Αναζήτηση ασφάλειας από τα υποτακτικά

Ε βασικά έχουμε παντελώς διαφορετική άποψη  

Καταρχήν, αν το υ άτομο μπορεί να δημιουργεί ανασφάλειες στο Κ άτομο… Χιούστοοοοοον!

Δεν μπορώ να καταλάβω πώς εννοείς το «ο υ θα πρέπει να προτάσσει ένα μερίδιο ασφάλειας»…

Και δηλώνοντας εξαρχής πως είναι μια μέρα που δεν βοηθά την καθαρή σκέψη (μου) καθόλου, ας αποπειραθώ να δώσω μια απάντηση  

Αυτό που προτείνει εν ολίγοις η νηματοθέτρια είναι ότι η υποταγή ξεκινά όταν το υ έχει βγει από το comfort zone δηλαδή τα γνωστά και χιλιοπλατσουρισμένα νερά του, που νιώθει ότι «το’χει» κλπ

Το comfort zone δεν έχει σε τίποτα να κάνει με την σωματική και ψυχική ακεραιότητα κανενός. Δεν μιλάμε για μια επικράτεια εκτός της οποίας τελούνται εγκλήματα του ποινικού δικαίου κλπ

Μιλάμε για την «περιοχή» εκείνη που έχει γίνει η υπέρβαση των συνηθειών και των αδρανειών, έστω και σε επίπεδο πρόθεσης για αρχή.

 

Κατάλαβα. Τότε νομίζω ότι ως ένα βαθμό ήταν λίγο εκτός θέματος αυτά που έγραψα. Ευχαριστώ για την τοποθέτηση πάντως, με βοηθάει να μαθαίνω και να εξελίσσομαι!

 

άρα το ερώτημα διαμορφώνεται ως "αναζήτηση βολέματος";
ρωτώ γιατί είναι τελείως διαφορετικά η έννοια της ασφάλειας με το βόλεμα...

 

Νομίζω ότι η @Dark_Explorer εννοεί out of comfort zone το οποίο δεν έχει ισοδύναμο νόημα με αυτό που λέμε ξεβόλεμα.

Ωστόσο για να έχει μια βάση η συζήτηση σε σχέση με την ασφάλεια αρχικά πρέπει να γίνει αυτό που ανέφερε η @subwhat

 

Έτσι, για να βρίσκεται και να ξέμε για τι μιλάμε...
Ως comfort zone ("ζώνη άνεσης", "ζώνη ασφαλείας", "πεπατημένη", "ασφαλής ουδέτερη ζώνη", "εντός (ανεκτών) ορίων", "στο στοιχείο μου") ορίζεται η ψυχολογική κατάσταση ενός ατόμου, στην οποία η αίσθηση των πραγμάτων είναι οικεία και βρίσκονται σε ηρεμία και γίνονται αντιληπτά ως εντός ελέγχου, δηλαδή δημιουργούν χαμηλά επίπεδα ανησυχίας και έντασης. (Alasdair Antony Kenneth White)
Επίσης ορίζεται ως "το καθεστώς συμπεριφοράς κατά το οποίο ένα άτομο λειτουργεί χωρίς άγχος. (Judith M. Bardwick)
Επιπλέον περιγράφεται και ως "όταν η αβεβαιότητα, η ανεπάρκεια και η ευαλωτότητα ελαχιστοποιούνται, δηλ. όταν πιστεύουμε πως έχουμε επαρκή πρόσβαση σε αγάπη, τροφή, ταλέντο, χρόνο και θαυμασμό, όταν αισθανόμαστε πως έχουμε κάποιο έλεγχο". (Casandra Brené Brown)

 

Το αίσθημα ασφάλειας είναι υποκειμενική κατάσταση, όπως συμβαίνει με όλα τα αισθήματα.
Είναι, λοιπόν, χρήσιμες κι ενδεικτικές οι προσωπικές ερμηνείες.

 

πράγματι, το βίωμα κάθε συναισθήματος είναι υποκειμενικό και γι' αυτό δεν καταλαβαίνω τη χρησιμότητα των προσωπικών ερμηνειών... δεν υπάρχει σωστό και λάθος στα συναισθήματα, ειδικά όταν η αρχική τοποθέτησή σου

είναι ασαφής... γιατί άλλο βολική ζώνη και άλλο αίσθημα ασφάλειας... σαν καταστάσεις είναι τελείως διαφορετικές... μπορεί να βγω τελείως έξω από την comfort zone μου αλλά να νιώθω απείρως ασφαλής

 

Κρατώ το προσωπικό σου βίωμα κι αναμένω κι έτερα  

 

Η αναζήτηση της ασφάλειας γίνεται εξαιτίας του φόβου για κάτι συγκεκριμένο ή απλώς για το άγνωστο.
Τα διαδοχικά στάδια στο Κ/υ είναι τα εξής: κατίσχυση-παράδοση-υποταγή.
Στο στάδιο της υποταγής η ψυχική κατάσταση του υ μπορεί να παραλληλιστεί με εκείνη ενός ανθρώπου που έχει υποταχτεί στη μοίρα του, όπως λέγεται.
Και τότε δεν υπάρχει πια κανένας φόβος. Είναι, όπως και άλλα, μάταιο.

 

Παύεις να φοβάσαι γιατί υποτάσσεσαι ή υποτάσσεσαι επειδή παύεις να φοβάσαι;

 

Μήπως φοβάσαι κιόλας επειδη υποτασσεσαι; ή υποτασσεσαι επειδη φοβασαι;
Παιχνίδια με τις λέξεις...

Ο @Stalker , το τοποθέτησε σωστά πιο πάνω. Οταν σε υποτάσσουν, παύεις να φοβάσαι. Όταν έχεις ακομη επιλογές να φοβηθεις, να μη φοβηθεις, να υποταχθεις να μην υποταχθεις κλπ, δεν σ εχουν υποτάξει, οπότε η κουβέντα γίνεται στον αέρα. Επιπλέον, ποιον απασχολεί αν φοβάσαι ή όχι υπό συνθήκες υποταγής; Σίγουρα όχι οποιον σε έθεσε σε υποταγή...