Κ/υ φαντασίωση / ρόλος ή πραγματικότητα; (Split από παλούκωμα)

Προσπαθώ να τονίσω τη σημασία της συναίνεσης, τονίζοντας τη λέξη "ρόλος", τα οποία και συνδέονται στα ευρύτερα πλαίσια της "συναινετικής πραγματοποίησης φαντασιώσεων (τύπου BDSM) με ή χωρίς ερωτική συνεύρεση". Φυσικά ο " κακός ηθοποιός" ή η "προσποίηση" είναι αθέμιτο γενικότερα, όσο και ειδικά. Θεμιτό είναι να ζουν οι εμπλεκόμενοι τη φαντασίωση, σαν πραγματική. Προσπαθώ μόνο να τονίσω ότι είναι φαντασίωση, συναινετικός ρόλος, ειδάλλως είναι παράνομο. Οπότε, δεν αναφέρομαι στις υποκατηγορίες σχέσεων στο BDSM, αλλά στο όλο πλαίσιο.

Και ναι είμαστε όλοι μεγάλα παιδιά και επιλέγουμε για τον εαυτό μας ελεύθερα, ωστόσο πολλοί νέοι στο χώρο (όπως κι εγώ παλιά) περνάν και από αυτό το διαδικτυακό χώρο να διαβάσουν κάτι. Άρα προσπαθώ να πω ότι προλάβω, για όσο ακόμα είμαι τριγύρω, τα οποία όσοι τα γνωρίζουν ίσως με θεωρούν σαν το "τυπάκο που νομίζει τα ξέρει όλα και ήρθε να το παίξει έξυπνος". Παρόλο λοιπόν που αδιαφορώ να κάνω το όποιο κήρυγμα, ίσως οι "μύστες" να με χαρακτηρίζουν "εξυπνάκια"... so be it...

 

ποιά φαντασίωση;

 

Μπορεί για σας να είναι ρόλος και αυτό είναι σεβαστό αλλά για κάποιους δεν είναι. Μην αγχώνεστε και δε χρειάζεται ούτε να μας πείσετε για κάτι αλλά ούτε και να μας προστατέψετε απο κάτι.
Για μένα δεν είναι ρόλος. Είναι όλη μου η ζωή, η καθημερινότητα μου, η έκφραση του μέσα μου.
Για σας ρόλος αλλά για μένα ειναι τα πάντα μου  

Υγ. Μάλλον διέγραψα την προηγούμενη μου απαντηση, ίσως και όχι. Συγχωρέστε με αν δείτε διπλη φορά το μήνυμα αυτό. Αυτά παθαίνει οποίος έχει μισοσπασμενο κινητο 

 

Χαίρομαι για σένα ειδικά bluesky αλλά και για όσους προσφέρεις ή σε προσφέρουν ευχαρίστηση / χαρά. Συνεχίστε να περνάτε καλά που είναι και το ζητούμενο... όσο για τους ορισμούς και τις ταμπέλες, υπάρχουν οι "μύστες", εγώ είμαι πρακτικός.

Υ.Γ. Η κουβέντα ξεκίνησε από αλλού, όπου χάρηκα που κάνανε ότι κάνανε. Έπειτα εκφυλίστηκε και παρασύρθηκα λέγοντας τη "φιλοσοφία μου" περί συναίνεσης... Μεγάλα παιδιά είμαστε όλοι, με ευθύνη το λιγότερο για τον εαυτό μας και χαιρόμαστε όπως μπορούμε.

 

πληροφοριακά, αυτό που τονίζεις σα φαντασίωση για πολλούς εδώ μέσα είναι σχέση ζωής... συναινετική σχέση ζωής... και δεν της αρμόζει η υποβάθμισή της σε παιχνίδι, σκηνή, παράσταση κοκ

 

Πώς μπορεί να υποβαθμίζει κάποιος κάτι που δεν κατανοεί; Μέχρι εκεί φτάνει, αυτά κατάλαβε απ' όσα είδε και έζησε. Και πολύ καλώς, όσον αφορά τον ίδιο ας κάνει ο,τι θέλει - για τον εαυτό του.
Το πρόβλημα προκύπτει όταν γίνει η προσπάθεια να ανάγει κάποιος σε καθολική αλήθεια την δική του άποψη, σαν τους flat earthers ένα πράμα.

 

Αυτό που σωστά ονομάζεις "συναινετική σχέση ζωής", εγώ το αποκαλώ φαντασίωση διότι στο πολιτισμένο σημερινό κόσμο, ούτε οι Μ είναι Μ, ούτε οι Υ είναι Υ, ούτε κανείς πραγματικός (διότι υπάρχουν δικαιώματα και νόμοι, θεωρώ καλώς). Ακόμα και όσοι είναι υπεράνω νόμων (ή έτσι νομίζουν για όσο εξυπηρετούν ευρύτερους σκοπούς), έχουν περιορισμούς, σε αντίθεση με τις παλαιότερες "βάρβαρες" εποχές.

Εφόσον ανά πάσα στιγμή μπορεί κάποιος/κάποια να πει "όχι" και να βγει από τη "σχέση ζωής", τι άλλο πέραν της "συναινετικής πραγματοποίησης φαντασίωσης" είναι;
Και δε νομίζω ότι κάποιος / κάποια εδώ μέσα θα ήθελε ή θα μπορούσε να ζει όπως τα θύματα trafficking ή τους δούλους της προ μεσαιωνικής εποχής. Να θυμίσω ότι και στις δύο περιπτώσεις δεν έχεις δικαιώματα ενώ ζεις υπό το πραγματικό φόβο να σε σκοτώσουν (όπως θέλουν) και να σε φυτέψουν για λίπασμα.

Χαιρόμαστε όπως μπορούμε, με ασφάλεια και όπως ο καθένας γουστάρει. Δεν έχω σκοπό να υποβαθμίσω κανενός τις επιλογές, ούτε να κρίνω το σωστό και το λάθος άλλου, ευθύνη του είναι.
Μη μου λέτε όμως ότι οι "συναινετικές σχέσεις ζωής" είναι το πραγματικό, άσχετα αν το ζει κάποιος ως πραγματικό (και καλά κάνει).

Γενικότερα ωστόσο χαίρομαι να περνάει ο κόσμος καλά και δεν θέλω να χαλάσω κανενός το πάρτι ζωής.

 

Νομίζω το λάθος σας είναι ακριβώς εκεί. Εκεί που πιστεύετε πως ένα υ θα πει όχι στο Κ του επειδη έχει μανικιούρ, έχει συννεφιά και δε νιώθει καλά σήμερα επειδή πήρε κιλά. Αυτό νομίζω είναι που πρέπει να κατανοήσετε.
Υπάρχουν Κ που ελέγχουν τα πάντα στη ζωή του υ συνεχώς. Δεν υπάρχουν διαλείμματα. Φυσικά υπάρχουν και Κ που ελέγχουν μερικώς τη ζωή του υ. Ακόμα όμως και εκεί διαλείμματακια δεν υπάρχουν.
Για κάποιους ανθρώπους είναι τρόπος ζωής. Ενσωματωμένο στην καθημερινότητα. Το νιώθουν και το βιώνουν στο πετσί τους!!
Δεν εχω αλλα επιχειρήματα. Προφανώς δεν το κατανοείτε επειδή δεν το νιώθετε. Είναι πχ όπως σε μένα δεν αρέσει ο καφές και δε μπορώ να καταλάβω πως κάποιος δε ζει χωρίς αυτόν και πολλές φορές το αμφισβητώ κιόλας. Ε, έτσι είναι και εδώ.
Εγω χωρίς τη θέση που έχω δε μπορώ να ζήσω, ενώ εσείς μπορείτε.

 

Τα έχετε μπερδέψει όλα στο μυαλό σας! Έχουν γίνει όλα μία σούπα που δεν τρώγεται με τίποτα!

Βάζετε και βγάζετε το πλαίσιο (βδσμ) κατά το δοκούν (?), με αποτέλεσμα να δημιουργείτε έναν αχταρμά!

Κάπου ήμαρτον

 

Ο "οτινανισμός" είναι πρώιμη εκδήλωση του "οτιβολευισμού".

 

@Tiberius
σου εύχομαι ολόψυχα να απολαμβάνεις τις φαντασιώσεις σου

 

@Tiberius αυτά τα θέματα τα ανοίγουμε Παρασκευή. Να τα απολαύσουμε κι εμείς οι 10ωροι εργαζόμενοι