να κοροϊδεύω vanilla συντρόφους, φαντασιωνόμενη κυριαρχία που δεν μπορούσαν να μου δώσουν, αναζητώντας την εκεί που δεν υπήρχε και νιώθοντας μειονεκτικά επειδή δεν είχα αυτό που είχα διαισθανθεί ότι υπάρχει.

Αυτό είναι κριτήριο επιλογής, όχι κριτήριο επιτυχίας   Η ερώτησή μου έμεινε στον αέρα, παρά την προσπάθεια να εξηγήσεις παρακάτω.

Άρα καλύτερα για την υποτακτική να μην πετύχει, βγαίνει με μισή ζημιά και όχι ολόκληρη;

Δεν μπαίνω στην περιγραφή της δυναμικής της σχέσης γιατί, μεταξύ άλλων, η υποτακτική θέλει να κυριαρχηθεί, να βάλει τα θέλω του Κ πάνω από τα δικά της και όταν αυτό συμβαίνει είναι πλήρης και ευτυχισμένη. Δεν συμβαίνει πάντα ή γρήγορα αλλά συμβαίνει.

Να μιλήσουμε για arbitrage αν το θέλεις αλλά στα εκτός θέματος και άνευ τίτλου  

 

Με προλάβατε. Αυτό λογικά έδινε στο στοίχημα 1,20. Μετά και το παρακάτω, αισθητά λιγότερο:

 

Δεν το είχα σκεφτεί, αλλά ενδεχομένως να ισχύει συχνά, όχι καθολικά. Θα σας στεναχωρήσω αλλά η λέξη που θα χρησημοποιουσα δεν είναι απαραίτητα το "υπερισχύει ".

Μάλιστα...
Μια σκέψη. Όταν αναζητάτε Κυρίαρχο, έναν άνθρωπο που θα σας επιβληθεί και επιλέγετε έναν άνθρωπο που εξαρχής δεν είχε καμία διάθεση να το κάνει, μήπως αυτό που λείπει δεν είναι ο Κυρίαρχος αλλά ο σεβασμός σας στον σύντροφο σας;
Μήπως συνειδητά ή ασυνείδητα τον υποβαθμίζετε και αυτο που κάνετε εντέλει, δεν είναι να αναλαμβάνετε τον ελεγχο σαν Α fm, όπως λέτε, αλλά να μη σέβεστε αυτό που είναι και αυτό να σας κάνει να νιώθετε ανώτερη από αυτόν;
Ζμπαθάτε με, δε λέω ότι ισχύει απαραίτητα στη δική σας σχέση αλλά το θεωρώ ένα πιθανό σενάριο

 

Μέσα στα χρόνια και κοιτώντας προς τα πίσω, ακόμη και στα χρόνια που δεν είχα αναγνωρίσει / κατανοήσει / αποδεχτεί την υποτακτική μου φύση, έβγαλα το εξής συμπέρασμα που αφορά σαφέστατα εμένα και δεν το θεωρώ πανσυμπαντική αλήθεια:
Λειτουργούσα σε όλες μου τις βανίλα σχέσεις ευνουχιστικά (υποσυνείδητα σαφώς) στην αναζήτηση (από ότι κατάλαβα αργότερα) των "σιδερένιων @@" που δεν ευνουχίζονται. Δεν εξετάζω αν είναι σωστό ή λάθος, καλό ή κακό... it is what it is... αλλά παρόλο που είμαι φανατική λάτρης του φλερτ, είχα και έχω, όντως, από τα μικράτα μου μέχρι και σήμερα, το "πάνω χέρι" στις βανίλα σχέσεις μου.