Εξευτελισμος σκλαβας

Υπάρχει περίπτωση να έχουμε ένα παράδειγμα? (χωρίς αυτό να εννοεί ότι ζηταω αναλυση πορνογραφίας)

 

Μόλις δημιούργησες υπεροπτικό ερεθισμό. Θα μπορούσε κάποιος να σηκωθεί από τον θρόνο του για να σε διαψεύσει.
Δεν μπορεί να είσαι σίγουρη παρά μόνο εντός ορίων.
Και κατόπιν να βρεθεί άλλος που να θέλει να διαψεύσει αυτόν που σε διέψευσε αν πει κι εκείνος ότι είπες.

Πιστεύεις ότι βασίζεσαι στην δυναμική σου ή στην κράση σου;;;

 

Βασανισμός και "βιασμός" της σκλάβας σε συνάντηση ενός στενού κύκλου συμμετεχόντων, όπου θα αποτελεί κατά παραχώρηση του αφέντη της το κύριο αντικείμενο ενασχόλησης.

 

Εξευτελισμός υπάρχει όποτε αποδομείται η εικόνα της (του) σκλάβας για τον εαυτό της. Η εικόνα του κοινωνικού της στάτους, της ομορφάδας, της οικονομικής άνεσης, της μητέρας, της ερωμένης, της συζύγου, της ευφυΐας, της καλλιέργειας, των ακαδημαϊκών τίτλων κλπ κλπ. Τώρα αν αυτό παράγει ηδονή; Για την σκλάβα who cares?

Το δε μετρο του εξεφτελισμου ειναι το μέτρο του δημοσιου χαρακτηρα που παιρνει (ή το ενδεχόμενο του)

 

Συγνώμη, αλλά θα διαφωνήσω!
Τίποτα μα τίποτα που να αποδομεί την εικόνα της μητέρας δεν πρέπει να είναι αποδεκτό.

Όσο για την ηδονή της σκλάβας, αυτό είναι μια τεράστια κουβέντα. Αλλά τελικά πιστεύω ότι τα πάντα πρέπει να αποσκοπούν στην ηδονή και των δύο...

 

Και αν ο, τι και αν κάνει ο Κ καταλήγει σε ηδονή για το υ;
Για μένα αρχικά μπορεί κάτι να μου φανεί δύσκολο, εξευτελιστικο και να με πιέσει αλλά η σκέψη ότι το κάνω για Εκείνον και ξεπερνάω τον εαυτό για την ικανοποίηση του, μόνο θετικά αποτελέσματα φέρνει.
Πάλι κάτι λάθος κάνω;;  

 

Αν υφίσταται εξευτελισμός στο (ιερό) πεδίο που λέγεται μητρότητα..τότε δεν ξέρω ποιος ευτελίζεται πραγματικά.
Η σκλάβα ή ο «αφέντης»...

 

Πιστεύω πως ένας λόγος που θα ενδιέφερε αν αντλεί ηδονή θα ήτανε αν ο εξευτελισμός χρησιμοποιούνταν ως μέσο τιμωρίας. Ωραίο θέμα για νήμα αυτό και δεν το έχω ψάξει αν υπάρχει ήδη, χμ!

 

Η αποδόμηση μιας "κακής" μητέρας/πατέρα, δεν είναι αποδεκτή από εσάς; Ο ρόλος του Αφέντη που περιορίζεται για εσας; Τα όρια αποδόμησης της υπό ποιος τα θέτει; Ο παρατηρητής ή ο Αφέντης;

Όταν η σκλάβα γνωρίζει πως ο εξευτελισμός της αποσκοπεί και στην ηδονή της, φοβάμαι πως παύει να υφίσταται εξευτελισμό


Βεβαια σε όλα αυτά έχει σημασία σε ποιο σημείο πιάνουμε το νήμα, μέχρι που θέλουμε - αντέχουμε να το πάμε και σε κάθε περίπτωση κινδυνεύουμε με περιπτωσιολογίες.

 

Αυτό τελευταία με απασχόλησε και μένα,οπου τιμωρήθηκα κι ενώ δυσκολεύτηκα, ένιωσα εξευτελισμό και ντροπή στο τέλος ήμουν χαρούμενη έως και περήφανη!

 

Εχετε δίκιο. Ο κάθε Αφέντης θα αποφασίσει με το τι θα ασχολείται και ποσο.
Ομως μπορώ να ρωτήσω κάτι; πως ξευτυλιζει κάποιος το ρόλο της μητέρας;; Με το να πει είσαι κακια μανουλα και θα σου πω εγώ πως να μεγαλώσεις τα παιδιά σου(το είπα λίγο ευγενικά, δε ξέρω πως αλλιώς να το θέσω);

 

Χωρίς να θέλω να χαλάσω την φαντασίωση κανενός εδώ μέσα, τα οποιδήποτε όρια της υπό δεν τα θέτει ούτε ο παρατηρητής ούτε ο αφέντης.
Τα όρια τα θέτει η υπό, γιατί αλλιώς σε πάνε μέσα, ή στην καλύτερη περίπτωση (ειδικά αν υπάρχουν και παιδιά) σου παίρνει διατροφή μέχρι και τα σώβρακα....